Τρέχουσα Πολιτική

Μπόχα και δυσωδία: ιδού η δημοκρατία!

Πραγματοποιήθηκε λοιπόν – και τύποις – η αναγγελία των επικειμένων βουλευτικών εκλογών. Το προεκλογικό κλίμα είναι περίεργο, αινιγματικό και άκρως τοξικό. Ως προς την αινιγματικότητα συμβάλλει ίσως και το γεγονός ότι οι επερχόμενες εκλογές (οι πρώτες) πρόκειται να διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής (που προεξοφλεί αδυναμία σχηματισμού κυβερνήσεως και συνεπώς επαναληπτικές εκλογές ως μονόδρομο). Ταυτόχρονα ένα υπόγειο – και μάλλον βουβό – κύμα λαϊκής οργής κοχλάζει λόγω των συσσωρευμένων προβλημάτων, των αλλεπάλληλων εθνικών ταπεινώσεων και της οικονομικής εξαθλιώσεως αλλά δυσκολεύεται να βρει διέξοδο και τρόπο εκφράσεως. Η αίσθηση πολιτικού αδιεξόδου είναι διάχυτη και πνιγηρή.

Η τοξικότητα εσχάτως υπερχείλισε με την αποκαλυφθείσα καταγγελία  γυναίκας-στελέχους του ΠΑΣΟΚ για βιασμό και ξυλοδαρμό από ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ! Δεν παραβλέπει κανείς τον ύποπτο χρονισμό της αποκαλύψεως, που αναδύει οσμή προεκλογικής σκοπιμότητoς αφού πράγματι το σκανδαλιστικό της υποθέσεως συνέτεινε στην επισκίαση κάθε άλλου θέματος, μονοπωλώντας την ατζέντα της δημοσιογραφικής επικαιρότητος, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη από τα ουσιώδη. Ανέδειξε ωστόσο η υπόθεση αυτή και την μεγίστη υποκρισία της περί «δικαιωματισμού» υστερίας της  αριστεράς, που βρέθηκε τώρα να λούζεται τα καμώματα ενός ημικρετινώδους celebrity-θεατρίνου, ανίδεου περί την πολιτική, τον οποίο προώθησε και ανέδειξε στην ευρωβουλή προς άγραν ψήφων και μόνο: τώρα εισπράττει μοιραία – και δικαίως – τα επίχειρα…   [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

ΒΟΡΕΙΝΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ [18 β]

Παρουσιάζουμε σήμερα καὶ τὸ γ΄ μέρος τῆς ἐκδηλώσεώς μας τῆς 19ης Μαρτίου 2023,  ποὺ κυρίως συνίστατο εἰς τὴν ὑπὸ τοῦ Στεφάνου Γκέκα καταληκτικὴν ὁμιλίαν.

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ – ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

” ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ – ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
 
… «Η εκπαίδευση είναι ένα όπλο, οι συνέπειες του οποίου εξαρτώνται από το ποιος το κρατά στα χέρια του και σε ποιον το έχει στραμμένο».

Εκμεταλλευόμενοι την εμπιστοσύνη που δείχνουν οι μαθητές στην διδακτέα ύλη, οι ξεδιάντροποι ινστρούχτορες, ελέω μιας κυβέρνησης που θεωρεί σημαντικότερο «να πολεμάει τον νατιβισμό», που αδιαφορεί για την αλήθεια, την ψυχική υγεία των μαθητών και απαξιώνει την εκπαίδευση, αφού ο μορφωμένος μαθητής θα γίνει πολίτης ενώ ο παραμορφωμένος μαθητής θα γίνει υπήκοος, οι ινστρούχτορες λοιπόν αυτοί, εγκληματούν.

Παρουσιάζουν στους μαθητές τις δικές τους πολιτικές ατζέντες, σαν κοινωνικές νόρμες. Χωρίς κανένα επιχείρημα, ταΐζουν αξιώματα τα νέα παιδιά αντί τεκμηριωμένης κι εμπεριστατωμένης μορφώσεως.
…
Η ιστορία αυτή βεβαίως δεν αφορά την ομοφυλοφιλία, αυτή είναι μόνον ο καμβάς. Είναι το πρόσχημα. Αυτό που ενοχλεί, είναι πως η αρρενωπότητα είναι χαρακτηριστικό εκείνων που δεν υποτάσσονται με ευκολία, εκείνων που έχουν ως φυσικό ένστικτο την αντίδραση σε πράγματα που δεν πιστεύουν. Η αρρενωπότης είναι μια ασφαλιστική δικλείδα της φύσεως απέναντι στην διάβρωση και με στόχο την επιβίωση.”

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ὁ θάνατος τοῦ (ἰσραηλίτου) δημάρχου Ἰωαννιτῶν καὶ κάποιες τραγικὲς πτυχὲς τῆς ἱστορίας τῆς πόλεως.

Κατά την διάρκεια της μακραίωνης οθωμανικής σκλαβιάς έλαβαν χώρα πολλές αντιτουρκικές εξεγέρσεις σε ολόκληρο τον υπόδουλο ελληνικό κόσμο, οι περισσότερες ωστόσο τοπικού χαρακτήρος. Οι δύο σημαντικότερες ίσως εξεγέρσεις των πρώτων αιώνων της οθωμανικής κυριαρχίας, που είχαν μάλιστα ευρύτερη εμβέλεια και προσδοκούσαν και να προκαλέσουν δυτική παρέμβαση, ήσαν εκείνες που υποκινήθηκαν από τον μητροπολίτη Τρικάλων Διονύσιο, τον επονομαζόμενο και φιλόσοφο (για τους εχθρούς του «σκυλόσοφο»), έναν φωτισμένο ιερωμένο, δυναμικό επαναστάτη και φλογερό πατριώτη. Η πρώτη ξέσπασε το 1600, ενώ η δεύτερη και σπουδαιότερη το 1611. Ο ιθύνων νους και οργανωτής της εξεγέρσεως, Διονύσιος ο φιλόσοφος, είχε ως κύριο στόχο την κατάληψη της πόλεως των Ιωαννίνων, η οποία αποτελούσε το διοικητικό κέντρο της Ηπείρου και της δυτικής Ελλάδος γενικότερα.

,,,

Σύμφωνα με την πάγια παράδοση των Ιουδαίων, η κοινότης των «περιουσίων» την πόλεως των Ιωαννίνων, σε πλήρη σύμπνοια με τις οθωμανικές αρχές, διεδραμάτισε καίριο ρόλο στην αποτυχία του επαναστατικού κινήματος και στην σύλληψη και την βασανιστική θανάτωση του εθνομάρτυρος Διονυσίου. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Οἱ ἀπειλὲς «θὰ ἔρθουμε μιὰ νύχτα», ὁ σεισμὸς καὶ τὸ ἀρχετυπικὸ σχῆμα: ΥΒΡΙΣ-ΜΗΝΙΣ-ΝΕΜΕΣΙΣ

«Θα έρθουμε μια νύχτα».

Αυτή ήταν η προσφιλής φράση που ο υπερφίαλος μεγαλομανής νεο-οθωμανός πρόεδρος Ερντογάν (καθώς και το κουρδισμένο επιτελείο των δουλοπρεπών υποτακτικών του) ως σύγχρονος σουλτάνος ιταμώς εκστόμιζε σε καθημερινή σχεδόν βάση εναντίον της Ελλάδος, εκδηλώνοντας απροκάλυπτη απειλή στρατιωτικής εισβολής που, κατά πολλούς, πράγματι προετοίμαζε και σκόπευε να υλοποιήσει το επόμενο διάστημα, ώστε να δημιουργήσει κάποια στρατιωτικά ή/και εδαφικά τετελεσμένα, τα οποία προσδοκούσε να χρησιμοποιήσει προπαγανδιστικώς στο εσωτερικό της χώρας του προκειμένου να αποκομίσει προεκλογικά οφέλη, φανατίζοντας και συσπειρώνοντας την εκλογική του βάση, δηλαδή τα στίφη των ανθελληνικών μαζών της Ανατολίας, και να ανα(σ)τρέψει τα εις βάρος του προγνωστικά εν όψει των τουρκικών εκλογών (που ήταν κανονικά προγραμματισμένες για τον ερχόμενο Μάιο).

Όμως, ὦ του θαύματος! – ήταν η ώρα της πιο βαθειάς νύκτας (ακριβώς τότε που άπαντες κοιμούνται!) όταν στην Ανατολία ήλθε απρόσκλητος, εν είδει τρομεράς Νεμέσεως, και επέπεσε ο πιο ισχυρός και αδυσώπητος στρατός: ο … Εγκέλαδος. Δύο συγκλονιστικοί σεισμοί εκδηλώθηκαν κατά μήκος του νοτίου ρήγματος της Ανατολίας, που σε λίγα λεπτά σάρωσαν τα πάντα, ισοπεδώνοντας ολόκληρες πόλεις, κατεδαφίζοντας χιλιάδες πολυόροφα κτήρια ως τραπουλόχαρτα, μετατρέποντας πολυπληθείς περιοχές σε σωρούς ερειπίων – αποκαλύπτοντας ολική καταστροφή, τέτοια που ούτε μέρος της θα ήταν δυνατόν να επέλθει ακόμα κι αν είχαν (υποθετικώς) εξαπολυθεί προς τα εκεί όλα τα πυρομαχικά και τα εκρηκτικά βλήματα που διαθέτει στα αποθέματά του ο ελληνικός στρατός!     [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Το 2022 κλείνει με τοξική επικαιρότητα σε μία άκρως τοξική χώρα…

Καθώς πλησιάζει το τέλος ενός ακόμα ενιαυτού, είθισται να επιχειρείται κάποια μορφή αναδρομής σε σημαντικά γεγονότα του έτους. Εν προκειμένω είναι πολύ δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο μια και το 2022 ήταν ένα έτος πολύ πυκνό σε γεγονότα, ιδίως σε γεγονότα διεθνούς ενδιαφέροντος και σημασίας.

Το κορυφαίο γεγονός παγκοσμίου ενδιαφέροντος που αναμφιβόλως δέσποσε κατά το έτος που πέρασε, δεδομένου ότι επέφερε ισχυρούς κραδασμούς, αλυσιδωτές αντιδράσεις και πολλαπλές παρενέργειες σε τεραστία κλίμακα, στα πεδία των διεθνών σχέσεων, των στρατηγικών ισορροπιών, της διεθνούς οικονομίας, κλπ, ήταν η ρωσο-ουκρανική πολεμική σύρραξη, της οποίας η προοπτική και η τελική έκβαση παραμένει ακόμη θολή και εν πολλοίς απρόβλεπτη. Δεν θα ασχοληθούμε επί του παρόντος με αυτή την μεγάλη σύγκρουση, που αναζωπυρώνει μία αντιπαράθεση ψυχροπολεμικής χροιάς πλανητικών διαστάσεων, με ορατό το ενδεχόμενο ακόμα και της πυρηνικής κλιμακώσεως! Είναι πολύ πιθανόν η σύγκρουση αυτή να αποτελέσει σημείο καμπής στην πορεία των μετασχηματισμών που οριοθετούν την παγκόσμια ιστορία. Έχουμε διεξοδικώς αναφερθεί σ’ αυτή την σύγκρουση σε παλαιότερες αναρτήσεις μας και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε και σε άλλα άρθρα. Ωστόσο, στο παρόν κείμενο θα αναφερθούμε, έστω ακροθιγώς, εν είδει υπενθυμίσεως, σε ορισμένα θέματα εσωτερικού κυρίως ενδιαφέροντος, των τελευταίων εβδομάδων, τα οποία καθώς είναι πολλά και αφορούν διαφορετικές πτυχές της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητος, ενδέχεται, λόγω της χρονικής επικαλύψεως του ενός επί του άλλου, να οδήγησαν σε περιορισμό της δυνατότητος του κοινού να αντιληφθεί την σημασία τους.

 Η μπόχα που μας ήρθε από την Ντόχα

Μεγάλη μπόχα κατέκλυσε εσχάτως το διοικητικό κέντρο της ψευδεπιγράφου «Ευρωπαϊκής Ενώσεως». Μπόχα από πακτωλούς μαύρου χρήματος πολλών εκατομμυρίων ευρώ που, όπως όλα δείχνουν, προήλθαν από την …Ντόχα (του Κατάρ).  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Δημοσία πολιτική ἐκδήλωσις τοῦ Νορδικοῦ Κινήματος Ἀντιστάσεως στὸ Ὄσλο.

 … Όπως ανεφέρθη προηγουμένως, οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση ήσαν επιλεγμένοι συναγωνισταί, οι καλούμενοι «ακτιβισταί» του κινήματος, που αποτελούν την πιο μάχιμη και ικανή ομάδα, την αιχμή του δόρατος της οργανώσεως.

Ο όρος «ακτιβιστής» χρησιμοποιείται στο ΝΚΑ ως βαθμός στρατιωτικής ιεραρχίας και όχι ως γενικός και απροσδιόριστος επιθετικός προσδιορισμός που υιοθετείται αυθαιρέτως. Για να γίνει κάποιος “ακτιβιστής” θα πρέπει να αποδείξει την προσωπικήν αξία του, την πίστη του στα ιδεώδη του εθνικοσοσιαλισμού, την αφοσίωσή του στο πνεύμα και στην ιεραρχία της οργανώσεως και, το πιο σημαντικό, το πνεύμα αυτοθυσίας – δηλαδή την διάθεσή του να θυσιάσει ο,τιδήποτε τον εμποδίζει να πράξει το καθήκον του υπό την σημαία του κινήματος – επί μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο βαθμός του ακτιβιστού απονέμεται στον υποψήφιο σε επίσημη τελετή ορκωμοσίας και συμβολίζεται από συγκεκριμένο διακριτικό, που ο ακτιβιστής φέρει στο αριστερό πέτο της στολής του κινήματος και, όπως κάθε βαθμός στον στρατιωτικό κόσμο, αφαιρείται εάν ο ακτιβιστής δεν τηρεί πια τα απαραίτητα κριτήρια.

Οι απαιτήσεις προς τους ακτιβιστές είναι πολύ αυστηρότερες εν συγκρίσει προς τα υπόλοιπα μέλη του κινήματος. Ο ακτιβιστής οφείλει να είναι πάντοτε διαθέσιμος για όλα τα είδη πολιτικής δραστηριότητος και, απαραιτήτως, επώνυμος εκπρόσωπος του Κινήματος – με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην Σκανδιναβική κοινωνία, που βρίσκεται σε κατάσταση ασφυκτικῆς ομηρίας εντός της συνθλιπτικής ορθοπολιτικής δικτατορίας (ανεργία, στιγματισμός, εξοστρακισμός, περιθωριοποίηση, στοχοποίηση και συνεχής παρενόχληση εκ μέρους της αστυνομίας και των Μ.Μ.Ε. – και φυσικά διώξεις, πρόστιμα και ποινές φυλακίσεως, σε βαθμό που δυσκολευόμαστε να φαντασθούμε στην χώρα μας).

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Το οξύ διεθνοπολιτικό σκηνικό, το ιστορικό απρόοπτο και η πανουργία της ιστορίας

Υπάρχουν χρονικά διαστήματα στην παγκόσμια ιστορία κατά τα οποία ο χρόνος φαίνεται να πυκνώνει, ήτοι, περίοδοι κατά τις οποίες η ροή βαρυσημάντων γεγονότων, που επιφέρουν βαθιές μεταβολές στο πλανητικό γίγνεσθαι, καθίσταται καταιγιστική! Τέτοιες περίοδοι, εκ των υστέρων τουλάχιστον, ορίζονται ως ιστορικές καμπές, ιδίως μάλιστα εκ μέρους όσων αντιλαμβάνονται την ακολουθία των γεγονότων που αποκαλούμε «ιστορία» ως μία πορεία διαγράφουσα κυκλική (ή σπειροειδή) κίνηση.

Τέτοια φάση ιστορικής καμπής μοιάζει να διανύει η ανθρωπότητα τα τελευταία χρόνια. Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν το σκηνικό μίας ραγδαίας, πλανητικών διαστάσεων, μεταβολής; Πρόκειται για έναν ιδιόμορφο καμβά διαδικασιών που συνυφαίνονται. Συμβαίνει δηλαδή ποικίλες μεταβολές που συντελούνται αργά και σταθερά επί πολλές δεκαετίες, που όμως τώρα ωριμάζουν και παροξύνονται, να συνδυάζονται με άλλες λιγότερο ή περισσότερο συγκαιρινές μεταβολές, που με την σειρά τους λειτουργούν ως καταλύτες ακόμη μεγαλυτέρων μεταβολών.

Συνθήκη μακρού χρόνου ωριμάνσεως αποτελεί ιδίως η θεαματική βιολογική παρακμή της λευκής ευρωπαϊκής φυλής (και η, διά του μαζικού εποικισμού του ευρωπαϊκού χώρου από Ασιάτες και Αφρικανούς, αλλοίωσή της) και η παρεπόμενη πολιτισμική και πολιτική κάμψη των ευρωπαϊκών εθνών καθώς και η ταυτόχρονη ανάδυση και ενδυνάμωση νέων περιφερειακών δυνάμεων (συχνά προερχομένων από τις πρώην τριτοκοσμικές αποικίες των κάποτε κραταιών ευρωπαϊκών αυτοκρατοριών…) οι οποίες φιλοδοξούν να καταστούν νέες υπερδυνάμεις σε ένα υπό διαμόρφωση πολυπολικό σύστημα διεθνούς ισορροπίας.  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Δύο αυγουστιάτικες ειδήσεις που αποκαλύπτουν ακραία πολιτική και κοινωνική σήψη.

Είναι γνωστό από παλιά στους δημοσιογραφικούς κύκλους το κλισέ ότι «τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις». Για την αντιμετώπιση ενός τέτοιου ελλείμματος, τα δημοσιογραφικά αντίμετρα προσέλκυσης του κοινού παρέπεμπαν συνήθως στην θεματολογική σταθερά που συνοψίζεται στο εγγυημένο τρίπτυχο εντυπωσιασμού: «αίμα, σπέρμα, στέμμα»… 

Κάτι όμως έχει αλλάξει, καθώς φαίνεται, διότι τα όσα συμβαίνουν ήδη κατά το πρώτο 10ημερό αυτού του Αυγούστου εμφανίζουν όχι ένα έλλειμμα αλλά, απεναντίας, έναν καταιγισμό ειδήσεων (με ρυθμό πολυβόλου!). Οι πλείστες εξ αυτών παραμένουν, βεβαίως, ενταγμένες στον προαναφερθέντα θεματολογικό άξονα: «αίμα» (βλέπε δολοφονίες), «σπέρμα» (βλέπε σεξουαλικά εγκλήματα κι σκάνδαλα), «στέμμα» (βλέπε ίντριγκες και σκάνδαλα της εξουσίας).  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Τουρκισμός: μία διαχρονικὴ ὑπαρξιακὴ ἀπειλὴ γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ οἱ ὀψίμως ἀγωνιοῦντες «ἀναλυτές» τῶν τουρκοκάναλων. Ἀντιφάσεις καὶ τραγικότητα.

Ενώ η κοινή γνώμη στην Ελλάδα κοντεύει να ξεχάσει ότι μαίνεται ένας φρικώδης πόλεμος στην Ουκρανία (ο οποίος δεν θέλει πολύ για να εξελιχθεί σε παγκόσμιο), έχει επίσης ξεχάσει τον (σχεδόν μονοθεματικά κυρίαρχο επί μήνες στα δελτία ειδήσεων) κορωνοϊό, έχει ξεχάσει την εξωφρενική ακρίβεια, έχει ξεχάσει ακόμα και την …Πισπιρίγκου, αίφνης αρχίζει όψιμα να αγωνιά ενώπιον της εικόνας μίας Τουρκίας που κλιμακώνει επικίνδυνα τις προκλήσεις της εναντίον της χώρας μας, αμφισβητώντας ανοιχτά την κυριότητα της Ελλάδος επί των νήσων του ανατολικού Αιγαίου, απαιτώντας πλήρη αποστρατιωτικοποίησή τους (εν όσῳ η ίδια διατηρεί τεράστιο αποβατικό στόλο στα μικρασιατικά παράλια έτοιμο να τα καταλάβει) και απειλώντας απροκάλυπτα με πολεμική επίθεση!

Αυτή η αδυσώπητη πραγματικότητα δεν είναι όμως καθόλου καινούρια! Ίσχυε με τον ίδιο τρόπο και τότε που ένας άλλος πρωθυπουργός (ο Κώστας Καραμανλής) χαριεντιζόταν με τους Τούρκους και έκανε κουμπαριές και γλέντια με τον Ερντογάν, όπως και τότε που ένας άλλος πρωθυπουργός (ο Γ. Α. Παπανδρέου) επίσης χαριεντιζότανε με τους Τούρκους και χόρευε ζεϊμπεκιές εν ονόματι της «ελληνοτουρκικής φιλίας»,  όπως και τότε που ένας άλλος πρωθυπουργός (ο Κων. Μητσοτάκης, πατέρας του νυν πρωθυπουργού) λάμβανε όλος χαρά και υπερηφάνεια το βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας «Ιπεκτσί», όπως και, πιο πρόσφατα, ήταν ένας άλλος πρωθυπουργός (ο Α. Τσίπρας) που δήλωνε ότι δεν χρειαζόμαστε στρατό και εξοπλισμούς, ότι δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα, κ.λπ..

Η τουρκική απειλή εναντίον του Ελληνισμού είναι προαιώνια, διαχρονική και υπαρξιακή. Πρωτοεμφανίστηκε πίσω στο μακρινό 1071   [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Ἐτήτυμα Ψέγματα (9)

“Ψωμί, Παιδεία, Ἐλευθερία” – ἢ τὰ ἀκριβῶς ἄκρως ἀντίθετα;

 

Ἡ ἤδη προϋπάρχουσα σύγχυσις κι ἐπιμόλυνσις ἐννοιῶν καὶ ἰδεολογημάτων μετὰ τὴν ἐθνολετήριον Μεταπολίτευσιν τοῦ σημαδιακοῦ 1974, ἔχουσα ἔκτοτε ἀποχαλινωθῆ πλήρως καὶ καλπάσει ὀλεθρίως, οὕτω δὲ καὶ πολλαπλῶς προξενήσει ἀνήκεστον βλάβην εἰς τὸν νοῦν, τὴν ψυχὴν, τὸν λόγον καὶ τὴν ἐν γένει ὑγείαν τῶν θρηνωδῶς (αὐτο)ταλανιζομένων κατοίκων αὐτῆς τῆς χώρας, ἀποτελεῖ καὶ τὸ ῥιζικὸν αἴτιον τῆς ὁλικῆς καὶ ἐπὶ παντὸς χρεωκοπίας τῆς χώρας.

 

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]