Μέσα στη γενικότερη μαυρίλα της εποχής, εντοπίσαμε μία ενδιαφέρουσα είδηση που, αν μη τι άλλο, αποτελεί ευχάριστη έκπληξη, καθώς συνιστά σαφή ένδειξη ότι σημαντική μερίδα του ελληνικού λαού, παρά την συστηματική πλύση εγκεφάλου που υφίσταται από την καταιγιστική οπτικοακουστική προπαγάνδα των κρατούντων μ.μ.ε. του Συστήματος, διατηρεί αξιοσημείωτη οξυδέρκεια και καχυποψία απέναντι στα όσα οι αφέντες της «ενημέρωσης» του σερβίρουν ως «αλήθεια». Πρόκειται για τα στοιχεία μίας ερεύνης που θα μπορούσε να περιγραφεί ως το παγκόσμιο «βαρόμετρο» του αντιεβραϊσμού. Σύμφωνα με τα στοιχεία της διεθνούς αυτής ερεύνης, φαίνεται ότι, την πρώτη θέση στην Ευρώπη σε επίπεδα εκφράσεως του αντισημιτισμού (αντισιωνισμού) καταλαμβάνει η Ελλάδα! Παραθέτουμε, εν συνεχεία, αυτούσιο το σχετικό δημοσίευμα: (πηγή: http://www.lifo.gr) […]
Ο ευρωπαϊκός ξεπεσμός δεν έχει σταματημό! Έσχατο ακραίο δείγμα της προϊούσας παρακμής και σήψεως σε επίπεδο ηθών, αισθητικής, πολιτισμού εν γένει, που μαστίζει την γηραιά ήπειρο και τους καθημαγμένους από την μεταπολεμικό «πολυπολιτισμικό» ορυμαγδό, λαούς της, απετέλεσε ο φετινός – καταχρηστικώς ονομαζόμενος ευρωπαϊκός – «διαγωνισμός τραγουδιού» (της Eurovision), όπου την πρώτη θέση κατέλαβε ένας(μια;) αυστριακός-η (;) τραβεστί! Ένα απίστευτης αποκρουστικότητος ανθρωποειδές σίχαμα που έχει κάνει εγχείριση αλλαγής φύλου (από άνδρα σε γυναίκα) αλλά θέλοντας, καθώς εξήγησε, «να διατηρήσει κάτι από την “ανδρική” του ταυτότητα», εμφανίζεται γενειοφόρος-α!!! Πρόκειται για ένα θέμα που ξεπερνά κάθε διαστροφική φαντασία! [Σεβόμενοι την αισθητική της ιστοσελίδος και το στομάχι των αναγνωστών της, αρνούμεθα να αναδημοσιεύσουμε σχετική φωτογραφία]. Κι όμως, το τραγούδι που «ερμήνευσε» αυτό το σιχαμερό ον, πρώτευσε στον εν λόγω διαγωνισμό κακογουστιάς, δεδομένου ότι έλαβε από τους ευρωπαίους τηλεθεατές τις περισσότερες ψήφους κατά την ζωντανή τηλεφωνική ψηφοφορία! Το πιο αποκαρδιωτικό; Από τους Έλληνες που συμμετείχαν στην τηλεφωνική ψηφοφορία, έλαβε τον μεγαλύτερο βαθμό, το «12άρι», ήτοι τις περισσότερες ψήφους… Μάλιστα ο σχολιαστής του διαγωνισμού για την δημόσια ελληνική τηλεόραση φρόντισε να υπογραμμίσει την ενδεχόμενη «πολιτική» διάσταση του απολύτου αυτού θριάμβου της διαστροφής ως μήνυμα τάχα των ευρωπαίων πολιτών εναντίον της πιθανολογούμενης ανόδου της ακροδεξιάς και του εθνικισμού στις επερχόμενες ευρωεκλογές.[…]
Εν όψει των επερχόμενων εκλογών (αυτοδιοικητικών και ευρωεκλογών) παρακολουθούμε έναν ιδιότυπο διαγωνισμό προδοσίας εκ μέρους των ανθελληνικών κομμάτων του πολιτικού κατεστημένου τα οποία με τις ενέργειές τους δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να προωθούν και να επιταχύνουν την υλοποίηση των σχεδίων αφελληνισμού της Δ. Θράκης σύμφωνα με την μακρόπνοη στρατηγική που ακολουθεί η νέο-οθωμανική Τουρκία, η οποία ως μοχλό για την επίτευξη των σκοπών της, χρησιμοποιεί την μουσουλμανική μειονότητα της Δ. Θράκης. Πρόκειται για μια ετερόκλητη μειονότητα ποδηγετούμενη και χειραγωγούμενη από την Τουρκία (αν και αποτελείται από όλως ετερόκλητα στοιχεία – Πομάκους, Αθιγγάνους και Τουρκογενείς), η οποία συνεχώς μεγαλώνει, διαμορφώνοντας δημογραφικές συνθήκες δυσμενέστατες για τον ελληνισμό, δεδομένου μάλιστα ότι τείνει να ανατραπεί η μέχρι πρότινος οριακή ισορροπία μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων στη Δ. Θράκη. Όσο και αν δεν θα θέλαμε να φανούμε απαισιόδοξοι – και μακάρι να κάναμε λάθος – η δυναμική των πραγμάτων στη Δ. Θράκη, οδηγεί ολοταχώς σε καταστάσεις παρόμοιες με εκείνες που οδήγησαν στην απώλεια του Κοσσυφοπεδίου για τους Σέρβους, της Κριμαίας για τους Ουκρανούς και ούτω καθ’ εξής. Τα όσα συνέβησαν τις προηγούμενες δεκαετίες στην πρώην Γιουγκοσλαβία και τα όσα συμβαίνουν αυτό τον καιρό στην Ουκρανία αποδεικνύουν ότι ο πληθυσμιακός παράγων παραμένει καθοριστικός ως προς την διαμόρφωση των συσχετισμών ισχύος και τελικώς τον έλεγχο μίας περιοχής. Δυστυχώς όμως, η εν γένει δημογραφική εικόνα της χώρα μας, δεν επιτρέπει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για το μέλλον. Για του λόγου το αληθές αναδημοσιεύουμε πρόσφατα στατιστικά στοιχεία, άκρως απογοητευτικά, που αποτυπώνουν με ξεκάθαρο τρόπο το ολέθριο φαινόμενο της γηράνσεως του πληθυσμού. Αδυσώπητα τα δημογραφικά δεδομένα καθώς προδιαγράφουν την τραγική δυναμική της εξαφανίσεως του Ελληνικού έθνους στο ορατό μέλλον. (Τα στοιχεία αναδημοσιεύονται από την ιστοσελίδα “newsbomb”):
Ο εκνευριστικά οιηματίας, λαλίστατος αρλουμπολόγος – τάχα πολιτικός αναλυτής – τηλεδημοσιογραφίσκος Τάκης Χατζής συμμετείχε, μεταξύ άλλων σπουδαιοφανών «δημοσιογράφων», στην εβδομαδιαία εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου της Δευτέρας. Στην εκπομπή συζητούνταν διάφορα θέματα τρέχουσας πολιτικής επικαιρότητος, με τους «δημοσιογράφους» να ανταλλάσσουν απόψεις με το γνωστό στυλ πάγιας διαστρεβλώσεως της αλήθειας και συστηματικού αποπροσανατολισμού του αποβλακωμένου κοινού, το οποίο συνηθίζουν να μεταχειρίζονται τα άθλια εξωνημένα φερέφωνα της κατεστημένης δημοσιογραφίας των Συστημικών Μέσων Μαζικής Εξαπατήσεως.
Δεν χρειάζεται να σχολιαστούν οι συνήθεις μπουρδολογίες που ανακυκλώνονται σε παρόμοιες εκπομπές. Θα σταθούμε μόνο σε μια άκρως ενδεικτική του «ήθους» και της «δημοκρατικότητος» των αλητών της άθλιας συνομοταξίας των καθεστωτικών κονδυλοφόρων, φράση, που εκστομίστηκε από τον προαναφερθέντα Τάκη Χατζή. Όταν λοιπόν κάποιος από τους ομιλούντες, θύμισε, αναφερόμενος στους διωκόμενους φυλακισμένους βουλευτές της Χ.Α., «ας μη ξεχνάμε ότι υπάρχει και το τεκμήριο της αθωότητας», ο Χατζής, με απύθμενο θράσος και μίσος ταλμουδικό, απήντησε το εξής ανατριχιαστικό: «για φασίστες δεν υπάρχει κανένα τεκμήριο αθωότητας»!!!
Γίνεται όλο και περισσότερο ορατό στον καθένα (που τουλάχιστον διατηρεί μια επαφή με την πραγματικότητα και την ελαχίστη αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια), ότι πλέον υφίσταται ζήτημα θεμελιώδους καταλύσεως της πιο στοιχειώδους μορφής ατομικών ελευθεριών εκ μέρους ενός εσμού ελληνοφώνων ανθελλήνων εξουσιαστών που αφαιμάσσουν μέχρι θανάτου την καταρρέουσα πατρίδα μας.
“Και χορό τριγύρω σου θα στήσουν με βιολιά και με ζουρνάδες γύφτοι, οβραίοι, αράπηδες, πασάδες{…}”
Πόσο πολύ η επαίσχυντη κατάντια της συγχρόνου Ελλάδος επαληθεύει τα ποιητικά λόγια του εθνικού μας βάρδου Κωστή Παλαμά… Ο Παλαμάς έγραψε τον “Δωδεκάλογο του Γύφτου”, το κορυφαίο αυτό έργο της νεοελληνικής λογοτεχνίας απ’ όπου προέρχεται ο παραπάνω στίχος, το 1899, δηλαδή την επαύριον της εθνικής ταπεινώσεως του ’97. Στο έργο αυτό ενώ περιγράφεται αλληγορικώς η κατάπτωση και η αμεριμνησία του αλλοτριωμένου όχλου της Πόλεως, προ της Αλώσεως, ουσιαστικά στηλιτεύεται η επονείδιστη κατάπτωση του Ελληνισμού όχι μόνο της εποχής κατά την οποία γράφει ο ποιητής, αλλά, πολύ περισσότερο, της συγχρόνου μας εποχής, της εποχής της απολύτου προδοσίας από πλευράς «αρχόντων» και του απολύτου αφελληνισμού από πλευράς των θλιβερών «υπηκόων» του Γραικυλιστάν. Γιατί, πόσο πιστότερη απόδοση του εθνικού εξευτελισμού θα μπορούσε να υπάρξει δεδομένων των ευλόγων συμπερασμάτων που προκύπτουν από ενδεικτικά περιστατικά όπως το πολύ πρόσφατο με τον αποκλεισμό της αθίγγανης, παρ’ ολίγον υποψηφίας ευρωβουλευτού με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, Σουλεϊμάν Σαμπιχά;[…]
Τα όσα συμβαίνουν στα πολιτικά πράγματα της χώρας μας το τελευταίο διάστημα, έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο! H εκ μέρους της κυβερνήσεως κραυγαλέα καταστρατήγηση της «ύψιστης δημοκρατικής αρχής» της διακρίσεως των εξουσιών απεκαλύφθη πέραν πάσης αμφιβολίας! Η δημοσιοποίηση της σε ανύποπτο χρόνο συνομιλίας στην οποία ο γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου Μπαλτάκος, ήτοι ο κορυφαίος παρά τω πρωθυπουργώ κυβερνητικός παράγων, διορισμένος από τον ίδιο τον πρωθυπουργό και στενότατος προσωπικός φίλος και συνεργάτης του ιδίου επί δεκαετίες (!), αποκαλύπτει τις βρώμικες μεθοδεύσεις της κυβερνήσεως για ποδηγέτηση της δικαστικής εξουσίας προκειμένου να επιτευχθεί, μέσω στημένων καθ’ υπαγόρευσιν διώξεων, η αποδυνάμωση μιας πολιτικής δύναμης την οποία το Σύστημα αντιλαμβάνεται ως επικίνδυνη γι’ αυτό. Οι συνταρακτικές αποκαλύψεις θα περίμενε κανείς ότι θα οδηγούσαν άμεσα σε πτώση της κυβερνήσεως, αφού πρόκειται για πολιτικό σκάνδαλο πρώτου μεγέθους! Παρόλα αυτά η κυβέρνηση με την συντονισμένη υποστήριξη συμπάντων των καθεστωτικών μ.μ.ε. (των μεγαλοεργολάβων) προσπαθεί εναγωνίως τις τελευταίες μέρες, με μια νέα επικοινωνιακή καταιγίδα πλύσεως εγκεφάλου του κοινού, να προσπεράσει τον σκόπελο, αφενός επιδιώκοντας να υποβαθμίσει τεχνηέντως το ζήτημα και αφετέρου – κυρίως – αποπροσανατολίζοντας από την ουσία των αποκαλύψεων και εστιάζοντας σε δευτερεύουσες επουσιώδεις πτυχές τους. […]
Σπανίως δίδεται στις βαθύτερες πτυχές της Εθνεγερσίας και των ανθρώπων που την καρτερούσαν σημασία μεγαλύτερη από αυτήν που θα έδινε μια στείρα προγονοπληξία. Το μεγαλείο ενός ιστορικού φαινομένου βρίσκεται μπροστά σε όλους, αλλά για άλλη μια φορά αποδεικνύεται το πόση δειλία μπορεί να κρύψει ο νους του ανθρώπου και να κρατήσει μόνο τις βολικές και ακίνδυνες πτυχές, ή και να τις διαστρεβλώσει όπως γίνεται κατά κόρον σήμερα.Αυτές που δεν θα οδηγήσουν σε πολιτικά μη ορθές σκέψεις – αλλά σε τεχνητούς και βεβιασμένους συνταιριασμούς του Εθνικού αγώνος με τα στεγανά της συγχρόνου υλιστικής δημοκρατικής παράνοιας.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Έχουμε πολλάκις αναφερθεί στο ζήτημα του δημογραφικού μαρασμού της πατρίδος μας, αλλά και όλων των λευκών εθνών. Η ενορχηστρωμένη επίθεση της μεταπολεμικής (σιωνιστικής) τάξης πραγμάτων εναντίον των ευρωπαϊκών λαών, έχει καταστήσει πανάρχαιες παραδοσιακές αξίες και βαθιά ριζωμένες σχέσεις βιολογικής και πνευματικής συνάφειας (όπως η φυλή, το έθνος, η φατρία, η οικογένεια, κλπ,) έννοιες οι οποίες θεωρούνται «γραφικές» τάχα και «απαρχαιωμένες», – λέξεις κενές περιεχομένου, οι οποίες, εσχάτως όχι μόνο δαιμονοποιούνται αλλά έφθασε να ποινικοποιηθούν!{…}
Η πρακτική των βελούδινων «επαναστάσεων» που χρησιμοποίησε επιτυχώς ο αμερικανικός και ευρωπαϊκός σιωνιστοκαπιταλισμός που διαχειρίζεται και επιβάλλει την Νέα Διεθνή Τάξη της αναρχοφιλελεύθερης πολυπολιτισμικής και πολυφυλετικής παγκοσμιοποιήσεως για την αλλαγή καθεστώτων στην Ανατολική Ευρώπη, τελειοποιήθηκε στις Αραβικές «επαναστάσεις». Έτσι, οι συνήθως αναίμακτες αλλά ενορχηστρωμένες από τον αμερικανοσιωνιστοκαπιταλισμό «επαναστάσεις», μετά την Λιβύη και την Συρία, μετετράπησαν σε πολυαίμακτα πραξικοπήματα «από τα κάτω» που επιτυγχάνουν αλλαγές καθεστώτων, χωρίς την ανάμιξη του στρατού που εξευτέλιζε το δυτικό ιδεολόγημα της αστικής κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας».
Σήμερα, για πρώτη φορά, η τακτική αυτή μεταφέρεται και στον Ευρωπαϊκό χώρο, στην Ουκρανία. Στο πλαίσιο αυτό, η Ουάσιγκτον επιχειρεί για πρώτη φορά να δείξει ότι μπορεί να ανατρέψει τις κυβερνήσεις τριών χωρών ταυτοχρόνως, της Συρίας, της Ουκρανίας και της Βενεζουέλας. Αν το επιτύχει, κανείς δεν θα είναι πια σε θέση να της αντισταθεί…
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]