Έχουμε πολλάκις αναφερθεί στο ζήτημα του δημογραφικού μαρασμού της πατρίδος μας, αλλά και όλων των λευκών εθνών. Η ενορχηστρωμένη επίθεση της μεταπολεμικής (σιωνιστικής) τάξης πραγμάτων εναντίον των ευρωπαϊκών λαών, έχει καταστήσει πανάρχαιες παραδοσιακές αξίες και βαθιά ριζωμένες σχέσεις βιολογικής και πνευματικής συνάφειας (όπως η φυλή, το έθνος, η φατρία, η οικογένεια, κλπ,) έννοιες οι οποίες θεωρούνται «γραφικές» τάχα και «απαρχαιωμένες», – λέξεις κενές περιεχομένου, οι οποίες, εσχάτως όχι μόνο δαιμονοποιούνται αλλά έφθασε να ποινικοποιηθούν!{…}
Η πρακτική των βελούδινων «επαναστάσεων» που χρησιμοποίησε επιτυχώς ο αμερικανικός και ευρωπαϊκός σιωνιστοκαπιταλισμός που διαχειρίζεται και επιβάλλει την Νέα Διεθνή Τάξη της αναρχοφιλελεύθερης πολυπολιτισμικής και πολυφυλετικής παγκοσμιοποιήσεως για την αλλαγή καθεστώτων στην Ανατολική Ευρώπη, τελειοποιήθηκε στις Αραβικές «επαναστάσεις». Έτσι, οι συνήθως αναίμακτες αλλά ενορχηστρωμένες από τον αμερικανοσιωνιστοκαπιταλισμό «επαναστάσεις», μετά την Λιβύη και την Συρία, μετετράπησαν σε πολυαίμακτα πραξικοπήματα «από τα κάτω» που επιτυγχάνουν αλλαγές καθεστώτων, χωρίς την ανάμιξη του στρατού που εξευτέλιζε το δυτικό ιδεολόγημα της αστικής κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας».
Σήμερα, για πρώτη φορά, η τακτική αυτή μεταφέρεται και στον Ευρωπαϊκό χώρο, στην Ουκρανία. Στο πλαίσιο αυτό, η Ουάσιγκτον επιχειρεί για πρώτη φορά να δείξει ότι μπορεί να ανατρέψει τις κυβερνήσεις τριών χωρών ταυτοχρόνως, της Συρίας, της Ουκρανίας και της Βενεζουέλας. Αν το επιτύχει, κανείς δεν θα είναι πια σε θέση να της αντισταθεί…
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Διανύουμε αναμφιβόλως μια περίοδο εξαιρετικώς κρίσιμη για την Ελλάδα, τόσο στο επίπεδο της εσωτερικής πολιτικής καταστάσεως όσο και στο επίπεδο των διεθνών σχέσεων. Οι πολιτικές εξελίξεις είναι τόσο σημαντικές και τα γεγονότα, οι ζυμώσεις και οι διαδικασίες που εκτυλίσσονται καθημερινώς (των οποίων οι παρενέργειες είναι απρόβλεπτης δυναμικής) τόσο πυκνά, ώστε μετά βίας καταφέρνει να τα παρακολουθεί ακόμα και ένας οξυδερκής και υποψιασμένος παρατηρητής. Πολύ περισσότερο μοιάζει αδύνατον να μπορέσει να αντιληφθεί την σημασία και τις επιπτώσεις τους ο απλός λαός, ο οποίος διατηρείται σε μόνιμη κατάσταση αποχαυνώσεως, υπό την επίδραση των αναισθητικών που του παρέχονται σε μόνιμη βάση από τα αμαρτωλά καθεστωτικά μ.μ.ε.
Στο επίπεδο των διεθνών σχέσεων της χώρας, που ατυχώς επισκιάζονται από τα πρωτοφανή τεκταινόμενα της εσωτερικής πολιτικής σκηνής, συντελούνται εθνικές προδοσίες ολκής. Αθέατα, στα μουλωχτά, όλα τα εθνικά θέματα οδηγούνται σε επονείδιστες διευθετήσεις.{…}
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Μια είδηση η οποία πέρασε μάλλον απαρατήρητη μέσα στον γενικό ορυμαγδό των καθημερινών γεγονότων ήταν η δημοσιοποίηση της ετήσιας εκθέσεως της Στατιστικής Υπηρεσίας της Τουρκίας (TurkStat), σύμφωνα με την οποία εκτιμάται ότι ο πληθυσμός της χώρας ανήλθε το 2013 σε 76.667.864 άτομα, ήτοι 1.040.480 άτομα περισσότερα από το 2012!!! Μόνο ο πληθυσμός της Κωνσταντινουπόλεως, της μεγαλύτερης πόλεως της χώρας, έφθασε τα 14.160.467 άτομα και της Αγκύρας τα 4.064.074.
Για σκεφτείτε το λίγο. Αύξηση του πληθυσμού της χώρας που αποτελεί τον προαιώνιο εχθρό και ολετήρα του Ελληνισμού, πάνω από 1 εκατομμύριο μέσα σε ένα χρόνο! Συγκλονιστικό!{…}
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
«Δυστυχώς υπήρξε μια απαράδεκτη απόπειρα παρέμβασης στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα της χώρας και ως απαράδεκτη ενέργεια μπορεί να χαρακτηριστεί η δημόσια τοποθέτηση του εκτελεστικού διευθυντή της αμερικανοεβραϊκής οργάνωσης American Jewish Committee, Ντέιβιντ Χάρις, ο οποίος εξαπέλυσε εντελώς αναίτια επίθεση […]»
Από πού προέρχεται άραγε αυτό το απόσπασμα διαπρύσιου αντιεβραϊκού λόγου; Όσο και αν είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς, προέρχεται από επίσημη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ (!), που ξαφνικά γεύθηκε με έκπληξη και απορία τι θα πει ταλμουδικό μένος.{…}
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
«Στις 2 ιανουαρίου του 2014 έφυγε ένας ακόμη από τους τελευταίους εναπομείναντες μαχητές της Μεγάλης Ευρώπης, ο Εσθονός Harald Nugiseks (1921-2014), πρώην μαχητής των Waffen SS και τιμημένος με μια απ' τις σημαντικότερες πολεμικές διακρίσεις, τον Σιδηρούν Ιπποτικό Σταυρό (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes). Η ιστορία του μας θυμίζει ότι υπήρξε ακόμη πολύ προσφάτως κάποια τελείως άλλη Ευρώπη από το σημερινό ανδρείκελο των τραπεζών, των χρηματιστών και του σιωνισμού, που ως πρώτην αξία έθετε την ανδρείαν αρετή και τον ηρωϊσμό, τον ριζωμένο στην αιωνιότητα της Φυλής και της Πατρίδος. Μας διδάσκει ακόμη ότι οι πραγματικοί μαχητές ξέρουν να επιβιώνουν ακόμα και στις πιο σκληρές αντιξοότητες συνεχίζοντας να βαδίζουν πάνω στις ρίζες τους, ως θεμελιωταί και δημιουργοί μιας νέας ζωής, από ένδοξοι μαχητές των πεδίων της τιμής και της φωτιάς.
Ο Harald Nugiseks (1921-2014) ευρίσκεται ήδη στο πάνθεον των αγωνιστών της αληθινής και Μεγάλης Ευρώπης κι εκεί θα ζει για πάντα, στους κόλπους της Αθάνατης Στρατιάς, που πάντα μας δείχνει τον Δρόμο και μας συντροφεύει!
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Μια είδηση με εντυπωσιακό συμβολισμό: μεταδίδεται από τα μ.μ.ε. ότι τελευταίως το γνωστό νεοκλασικό κτήριο που στεγάζει την Βουλή έχει κατακλειστεί από τρωκτικά και ότι αναζητούνται τρόποι αντιμετωπίσεως του προβλήματος! Πώς άραγε να εκλάβει κανείς σήμερα μια τέτοια είδηση; Προκαλεί τουλάχιστον θυμηδία ο εύλογος συνειρμός: «όμοιος ομοίω αεί πελάζει». Από το 1974 και μετά, το ολέθριο εθνοπροδοτικό καθεστώς της μεταπολιτεύσεως που λεηλάτησε και κατέστρεψε την χώρα, μόνο ως εσμός αδηφάγων τρωκτικών τα οποία συστηματικώς και εξακολουθητικώς κατασπαράσσουν -επί δεκαετίες- το σώμα του δύσμοιρου ελληνικού έθνους, μπορεί να εκληφθεί! Καιρός για απολύμανση…
«Συγκίνηση, πόνος και οργή» κατέλαβε για μια ακόμη φορά τους (επιλεκτικά) «ευαίσθητους» αριστερούς και αριστερόδουλους σαπιοδεξιούς, (ευαίσθητους, όταν ένα θέμα αφορά αλλοδαπούς μετανάστες – αναίσθητους όταν ένα παρόμοιο θέμα αφορά Έλληνες) με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό πνιγμού λαθρομεταναστών κατά την διάρκεια επιχειρήσεως διασώσεώς τους από δυνάμεις της ελληνικής ακτοφυλακής, εν μέσω σφοδρής θαλασσοταραχής, στο ανατολικό Αιγαίο, πλησίον του Φαρμακονησίου. Προτού καλά καλά ληφθούν καταθέσεις για το περιστατικό, έσπευσαν οι διάφορες υστερικές αριστερίζουσες πατσαβούρες της πολιτικής και της δημοσιογραφίας να βγάλουν από τηλεοράσεως καταδικαστικά πορίσματα,[…]
Τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στην χώρα μας, τόσο σε σχέση με το ζήτημα της ασυδοσίας των (όπως όλα δείχνουν) κατευθυνόμενων από το Σύστημα και τις υπηρεσίες του, αναρχοαριστεριστών τρομοκρατών, όσο και σε σχέση με το ζήτημα της εκ μέρους της κυβερνήσεως ευθείας χειραγωγήσεως της Δικαιοσύνης με προφανή σκοπό την απηνή καταδίωξη κάθε εκφράσεως εθνικού φρονήματος, είναι πράγματι εντυπωσιακά. Είναι εντυπωσιακά όχι μόνον επειδή αποκαλύπτουν το αποκρουστικό πρόσωπο του ανθελληνικού Συστήματος εξουσίας που κρύπτεται πίσω από το απατηλό προσωπείο της μεταπολιτευτικής κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας», αλλά διότι ο τρόπος με τον οποίο αυτή η αποκάλυψη προβάλλει είναι τόσο χονδροκομμένος και τόσο οφθαλμοφανής, ώστε ακόμα και οι πλήρως εξηλιθιωμένες από το πολυετές οπτικοακουστικό σφυροκόπημα ψευδολογίας, μάζες τηλεθεατών, ακροατών και αναγνωστών των μ.μ.ε., είναι εύκολο να την διαπιστώσουν!
Δεν είναι επιχειρηματίας, δεν παράγει κανένα προϊόν, δεν πουλάει τίποτα. Παίζει τα λεφτά του και τα λεφτά των άλλων που τον εμπιστεύονται. Ο λόγος για τον γνωστό κερδοσκόπο Τζώρτζ Σόρος, ο οποίος μετά την «ευγενική» και όλο «ανθρωπιστικά αισθήματα» προσφορά του προ δύο μηνών στην περιοχή της Ναούσης και αφού αντιμετωπίστηκε επαρκώς με την αρνητική απάντηση της τοπικής κοινωνίας, ξαναφορά την «αρνίσια προβιά» και ξαναχτυπά με νέα «επίθεση φιλίας», αυτήν την φορά στην Θεσσαλονίκη (πάλι στην Μακεδονία;).
Όσα σκανδαλώδη συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες (και τα πολλά περισσότερα που σταδιακώς γίνονται γνωστά) με αφορμή την κατ’ ουσίαν αποφυλάκιση του αναρχοκομμουνιστή αρχιδολοφόνου-τρομοκράτη Χριστόδουλου Ξηρού, υπό άλλες συνθήκες θα αποτελούσαν απλώς πρόσθετες αποδείξεις της απολύτου διαλύσεως ενός κράτους-οπερέτας (όπως το άθλιο Γραικυλιστάν), του οποίου οι διάφορες υπηρεσίες έχουν πλήρως αποδιοργανωθεί. Υπό το φως όμως όσων συνέβησαν στο πρόσφατο παρελθόν, με την αγωνία του κλυδωνιζόμενου Συστήματος να διατηρήσει πάση θυσία την ετοιμόρροπη εξουσία του, εξαπολύοντας την πρωτοφανή επικοινωνιακή καταιγίδα και το αδυσώπητο κυνήγι μαγισσών
68 χρόνια έχουν περάσει από την λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, 45 χρόνια από τον Μάη του ’68 και 40 από την επιβολή στην Ελλάδα της μεταπολιτευτικής κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας» και, καθώς φαίνεται, οι δυνάμεις που επεκράτησαν και διαμόρφωσαν το υπάρχον Σύστημα εξουσίας έχουν οδηγήσει στην διαμόρφωση ενός ιδιάζοντος (μεταμοντέρνου) καπιταλισμού στον οποίο, ενώ η καθεστωτική πολιτική εξουσία ασκείται κυρίως από την «Δεξιά», στην «Αριστερά» έχει «ανατεθεί» να ασκεί μια ιδιότυπη πολιτιστική δικτατορία. Το Σύστημα είναι πράγματι δικέφαλο!
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Έχουμε πολλάκις αναφερθεί στο ζήτημα του δημογραφικού μαρασμού της πατρίδος μας, αλλά και όλων των λευκών εθνών. Η ενορχηστρωμένη επίθεση της μεταπολεμικής (σιωνιστικής) τάξης πραγμάτων εναντίον των ευρωπαϊκών λαών, έχει καταστήσει πανάρχαιες παραδοσιακές αξίες και βαθιά ριζωμένες σχέσεις βιολογικής και πνευματικής συνάφειας (όπως η φυλή, το έθνος, η φατρία, η οικογένεια, κλπ,) έννοιες οι οποίες θεωρούνται «γραφικές» τάχα και «απαρχαιωμένες», – λέξεις κενές περιεχομένου, οι οποίες, εσχάτως όχι μόνο δαιμονοποιούνται αλλά έφθασε να ποινικοποιηθούν!{…}
