Δεν υπάρχει καμμία οικονομική κρίση διότι πολύ απλά ποτέ στον πλανήτη γή δεν υπήρξε ένας παγκόσμιος και οικουμενικός οικονομικός παράδεισος ο οποίος είχε αντίκρυσμα σε μία καθολικά ευτυχισμένη ανθρώπινη ζωή.Ανέκαθεν στον πλανήτη γή βασίλευε η «κακή πίστη»του Σάρτρ,η προσπάθεια κάποιων να επιβουλευθούν την ανάγκη των πολλών για την Αριστοτελική ευδαιμονία.Ο όρος «οικονομική κρίση»είναι πάνω από όλα όρος πειθούς.Οι εφευρέτες του θεωρούν ότι μέχρι το 2007 πάνω κάτω ο πλανήτης ζούσε ευτυχισμένα μέσα στον καπιταλιστικό παράδεισο της οικοδομικής απολυτότητας,των υπέραγορών,των πλείστων όσων αγαθών.Ξαφνικά από το 2007 πάνω κάτω χάθηκαν όλα άρα επήλθε οικονομική κρίση.
Πίστευε κανείς ότι ο κόσμος έως το 2007 ήταν ευτυχισμένος και εκτός κάθε κρίσης;Όχι.Απλά η εξουσία και τα κάθε είδους φερέφωνά της εστίαζε αλλού.Στο γεγονός ότι έχει εγκατασταθεί ειδικά στη Δύση ένα ανεκτό επίπεδο ζωής.Μακριά από τη φύση και τον ανώτερο πνευματικά άνθρωπο αλλά τέλος πάντων ο υλικός άνθρωπος είχε κάποια καλά του καπιταλισμού.Σε τι ποσοστό;Δεν γνωρίζω αλλά εάν καθίσω να σκεφθώ τις απίστευτες παγκόσμια κοινωνικές ανισότητες θα υποστηρίξω ότι ο καπιταλισμός από μόνος του ,από τη γένεσή του ακόμη,είναι μία κρίση από μόνος του,μία αρρώστια.Διότι στηρίζεται στο ξεγέλασμα του ανθρώπου,ο οποίος άνθρωπος μαθαίνει στα υλικά αγαθά και όταν κατευθυνόμενα αυτά του λείψουν τότε ομιλεί για οικονομική κρίση.Άρα δεν ομιλούμε για οικονομική κρίση αλλά για τη γένεση του επομένου σταδίου μετά τον καπιταλισμό ,μιάς επομένης φυλακής για τον άνθρωπο ,την οποία και παρακάτω θα ονοματίσουμε.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Δεδομένης της εντόνως επικίνδυνης μειώσεως των ποσοστών γεννήσεων στις Ευρωπαϊκές χώρες, όλα τα αποθαρρυντικά για τεκνοποιία προγράμματα που προωθούνται και χρηματοδοτούνται από τις Ην. Πολιτείες πρέπει άμεσα να αντικατασταθούν από θετικά ενισχυτικά της τεκνοποιίας προγράμματα, δήλωσε πρόσφατα ένας κορυφαίος δημογράφος στην Γερουσία.
Κάθε μέρα επιβεβαιώνεται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η κατάρρευση των δημοσιονομικών του κράτους και της ελληνικής οικονομίας εν γένει δεν είναι παρά ένα επιφαινόμενο, ένα
δευτερεύονεπακόλουθο σύμπτωμα της παντελούς ανυπαρξίας πολιτικής διαχειρίσεως – ή μάλλον της συνεπούς υλοποιήσεως μιας ευθέως εθνοκτόνου πολιτικής – σύμπτωμα τελικά της βαθυτέρας αποσυνθέσεως και παρακμής της συγχρόνου ελλαδικής κοινωνίας.
Όσα συγκλονιστικά, σημεία και τέρατα, αποκαλύπτονται καθημερινά από τον χώρο του ποδοσφαίρου είναι απολύτως ενδεικτικά της δυσώδους προκεχωρημένης κοινωνικής σαπίλας. Αποκαλύπτεται πια σε άπαντες ότι ο τεχνητά υπερτιμημένος «κόσμος» του επαγγελματικού ποδοσφαίρου (που ανέκαθεν στραγγάλιζε και στραγγαλίζει τον υπόλοιπο, τον πραγματικό ίσως, αθλητισμό) δεν είναι παρά ένα μεταστατικό καρκίνωμα, ένας χώρος στον οποίο η πιο σιχαμερή κάστα μαφιόζων και νταβατζήδων της χώρας έχει τοποθετήσει, εδώ και πολλές δεκαετίες, έναν τεράστιο κύκλο γκανγκστερικών
δραστηριοτήτων, αποκομίζοντας δι’ αυτών πακτωλούς παρανόμων χρημάτων, ενώ παράλληλα, δια του φανταχτερού ποδοσφαιρικού θεάματος, συντελείται η αποχαύνωση και ο ψυχολογικός έλεγχος των (ανδρικών) κοινωνικών μαζών.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Οι εξ αρχής επιφυλακτική στάση μας και οι εν γένει απαισιόδοξες εκτιμήσεις και προβλέψεις μας σχετικά με την διαφαινόμενη εξέλιξη του νεοπαγούς «κινήματος των αγανακτισμένων» (των πλατειών), δυστυχώς επαληθεύονται με τον χειρότερο τρόπο, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι ασύνδετες, ετερόκλητες και παρδαλές μάζες αστών, χωρίς ιδεολογικό έρμα και προσανατολισμό, όχι μόνο δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να καταστούν πραγματικός αντισυστημικός παράγοντας, αλλά ότι μπορούν να φθάσουν πολύ εύκολα στο σημείο να αναπαράγουν τις θεμελιώδεις επιδιώξεις και τις στερεοτυπικές εμμονές του διεθνούς συστήματος εξουσίας (το οποίου την ανατροπή υποτίθεται ότι απεργάζονται…) προωθώντας εν τη βλακώδη αγνοία τους την ατζέντα των σκοτεινών παγκοσμίων εξουσιαστών.
Η τυπική, σταθερά και εμφατική επιδίωξη του Συστήματος την οποία αναπαράγουν μονίμως τα ελεγχόμενα από το Σύστημα μ.μ.ε και παράλληλα διεκπεραιώνουν τα κατά τόπους πολιτικά φερέφωνα, οι διάφοροι σαλτιμπάγκοι τοποτηρητές του Συστήματος, σε παγκόσμια κλίμακα, αποτελεί «η καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας» (έκφραση γνωστή και ως πολυδιαφημισμένο σλόγκαν πλύσεως εγκεφάλου με το οποία σφυροκοπούνται από νηπιακής ηλικίας τα αποχαυνωμένα δημοκρατικά πλήθη) και η με κάθε τρόπο άρση των «διακρίσεων» (φυλής, εθνικότητος, φύλου, κλπ) προκειμένου να συντελεσθεί και μάλιστα ταχύρυθμα, η τεχνητή (δια της προαγωγής της ανεμπόδιστης μετακινήσεως πληθυσμών και της λαθρομεταναστεύσεως) ανάμιξη των πληθυσμών με απώτερο σκοπό, την κατά προτεραιότητα νόθευση της λευκής φυλής και εν συνεχεία την εξαφάνιση των κάθε είδους εθνοφυλετικών ταυτοτήτων και ιδιαιτεροτήτων τις οποίες δημιούργησε η φύση και η ιστορία της ανθρωπότητος δια μέσου των αιώνων (και επακολούθως την εξαφάνιση των πολιτισμών). Στην υπηρεσία αυτού του σκοπού έχουν επενδυθεί άπειρα κεφάλαια και έχουν επιστρατευθεί κολοσσιαίοι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί που ξεκινούν από την βιομηχανία του θεάματος (π.χ. Hollywood, MTV, NBA, κλπ) και φθάνουν μέχρι την επιβολή αυστηρότατων, νομοθετημάτων – μνημείων ανελευθερίας, ιδίως στις Ευρωπαϊκές χώρες, όπως ο τερατώδης και καταφανώς αντισυνταγματικός «αντιρατσιστικός» νόμος τον οποίο προετοίμαζε με ταχεις ρυθμούς, κατά προτεραιότητα και εν μέσω οικονομικής καταρρεύσεως (!!) ο Καστανίδης. (Έχουμε αναφερθεί διεξοδικώς στο ανωτέρω εθνοκτόνο νομοσχέδιο-τερατούργημα σε παλαιότερη καταχώρηση.)
Το κείμενο που ακολουθεί, είναι γραμμένο από συναγωνιστή μας, όπου καταγράφει κάποιες πρόσφατες και εμπειρίες του στον τομέα της εργασίας, μαζί με σκέψεις και συμπεράσματα.
Η πληροφορία αναδημοσιεύθηκε πρόσφατα σε διάφορα ιστολόγια. Δεν γνωρίζουμε αν πράγματι αληθεύει. Αν αληθεύει αποτελεί μια εθνικώς επικίνδυνη και όλως απαράδεκτη εξέλιξη (όταν είναι γνωστές οι ορέξεις και διαθέσεις επιβουλής εναντίον βορείων περιοχών της πατρίδας μας εκ μέρους των ασπόνδων γειτόνων) αλλά αποτελεί και μια σαφή ένδειξη του πανικού της πολιτικής εξουσίας μπροστά στο ενδεχόμενο προκλήσεως ανεξελέγκτων ταραχών και λαϊκών εξεγέρσεων που μπορούν να λάβουν άλλη δυναμική αν ένα μέρος του λαού κατέχει όπλα (οπότε σπεύδουν να το αφοπλίσουν όσο είναι καιρός…). Μεταφέρουμε την πληροφορία όπως δημοσιεύθηκε.
Δύο άκρως ενδιαφέροντα άρθρα που αναφέρονται σε αθέατες πτυχές των προσφάτων οικονομικών εξελίξεων εντοπίσαμε στον λαβύρινθο του διαδικτύου και τα αναδημοσιεύουμε προς ενημέρωση των αναγνωστών μας.
Το αναμενόμενο τέλος του αισχρού και εθνοπροδοτικού πολιτικού κατεστημένου της μεταπολιτεύσεως δείχνει ότι πλησιάζει, αναπόδραστα και νομοτελειακά. Πλησιάζει το τέλος ενός πολιτικού συστήματος που γεννήθηκε ως ύβρις και λειτούργησε πάνω από τρεις δεκαετίες με τρόπο καθ’ όλα υβριστικό, για ένα έθνος με αδιάλειπτη ιστορία άνω των 4.000 ετών, για ένα έθνος φιλοσόφων και ηρώων! Τώρα, καθώς πλησιάζει η αναπόφευκτη Νέμεσις, τα ακόρεστα και αδηφάγα τρωκτικά του ποταπού κοινοβουλευτισμού αρχίζουν να νοιώθουν άβολα, διαισθανόμενα την αμφίβολη τύχη τους.
Το καίριο ερώτημα όμως είναι: ποία θα μπορούσε να είναι η διάδοχος κατάστασις;
Παρακολουθούμε το διογκούμενο κίνημα των «αγανακτισμένων» ή κατ’ άλλη (ορθότερη) περιγραφή, το κίνημα «της κατσαρόλας».
Ο ασφυκτικός οικονομικός κλοιός ο οποίος περισφίγγει πνιγηρά το τελευταίο διάστημα την Ελλάδα, έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς πολίτες της χώρας οι οποίοι επί μακρόν έστεκαν αμέριμνοι μπροστά στην αδηφάγο δυναμική του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος εξουσίας να αρχίζουν προοδευτικώς να αντιλαμβάνονται την ισχύ των δομών, των μηχανισμών και της λειτουργίας του παγκόσμιου αυτού οικονομικού συστήματος. Πρόκειται πραγματικά για ένα πανίσχυρο σύμπλεγμα ισχύος, που αθροίζει κολοσσιαίες, αν και απρόσωπες δυνάμεις, των οποίων η ισχύς υπερβαίνει κατά πολύ την ισχύ επιμέρους, μεμονωμένων κρατών, ακόμη κρατών που θεωρούνται«υπερδυνάμεις». Πρόκειται για ένα παγκόσμιο σύμπλεγμα εξουσίας περίπου ακαταμάχητο!
Ακόμα και οι ΗΠΑ μια θεωρητικώς πανίσχυρη χώρα, είναι κατ’ ουσίαν άθυρμα στον ιστό του παγκοσμίου αυτού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Για να είμαστε ακριβέστεροι, η εκάστοτε κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν αποτελεί παρά έναν πειθήνιο πολιτικοστρατιωτικό βραχίονα, μια υπάκουη μαριονέτα στην υπηρεσία του διεθνούς συμπλέγματος οικονομικής εξουσίας, προορισμένη να διεκπεραιώνει την «βρώμικη δουλειά» και την με κάθε μέσο υποταγή των «ατιθάσων», όπου γης… Με βάση αυτή την παρατήρηση αξίζει πραγματικά να μελετήσετε το άκρως αποκαλυπτικό κείμενο που ακολουθεί το οποίο αναδημοσιεύουμε, αυτούσιο, από την πηγή του. Υπό το φώς των πληροφοριών και των διαπιστώσεων του άρθρου γίνονται κατανοητές οι αμερικανονατοϊκές στρατιωτικές επιχειρήσεις σε διάφορα σημεία της γηςκαι ο πραγματικός σκοπός τους…
«Δευτέρα πρωί καθώς προχωρούσα αμέριμνος σε ένα στενό λίγο πιο πάνω από τον σταθμό Αττική, κατευθυνόμενος προς την σχολή μου, ακούω φωνές να ηχούν δυνατά και βλέπω πλήθος ανθρώπων να στέκονται όρθιοι περιμετρικά ενός πεζοδρομίου. Ανοίγω το βήμα μου και κατευθύνομαι προς εκείνους και λίγο προτού ανέβω στο πεζοδρόμιο αντικρίζω μια ηλικιωμένη γυναίκα να κείτεται στο έδαφος με το κεφάλι της κάτω από τις ρόδες ενός παρκαρισμένου αυτοκινήτου σφαδάζοντας από τον πόνο. Το σώμα της έμοιαζε με κορμί άψυχου ζώου που περιμένει τους εχθρούς του να το κατασπαράξουν. Αδύναμη και εξουθενωμένη από τον σωματικό πόνο, αναφωνούσε συνεχώς «ΒΟΗΘΕΙΑ, ΒΟΗΘΕΙΑ». Ένα μέρος του πλήθους έστεκε σοκαρισμένο ρωτώντας συνεχώς τι είχε άραγε συμβεί, ενώ οι υπόλοιποι προσπαθούσαν να προσφέρουν στην ηλικιωμένη γυναίκα τις πρώτες βοήθειες. Ένας άνδρας έδινε πληροφορίες στην αστυνομία, η οποία είχε ενημερωθεί πρωτύτερα, ότι ένας μελαμψός (…στα όρια του μαυρισμένου) άνδρας στην προσπάθεια του να ληστέψει την ηλικιωμένη κυρία, την ξυλοκόπησε και την πέταξε στο έδαφος, Εν συνεχεία ο αστυνομικός αφού ενημερώθηκε για την εξωτερική εμφάνιση του ληστή, μεταβίβασε τις πληροφορίες στον ασύρματο, ώστε να κινηθεί η ομάδα των αστυνομικών που βρισκόταν επί της λεωφόρου, στα ίχνη του.»
Δεν υπάρχει καμμία οικονομική κρίση διότι πολύ απλά ποτέ στον πλανήτη γή δεν υπήρξε ένας παγκόσμιος και οικουμενικός οικονομικός παράδεισος ο οποίος είχε αντίκρυσμα σε μία καθολικά ευτυχισμένη ανθρώπινη ζωή.Ανέκαθεν στον πλανήτη γή βασίλευε η «κακή πίστη»του Σάρτρ,η προσπάθεια κάποιων να επιβουλευθούν την ανάγκη των πολλών για την Αριστοτελική ευδαιμονία.Ο όρος «οικονομική κρίση»είναι πάνω από όλα όρος πειθούς.Οι εφευρέτες του θεωρούν ότι μέχρι το 2007 πάνω κάτω ο πλανήτης ζούσε ευτυχισμένα μέσα στον καπιταλιστικό παράδεισο της οικοδομικής απολυτότητας,των υπέραγορών,των πλείστων όσων αγαθών.Ξαφνικά από το 2007 πάνω κάτω χάθηκαν όλα άρα επήλθε οικονομική κρίση.
Πίστευε κανείς ότι ο κόσμος έως το 2007 ήταν ευτυχισμένος και εκτός κάθε κρίσης;Όχι.Απλά η εξουσία και τα κάθε είδους φερέφωνά της εστίαζε αλλού.Στο γεγονός ότι έχει εγκατασταθεί ειδικά στη Δύση ένα ανεκτό επίπεδο ζωής.Μακριά από τη φύση και τον ανώτερο πνευματικά άνθρωπο αλλά τέλος πάντων ο υλικός άνθρωπος είχε κάποια καλά του καπιταλισμού.Σε τι ποσοστό;Δεν γνωρίζω αλλά εάν καθίσω να σκεφθώ τις απίστευτες παγκόσμια κοινωνικές ανισότητες θα υποστηρίξω ότι ο καπιταλισμός από μόνος του ,από τη γένεσή του ακόμη,είναι μία κρίση από μόνος του,μία αρρώστια.Διότι στηρίζεται στο ξεγέλασμα του ανθρώπου,ο οποίος άνθρωπος μαθαίνει στα υλικά αγαθά και όταν κατευθυνόμενα αυτά του λείψουν τότε ομιλεί για οικονομική κρίση.Άρα δεν ομιλούμε για οικονομική κρίση αλλά για τη γένεση του επομένου σταδίου μετά τον καπιταλισμό ,μιάς επομένης φυλακής για τον άνθρωπο ,την οποία και παρακάτω θα ονοματίσουμε.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
