Αναρχικοί – τζιχαντιστές: βίοι παράλληλοι. (Διαφορετικό το κοινωνικό πλαίσιο – παρόμοια η εκδήλωση της εγγενούς βαρβαρότητος).
Προσφάτως το φως της δημοσιότητος είδαν σκηνές ασύλληπτα ζωώδους συμπεριφοράς εκ μέρους των ισλαμιστών του ISIS στο Ιράκ. Γενειοφόροι υπάνθρωποι κραδαίνοντας βαριοπούλες, τροχούς κοπής αλλά και εκρηκτικά, επεδόθησαν σε μία άνευ προηγουμένου καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς της Μεσοποταμίας που μόνο με τους βανδαλισμούς των αριστουργημάτων της ελληνικής αρχαιότητος από τους φανατισμένους ιουδαίο-χριστιανικούς όχλους, κατά τον πρώιμο μεσαίωνα, θα μπορούσε να συγκριθεί. Η είδηση, αν και συγκλονιστική, δεν φάνηκε να ταρακουνά ιδιαίτερα τους υπνωτισμένους από την κοσμοπολίτικη νάρκωση και αμεριμνησία, τάχα «πολιτισμένους», δυτικούς (Ευρωπαίους και Αμερικανούς), των οποίων τα μοναδικά ενδιαφέροντα περιορίζονται σε ζητήματα σχετικά με την διαχείριση του ανούσιου αστικού βίου τους, μακράν οιασδήποτε εννοίας (αντι-)δράσεως, πολλώ μάλλον ηρωικής αντιστάσεως στην εν εξελίξει επέλαση και βαθμιαία εξάπλωση των βαρβάρων.[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Ἔξαρσις παιδοφιλίας καὶ σεξουαλικῶν διαστροφῶν: συμπτωματολογία μιᾶς παρηκμασμένης κοινωνίας
Το πρόσφατο περιστατικό παιδεραστίας που συγκλόνισε την κοινή γνώμη με πρωταγωνιστή έναν σιχαμερό γυφτόμορφο υπάνθρωπο, καταδεικνύει με τον πιο αποκρουστικό τρόπο την βαθύτατη σήψη και την παθογένεια που μαστίζει εδώ και πολλά χρόνια την ελληνική κοινωνία αλλά και τις κοινωνίες των δυτικών χωρών εν γένει.Η «άλλη» πλευρά της μετανάστευσης (Πρόγευση των πολιτικών που προαναγγέλλει η αντεθνική «ροζ αριστερά»)
Ενώ στο προσκήνιο της πολιτικής επικαιρότητος παραμένουν τα οικονομικά ζητήματα, καθώς αιωρείται το μεγάλο ερώτημα περί του αν η νέα «αριστερή» κυβέρνηση θα πραγματοποιήσει τελικά την αναμενόμενη μεγάλη «ανακυβίστηση», συναινώντας σε παράταση των ισχυόντων προγραμμάτων αυστηρής λιτότητος και ταπεινωτικής επιτηρήσεως-στραγγαλισμού της εθνικής οικονομίας από το τριμερές διευθυντήριο €.€., Δ.Ν.Τ. και €.Κ.Τ., βαπτίζοντας τα διευθυντήρια και τις ισχύουσες συμφωνίες με διαφορετικά ονόματα και τίτλους, προς εξαπάτηση των αφελών αιγοπροβάτων (ψηφοφόρων), ή αν, συνεπεία της συνδυαζομένης με ισχυρές δόσεις ναρκισσισμού, ιδεοληπτικής νεομπολσεβίκικης εμμονής των κυβερνώντων, η χώρα θα οδηγηθεί σε συνθήκες οικονομικού πρωτογονισμού και απομονωτισμού τύπου Β. Κορέας, εφόσον επιλεγεί η ολομέτωπη σύγκρουση με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, με αναπόφευκτο στην περίπτωση αυτή το τράβηγμα από την «πρίζα» της παροχής ρευστότητος (σενάριο που άλλον έχει λιγότερες πιθανότητες), ελάχιστοι προσέχουν τις ανατριχιαστικές προγραμματικές διακηρύξεις της νέας κυβέρνησης που άπτονται της εθνικής επιβιώσεως, όπως κυρίως η διαχείριση του κρισιμότατου ζητήματος της αθρόας εισβολής τριτοκοσμικών λαθροεποίκων (κάποια …εκατομμύρια από Συρία και Ιράκ συνωστίζονται ήδη στην Τουρκία, αναζητώντας διέξοδο προς Ελλάδα) που, καθώς φαίνεται όχι μόνο δεν θα γίνει καμία προσπάθεια να αναχαιτισθεί, αλλά θα ενταθεί περαιτέρω αφού, στους εγκαθιστάμενους λαθροεισβολείς θα παρέχονται πλέον όχι μόνο νέες διευκολύνσεις «υποδοχής και φιλοξενίας» (βορειοευρωπαϊκού τύπου) αλλά και, προκειμένου να εξασφαλισθεί μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων (με παράλληλη εθνολογική-δημογραφική αλλοίωση του ελληνικού πληθυσμού) ώστε να εδραιωθεί η αντεθνική «ροζ αριστερά» στην εξουσία, θα παρέχεται με συνοπτικές διαδικασίες και η ελληνική ιθαγένεια!!!
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΣΥ.ΡΙΖ.Α.: ΔΥΟ «ΡΕΥΜΑΤΑ» – ΜΙΑ ΟΥΣΙΑ
Μία μέρα ουσιαστικά μας χωρίζει από τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές οι οποίες έχουν θεωρηθεί ως οι σημαντικότερες της περιόδου της μεταπολιτεύσεως – και ίσως όχι αδίκως, τουλάχιστον μέχρι τις …επόμενες!
“Je ne suis pas Charlie, je suis Charlie Martel”.
Αυτή είναι η πλήρης δήλωση (προκλητική σύμφωνα με τα συστημικά μ.μ.ε. αφού αντιστρέφει και γελοιοποιεί το σλόγκαν-καραμέλα που ανακυκλώνουν τις τελευταίες μέρες) του επιτίμου προέδρου του Front National, Jean-Marie Le Pen, ο οποίος, προς τιμήν του, δείχνει να μην μασάει τα λόγια του, φτύνοντας κατάμουτρα το τσίρκο των παλιάτσων και υποκριτών (πολιτικών, ψευτο-διανοουμένων, κλπ) που χύνουν εδώ και μερικές μέρες κροκοδείλια δάκρυα για τα θύματα των τελευταίων επιθέσεων των τζιχαντιστών στη Γαλλία, ενώ ουσιαστικά είναι οι ίδιοι (συστημικά μ.μ.ε., ψευτοδιανοούμενοι και «δημοκράτες» πολιτικοί) που ευθύνονται για τον εν εξελίξει εξισλαμισμό της Γαλλίας και όλης της Ευρώπης. Όπως ευθύνονται, για να είμαστε ακριβείς, και τα ίδια τα θύματα της επιθέσεως, οι σκιτσογράφοι του αριστερίστικου (τροτσκιστικού-διεθνιστικού) υποβάθρου, περιοδικού, οι οποίοι επετίθεντο συστηματικά κατά του F.N. και των Γάλλων εθνικιστών, κατηγορώντας τους για την αντι-ισλαμική και αντιμεταναστευτική τους στάση. Όλοι αυτοί οι σάπιοι διεθνιστές, συστηματικοί κοινωνικοί καλλιεργητές της «πολιτικής ορθότητας», του «πολυπολιτισμού» και της «ανεκτικότητας» – των αριστεριστών τύπου «Charlie» συμπεριλαμβανομένων – είναι που έχτισαν το θερμοκήπιο της ολέθριας ευρωπαϊκής αμεριμνησίας, είναι αυτοί που ευθύνονται για τον ευνουχισμό και την ύπνωση των ευρωπαϊκών λαών, δυνάμει του οποίου οι ισλαμιστές έποικοι της Ευρώπης συρρέουν και πολλαπλασιάζονται ανεμπόδιστα φθάνοντας τελικά να στραφούν και εναντίον εκείνων που, με τον ρόλο των υπερμάχων της «πολυπολιτισμικής κοινωνίας», μονίμως τους θωπεύουν, τους περιθάλπουν και τους υποστηρίζουν…[…]
Πολύνεκρη επίθεση ισλαμιστών στην καρδιά της Ευρώπης! Η αμεσότητα της απειλής των ισλαμιστών και ο προσδιορισμός του διφυούς εχθρού.
Έωλα διλήμματα εν όψει εκλογών…
Εκλογές λοιπόν, και ο χειμαζόμενος λαός – ο ίδιος λαός που εξέλεγε πανηγυρικώς επί 40 συναπτά έτη τους διεφθαρμένους πολιτικούς «ηγέτες» τους οποίους τώρα καταριέται και υβρίζει – βρίσκεται έμπροσθεν (ψευτο-)διλήμματος, καλούμενος να επιλέξει μεταξύ: είτε της παρουσιαζόμενης ως τάχα «εθνικής επιλογής» που συνδέεται με την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη, την διατήρηση της πρόσδεσης στο όχημα της δήθεν «ανάπτυξης», «ανασυγκρότησης» (και ό,τι άλλο ουτοπικό αποδίδεται στο κίβδηλο ευρωπαϊκό όραμα της εθνοδιαλυτικής €.€.), είτε της δήθεν «πατριωτικής επιλογής» των μονομερών ακυρώσεων των μνημονίων και της προσφυγής σε δημοψήφισμα για την τύχη του προαναφερθέντος «ωρίμου» λαού. Σε επίπεδο συνθηματολογίας «ξεχειλίζει» πια ο «πατριωτισμός», τόσο εκ μέρους της καταρρέουσας δεξιάς όσο και εκ μέρους της ανερχόμενης αριστεράς, κοινός ιδεολογικός παρονομαστής των οποίων, διαχρονικώς, είναι ο αντεθνισμός και κοινή επιδίωξη ο απεθνισμός.Μέρκελ, αντιρατσιστές, εκκλησία, Εβραίοι και Τούρκοι εναντίον PEGIDA
Όσες διαφορές και αν μας χωρίζουν από την νεοσύστατη Γερμανική PEGIDA (Patriotische Europäer gegen die Islamisierung des Abendlandes ) λόγω των ιουδαιοχριστιανικών και πολιτικώς ορθών καταβολών της, δεν μπορούμε να προσπεράσουμε την δυναμική την οποία φέρει καθώς και το μένος με το οποίο στρέφεται η κυβέρνηση της Γερμανίας εναντίον της.Η Ελλάς στο μάτι του κυκλώνα; Αθέατες πτυχές του πρωθυπουργικού σκανδάλου.
Περνούν οι μέρες μετά την αποκάλυψη του νέου σκανδάλου μεγατόνων το οποίο σχετίζεται με τις παρασκηνιακές παρεμβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας στην δικαστική – που συνιστούν κατάχρηση εξουσίας, ήτοι κακουργηματική πράξη – και ο έκθετος αυτουργός, ο ρυπαρόστομος τύπος που παριστάνει τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, με συνεργούς στο κακούργημά του τα διαπλεκόμενα μ.μ.ε. (των νταβατζήδων) και την ένοχη αντιπολίτευση (της οποίας οι αντιφασιστικές εμμονές αποδεικνύονται ισχυρότερες από τον πόθο της για πρόσβαση στην νομή της εξουσίας, αφού προτιμά να αφήσει αναξιοποίητη άλλη μια τεράστια ευκαιρία για να ρίξει την κυβέρνηση όπως διατείνεται ότι επιδιώκει), προσποιείται ότι δεν έχει συμβεί τίποτε… Δεν τολμά καν ο Σαμαράς και η κυβέρνησή του να διαψεύσει την αυθεντικότητα του σοκαριστικού ηχητικού ντοκουμέντου! Μετά από μια τέτοια συνταρακτική αποκάλυψη, αν επρόκειτο για μια φυσιολογική χώρα στην οποία τα δημόσια πρόσωπα θα ανέμενε κανείς να αισθάνονται κάποια ελάχιστη ντροπή και ευθιξία, ο έκθετος πρωθυπουργός θα έπρεπε όχι απλώς να παραιτηθεί, αλλά να κάνει χαρακίρι! Όμως, σε μια χώρα ακρότατα διεφθαρμένη όπως το σύγχρονο Ελλαδιστάν, η πολιτική πορεύεται σας να μην έχει συμβεί τίποτε!
Δύο συγκλονιστικά γεγονότα συνέβησαν σήμερα.
Δύο συγκλονιστικά γεγονότα συνέβησαν σήμερα. Κυρίαρχο θέμα σε όλα τα Συστημικά μ.μ.ε.: οι πανηγυρισμοί και η ικανοποίηση όλων των σάπιων του πολιτικού φάσματος, τόσο των αστοδημοκρατών, «ανθρωπιστών», (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ κλπ), όσο και του βρωμερού συναφιού των αναρχικών, για την «νίκη» του ψευδο-απεργού πείνας Ρωμανού. Κατανοητή βεβαίως η ανακούφιση της κυβερνήσεως που έπραξε το «ανθρωπιστικό» της καθήκον, καθώς δεν θα επιθυμούσε επ΄ ουδενί να καταλήξει το «παιδί» (ο θρασύτατος, μεγαλοαστικής προελεύσεως, αναρχοσυμμορίτης τρομοκράτης) σε προεκλογική περίοδο. Δεν είναι όμως κατανοητή η αποδοχή της προτάσεως από την πλευρά του Ρωμανού. Η συμφωνία λέει ότι θα μπορεί να βγαίνει από την φυλακή, για την παρακολούθηση των μαθημάτων με την προϋπόθεση να φορά ένα ειδικό ηλεκτρονικό βραχιόλι εντοπισμού σε περίπτωση απόπειρας δραπετεύσεως. [..]
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Κωμῳδία ἢ φάρσα; Ἀποζημιώσεις … πειρατῶν!!!
Το φαινόμενο της απαγωγής εργαζομένων σε Ευρωπαϊκά πλοία αλλ᾿ ακόμη και περιηγητών σε θαλαμηγούς κοντά στα χωρικά ύδατα της Σομαλίας δεν είναι κάτι νέο. Αντιθέτως, η πειρατεία αποτελεί προσφιλή τακτική των “Σομαλών ψαράδων”, ενώ το αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές είναι η ικανοποίηση των αιτημάτων τους σε λύτρα (όταν ζητούνται λύτρα, αν δηλαδή δεν εκτελέσουν επί τόπου όλο το προσωπικό με σκοπό την ληστεία του εξοπλισμού) από τις – “ανεκτικές στις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες” των τριτοκοσμικών – χώρες της Ευρώπης. Εξαίρεση αποτελεί η “βάρβαρη” Ρωσία, η οποία σε αντίστοιχο περιστατικό το 2010 απέστειλε τις ειδικές δυνάμεις του στρατού, ανακτώντας τον έλεγχο του κατειλημμένου πλοίου, ενώ νέα των συγκεκριμένων “ψαράδων”-πειρατών δεν ξανακούστηκαν. Ενδεικτική του εκ διαμέτρου αντιθέτου τρόπου σκέψεως των Ρώσων εν σχέσει προς τους “υπερευαίσθητους” ευνούχους Ευρωπαίους είναι η χαρακτηριστική δήλωση του τότε Ρώσου υπουργού αμύνης Dimitri Medvedev πώς “πρέπει να κάνουμε ότι ακριβώς έκαναν οι πρόγονοί μας, όταν κι εκείνοι συναντούσαν πειρατές”.
Χαώδης διαφορὰ ἤθους: ἡ ὑπερηφάνεια καὶ ἀξιοπρέπεια τῶν Ἀνδρῶν ἔναντι τῆς θρασυδειλίας τῶν χαϊδεμένων παρακρατικῶν “ἀντεξουσιαστικῶν” κοπριτῶν
Εάν στους χαλεπούς καιρούς της επαράτου ελλαδικής μεταπολιτεύσεως – μίας ιδιαζούσης περιόδου ολοκληρωτικής κομμουνιστοκρατίας, εντός παραδόξου θερμοκηπιακού πλαισίου παρασιτικής-καπιταλιστικής οικονομίας (!) – δεν είχαμε παρακολουθήσει, κατ’ επανάληψιν, το ίδιο «έργο» σε διάφορες παραλλαγές, θα ήταν δύσκολο να πιστέψουμε ότι θα μπορούσε όντως να συμβαίνει! Γιατί είναι πραγματικά αδιανόητο: Δεδηλωμένος αναρχικός τρομοκράτης (αν και γόνος μεγαλοαστικής οικογενείας…), επιδιώκων την δι’ ενόπλου δράσεως βιαία κατάλυση του πολιτεύματος, υπερήφανος για τα ληστρικά πεπραγμένα του, ουδέποτε δ᾿ επιδείξας την παραμικρά μεταμέλεια μετά την σύλληψη και φυλάκισή του, αλλ’ επιμόνως υβρίζων και χλευάζων, την αστυνομία, τα δικαστήρια, το κράτος εν γένει κ.λπ., απαιτεί εν τούτοις να λαμβάνει άδειες από το κράτος (το οποίο ἔτσι επικαλείται, ενώ υποτίθεται πως το πολεμά και απαρνείται, ως “αντεξουσιαστής”), για να παρακολουθεί τα μαθήματα σε κάποιο ΤΕΙ στο οποίο εισήλθε, προφανώς αποβλέπων σε ευνοϊκές συνθήκες για απόδραση (την οποία περίπου έχει προαναγγείλει…) με την πρώτη ευκαιρία, κατά τα παραδείγματα άλλων μεγάλων εγκλείστων “αντεξουσιαστών”. Και προκειμένου να εκβιάσει για τον σκοπό αυτόν το αστικό κράτος, κάνει «απεργία πείνας» επί 23 μέρες, όπως δηλώνει, αν και η ασιτία, όλως παραδόξως, ουδόλως φαίνεται να τον καταβάλλει, καθώς π.χ. εμφανίζεται να στέκεται όρθιος με υψωμένη γροθιά και με ανεξήγητη (για “καταβεβλημένο και ετοιμοθάνατο απεργό πείνας”) ενεργητικότητα μπροστά στους τηλεοπτικούς φακούς… Αστειότητες. […][ΣΥΝΕΧΕΙΑ]