Σουρωτήρι ο Έβρος, μόνιμη εγκατάσταση πληθυσμών στη Σάμο, δημιουργία πόλης μεταναστών στη Λέσβο!

Την ίδια αυτή περίοδο κατά την οποία η Τουρκία με περισσή ιταμότητα προαναγγέλει καθημερινώς, με όλους τους δυνατούς τρόπους, από στόματος  κάθε επισήμου αξιωματούχου της, προεξάρχοντος του προέδρου της Erdogan, την πρόθεσή της να επιτεθεί στην Ελλάδα και να αποσπάσει τμήματα του εδάφους της, πράγμα που και εμπράκτως, άλλωστε, ούτως ή άλλως υλοποιεί με τις αλλεπάλληλες διελεύσεις ερευνητικών σκαφών, πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών της που παραβιάζουν τα χωρικά ύδατα και τον εναέριο χώρο της Ελλάδος, ένας ταυτόχρονος υβριδικός πόλεμος τελεί ύπουλα εν εξελίξει! Αναφερόμαστε στην συνεχή, συστηματική και σκόπιμη προώθηση των εκατομμυρίων μουσουλμάνων μεταναστών που έχει σκοπίμως η Τουρκία προελκύσει στο έδαφός της, προς την Ελλάδα, με προφανή σκοπό την δημογραφική αλλοίωση του πληθυσμού της Ελλάδος, την αποσάθρωση των δομών της και την τελεία διάλυση του κοινωνικού ιστού της, πράγμα που θα καταστήσει την Ελλάδα απολύτως αδύναμη να αντιτάξει την οιανδήποτε άμυνα, καταρρέοντας τελικώς ενώπιον της νεο-οθωμανικής ισχύος, ως ώριμο φρούτο…

Στο σχέδιο αυτό των Τούρκων, άμεσοι συνεργοί καθίστανται διά των πράξεων και παραλείψεών τους όλοι εκείνοι οι εγχώριοι πολιτικοί φορείς του εθνομηδενισμού και της εθνοαποδομήσεως, που λειτουργούν de facto ως συνεργάτες του Erdogan καθώς και όλοι οι αμέριμνοι και εθελότυφλοι μαζάνθρωποι που τους ψηφίζουν, κυρίως όμως το επίσημο ελληνικό κράτος και τα στελέχη της κυβερνήσεως που με τον τρόπο τους υποθάλπουν αυτήν την υβριδική τουρκική επιχείρηση αφελληνισμού. Ιδίως τις τελευταίες μέρες αυτή η επιχείρηση κλιμακώνεται με επίκεντρο τον Έβρο, με τις συνεχείς «ροές» λαθροεποίκων που προωθούν οι τουρκικές αρχές σε ελληνικό έδαφος.

Την δόλια, ακραία αντεθνική πολιτική της κυβερνήσεως Μητσοτάκη εν συνόλω και ειδικότερα του αρμοδίου υπουργού «μετανάστευσης» Νότη Μηταράκη, αποκαλύπτει και αναδεικνύει ανάγλυφα ένα σύντομο αλλά άκρως περιεκτικό και πολύ καυστικό κείμενο-κόλαφος, που λέει μεγάλες αλήθειες, το οποίο υπογράφει η «Παγχειακή Επιτροπή Αγώνος», το οποίο και αναδημοσιεύουμε εν συνεχεία, όπως δημοσιεύθηκε προσφάτως στην ιστοσελίδα  του ΑΡΔΗΝ, υπό τον τίτλο: Σουρωτήρι ο Έβρος, μόνιμη εγκατάσταση πληθυσμών στη Σάμο, δημιουργία πόλης μεταναστών στη Λέσβο!”

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Μνήμη Κωνσταντίνου Μπαϊκούση.

Δέκα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την θλιβερή για την κοινότητά μας ημέρα της 27ης Αυγούστου, ημέρα κατά την οποία έφυγε πρόωρα από κοντά μας ένας εκλεκτός συναγωνιστής,  ιδρυτικό μέλος του ΑΡΜΑτος, ο Κωνσταντίνος Μπαϊκούσης.

Έχουμε πολλάκις αναφερθεί στον αλησμόνητο Κώστα Μπαϊκούση, εξαίροντας την μοναδική προσωπικότητα, το σπάνιο ήθος, την ακεραιότητα του χαρακτήρος, την ιδεολογική καθαρότητα, την ρητορική δεινότητα, την εκπληκτική ευρυμάθεια, το θάρρος και την αγωνιστικότητά του.

Είναι πραγματικά απίστευτο ότι έχουν ήδη περάσει 10 χρόνια από τον θάνατό του. Διότι τον νοιώθουμε πάντοτε κοντά μας!

Στην πρόσφατη θερινή μας συνάντηση στον Όλυμπο, τραγουδήσαμε στην μνήμη του, όπως κάθε χρόνο, τους στίχους του εμβατηρίου που είχαν γραφεί προς τιμήν του, την θλιβερή ημέρα που τον χάσαμε.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Δύο αυγουστιάτικες ειδήσεις που αποκαλύπτουν ακραία πολιτική και κοινωνική σήψη.

Είναι γνωστό από παλιά στους δημοσιογραφικούς κύκλους το κλισέ ότι «τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις». Για την αντιμετώπιση ενός τέτοιου ελλείμματος, τα δημοσιογραφικά αντίμετρα προσέλκυσης του κοινού παρέπεμπαν συνήθως στην θεματολογική σταθερά που συνοψίζεται στο εγγυημένο τρίπτυχο εντυπωσιασμού: «αίμα, σπέρμα, στέμμα»… 

Κάτι όμως έχει αλλάξει, καθώς φαίνεται, διότι τα όσα συμβαίνουν ήδη κατά το πρώτο 10ημερό αυτού του Αυγούστου εμφανίζουν όχι ένα έλλειμμα αλλά, απεναντίας, έναν καταιγισμό ειδήσεων (με ρυθμό πολυβόλου!). Οι πλείστες εξ αυτών παραμένουν, βεβαίως, ενταγμένες στον προαναφερθέντα θεματολογικό άξονα: «αίμα» (βλέπε δολοφονίες), «σπέρμα» (βλέπε σεξουαλικά εγκλήματα κι σκάνδαλα), «στέμμα» (βλέπε ίντριγκες και σκάνδαλα της εξουσίας).  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΙΣ 1974: Ὁ θρίαμβος τοῦ Ψεύδους καὶ τῆς Προδοσίας!

Ἡ προδοτικὴ Μεταπολίτευσις ἔχει ἑδραιωθῆ ἐπὶ μεγίστων ψευδῶν καὶ Προδοσιῶν·  ὅπως δὲ ἡ ῥίζα της, ἔτσι ἀκριβῶς εἶναι κι οἱ καρποί της:  Νέα ψεύδη συνεχῶς ἐπισωρεύονται ἐπὶ τῶν παλαιῶν ποὺ ξεφτίζουν, νέαι ἀλλεπάλληλοι Προδοσίαι συντηροῦν, συμπληροῦν κι ἐπιρρωνύουν παλαιάς, ἡ δὲ οἵα προσποιητὴ «ἀνανέωσις» προσώπων δὲν ἀποτελεῖ τι ἄλλο ἢ περιοδικὴν ἐπανενσάρκωσιν τῆς παλαιᾶς Σήψεως εἰς καινοφανῆ ἔκδοχα τοῦ παλαιοῦ φυράματος, ἴσως μὲν «ἀνανεωτικὰ» ὡς περισσότερον ἐξωφθάλμως, ἀπροκαλύπτως καὶ ὠμῶς ἐκπροσωποῦντα τὴν Σῆψιν, ὅμως τῶν ὁποίων σταθερῶς ἡ ἰσχὺς καὶ τὸ κράτος ἀπαρεγκλίτως εἶναι ὑπαρξιακῶς συνυφασμένα πρὸς τὴν ὁλικὴν καὶ εἰδικήν, γενικήν τε καὶ κατὰ τὰ μέρη σύγχυσιν καὶ ἀποπροσανατολισμόν, ποὺ μάλιστα κατ᾿  ἀνάγκην γίνονται ὁλονὲν καὶ χονδροειδέστερα:  Εἰς τὸ εὐαγὲς τοῦτο ἔργον ἔχουν τὴν συμπαράστασιν τῶν προδοτικῶν Μέσων Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως, χαίρουν δ᾿  εὐγνωμόνως καὶ τῆς ὑψηλῆς ἐπιστασίας τῶν παγκοσμίων Κέντρων τοῦ Συστήματος, ἐμφανῶν τε καὶ ἀφανῶν.

 

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Ὁ ἀξιακός/αἰσθητικὸς ἐκβαρβαρισμός, ἡ μουσικὴ ἐξαχρείωση καὶ κακογουστιά, αἰτιακὴ βάση τῆς ἐν ἐκρήξει κοινωνικῆς σήψεως καὶ ἀλητείας!

Άπαντες αντιλαμβάνονται ότι η κοινωνία μας μαστίζεται από γενικευμένη βία κάθε είδους, που κλιμακώνεται ανεξέλεγκτα. Δολοφονίες, βιασμοί, ληστείες και άλλα συναφή περιστατικά βαρειάς εγκληματικότητος αποτελούν καθημερινά φαινόμενα που δεν προλαβαίνουν ούτε να τα καταγράφουν και δημοσιοποιούν οι συντάκτες του αστυνομικού ρεπορτάζ, ενώ παλαιότερα ένα μόνο τέτοιο γεγονός αποτελούσε την είδηση του μηνός ή και του έτους ακόμη!

Σχεδόν κάθε μέρα πληροφορούμαστε για την εκτέλεση ενός ακόμα «συμβολαίου θανάτου» – αναρίθμητα τα σχετικά περιστατικά στο ατελείωτο ντόμινο αλληλοεκκαθαρίσεων του «κόσμου της νύχτας», όπου άνθρωποι πέφτουν νεκροί από ριπές πολυβόλων μέρα μεσημέρι σε πολυσύχναστα μέρη, σε μιάν ατελείωτη μάχη επικρατήσεως μαφιόζων και νταβατζήδων, που διαγκωνίζονται για κυριαρχία στην πιο σκοτεινή πλευρά του κοινωνικού περιθωρίου και της παραοικονομίας. Τον πόλεμο αυτών των αποβρασμάτων η αστυνομία απλώς τον παρακολουθεί από θέσεως (αμετόχου) παρατηρητού, σαν να μη την αφορά το γεγονός ότι στρατιές ενόπλων κακοποιών περιπολούν στον αστικό ιστό διευθύνοντας ολοκλήρους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής και κάνοντας ό,τι θέλουν χωρίς κανένα φραγμό, ως κράτος εν κράτει! Σκηνές και καταστάσεις που άλλοτε θεωρούνταν αντιπροσωπευτικές της χειρότερης εκδοχής του λατινοαμερικανικού υποκόσμου, τις οποίες συναντούσε κανείς μόνο στις άθλιες φαβέλες των βραζιλιάνικων μεγαλουπόλεων, όπου συνωστίζονται απόκληροι μιγάδες, ή στις συγκρούσεις μαφιόζων και ναρκεμπόρων στο Μεξικό και την Κολομβία είναι πλέον καθεστώς στην Ελλάδα (και σε όλη την Ευρώπη)!

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Το ξεσάλωμα των κιναίδων και η κίνηση του εκκρεμούς.

Χρόνο με τον χρόνο οι διεστραμμένοι ξεσαλώνουν όλο και περισσότερο. Και παράλληλα το κλίμα γενικής  – και κυρίως καθεστωτικής – όχι απλώς ανοχής αλλά και επισήμου ευνοίας και, ανοιχτής πια, υπέρ του κιναιδισμού, υποστηρίξεως γίνεται πιο ισχυρό, απόλυτο, καθολικό και ανενδοίαστο!

Φέτος ξεπέρασε κάθε προηγούμενο η επισημότητα της παρουσίας των πολιτικών δυνάμεων του κοινοβουλίου στο αισχρό πανηγύρι επιδειξιμανίας που αποκαλείται «gay-pride»! Τα κόμματα της συμφοράς είχαν τοποθετήσει επίσημα περίπτερα, μοίραζαν φυλλάδια και ένας εσμός από πρωτοκλασάτα στελέχη των κομμάτων, βουλευτές (και υπουργοί ακόμη) φρόντισαν να επιδείξουν εμφατικά την παρουσία τους εκεί, να φωτογραφηθούν με πλατιά χαμόγελα «υπερηφάνειας», χαριεντιζόμενοι και σαλιαρίζοντας με διάφορους(ες)  περσόνες  του τύπου που ο λαός συνήθιζε να αποκαλεί  «ντιγκιντάνγκες»…  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[9]

Σήμερα 21η Ἰουνίου καὶ στὶς 12:13 μ.μ. ἀκριβῶς συμβαίνει τὸ κοσμικὸ φαινόμενο τοῦ θερινοῦ Ἡλιοστασίου, κατὰ τὸ ὁποῖον ἡ κλίσις τοῦ ἄξονος τῆς γῆς (23,44 μοῖρες) εὐνοεῖ βέλτιστα τὴν ηὐξημένην φωτεινότητα ἐπὶ τοῦ βορείου ἡμισφαιρίου μας, καθὼς τότε ὁ ἄξων διέρχεται διὰ τοῦ εἰς τὸ ἐπίπεδον περιηλίου τροχιᾶς ὑπὸ τῆς διακέντρου (ἡλίου-γῆς) ὁριζομένου καθέτου ἐπιπέδου καὶ ἡ ἐπὶ τοῦ ὁποίου προβολὴ παρουσιάζει ταλάντωσιν μεταξὺ + καὶ – 23,44 μοιρῶν (ὡς πρὸς τὴν ἐπὶ τὸ ἐπίπεδον περιφορᾶς κάθετον)  – κατὰ δὲ τὴν ἱερὰν ἀκριβῶς στιγμὴν τοῦ Ἡλιο-στασίου αὐτὴ ἡ (κατὰ τὸ κάθετον διακεντρικὸν ἐπίπεδον φαινομένη) προβολὴ τοῦ ἄξονος εἶναι ὁ ἴδιος ὁ ἄξων, διότι τότε ἀκριβῶς διασχίζει αὐτὸ τὸ ἐπίπεδον καὶ ἡ προβολὴ στιγμιαίως ἵσταται καὶ ἄρχεται πάραυτα κινουμένη ἀντιθέτως, πρὸς τὴν κάθετον θέσιν (0 μοῖρες), ὁπότε θὰ ἔχουμε τὴν φθινοπωρινὴν ἰσημερίαν.
       Βεβαίως καθ᾿ ἑαυτὴ ἡ κλίσις τοῦ γηίνου ἄξονος ὡς πρὸς τὴν ἐπὶ τὸ ἐπίπεδον περιφορᾶς της κάθετον παραμένει ἀναλλοίωτος·  διὰ τὴν ἀκρίβειαν μεταβάλλεται μακροσκοπικῶς (βραδύτατα)  μεταξὺ  21,8° καὶ 24,4° κατὰ τὸν λεγόμενον κύκλον τοῦ Milanković περιόδου 41 χιλιετιῶν.   


     Ἀντὶ ἄλλου ἀφιερώματος ἀναρτᾶται τὸ συναφὲς τοῦτο κείμενο τοῦ Ἴωνος Φιλίππου:
 
 
 

Η ΑΡΙΑ ΦΥΛΗ

 

 

Η Πολιτεία του Ήλιου

 

Αφήστε τα βιβλία και την Γη

και υψώστε το βλέμμα σας στον Ουρανό.

Εκεί θα δείτε τα Φύλα, τις Φυλές, την Πολιτεία.

Τα δύο Φύλα:

 ο Βασιλεύς Πατήρ Ήλιος-Απόλλων,

η Βασίλισσα Μήτηρ Σελήνη-Άρτεμις.

Τα τρία τέκνα τους οι τρεις Φυλές της Γαίας:

 Λαμπρή (Ηλιακή-Λευκή-Καυκασοειδής),

Ωχρή (Σεληνιακή-Κίτρινη-Μογγολοειδής),

Τεφρή (Χθόνια-Μέλαινα-Νεγροειδής).

Στην Πολιτεία,

Βασιλεύς-Πατήρ ο Ήλιος, γεννήτωρ του Φάους.

Βασίλισσα-Μήτηρ η Σελήνη, έσοπτρον του Φάους.

Τέκνα οι τρεις Φυλές της Γαίας, γόνοι του Φάους,

εκάστη κατά το μέτρο του Ηλιακού Λόγου που της αναλογεί.

 

Η Λαμπρή Φυλή τέκνο του Ηλίου, εκπομπός του Φάους.

Η Ωχρή Φυλή τέκνο της Σελήνης, ανακλαστήρ του Φάους.

Η Τεφρή Φυλή τέκνο της Γαίας, απορροφητήρ του Φάους.

 

Αίμα είναι το Πνεύμα των Φυλών

και η Αιμομειξία είναι Βέβηλη.

 

Εκείνοι που πιστεύουν πως κατάγονται από τον Πίθηκο

πράγματι κατάγονται από τον Πίθηκο.

 

Ό, τι δεν απαντά σε όλα,

δεν απαντά σε τίποτα.

 

Η Σβάστικα απαντά σε όλα

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Τουρκισμός: μία διαχρονικὴ ὑπαρξιακὴ ἀπειλὴ γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ οἱ ὀψίμως ἀγωνιοῦντες «ἀναλυτές» τῶν τουρκοκάναλων. Ἀντιφάσεις καὶ τραγικότητα.

Ενώ η κοινή γνώμη στην Ελλάδα κοντεύει να ξεχάσει ότι μαίνεται ένας φρικώδης πόλεμος στην Ουκρανία (ο οποίος δεν θέλει πολύ για να εξελιχθεί σε παγκόσμιο), έχει επίσης ξεχάσει τον (σχεδόν μονοθεματικά κυρίαρχο επί μήνες στα δελτία ειδήσεων) κορωνοϊό, έχει ξεχάσει την εξωφρενική ακρίβεια, έχει ξεχάσει ακόμα και την …Πισπιρίγκου, αίφνης αρχίζει όψιμα να αγωνιά ενώπιον της εικόνας μίας Τουρκίας που κλιμακώνει επικίνδυνα τις προκλήσεις της εναντίον της χώρας μας, αμφισβητώντας ανοιχτά την κυριότητα της Ελλάδος επί των νήσων του ανατολικού Αιγαίου, απαιτώντας πλήρη αποστρατιωτικοποίησή τους (εν όσῳ η ίδια διατηρεί τεράστιο αποβατικό στόλο στα μικρασιατικά παράλια έτοιμο να τα καταλάβει) και απειλώντας απροκάλυπτα με πολεμική επίθεση!

Αυτή η αδυσώπητη πραγματικότητα δεν είναι όμως καθόλου καινούρια! Ίσχυε με τον ίδιο τρόπο και τότε που ένας άλλος πρωθυπουργός (ο Κώστας Καραμανλής) χαριεντιζόταν με τους Τούρκους και έκανε κουμπαριές και γλέντια με τον Ερντογάν, όπως και τότε που ένας άλλος πρωθυπουργός (ο Γ. Α. Παπανδρέου) επίσης χαριεντιζότανε με τους Τούρκους και χόρευε ζεϊμπεκιές εν ονόματι της «ελληνοτουρκικής φιλίας»,  όπως και τότε που ένας άλλος πρωθυπουργός (ο Κων. Μητσοτάκης, πατέρας του νυν πρωθυπουργού) λάμβανε όλος χαρά και υπερηφάνεια το βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας «Ιπεκτσί», όπως και, πιο πρόσφατα, ήταν ένας άλλος πρωθυπουργός (ο Α. Τσίπρας) που δήλωνε ότι δεν χρειαζόμαστε στρατό και εξοπλισμούς, ότι δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα, κ.λπ..

Η τουρκική απειλή εναντίον του Ελληνισμού είναι προαιώνια, διαχρονική και υπαρξιακή. Πρωτοεμφανίστηκε πίσω στο μακρινό 1071   [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Ἐτήτυμα Ψέγματα (9)

“Ψωμί, Παιδεία, Ἐλευθερία” – ἢ τὰ ἀκριβῶς ἄκρως ἀντίθετα;

 

Ἡ ἤδη προϋπάρχουσα σύγχυσις κι ἐπιμόλυνσις ἐννοιῶν καὶ ἰδεολογημάτων μετὰ τὴν ἐθνολετήριον Μεταπολίτευσιν τοῦ σημαδιακοῦ 1974, ἔχουσα ἔκτοτε ἀποχαλινωθῆ πλήρως καὶ καλπάσει ὀλεθρίως, οὕτω δὲ καὶ πολλαπλῶς προξενήσει ἀνήκεστον βλάβην εἰς τὸν νοῦν, τὴν ψυχὴν, τὸν λόγον καὶ τὴν ἐν γένει ὑγείαν τῶν θρηνωδῶς (αὐτο)ταλανιζομένων κατοίκων αὐτῆς τῆς χώρας, ἀποτελεῖ καὶ τὸ ῥιζικὸν αἴτιον τῆς ὁλικῆς καὶ ἐπὶ παντὸς χρεωκοπίας τῆς χώρας.

 

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[8]

Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

 

στιν οὖν τραγῳδία μίμησις πράξεως σπουδαίας κατελείας μέγεθος χούσης,

δυσμένλόγχωρς κάστου τν εδν ν τος μορίοις, δρώντων κα οδι

παγγελίας, δι᾽ ἐλέου καφόβου περαίνουσα τν τν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν.

ριστοτέλους “Ποιητική”, Βιβλίο ΣΤ΄, 1449b 24-28

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Σαν σήμερα, στις 28 Μαΐου του 1924, έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος ποιητής Ιωάννης Πολέμης

Σαν σήμερα, στις 28 Μαΐου του 1924, έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος Έλλην ποιητής Ιωάννης Πολέμης. Ήταν μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της ποιητικής γενιάς του 1880 και ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στην εποχή του. Το 1888 μοιράστηκε με τον Κωστή Παλαμά το πρώτο βραβείο στον Φιλαδέλφειο Διαγωνισμό ενώ τιμήθηκε με το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών το 1918. Ως χαρακτήρ ήτο ευγενής, ευαίσθητος και ρομαντικός, “αιωνίως ερωτευμένος” όπως εύστοχα τον είχε χαρακτηρίσει ο Δημήτρης Χατζόπουλος που τον είχε επισκεφθεί στο σπίτι του για να του πάρει συνέντευξη. 

Τον αυθεντικό εθνικό προσανατολισμό του ποιητού και τα πηγαία πατριωτικά αισθήματα εκφράζει θαυμάσια το έξοχο και πασίγνωστο ποίημά του “Τί είναι η πατρίδα μας;” όπως και το “Σπασμένα Μάρμαρα” που αναδημοσιεύουμε κατωτέρω:[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Ἡ ὁμιλία Μητσοτάκη στὸ ἀμερικανικὸ κογκρέσο, ὁ κίβδηλος (καθεστωτικός) «πατριωτισμὸς» καὶ μία θλιβερὰ ἐπέτειος (29η Μαΐου).

Ζούμε αναμφιβόλως σε μία εποχή τελείας συγχύσεως εννοιών, αλλοιώσεως νοημάτων και πλήρους ιδεακού αποπροσανατολισμού, εποχήν κατά την οποία κυριαρχεί η έλλειψη έστω και στοιχειώδους ακεραιότητος στους χαρακτήρες και δη η απουσία προσωπικοτήτων που να διαθέτουν υπαρξιακό έρμα και άξονα πνευματικής κατευθύνσεως.

Μια εκ των πλέον στρεβλωμένων και κακοποιημένων ιδεών είναι, δίχως άλλο, η έννοια του «πατριωτισμού». Την οποία επικαλούνται σχεδόν άπαντες, καίτοι στην  πράξη την αναιρούν αυτοστιγμεί! Εξόχως χαρακτηριστικό παράδειγμα τοιαύτης αλλοιώσεως – για να κυριολεκτήσουμε, μνημείο αυταναιρέσεως –  υπήρξε η πρόσφατος «πανηγυρική» και πολυπαινεμένη ομιλία πρωθυπουργού της Ελλάδος στο αμερικανικό κογκρέσο, που θεωρήθηκε (από τα εγχώρια δημοσιογραφικά παπαγαλάκια αλλά και από την επιφανειακώς κρίνουσα κοινή γνώμη) ως «μεγάλη επιτυχία» του τελευταίου, δεδομένου του ευνοϊκού κλίματος που συνήντησε κατά τις επαφές του με σημαίνοντες παράγοντες του αμερικανικού κατεστημένου, ιδίως όμως έχοντας νωπές τις εντυπώσεις της άκρως ευμενούς υποδοχής της ομιλίας του υπό των μελών του αμερικανικού νομοθετικού σώματος.

 [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]