Η τεχνητή ανάπτυξη τη χώρας και ο κίβδηλος πλούτος των πολιτών της αποκαλύφθηκε γι’ αυτό που πραγματικά είναι, κενός περιεχομένου. Ο συνδυασμός του πιο επιθετικού καπιταλισμού με την διαφθορά των πολιτικών και την κακοδιαχείριση των δημοσιονομικών οδήγησε στην κατάρρευση και την χρεοκοπία της εταιρίας Ελλάς Α.Ε. Η γνωστή μέθοδος της σαλαμοποίησης την οποία έχουμε εκτενώς αναλύσει επιτρέπει την αργή , σταδιακή και αναίμακτη προσαρμογή του πληθυσμού στις νέες οικονομικές συνθήκες και στην επιβίωση με χαμηλότερους μισθούς, συντάξεις και εισοδήματα που πιθανόν να μας φέρουν στο επίπεδο της ανατολικής Ευρώπης του μέσου μισθού των 300 ευρώ το μήνα.
Υπάρχει βέβαια και το σενάριο της κατάρρευσης της διεθνούς ισορροπίας μέσω των αλυσιδωτών αντιδράσεων που ήδη έχουν δείξει την ευκολία με την οποία πυροδοτούνται και τις καταστροφικές τους συνέπειες σε χώρες και λαούς που ως τότε νόμιζαν πως τα έκαναν όλα σωστά και υποτακτικά. Υπάρχουν επίσης πολλά άλλα σενάρια για το μέλλον της χώρας και του κόσμου αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει στο παρών άρθρο είναι αυτό που μας παρουσιάζουν ως το “ιδανικότερο όλων”. Είναι απίθανο, αλλά έχει ενδιαφέρον να το εξετάσουμε.
““Στημένες” φωτογραφίες και βίντεο, με τα οποία τροφοδοτούν τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων, και στην συνέχεια αναπαράγουν διεθνώς τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια του διεθνούς Σιωνισμού, μαζί με τους σφογγοκωλάριους των “ανθρωπιστικών” οργανώσεων.
Το “θύμα” του “τυραννικού αντιδημοκρατικού καθεστώτος” (το εκάστοτε καθεστώς συχνά είναι εκλεγμένο με δημοκρατικές εκλογές, αλλά χαρακτηρίζεται έτσι επειδή έχει έρθει σε τριβή με τον άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ, καθώς η “αντιδημοκρατικότητα” ταυτίζεται στην διεθνή κοινή γνώμη με τον Ιουδαίο Σατανά), έχει συνήθως το επιπλέον “προσόν” να ανήκει και σε κάποια “ευαίσθητη” κοινωνική ομάδα”, ώστε να χρησιμοποιούνται άμεσα και οι στημένοι από την Νέα τάξη μηχανισμοί των “Μη” Κυβερνητικών Οργανώσεων για την υπεράσπιση αυτών των ομάδων. Το υποτιθέμενο “θύμα” λοιπόν μπορεί να είναι είτε μέλος κάποιας “μειονότητας” (π.χ. η περίπτωση επεμβάσεως στο Κόσοβο με τους δήθεν “μαζικά σφαγιασθέντες” μουσουλμάνους), είτε ζώα και πτηνά (π.χ. το βίντεο με τους Κορμοράνους μέσα στο πετρέλαιο, από τελείως διαφορετική γεωγραφική περιοχή και χρονιά, που παρουσιάστηκε ως βίντεο από το Ιράκ), είτε γυναίκα όπως στο παρελθόν με τις μπούργκες του Αφγανιστάν ή όπως βλέπετε στο παρακάτω βίντεο από το Ιράν. Θυμηθείτε και το στημένο βίντεο από δήθεν “υποστηρικτές του Τσάβες” στην Βενεζουέλα που “δολοφονούσαν διαδηλωτές”, μετά την προβολή του οποίου από τα κανάλια ακολούθησε πραξικόπημα της CIA και ανατροπή του Τσάβες. Στην συνέχεια οπαδοί του Τσάβες, κατέλαβαν τηλεοπτικό σταθμό, από τον οποίον προέβαλαν βίντεο που απεκάλυπτε την αλήθεια, για να ακολουθήσει στρατιωτικό πραξικόπημα υπέρ του Τσάβες, και επανακατάληψη της εξουσίας από τον ίδιο! Τηλεοπτική Δημοκρατική εξουσία!
Επέτειος σήμερα της επιβολής του στρατιωτικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967 και για μια ακόμη χρονιά τις τηλεοπτικές εκπομπές των κρατικών και ιδιωτικών τηλεοπτικών δικτύων, μονοπώλησαν τα διάφορα δακρύβρεχτα «ρεπορτάζ» και συναφή επετειακά «αφιερώματα» για την «μαύρη επέτειο» κατά την οποία η Ελλάδα «μπήκε στο γύψο» και ξεκίνησε η «σκοτεινή περίοδος της τυραννίας», για να χρησιμοποιήσουμε μερικές από τις τετριμμένες, κούφιες εκφράσεις που φλύαρα και μονότονα επαναλαμβάνονται σε ετήσια βάση…
Μαζί με όλα τα συναφή ανούσια, χιλιοειπωμένες κλισέ, το κοινό δέχεται ένα ανελέητο σφυροκόπημα ψευδολογίας σχετικής με τα υποτιθέμενα «μαρτύρια» και τους «ηρωικούς» δήθεν αγώνες των «αγωνιστών της αριστεράς».
Σύμπασα η ρυπαρή κάστα των προβεβλημένων και χρυσοπληρωμένων «αστέρων» της κατεστημένης δημοσιογραφίας, οι «λαμπροί» αυτοί «ενημερωτές» της αποβλακωμένης κοινής γνώμης (άπαντες παλαιοί αριστούχοι των μαρξιστικών σχολών της ΚΝΕ και του «Ρήγα Φεραίου»), φροντίζει για την πλήρη και συστηματική διαστρέβλωση της ιστορίας και την σταθερή καλλιέργεια των διαχρονικών, θεμελιωδών «μύθων» και τερατολογιών της τεχνητά ηρωοποιημένης αριστεράς.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Είναι προφανές ότι η Ελλάδα διάγει παρατεταμένη περίοδο γενικής απαξιώσεως και ευτελισμού, καθιστάμενη διεθνώς, περίπου συνώνυμη της απατεωνιάς, της οκνηρίας και την διαφθοράς και ταυτόχρονα περίγελως στα μάτια των μονίμως εποφθαλμιούντων την επικράτεια γειτόνων, με τους μεν Σκοπιανούς να εντείνουν την προκλητική αδιαλλαξία τους, τους δε Τούρκους να αλωνίζουν σ’ όλο το Αιγαίο, στέλνοντας πλέον τα πολεμικά αεροπλάνα και πλοία τους ακόμη και εγγύς των Αθηνών (π.χ. έξω από το Σούνιο!!!).
Την ίδια αυτή περίοδο, εκείνο που κυρίως απασχολεί την οικτρή νεοπασοκική κυβέρνηση είναι τα «εξτρεμιστικά, εθνικιστικά» συνθήματα που ανεφώνησαν κατά την διάρκεια της παρελάσεως της 25ης Μαρτίου
οι άνδρες των ειδικών δυνάμεων του Λιμενικού Σώματος…
Είναι δυνατόν εν καιρώ οικονομικής κρίσης, οπότε αναστέλλονται χιλιάδες προσλήψεις σε έναν στενάζοντα από τίς συστηματικές κοινοβουλευτικές καταχρήσεις δημόσιο τομέα,να αναστέλλονται οι ποινές βαρέων ποινικών καταδίκων δια να προσληφθούν σε δημόσιοκαι Ο.Τ.Α. ;
Είναι δυνατόν εν καιρώ ακραίας και ανεξέλεγκτης εγκληματικότητας να αποφυλακίζονται έμποροι ναρκωτικών και λησταί δια να συμμετάσχουν σε διαγωνισμούς δημοσίων έργων;
Είναι δυνατόν εν καιρώ σφυροκοπήματος μέτρων άκρας λιτότητος, περικοπών επιδομάτων και συντάξεων κ.ο.κ. να χαρίζονται τα χρέη εμπόρων ναρκωτικών;
Η τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η οικονομία της χώρας πραγματικά δεν εκπλήσσει κανέναν. Από το 1974 και μετά οι πολιτικάντηδες έκαναν ό, τι μπορούσαν για να πριονίσουν τα θεμέλια κάθε υγιούς αναπτυξιακής βάσης που υπήρχε μέχρι τότε υποθηκεύοντας το μέλλον και την κυριαρχία των Ελλήνων. Στον οικονομικό τομέα όπου και εστίασαν μυωπικά την προσοχή τους και έριξαν το περισσότερο βάρος απέτυχαν οικτρά. Τα τελευταία τριάντα χρόνια η εταιρία Ελλάς Α.Ε. έχει περισσότερα έξοδα απ’ ότι έσοδα και δανείζεται σαν να μην υπάρχει αύριο για να καλύψει τις ανάγκες της. Εν μέσω δε και τηςδιεθνούς οικονομικής κρίσεως η έλλειψη αξιοπιστίας του ελληνικού κράτουςαποτρέπει τους δανειστές (καιδυνάστες) των εθνών να μας δανείσουν και άλλα χρήματα για να καλύψουμε τις τρέχουσες ανάγκες μας.
Το τεράστιο έλλειμμα της χώρας ήταν γνωστό και η αδιέξοδος αυτή κατάσταση είχε προβλεφθεί από πολλούς απλά η βραχυπρόθεσμη, κοντόφθαλμη, κερδοσκοπική δράση των πολιτικάντηδων, που δεν οφείλεται μόνο στις εγκληματικές, καιροσκοπικές τους επιλογές αλλά περισσότερο στην δομική παθογένεια του κοινοβουλευτισμού και στην ζοφερή ασυδοσία του καπιταλισμού και του ελεύθερου εμπορίου, επιτάχυνε την πορεία προς την κατάρρευση του μεταπολιτευτικού κάστρου με τα σαθρά θεμέλια…
Τα προσωπεία και οι διαχωριστικές γραμμές του καπιταλισμού, του “σοσιαλισμού” και της δημοκρατίας συνθλίβονται, πλέον, ραγδαίως – δίχως, όμως, να έχει καθόλου ο απονευρωμένος και μουδιασμένος λαός το σθένος και την δύναμη να κοιτάξει κατάματα την αληθινή μορφή που ανέκαθεν κρυβόταν πίσω από αυτά. Όχι δε μόνον επειδή δειλώς αποστρέφεται να νιώσει τον φόβο του αύριο, αλλά κυρίως επειδή κατά βάθος γνωρίζει ότι είναι συνένοχος σε ό,τι λαμβάνει χώρα γύρω του. Η Ελλάδα χάνει την όποια εθνοφυλετική υπόστασή της, το δε κράτος έχει μετατραπεί σε μία ανώνυμη (και ψευδώνυμη!) εταιρεία υπό πτώχευση, όπου εναλλάσσονται οι βασικοί μέτοχοι ζητιανεύοντας δάνεια· και η κοινωνική εντροπία κι η εθνική αποσύνθεση σ’ όλα τα επίπεδα εκτραχύνονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Ας κοιτάξουμε, σταχυολογικά, δύο θέματα ανάμεσα σε δεκάδες παρόμοια που αφορούν στις τελευταίες εξελίξεις στην οικονομία, τα οποία και μάλιστα μας προϊδεάζουν για την επερχόμενη πλήρη δικτατορία των κεφαλαιοκρατών. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Σε προηγούμενη καταχώρηση αναφερθήκαμε στην δεινή θέση εξαρτήσεως και υποτελείας στην οποία οδήγησε την χώρα μας η γκανγκστερική κλίκα των πολιτικάντηδων της μεταπολιτεύσεως, η οποία εγκαθίδρυσε ένα φαύλο καθεστώς πελατειακής κομματοκρατίας, αναδεικνύοντας ως «ταγούς» τους πιο σάπιους εκπροσώπους της πιο σάπιας γενιάς, της «γενιάς του πολυτεχνείου». Εστιάσαμε ειδικώς στον οικονομικό τομέα, ο οποίος αυτή την περίοδο βρίσκεται στο προσκήνιο της επικαιρότητος, υπενθυμίζοντας τις βαρύτατες ευθύνες που φέρουν αμφότερα τα κόμματα της συμφοράς που δυναστεύουν την πατρίδα μας, εναλλασσόμενα στην εξουσία, από το 1974 και εντεύθεν.
Πέραν όμως των υπαρκτών ευθυνών της μεταπολιτευτικής πολιτικαντικής μαφίας που καταλήστεψε την χώρα, οδήγησε σε αποβιομηχάνιση, σε συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής (άρα σε αδυναμία εξασφαλίσεως διατροφικής αυτάρκειας), καταδικάζοντας την Ελλάδα σε απόλυτο, εξωγενή οικονομική εξάρτηση, θα πρέπει παράλληλα να επισημανθεί η θεμελιωδώς διαστροφική φύση των δομών και λειτουργιών του σύγχρονου παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, η απροκάλυπτα τοκογλυφική αρπακτική διάθεση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, αυτού που πολύ εύστοχα με μια λέξη έχει περιγραφεί ως ΕΜΠΟΡΟΚΡΑΤΙΑ.
Οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος στο πεδίο της οικονομίας επιβεβαιώνουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τις σταθερές θέσεις μας αναφορικά με τα αδιέξοδα στα οποία οδηγεί την ανθρωπότητα το παγκόσμιο μεταπολεμικό πολιτικοοικονομικό σύστημα εξουσίας. Εις ό,τι αφορά ειδικότερα τα της Ελλάδος, επαληθεύονται πανηγυρικώς οι θέσεις που εδώ και πολλά χρόνια υποστηρίζουμε σχετικώς με την δεινή και εντελώς επισφαλή θέση της χώρας, στα πλαίσια αυτού του διεθνούς συστήματος, ως αποτέλεσμα της εγκληματικά αντεθνικής πολιτικής που ακολούθησε το αισχρό, ξενόδουλο και απολύτως προδοτικό καταστημένο της μεταπολιτεύσεως, οδηγώντας την χώρα στην απόλυτο εξάρτηση (εν είδει δευτερεύοντος γραναζιού του δυτικού καπιταλισμού), στην ταπείνωση και την χρεωκοπία.
Στην τελική ευθεία της ψήφισής του εισέρχεται το νέο, ολέθριο, εθνοκτόνο νομοσχέδιο που αφορά την με ευνοϊκούς όρους χορήγηση της Ελληνικής ιθαγενείας σε μεγάλη μερίδα αλλοδαπών μεταναστών, από αυτούς που εισέβαλαν στη χώρα μας τα περασμένα χρόνια, νομοσχέδιο που παράλληλα ανοίγει διάπλατα την πόρτα της χώρας σε νέα κύματα εν αναμονή εισβολέων και τελικά στην ριζική αλλοίωση της εθνολογικής συνθέσεως του πληθυσμού της χώρας, δια των συνεχών μελλοντικών νομιμοποιήσεων μεταναστών, ων ουκ εστίν αριθμός…
Αυτήν ακριβώς την συγκυρία διάλεξε η κορυφή της εκκλησιαστικής ιεραρχίας για να δείξει το πιο αποκρουστικό πρόσωπο του διεθνιστικού χριστιανισμού που αντιπροσωπεύει.
Το μεταναστευτικό ζήτημα έχει βρεθεί εσχάτως στο προσκήνιο της επικαιρότητος λόγω της προθέσεως της πασοκικής «νέας διακυβέρνησης» να προωθήσει εσπευσμένα νέο (εθνοκτόνο) νόμο ο οποίος θα καθιστά πολύ εύκολες και ευνοϊκές τις προϋποθέσεις για την χορήγηση της Ελληνικής ιθαγένειας στους μετανάστες, γεγονός που αυτομάτως θα παγιώσει την ήδη συντελεσθείσα αλλοίωση της εθνολογικής βάσεως της χώρας, θα οδηγήσει σε κρίσιμη μεταβολή του εκλογικού σώματος και, το σπουδαιότερο, θα πυροδοτήσει περαιτέρω κλιμάκωση του κατακλυσμικού μεταναστευτικού ρεύματος, δεδομένου ότι η Ελλάς θα καταστεί ο υπ’ αρίθμ. ένα πόλος έλξεως των απειράριθμων απανταχού εξαθλιωμένων τριτοκοσμικών
Είναι απορίας άξιον η αδράνεια και η ανοχή ενός ολόκληρου λαού απέναντι στην καθημερινή λαίλαπα αναίσχυντων προδοσιών και ξεπουλημάτων που αντικρύζει να ξετυλίγονται μπροστά του. Όσο διεισδυτική και αν υπήρξε η ψυχική, πνευματική και ηθική αλλοτρίωση που υπέστη ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια, δεν παύει πλέον η κατάντια του κοινοβουλευτισμού και της δημοκρατίας να έχει εισχωρήσει στα θεμέλια της ατομικής του αξιοπρέπειας. Μεταβαίνοντας από το έθνος, την κοινότητα καιτην πατρίδα στην σύγχρονη θλιβερή πραγματικότητα του ατόμου, της προσωπικής του εργασίας και του «αέρα» που του αναλογεί σε κλουβιά από τσιμέντο, καλλιεργήθηκε το κατάλληλο έδαφος όπου θα καρπορφορούσε η σπορά της αποσύνθεσης που πράγματι σήμερα είναι οφαλμοφανέστατη. Η κατακερμάτιση της εθνικής ενότητος διά μέσου φαινομενικά διαφοροποιούμενων, αλλά κατ’ ουσίαν ομοίων κομμάτων, καθώς και η σκόπιμη ανάπτυξη και άλλων φυγοκέντρων από τον πυρήνα της Φυλής και του Έθνους δυνάμεων, έχουν οδηγήσει στην θριαμβευτικήεφαρμογή μίας αρχαίας συνταγής : διαίρει και βασίλευε. Εν όσω η λαϊκή δύναμη και ορμή, αποδυναμωμένη και μολυσμένη,εκτονώνεται στις εμφύλιες αντιπαραθέσεις με μόνη επιδίωξη την υποτυπώδη άμεση αύξηση κάποιων εισοδημάτων, οι μαριονέτες του διεθνούς κεφαλαίου υλοποιούν δίχως κανένα εμπόδιο τις εντολές των αφεντικών τους. Καμία κοινή βούληση, κανένα κοινό όνειρο, κανένας κοινός προορισμός. Μονάχα η ενθρόνιση του προσωπικού κέρδους, της προσωπικής ασφαλείας και της ατομικής καλοπέρασης.
