Ἐλευθέρα ὁπλοκατοχὴ-ὁπλοφορία
Σήμερον ἡ ὁπλοφορία δὲν εἶναι ἐλευθέρα ἀλλὰ πρακτικῶς κυκλοφοροῦν μεταξὺ τῶν ἡμεδαπῶν (διότι οἱ ἀλλοδαποὶ ἐγκληματίαι ἀνεξελέγκτως διαθέτουν ἀκόμη καὶ βαρὺν ὁπλισμόν!) ἀνάριθμοι καραμπῖναι, ἐκ τῶν ὁποίων μάλιστα πολλῶν ἡ ἄδεια ἔχει λήξει. Ποιός ἐλέγχει τὴν ψυχονοητικὴν ἰσορροπίαν τῶν ἅπαξ δηλωσάντων κυνηγῶν (τ.ἔ. ἐξ ὁρισμοῦ πιθανῶς ἀνισορρόπων) καὶ ἀποκτησάντων κυνηγετικὸν ὅπλον; Πῶς προστατεύομαι λοιπὸν ἐγώ ἔναντι ὅλων αὐτῶν, ἰδίᾳ καὶ κυριώτατα ἔναντι τῆς β α ρ ε ί α ς ἐγκληματικότητος ἐνόπλων ἀλλοδαπῶν; Διὰ τῆς βραδυκινήτου ἀστυνομίας;
Ἡ αὐτοδικία
Ἡ αὐτοδικία, λέγουν τινὲς νομικοὶ ἢ καὶ λοιποὶ εὐαίσθητοι ἀνθρωπισταί, ἀπαγορεύεται ἐκ τοῦ νόμου. Τὸ ψυχολογικὸν ὑπόβαθρον τοιούτου ἰσχυρισμοῦ εἶναι αὐτοκαταστροφικόν, στρεφόμενον κατ᾿ αὐτῶν τῶν ἐνστίκτων ἐπιβιώσεως ἀλλὰ καὶ ἡ ἠθική του ἐπήρεια εἶναι ἀποδομητική, καθὼς σκοπὸς τοιούτων συνθημάτων εἶναι ὁ πρωτογενής μας ψ υ χ ο λ ο γ ι κ ὸ ς ἀ φ ο π λ ι σ μ ό ς , ὥστε νὰ εἴμεθα παθητικὰ ἀνδράποδα ἐνώπιον οἱουδήποτε λυσσῶντος ὑπανθρώπου ἐγκληματίου, ἀπειλοῦντος ζωήν, ἀκεραιότητα ἢ καὶ ἰδιοκτησίαν. Ἐκ δὲ τηλοψίας ἠκούσθη προσφάτως ὅτι δράστης τις («εὐπαθὴς» μάλιστα) ἠθέλησε νὰ διαπράξῃ «μίαν ἁπλῆν λῃστείαν»! – ἄρα πρὸς τί ἡ χρῆσις καραμπίνας ἐκ μέρους τοῦ ἰδιοκτήτου, ἔναντι «μιᾶς ἁπλῆς λῃστείας»;!!!