1. Ας παραδώσουμε το παρακάτω κείμενο το οποίο θα μπορούσε να είναι – και είναι – διαρκώς επίκαιρο: «Η μετανάστευση είναι το μέσο για τη διαιώνιση της σκλαβιάς. Ο Σοσιαλισμός αντιπαθεί την ελεημοσύνη και την ταπείνωση στην οποία υποβάλλουν τα άτομα που έχουν ανάγκη και γιατί ενσταλάζουνε μέσα τους το μίσος. Και επιπλέον γιατί σε μία χώρα όπου υπάρχει η κοινωνική δικαιοσύνη οι ελεημοσύνες είναι περιττές. Και όσοι αρέσκονται στο ρόλο του καλού Σαμαρείτη σα μην ξεχνούν ότι δεν θα υπήρχαν καλοί Σαμαρείτες εάν δεν υπήρχαν ληστές. Οι σωτήρες και οι ελευθερωτές ίσως είναι λαμπροί για μυθιστορήματα και αγιογραφίες μια όμως που δεν είναι δυνατόν να υπάρχουνε χωρίς αμαρτωλούς και θύματα είναι κακά κοινωνικά συμπτώματα».
Σίγουρα το παραπάνω κείμενο θα μπορούσε να είναι κάποιου “κακού” ανθρώπου με τη συνήθη προσωνυμία του “φασίστα”.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Ο Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής είναι νεκρός.
Τι να πρωτοπεί κανείς για έναν τέτοιο άνθρωπο; Όσα και να γραφούν είναι αδύνατον να αποδώσουν, έστω κατά προσέγγιση, την βαθειά εντύπωση που αποκομίζει όποιος τον έχει γνωρίσει από κοντά.
Επρόκειτο για έναν μοναδικό Έλληνα, έναν ευπατρίδη με την πλήρη έννοια του όρου. Υπόδειγμα Ανδρός, Στρατιώτου, Αξιωματικού, Ήρωος!
Το στήθος του κοσμούσαν αριστεία ανδρείας κερδισμένα στα πεδία των μαχών.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Τα Μέσα Μαζικής Εξαπατήσεως της χώρας μας παρουσίασαν τον «νόμο Ραγκούση» για τους αλλοδαπούς ως μια «τυπική αναγκαιότητα» με σκοπό «απλώς και μόνο να ρυθμιστούν κάποια νομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα τέκνα μεταναστών που γεννιούνται και μεγαλώνουν στην Ελλάδα». Η εφαρμογή του είχε ξεκινήσει αμέσως μετά την δημοσίευσή του στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως και χιλιάδες τέκνα αφροασιατών που γεννήθηκαν στην χώρα μας έχουν ήδη πολιτογραφηθεί ως Έλληνες ενώ οι γονείς τους έχουν ήδη αποκτήσει δικαίωμα παραμονής επ’ αόριστον στην Ελλάδα. Η εφαρμογή του νόμου ανεστάλη προσωρινά από το Συμβούλιο της Επικρατείας καθώς προσκρούει σε κάποιες διατάξεις του Συντάγματος, όμως είναι μονάχα θέμα χρόνου το να αναδιατυπωθούν οι συγκεκριμένες διατάξεις και να συνεχίσει απρόσκοπτα η εφαρμογή του, ενώ είναι δεδομένες οι προγραμματικές δεσμεύσεις της Αριστεράς για την απόδοση Ελληνικής ιθαγενείας και στους ενήλικες λαθροεποίκους εφόσον μελλοντικά αναλάβει την διακυβέρνηση.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Παραθέτουμε σε τρία αποσπάσματα το ιστορικό “ντοκιμαντέρ” της Ιρανικής τηλεοράσεως με τίτλο “Το Ολοκαύτωμα- οι έμποροι του μύθου”, το οποίο αξιοποιώντας την επιστημονική συνεισφορά ιστορικών μελετητών αντικρούει τους μύθους περί Εβραϊκού “Ολοκαυτώματος” κατά την περίοδο του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Αποτελεί κοινή παραδοχή στον μεταπολεμικό κόσμο ότι μοναδικός τρόπος εκδηλώσεως της λαϊκής βουλήσεως είναι …η ψήφος. Ο σύγχρονος άνθρωπος αυταπατώμενος νομίζει ότι ελευθερία σημαίνει το να ρίχνει ανά τετραετία την ψήφο του υπέρ υποψηφίων, τους οποίους κάποιοι άλλοι προ-επέλεξαν (για λογαριασμό του) και του υπέδειξαν και οι οποίοι από την επομένη της εκλογής των, κάνουν ό,τι θέλουν δίχως ποτέ να ρωτήσουν τους εκλογείς. Αρκείται λοιπόν ο θεωρούμενος «κυρίαρχος λαός» να είναι κυρίαρχος για λίγα μόνο δευτερόλεπτα (πίσω από το παραβάν της κάλπης) κάθε τρία – τέσσερα χρόνια. Κάπως έτσι οι λαοί, στις περισσότερες χώρες, εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους και δι’ αυτών κυβερνούν. Κυβερνούν όμως στην πραγματικότητα; Και αν κυβερνούν, ποιους άραγε ωφελούν, τους λαούς που τους εκλέγουν ή τους εαυτούς τους, την κάστα τους και τους αφανείς πάτρωνες και χρηματοδότες τους;
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Η νέα χρονιά ξεκινά με μια βροχή διαττόντων αστέρων, τους Τεταρτίδες (Quadrantids), οι οποίοι διαρκούν από την 1η έως τη 12η Ιανουαρίου, ωστόσο φθάνουν στην μέγιστη συχνότητα πτώσεως μετεώρων στις 3-5 Ιανουαρίου. Κατά το μέγιστο της βροχής, ο ρυθμός πτώσης των μετεώρων είναι ίσος με αυτό των Περσείδων, των οποίων η αρχή της βροχής είναι ορατή από τα μέσα Ιουλίου κάθε χρόνο και κορυφώνεται μεταξύ 9 και 14 Αυγούστου, οπότε ο ρυθμός των μετεώρων φθάνει τα 60 και πλέον ανά ώρα, αλλά και των Διδυμίδων με τους πρώτους διάττοντες να παρατηρούνται στις 6 Δεκεμβρίου και τους τελευταίους στις 18 του ίδιου μήνα.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Η πτώχευση της Ελλάδος το 1932 συνέβη επίσημα το Μάϊο του 1932. Η Ελληνική κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου κήρυξε παύση πληρωμών, συνέπεια αναπόφευκτη λόγω της διόγκωσης του εξωτερικού χρέους της χώρας συνεπεία της οικονομικής κρίσης και της μείωσης των εξαγωγών. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος τηρώντας πιστά τη σύνδεση της δραχμής με τον κανόνα χρυσού απέτυχε τελικά να σώσει την ελληνική οικονομία, οι παρακλήσεις του το 1932 δεν εισακούσθηκαν από τη διεθνή κοινότητα η οποία δεν στήριξε δανειακά την Ελλάδα με αποτέλεσμα την εγκατάλειψη τελικά του κανόνα του χρυσού, την ραγδαία υποτίμηση της δραχμής και την χρεωκοπία.
Ας θέσουμε μία σειρά στα γεγονότα:
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Χριστούγεννα σήμερα και μαζί με τις ευχές μας για τη μεγάλη αυτή γιορτή των ευρωπαϊκών λαών που, διόλου τυχαία, σχεδόν συμπίπτει ημερολογιακά με το Χειμερινό Ηλιοστάσιο, την κορυφαία γιορτή του αρχαίου αριοευρωπαϊκού κόσμου, παραθέτουμε δυο βίντεο που ανήρτησαν στην ιστοσελίδα τους οι Αμερικανοί συναγωνιστές της Ε/Σ οργανώσεως «New Order», τα οποία μεταφέρουν το κλίμα αυτών των ημερών σε μια χώρα όπου το Άριο παραδοσιακό πνεύμα ήταν παρόν, στην Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία:
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat που δημοσιεύονται στην εφημερίδα “Δημοκρατία” της Κυριακής , υπολογίζεται ότι παρά την κρίση που μαστίζει την χώρα μας, οι λαθρομετανάστες έστειλαν στο εξωτερικό μέσω της εταιρείας “Western Union” περίπου 1,08 δισεκατομμύρια Ευρώ. Το ποσό παρέμεινε στα ίδια υψηλά επίπεδα και μέσα στο έτος 2011. To πόσα ακόμη δισεκατομμύρια διοχέτευσαν οι λαθρομετανάστες στο εξωτερικό με άλλες μεθόδους παραμένει άγνωστο και ανυπολόγιστο.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Υπάρχει μία λίμνη στην Αφρική, κάπου στην Αφρική, η οποία από τα πανάρχαια χρόνια ονομαζόταν Τίγρις (τιτικάκα στην ντόπια λαλιά). Κανείς δεν καταλάβαινε το γιατί έως τη στιγμή που οι ευρωπαίοι με τη βοήθεια ιπταμένων μέσων είδαν ότι από αέρος, μέσα από ένα αφαιρετικό κοίταγμα, το σχήμα της λίμνης είναι όμοιο με αυτό της τίγρης. Αυτού του είδους ο αφαιρετικός λογισμός είναι μοναδικός στο θέμα της κατανόησης. Όταν ο άνθρωπος μπορεί και δύναται να βλέπει όλα τα γεγονότα ως ενιαίο σύνολο ανεπηρέαστος από σύννεφα και προκαταλήψεις, αφ΄ υψηλού να βλέπει την πραγματική οδό και το πραγματικό σκοπό και σχήμα που διαμορφώνεται στο πάζλ της ανθρώπινης ιστορίας, μόνο αυτό το πράγμα μπορούμε και πρέπει να το ονομάσουμε γνώση.
Ως τον υπ’ αριθμόν 1 θανάσιμο κίνδυνο που με άκρως δραματικό τρόπο απειλεί την βιοϊστορική ύπαρξη του ελληνικού έθνους έχουμε επανειλημμένως προσδιορίσει: την υπογεννητικότητα. Όπως σαφώς αποκαλύπτουν οι στατιστικές μελέτες των τελευταίων ετών, η υπογεννητικότης που επί συνεχείς δεκαετίες μαστίζει τους Έλληνες, έχει πλέον λάβει χαρακτηριστικά ραγδαίας δημογραφικής καταρρεύσεως η οποία σε συνδυασμό με την, συνεχιζόμενη με αμειώτους ρυθμούς, ανεμπόδιστη εισβολή αφρικανικών και ασιατικών μεταναστευτικών μαζών στην ελληνική επικράτεια και την εκρηκτική γεννητικότητα όλων των αλλογενών στοιχείων που παραμένουν εντός αυτής (αθίγγανοι, ποικίλης προελεύσεως μουσουλμάνοι, τριτοκοσμικοί μετανάστες – εισβολείς, κλπ) οδηγεί ολοταχώς στην εφιαλτική προοπτική της μετατροπής των Ελλήνων σε μειονότητα εντός της ιδίας αυτή της χώρας και μάλιστα σε προβλέψιμο ορίζοντα χρόνου!
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Πριν λίγες μέρες η ελληνική πρωτεύουσα φιλοξένησε ένα σημαντικό αθλητικό γεγονός με παγκόσμια ακτινοβολία: τον 30 ο διεθνή μαραθώνιο Αθηνών. Πολλές χιλιάδες δρομέων απ’ όλα τα μέρη του κόσμου συνέρρευσαν στην Αττική γη για να διανύσουν την «κλασσική» διαδρομή, με εκκίνηση από τον Μαραθώνα και τερματισμό στο Καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό στάδιο, το στάδιο που το 1896 φιλοξένησε τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τότε ήταν που για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε αγώνας δρόμου παρόμοιας απόστασης με πρώτο νικητή τον θρυλικό Σπύρο Λούη. Από το 1896 οπότε πραγματοποιήθηκε ο πρώτος μαραθώνιος δρόμος μέχρι σήμερα ένα παγκόσμιο αθλητικό κίνημα έχει γιγαντωθεί με επίκεντρο το αγώνισμα του μαραθωνίου.
1. Ας παραδώσουμε το παρακάτω κείμενο το οποίο θα μπορούσε να είναι – και είναι – διαρκώς επίκαιρο: «Η μετανάστευση είναι το μέσο για τη διαιώνιση της σκλαβιάς. Ο Σοσιαλισμός αντιπαθεί την ελεημοσύνη και την ταπείνωση στην οποία υποβάλλουν τα άτομα που έχουν ανάγκη και γιατί ενσταλάζουνε μέσα τους το μίσος. Και επιπλέον γιατί σε μία χώρα όπου υπάρχει η κοινωνική δικαιοσύνη οι ελεημοσύνες είναι περιττές. Και όσοι αρέσκονται στο ρόλο του καλού Σαμαρείτη σα μην ξεχνούν ότι δεν θα υπήρχαν καλοί Σαμαρείτες εάν δεν υπήρχαν ληστές. Οι σωτήρες και οι ελευθερωτές ίσως είναι λαμπροί για μυθιστορήματα και αγιογραφίες μια όμως που δεν είναι δυνατόν να υπάρχουνε χωρίς αμαρτωλούς και θύματα είναι κακά κοινωνικά συμπτώματα».
