Δημοκρατία, Κόμματα, Πολιτικοί, Τραπεζίτες, ΜΜΕ

Σκέψεις και αντιτιθέμενες απόψεις γύρω από τις επικείμενες, βαρυσήμαντες και αμφιλεγόμενες, προεδρικές εκλογές των Η.Π.Α.

Πλησιάζει η ημέρα διεξαγωγής των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, οι οποίες, αναμφίβολα, είναι βαρυσήμαντες όχι μόνο για τις ίδιες τις Η.Π.Α. αλλά συνολικώς για τις διεθνείς ισορροπίες και εν γένει για την διεθνή πραγματικότητα, λόγω της ισχύος και της επιδραστικότητος της πολιτικής των Η.Π.Α. σε διεθνές επίπεδο. Το αποτέλεσμα των εκλογών αυτών αναμένεται να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις που πρόκειται να επηρεάσουν, άμεσα ή έμμεσα, τόσο τα ενεργά πολεμικά μέτωπα, της Ουκρανίας και του Ισραήλ, όσο και τον πολιτικό προσανατολισμό της Ευρώπης, σε μία εποχή κατά την οποία η Δύση διέρχεται πρωτοφανή υπαρξιακή κρίση, ενώ, παράλληλα, μία νέα διεθνής ισορροπία με χαρακτηριστικά πολυπολικότητας τείνει να αποκρυσταλλωθεί.
Από την σκοπιά ενός εθνοφυλετικού προσανατολισμού, τόσο σε στενότερο, εθνικό, επίπεδο όσο και σε ευρύτερο, ευρωπαϊκό, επίπεδο, ποια έκβαση της επικειμένης εκλογικής μάχης θα ήταν προτιμότερη; Συμφέρει άραγε μία νίκη ή μια ήττα του πληθωρικού υποψηφίου προέδρου Donald Trump; Διατυπώνονται συχνά εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις (που αντανακλούν ριζικά διαφορετικές οπτικές) ακόμα και μεταξύ ατόμων που βρίσκονται κοντά στις ιδέες μας.
Η μία άποψη θεωρεί ότι τα ημίμετρα είναι θνησιγενή. Μία επιφανειακή συντηριτικοποίηση των Η.Π.Α., η οποία αναμένεται σε περίπτωση νίκης του Trump, απλώς θα δώσει μία μάταια παράταση ζωής στην εκφυλισμένη Δύση και μία ψευδαίσθηση ανατάξεως σε ένα σάπιο οικοδόμημα που δεν είναι δυνατόν να αναταχθεί παρά μόνο αν κατεδαφιστεί συθέμελα. Αντιθέτως, σε περίπτωση ήττας του Trump, οι συνθήκες, λόγω της ενδυναμώσεως του εκφυλισμένου συστήματος των Δημοκρατικών, θα φέρουν πιο κοντά την διάλυση της εκφυλισμένης Δύσεως ξεκινώντας από την εσωτερική σύγκρουση και εν συνεχεία την κατάρρευση των Η.Π.Α., ως «αυτοκρατορίας του κακού», που αποτελεί άλλωστε την κοιτίδα και την πρωτοπορία της μεταπολεμικής διαστροφής. Σύμφωνα με την άποψη αυτή «όσο χειρότερα γίνουν τα πράγματα, τόσο το καλύτερο για μας» διότι σε περίπτωση ήττας του Trump η κρίση θα ενταθεί μεν αλλά, παράλληλα, θα ενισχυθεί η αφύπνιση και η ριζοσπαστικοποίηση των υγιών στοιχείων εντός των κοινωνιών των Δυτικών χωρών, αντί να επαναπαυθούν με μία ελαφρά βελτίωση των συνθηκών.
Η άλλη άποψη βλέπει την ιστορία ως μία διαδικασία αργών μετασχηματισμών, αλλαγής των συσχετισμών, ως κίνηση ενός εκκρεμούς. Σύμφωνα με την άποψη αυτή σε περίπτωση νίκης του Trump θα κινητοποιηθούν εθνοκεντρικές δυνάμεις σε παγκόσμιο επίπεδο οι οποίες θα κινήσουν τον «τροχό της ιστορίας» προς μία υγιή κατεύθυνση και, αν μη τι άλλο, η χειμαζόμενη λευκή φυλή θα κερδίσει λίγο κρίσιμο χρόνο ζωής και παράλληλα την ευκαιρία να δει τις προοπτικές επιβιώσεώς της με αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών.
Εντοπίσαμε στο διαδίκτυο δύο κείμενα το καθένα από τα οποία αντανακλά κάθε μία από τις δύο προαναφερθείσες ριζικώς διαφορετικές οπτικές αναφορικά με τις προεδρικές εκλογές των Η.Π.Α.. Τα αναδημοσιεύουμε εν συνεχεία διότι παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον αμφότερα. Τα συμπεράσματα δικά σας καθώς και ο προβληματισμός…  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Η επέλαση του τσογλανισμού, η «προβληματισμένη» κοινωνία και ο «ελέφαντας στο δωμάτιο».

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός αφότου ο Υπουργός Παιδείας με πομπώδες, θριαμβευτικό και όλο αυτοπεποίθηση, ύφος, ανακοίνωσε την εγκαινίαση και λειτουργία μίας νέας ειδικής ηλεκτρονικής πλατφόρμας στην οποία γονείς ή/και οι μαθητές θα μπορούν να καταγγέλλουν περιστατικά σχολικής βίας και εκφοβισμού. Η εν λόγω πλατφόρμα παρουσιάστηκε περίπου ως «πανάκεια» που θα λύσει τάχα το πρόβλημα του bullying (επί ματαίω…). Έκτοτε όμως συνέβη το εξής εκπληκτικό, αν και κανείς δεν παρατήρησε την αλληλουχία των γεγονότων: αφότου ξεκίνησε η λειτουργία της πλατφόρμας, τα περιστατικά μοιάζει να πολλαπλασιάστηκαν εντυπωσιακώς! Η κατάσταση τείνει να ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Κάθε μέρα γίνονται γνωστά άπειρα νέα περιστατικά απειλών, επιθέσεων (ατομικών και ομαδικών), εξευτελισμών, βίας (φυσικής και ηλεκτρονικής), ξυλοδαρμών μαθητών – ακόμα και εκπαιδευτικών – μαχαιρωμάτων, συμπλοκών μεταξύ συμμοριών νεαρών αλητών, κλπ! Εκφράζεται πλέον μεγάλη ανησυχία και προβληματισμός για το πού οδηγούνται τα πράγματα, οι πάντες διερωτώνται πού οφείλεται αυτή η έξαρση της παιδικής και νεανικής βίας, η οποία τείνει να καταστεί ανεξέλεγκτη, αναζητούνται λύσεις, επιστρατεύονται ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι κλπ «ειδικοί», ως επί το πλείστον, …μπουδρολόγοι. Ακούγονται εισηγήσεις για αστυνομικού τύπου μέτρα, για σκλήρυνση των ποινών, για ενημερωτικές καμπάνιες, κλπ, κλπ, όλα κατόπιν εορτής και κυρίως χωρίς καμία ειλικρινή προσπάθεια θεάσεως της ουσία της πραγματικότητος.

Εδώ και πολλά χρόνια έχουμε επισημάνει με την μεγαλύτερη δυνατή έμφαση την σαρωτική επέλαση του κλιμακουμένου κωλοπαιδαρισμού και την κοινωνική εμπέδωση μίας ιδιότυπης παιδοκρατίας- τσογλανοκρατίας. Έχουμε αναλύσει διεξοδικώς τις αιτίες του φαινομένου. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που γιγαντώθηκε στο θερμοκήπιο της μεταπολιτευτικής ασυδοσίας, του δικαιωματισμού και της συγχρόνου εκδοχής του, του woke-ισμού. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ισραήλ, ΝΔ, αντι-νατιβισμός – και αντικατάστασις ιθαγενών της Ελλάδος και της Ευρώπης..

[video width="480" height="864" mp4="https://www.armahellas.com/wp-content/uploads/2024/10/461828733_8506469442751400_5810092228573853143_n.mp4"][/video]

Τα καραβάνια των προσφύγων του Λιβάνου ξεκίνησαν! Χάρις στις επιθέσεις των Εβραίων, που σιγοντάρονται από ΗΠΑ και τους λακέδες τους τύπου Κούλη… Ο οποίος Κούλης ενισχύει τις δομές υποδοχής τους στα νησιά μας ενώ εκ παραλλήλου φροντίζει να επιταχύνη την διαδικασία μεταφοράς των νυν ενοίκων τους στην ενδοχώρα, ώστε να υπάρξη χώρος υποδοχής των νέων καραβανιών μελλοντικών “συμπολιτών μας”! Μα ο Κούλης έχει διακηρύξει από την πρώτη στιγμή ότι η ατζέντα του είναι η αντινατιβιστική πολιτική. Κατά της εθνικότητος δηλαδή. Πιο απλά, κατά του Έθνους. Κι επειδή εδώ ένα μόνο έθνος σχετίζεται, ατζέντα του λοιπόν είναι ο πόλεμος κατά του Ελληνικού Έθνους. Και πρέπει να ομολογήσουμε ότι τα πάει περίφημα ο Κούλης μας!!! Όσοι τον έχουν εμμέσως ή αμέσως στηρίξει λοιπόν θα έχουν δύο επιλογές υπό εθνοκοινοτικόν καθεστώς: Είτε κρίνονται προδότες είτε ηλίθιοι και ακαταλόγιστοι, οπότε τους αφαιρείται κάθε δικαίωμα. Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του!

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ὁ ἀνοϊκὸς πρόεδρος, ἡ γηρασμένη αὐτοκρατορία καὶ ἡ ἐπέλαση τῆς διαστροφικῆς ἰδεοληψίας τοῦ woke-ισμοῦ.

Οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι του 20ου αιώνος (επρόκειτο κατά βάσιν για ευρωπαϊκούς πολέμους), εκτός από την συντριβή της Ε/Σ Γερμανίας, εσήμαναν την αποδυνάμωση των έως τότε παραδοσιακών ευρωπαϊκών δυνάμεων πλανητικής εμβελείας (Μ. Βρετανίας και Γαλλίας) και την ανάδειξη δύο νέων υπερδυνάμεων (Η.Π.Α. – Ε.Σ.Σ.Δ.), οι οποίες έκτοτε απεδύθησαν εις αδυσώπητο μεταξύ τους πολιτικό,  στρατιωτικό και οικονομικό ανταγωνισμό, πολώνοντας μετά το τέλος του Β’  παγκοσμίου πολέμου το σύνολο της υφηλίου σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Αυτή η πόλωση έμεινε γνωστή στην ιστορία ως «ψυχρός πόλεμος». Ως γνωστόν, η ραγδαία αποδόμηση και τελικώς η παταγώδης κατάρρευση του ενός εκ των δύο στρατοπέδων (του Ανατολικού, με ηγέτιδα την Ε.Σ.Σ.Δ.) κατά το διάστημα των ετών 1989-1992, ανέδειξε την πλανητική κυριαρχία του Δυτικού στρατοπέδου με προεξάρχουσες τις Η.Π.Α., μίας ιμπεριαλιστικής δηλαδή υπερδυνάμεως αδιαμφισβητήτου ισχύος με χαρακτήρα παγκοσμίου αυτοκρατορίας, και την εμμονική προσπάθεια επιβολής του πολιτικού και οικονομικού μοντέλου της απανταχού της γης.

Η πλανηταρχία των Η.Π.Α. εσχάτως δοκιμάζεται και αμφισβητείται από ένα αναδυόμενο σύμπλεγμα, ασιατικών κυρίως, δυνάμεων (Κίνα, Ιράν, Β. Κορέα) ή ημι-ασιατικών (Ρωσική Ομοσπονδία), οι οποίες σχηματοποιούν, προοδευτικώς, μία συμμαχία αντίρροπη προς την Δυτική-Αμερικανική κοσμοκρατορία. Αυτή η νέα κατάσταση, που δεν έχει πλήρως αποκρυσταλλωθεί, χαρακτηρίζεται ως «πολυπολικός κόσμος» και συνιστά την αυγή μίας νέας εποχής της ανθρωπότητος, της οποίας είναι δύσκολο να προβλεφθούν τα τελικά χαρακτηριστικά και τα σημεία νέας πλανητικής ισορροπίας.  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ !

Του Αχιλλέα Ξανθάκη

Αυτό ήταν. Κομήτης ήταν και πέρασε. Ναι, είχε μεγάλη και μακριά ουρά, αλλά πέρασε. Ναι, κάποιες στιγμές είχε και λαμπερή ουρά, αλλά… πέρασε.

Αυτό που έχουμε συνηθίσει να λέμε « ο χώρος» ή ο «πατριωτικός ή εθνικιστικός χώρος» στις τελευταίες ευρωβουλευτικές εκλογές, μας τελείωσε.

Στις μέρες μας, αυτός ο χώρος έσυρε τα υπολείμματα των δεκαετιών 1940-1970, μέσα από την ανήλια εποχή της μεταπολίτευσης. Μια πολιτική εποχή που δημιούργησε εκατοντάδες σοσιαλ-αριστερούς και κεντρο- δεξιούς πολιτικούς, ευθέως υπευθύνους για την κατάντια της χώρας, αλλά καμμίαν απολύτως πολιτική μορφή του εθνικιστικού χώρου. Μεγάλο πρόβλημα για το έθνος η ιδεολογική και πολιτική πενία των ημερών μας.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Κάποιες πρῶτες παρατηρήσεις ἐν σχέσει πρὸς τὸ ἀποτέλεσμα τῶν εὐρωεκλογῶν.

Η αποτίμηση του αποτελέσματος των προσφάτων ευρωεκλογών αφορά αφ’ ενός μεν την μεγάλη εικόνα, την γενική τάση που παρατηρείται στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε., αφ’ ετέρου δε την περίπτωση της ελλαδικής πολιτικής σκηνής με τα ειδικά χαρακτηριστικά της.
Αυτό που συνέβη γενικώς στις χώρες της Ε.Ε. και ιδίως στις τρεις μεγαλύτερες σε πληθυσμό, σε οικονομική δύναμη και πολιτική εμβέλεια χώρες, ήτοι στην Γαλλία, στην Γερμανία και στην Ιταλία, είναι η άνοδος της λεγομένης «ακροδεξιάς», η οποία χαρακτηρίζεται από τα συστημικά μ.μ.ε. ως «πολιτικός σεισμός», που «προκαλεί μεγάλη ανησυχία»… (γιατί άραγε;).
Στην Γαλλία το κόμμα της Μαρίν Λεπέν κατήγαγε περιφανή νίκη με ένα εντυπωσιακό 32% έναντι 15% του κόμματος του προέδρου Μακρόν, ο οποίος, μη μπορώντας να παρακάμψει την εκλογική συντριβή του κόμματός του, ανακοίνωσε άμεσα την προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών. Στην Γερμανία το AfD ξεπέρασε το κυβερνῶν SPD (!) ερχόμενο δεύτερο, μετά τους χριστιανοδημοκράτες (πρώτο στα περισσότερα κρατίδια της πρώην ανατολικής Γερμανίας). Στην Ιταλία, το κόμμα «Αδέρφια της Ιταλίας» της Μελόνι εκτόξευσε την δύναμή του με ποσοστά τα οποία, αθροιζόμενα με την πολιτικώς συναφή «Λέγκα του Βορρά», πλησιάζουν το 40%.  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Πρὸ τῶν Εὐρωεκλογῶν: τὸ ὁλικὸν ἀδιέξοδον καὶ ἡ ἀκάθεκτος ἀγυρτεία τῆς εὐτελοῦς Ἑλλαδεμπορίας…

Καθώς η Ελλάς έχει εισέλθει στην τροχιά των επικειμένων ευρωεκλογών, ήτοι των εκλογών για την ανάδειξη εκπροσώπων κάθε χώρας στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, εντείνεται όλο και περισσότερο η αίσθηση του πολιτικού αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει όλη η Ευρώπη· ενός αδιεξόδου που συνδέεται άμεσα με την ίδια την ιδρυτική κυρίαρχη ιδεολογία, τον πολιτικοοικονομικό προσανατολισμό και τους (περίπου δικτατορικούς) θεσμούς της ψευδεπιγράφου «Ευρωπαϊκής Ενώσεως» (που όλο και περισσότερο ομοιάζει με την, αλήστου μνήμης, Σοβιετική Ένωση…), μίας ενώσεως θεμελιωμένης σε οικονομίστικη-υλιστική βάση, θεμελιωμένης στο ιδεολογικό βάθρο του Διαφωτισμού, στα δόγματα του ρασιοναλισμού, του λιμπεραλισμού και του εξισωτισμού, δυνάμει των οποίων κατακρημνίζεται προς την προοπτική της γκρίζας ομογενοποιήσεως, ήγουν, της απαλείψεως του εθνοπολιτισμικού πλούτου, της ετερότητος και ποικιλότητος των ιστορικών ευρωπαϊκών εθνών και των ιστορικών ταυτοτήτων με τις οποίες αυτά τα έθνη είναι εγγενώς ταυτόσημα – και, ακόμη περισσότερο, στην βάση του εφιαλτικού «Σχεδίου Kalergi», καθώς έχει ανοίξει διάπλατα τις πύλες της στα απειράριθμα στίφη των κάθε λογής αλλοφύλων-εποίκων (δήθεν «προσφύγων»), που εισβάλλουν κι εγκαθίστανται μαζικώς στην Ευρώπη, μεταβάλλοντας άρδην την βιολογική της βάση και την πολιτισμική της υπόσταση!

Βλέπουμε λοιπόν μία €.€., που ομοιάζει με έναν άγαρμπο και κλυδωνιζόμενο οικονομικό γίγαντα (με την άλλοτε οικονομική ισχύ της να φθίνει πλέον δραματικώς…), να στηρίζεται σε σαθρά πολιτικά πόδια ένεκα της καταφανούς απουσίας ευρωπαϊκής ηγεσίας, εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής αμύνης (βλέπε απροθυμία δημιουργίας ευρωπαϊκού στρατού απεξαρτημένου από την αμερικανονατοϊκή κηδεμονία), καθιστάμενη απλώς ένα χρήσιμο γρανάζι στον παγκόσμιο μηχανισμό διεθνούς υποτελείας, που ενορχηστρώνει (μεταπολεμικώς) ο υπερατλαντικός πάτρων της Ευρώπης, οι ΗΠΑ.

Η αυτοκαταστροφική πολιτική στην οποία εξωθήθηκε η Ε.Ε. από τις ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας (αλλά και του ιδίου της εαυτού, δίκην μπούμερανγκ), μαζί με την παθητική κι ενεργό συνέργεια της Ε.Ε. στην εισβάλλουσα αφροαραβική πλημμυρίδα δείχνουν ξεκάθαρα τον πολιτικό νανισμό αλλά και την ουσιώδη εγγενή αντι-ευρωπαϊκότητα της €.€.  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἡ εἰσβολὴ ἀλλοφύλων στὶς Η.Π.Α.

Από τα τέλη του 18ου αιώνος, οπότε οι ΗΠΑ απέκτησαν την ανεξαρτησία τους, έως και λίαν προσφάτως το κράτος αυτό ήταν ένα από τα ελάχιστα στον πλανήτη που, αν και έχουν εμπλακεί σε αναρίθμητους πολέμους, ποτέ δεν είχαν αντιμετωπίσει μαζική εισβολή στα εδάφη τους. Η κυβέρνηση του ανοϊκού ανδρεικέλου Biden, ακολουθώντας τις εντολές του προδοτικού βαθέος κράτους των ΗΠΑ και της παγκοσμίου «ελίτ», φρόντισε να το αλλάξει αυτό μέσα σε ελάχιστα χρόνια.

Αν και η Αμερική κείται μακράν, όπως θα έλεγε ο διαβόητος «εθνάρχης», αν και η Ελλάδα και γενικώτερα η δυτική Ευρώπη έχει δεχθεί την εισβολή εκατομμυρίων λαθρομεταναστών τα τελευταία έτη, αν και το κατάπτυστο προδοτικό νομοθέτημα περί της νομιμοποιήσεως των λαθρομεταναστών προμηνύει νέα κύματα εισβολέων εξ Ανατολών, όποιος διαθέτει στοιχειώδη φυλετική συνείδηση (υπό τον ορθό ορισμό αυτής βάσει ιστορίας, παραδόσεως και βιολογίας και όχι διαστρεβλωμένου δῆθεν «ελληνοκεντρισμού») είναι αδύνατον να μην παρακολουθεί με ένα μείγμα οργής και αγωνίας την κολοσσιαίων διαστάσεων μετακίνηση (εισβολή) παρανόμων μεταναστών από την Λατινική Αμερική προς τις ΗΠΑ. Η μετακίνηση αυτή, υποκινούμενη απ’ τις γνωστές μας ΜΚΟ, που έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους σε όλη την κεντρική και νότια Αμερική, κι έχοντας πάρει το «ελευθέρας» από την νεο-μαρξιστική κυβέρνηση Biden, η οποία έχει αφήσει τα σύνορα με το Μεξικό απροστάτευτα, έχει ήδη φθάσει να περιλαμβάνει το συγκλονιστικό νούμερο των 8 εκατομμυρίων ατόμων! Δίχως υπερβολή, δεκάδες χιλιάδες «μετανάστες» επιχειρούν την διάσχιση των συνόρων καθημερινώς, με κάποιους εξ αυτών πλέον να προέρχονται από χώρες της Ασίας, όπως η Ινδία και το Μπαγκλαντές!  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Σόδομα και Γόμμορα. Η αηδιαστική εξέλιξη της «κασσελακειάδος»…

Νομίζαμε ότι τα είχαμε δει όλα αλλά πέσαμε έξω… Επί σειρά ημερών παρακολουθούμε, ενεοί, την αηδιαστικώς εξελισσόμενη τηλεοπτική κασσελακειάδα, εν μέσω μίας ενορχηστρωμένης επικοινωνιακής καταιγίδος των συστημικών μ.μ.ε.. Τσιμπιέται κανείς κάθε τόσο, διερωτώμενος αν ζει την πραγματικότητα ή αν βιώνει έναν εφιάλτη περιμένοντας να ξυπνήσει, για να συνειδητοποιήσει τελικώς ότι πρόκειται για έναν ζωντανό εφιάλτη χωρίς τέλος…

Ένας παντελώς άγνωστος, φαντασμένος τύπος με πλαστικό κίβδηλο χαμόγελο και παντελή απουσία έκφρασης πολιτικά ουσιωδών θέσεων, ένα κομψευόμενο αμερικανάκι, ακραία περίπτωση ναρκισσιστικής περσόνας, γόνος μεγαλοαστικής οικογενείας, τρόφιμος ιδιωτικών σχολείων και κολλεγίων, αυτοπροβαλλόμενος με κομπασμό ως πρώην στέλεχος αμερικανικής τραπέζης και νεόφυτος …εφοπλιστής, δανειολήπτης, κατά τα λεγόμενά του, αστρονομικών ποσών ως ανερχόμενος επιχειρηματίας (!), ελευθεριακός, φιλελέφτ, αστράτευτος, ανιστόρητος, χαζοχαρούμενος και «cool», εμφυτεύεται, αίφνης, στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ και λίγο μετά, κατόπιν επιμελούς επικοινωνιακής μεθοδεύσεως, παρουσιάζεται ως επερχόμενος «μεσσίας» της ελληνικής πολιτικής, αναλαμβάνοντας την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Η ΑΒΑΣΤΑΚΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ «ΧΩΡΟΥ»

του Αχιλλέως Ξανθάκη

Στην ιστορική διαδρομή της η πολιτική μερίδα των πολιτών – ψηφοφόρων που αυτοπροσδιορίζονται ως «πατριώτες» ή «εθνικιστές» ή «Έλληνες» ή «ακροδεξιοί» ή ο,τιδήποτε άλλο μπορεί να μου διαφεύγει αυτή την στιγμή, όσες διαφορές κι αν έχουν φτιάξει, χτίσει, ανακαλύψει, φαντασιωθεί μεταξύ τους, μοιράζονται έναν κοινό τόπο, υπάρχει δηλαδή ένα κοινό σημείο επαφής, κάτι σαν την δραματική και μοιραία ένωση σιαμαίων μωρών:
Υπάρχει η ευκολία με την οποία μπορούν να αφήνονται στην παραπλάνηση.

Η ευκολία με την οποία αναγορεύουν κάποιον τυχαίο ή τυχάρπαστο ή βαλτό ή καιροσκόπο ή αμόρφωτο ή νάρκισσο σε ηγέτη.

……

Και συνεχίζει ο «χώρος» να οδοιπορεί, επαναλαμβάνοντας τα ίδια λάθη. Χρησιμοποιώντας τους ίδιους εκείνους ανθρώπους, που πρωταγωνίστησαν στην μεγάλη ήττα. Αξιοποιώντας τους εθισμένους στην εξουσία. Ακολουθώνταςακριβώς την ίδια πολιτική εξαπάτησης των υποστηρικτών.

…Και, εν τούτοις, ελπίζοντας σε ένα διαφορετικό αποτέλεσμα!

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΒΟΡΕΙΝΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ 20

ΒΟΡΕΙΝΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ 20 

Ἡ Πατρὶς ἀνοχύρωτος, τὸ Κράτος τελείως ἀνθελληνικόν, οἱ ἐχθροὶ εἰσβάλλουν καὶ ἁλωνίζουν ἀνενόχλητοι, ὁ δὲ λαὸς διαλύεται ὑπὸ πλήρη σύγχυσιν, ταχίστην βιοπολιτιστικὴν ἀποσύνθεσιν καὶ συστηματικὸν ἀποπροσανατολισμόν!

https://www.youtube.com/watch?v=Ok_5zrINVX0     
 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]