Οι τοπικοί υποτακτικοί κι ενεργούμενα του συστήματος, αδυνατώντας να κατανοήσουν ό,τι είναι εκτός της κοντόθωρης οπτικής του «κόσμου» τους, προσπαθούν να εξηγήσουν, να κατηγοριοποιήσουν και το χειρότερο ν’ αποδώσουν σε Κοσμοθεωρίες, Ιδέες και Αισθητικές, αλλότριους σκοπούς και νοήματα, καθώς έτσι έχουν εκπαιδευτεί να ενεργούν, ομαδοποιώντας και βάζοντας στα προκατασκευασμένα «κουτάκια» τους τα πάντα, καθώς και ό,τι τους φαίνεται παράξενο ή ασυνήθιστο.
Στην περίπτωσή μας, λοιπόν, έχουμε μια συνήθη και τυπική δράση του ΑΡΜΑτος, εν προκειμένῳ στην πόλη των Πατρών. Εκεί διενεμήθησαν προκηρύξεις που αφορούσαν το μείζον και οξύτατα φλέγον ζήτημα του, δυνάμει της κρατούσης προδοτικής και ανεστραμμένης τάξεως πραγμάτων, εποικισμού της Ελλάδος αλλά και ολοκλήρου της Ευρώπης από τα αφροασιατικά στίφη.
Η ζοφερή πραγματικότης που έχει προκύψει μεταπολεμικώς στην Ευρώπη, η οποία εσχάτως τείνει να προσλάβει παροξυσμικά χαρακτηριστικά και δυναμική ταχείας κατολισθήσεως, ήτοι, για να σκιαγραφήσουμε αυτή την πραγματικότητα συνοπτικώς: η πρωτοφανής, πανευρωπαϊκής κλίμακος, εθνική και φυλετική αλλοίωση, η γενικευμένη διαστροφή τρόπων και ηθών, η παγιωμένη κοινωνική ανωμαλία, αναξιοκρατία και αποσάθρωση και βεβαίως η, διά της αθρόας λαθρομεταναστεύσεως, ακατάσχετη πληθυσμιακή διείσδυση του αφροασιατικού υπερπληθυσμού (σε βαθμό που οδηγεί στην βαθμιαία αντικατάσταση του λευκού πληθυσμού των ευρωπαϊκών χωρών από ασιάτες και αφρικανούς) και η επέλαση του επιθετικού Ισλάμ, όλα αυτά – και πολλά άλλα παρεπόμενά τους δεινά – είναι απότοκα αποκλειστικώς των δομών και της λειτουργίας ενός πολυπλοκάμου πολιτικο-οικονομικού Συστήματος εξουσίας, ενός συστήματος καθ’ ολοκληρίαν αντι-φυσικού, φαύλου και καταστροφικού. Φιλοσοφικός πυρήν του συστήματος αυτού είναι η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, τόσον ως ιδεολόγημα-δόγμα μετά του νοσηρού ανθρωποτύπου τον οποίον (ανα)παράγει (του ιδιοτελούς αλλοτριωμένου καταναλωτού – μαζανθρώπου) όσον και ως εκ του επιβαλλομένου διαδικαστικού σχήματος παγιωμένον αντιαξιοκρατικὸ καὶ διεφθαρμένο status quo, υποτίθεται χάριν της «λαϊκής» αντιπροσωπεύσεως και της δι᾿ αυτής δήθεν ελευθέρως ασκουμένης εξουσίας του «λαού» (οριζομένου ως ψηφομάζης). Στην πραγματικότητα η δημοκρατία καταπνίγει μέσα στην αποχαλινωμένη υπομετριότητα του πλήθους το άνθος του Λαού, τους Αρίστους, που είναι και οι μόνοι που, ως η φυσική του κεφαλή, θα μπορούσαν να σχηματίσουν και να εκφράσουν μιαν ιστορικώς δυναμική και έγκυρη Εθνική Βούληση.
Μετά από μία πρωτοφανή διαδικασία αδειοδοτήσεως τηλεοπτικών σταθμών που αυθαιρέτως θεσμοθέτησε ο θίασος των ΣΥΡΙΖΑΝ(Θ)ΕΛ, εν μέσω βαρυγδούπων τυμπανοκρουσιών και υποκριτικών μεγαλοστομιών περί «πατάξεως της διαπλοκής των νταβατζήδων» (οι έως τώρα λειτουργούντες τηλεοπτικοί σταθμοί διέθεταν επί δεκαετίες …προσωρινές άδειες), διαδικασία η οποία θύμιζε μάλλον παρτίδα πόκερ παρά σοβαρή διαδικασία ευνομούμενης χώρας, επήλθε μερική αντικατάσταση καπιταλιστών καναλαρχών από άλλους – του ιδίου φυράματος. Αποτέλεσμα; Τέσσερις μεγαλοκεφαλαιοκράτες, εκ των οποίων τρεις εφοπλιστές (εις εκ των οποίων πρόεδρος ποδοσφαιρικής ομάδας, βεβαρυμμένος με σωρεία σκανδάλων) και ο τέταρτος μεγαλοεργολάβος (και εργολήπτης του δημοσίου – ο ορισμός της «διαπλοκής»), καταβάλλοντας εξωφρενικά υψηλό τίμημα πολλών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ (στοιχείο που ασφαλώς από μόνο του αποδεικνύει πόσο ισχυρά είναι τα συμφέροντα σε επίπεδο ελέγχου ασφαλώς της κοινής γνώμης, αφού με αυστηρά οικονομικά κριτήρια τα μ.μ.ε. είναι μάλλον ασύμφορες επιχειρήσεις), διαμορφώνουν το νέο – ολιγοπωλιακό – σύμπλεγμα ιδιοκτητών των ισχυρών και επιδραστικών μ.μ.ε.
Η πρόσφατη ανάληψη της ηγεσίας της ΝΔ από τον Κυριάκο Μητσοτάκη συνδέθηκε με μια προσπάθεια του τελευταίου – συνεπικουρούντων των διαπλεκόμενων μ.μ.ε. που τον παρουσιάζουν περίπου ως τον νέο μεσσία – να αυτοπροβληθεί ως διαπρεπής επιστήμων με πλούσιες σπουδές, ως υπερβολικά ταλαντούχος, εκφραστής της αξιοκρατίας, ως έχων «βαρύ» βιογραφικό, κλπ.
Παίρνοντας αφορμή από αυτό, ο γνωστός καθηγητής Παθολογίας, Έρευνας, Πολιτικής Υγείας και Στατιστικής Πανεπιστημίου Stanford, Ιωάννης Ιωαννίδης, έγραψε, απευθυνόμενος στον νέο πρόεδρο της ΝΔ, μία άκρως ενδιαφέρουσα – όσο και δηκτική – ανοικτή επιστολή, στην οποία με αρκετά ειρωνικό και σαρκαστικό τόνο, περιγράφει τις διαστάσεις της ακραίας αναξιοκρατίας και φαυλοκρατίας που ορίζουν το παρακμιακό σύγχρονο ελλαδικό πολιτικό σκηνικό.
Την αναδημοσιεύουμε ακολούθως:
«Αγαπητέ κύριε Μητσοτάκη, αγαπητέ Κυριάκο, ως παλιός συμμαθητής και ασήμαντος απλός πολίτης θέλω δημόσια να σας δώσω συγχαρητήρια και για την εκλογή στην ηγεσία της ΝΔ και γιατί πληροφορήθηκα ότι έχετε το καλύτερο βιογραφικό της χώρας!!!!!. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν ανήκω σε κανένα κόμμα. Ίσως είμαι στενόμυαλος, αλλά φοβάμαι ότι όλα τα κόμματα βλάπτουν τη Συρία το ίδιο, όπως έγραφε και ο Καβάφης πολύ πριν η Ελλάδα γίνει Συρία.[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Κατἀ την μακραίωνα ιστορία του Ελληνικού Γένους διαδραματίστηκαν αμέτρητες συγκρούσεις τόσο στα πεδία των μαχών, όσο και σ΄ αυτά του πνεύματος, ώστε σήμερα η λεγομένη αρχαία ελληνική σκέψι να θεωρείται η κορωνίς του ευρωπαϊκού πολιτισμού, ακόμη δε και παγκόσμιο σημείο αναφοράς, μιας και ο λευκός άνθρωπος εξαπλώθηκε με το «σπαθί και το αλέτρι» σ΄όλες τις γωνιές του πλανήτη.
Συνεπώς, λοιπόν, το ν’ αναφερόμαστε σε ιστορικές επετείους της Ελληνικής Ιστορίας βοηθά στην μνήμη και την επίγνωσι της αυθεντικής ελληνικότητος. Ωστόσο το πλήθος και η ποικιλία των γεγονότων ανά τους αιώνες είναι τόσο μεγάλα, που μοιραίως είτε θα αδικήσουμε κάποιο είτε θα λησμονήσουμε ένα έτερο.
Επιλέξαμε να αναφέρουμε μια μαύρη επέτειο της πολύ προσφάτου ιστορίας μας, όπου δυστυχώς δεν χρειάστηκε να διεξαχθεί καμμία μάχη στο πεδίο της τιμής, ωστόσο το πλήγμα που εδόθη στον πυρήνα της ελληνικής ψυχής ήταν τόσο ισχυρό, που βιώνουμε τα αποτελέσματά του ευκρινώς στις μέρες μας. Ας εξηγηθούμε λοιπόν…[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Υπέστημεν και φέτος το τρομερό μαρτύριο του από τηλεοράσεως και ραδιοφώνου προπαγανδιστικού σφυροκοπήματος ετήσιας κομμουνιστικής ψευδολογίας, με αφορμή το για πολλοστή φορά παίξιμο των χιλιοπαιγμένων παραφώνων κασετών με τις μυθιστορηματικές διηγήσεις και τα αφιερωματικά «ντοκιμαντέρ», τα σχετικά με τον γενέθλιο μύθο της μεταπολιτευτικής φαυλοκρατίας: το ΠΑΡΑΜΥΘΙ της «ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ» του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ. Πρόκειται για την χονδροειδέστερη συρραφή ανακυκλούμενων τερατωδών ψευδολογιών στην νεότερη ελληνική ιστορία! Που επαληθεύει με παταγώδη τρόπο την παρατήρηση σύμφωνα με την οποία, όσο πιο χονδροκομμένο είναι ένα ψεύδος τόσο πιο εύκολα γίνεται πιστευτό από τις μάζες των αφελών, όσο και αν «μπάζει» από παντού…
Ψεύδος 1ο : Η «εξέγερση του πολυτεχνείου» έριξε την χούντα»:
– Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου όχι μόνο δεν οδήγησαν σε πτώση του στρατιωτικού καθεστώτος αλλά απετέλεσαν καταλύτη για την αντικατάσταση του, πιο ήπιου και αποδεδειγμένα (με βάση πρόσφατες αποκαλύψεις που προέκυψαν από έρευνες σε κρατικά αρχεία) ακολουθούντος ανεξάρτητη από τις ΗΠΑ πολιτική, Παπαδόπουλου (π.χ. ηρνείτο σταθερά να παράσχει διευκολύνσεις χρήσης ελληνικών στρατιωτικών βάσεων σε ΗΠΑ, Ισραήλ), από τον πολύ σκληρότερο και ακραιφνώς (και αφελέστατα) αμερικανόδουλο Ιωαννίδη.
Ψεύδος 2ο : Οι νεκροί» του Πολυτεχνείου:[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Παρακολουθώντας τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στην Ελλάδα, αναρωτιέσαι αν όλα αυτά πράγματι συμβαίνουν ή αν βιώνεις ένα κακό όνειρο, έναν εφιάλτη. Και μόλις επαληθεύεις ότι, δυστυχώς, βρίσκεσαι σε κατάσταση ξύπνιου, διερωτάσαι με τρόμο αν ο παρών πληθυσμός που (ακόμα, καταχρηστικώς) φέρει την ονομασία «ελληνικός λαός», έχει υποστεί κάποιου είδους συλλογική λοβοτομή… Διότι δεν μπορεί διαφορετικά να ερμηνευθεί η ολική απάθεια της κοινωνίας, η παρατηρούμενη γενική αφασία και παραλυσία, ενώπιον του φάσματος της διαφαινομένης στον εγγύς χρονικό ορίζοντα, απολύτου εθνικής καταστροφής, καταστροφής επιπέδου γενοκτονίας!
Και δεν αναφερόμαστε στις αλλεπάλληλες, αναρίθμητες πλέον, παλινωδίες της (…αναβαπτισμένης μετά τις τελευταίες εκλογές!) κυβέρνησης-τσίρκου, αυτού του κακόγουστου θιάσου φρενοβλαβών που έχει εξευτελίσει το – ήδη προ πολλού καταρρακωμένο – διεθνές κύρος της χώρας, όπως πολύ θεαματικά αποκαλύφθηκε για μία ακόμη φορά, με το πρόσφατο φιάσκο της φαρσοκωμικής παρουσίας του σαλτιμπάγκου που παριστάνει τον (τάχα «αριστερό») τάχα πρωθυπουργό, στο forum του ιδρύματος που διευθύνει ο αλήστου μνήμης τέως πρόεδρος των ΗΠΑ, Bill Clinton (εκείνος ο εβραιόδουλος πρόεδρος των Η.Π.Α. που έφτασε στο σημείο να βομβαρδίσει ακόμα και ευρωπαϊκό έδαφος!), ενώπιον χρηματιστών, επενδυτών και ομοειδών παρατρεχάμενων (του G. Soros και του G.A.P. συμπεριλαμβανομένων!), με οικοδέσποινα την (επιφανή εκπρόσωπο της ελλαδικής πλουτοκρατίας) Γιάννα Αγγλοπούλου (!), όπου παρά το εμφανές στήσιμο (και γλύψιμο) και τις αβανταδόρικες ερωτήσεις του Clinton, έβαζε το ένα αυτογκόλ μετά το άλλο μέσα σε γενικό γέλωτα του ακροατηρίου… Αναφερόμαστε κυρίως στην συνεχιζόμενη εφαρμογή της πολιτικής των «ανοιχτών συνόρων» που συνεπάγεται τον, με αμείωτη ένταση, συντελούμενο εποικισμό της χώρας από στίφη μεσανατολικών μουσουλμάνων που, αφού πρώτα κατακλύζουν τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου (που έχουν αφεθεί στην μοίρα τους), διεκπεραιώνονται, με την αρωγή του ελλαδικού κράτους, στην Αθήνα, όπου κατακλύζουν πλατείες, πάρκα και στάδια, μετατρέποντάς τα σε υπαίθρια αφοδευτήρια και ουρητήρια – πραγματικές υγειονομικές βόμβες! Οι δε χειρισμοί της κυβέρνησης περιορίζονται στην προσπάθεια διασποράς των τριτοκοσμικών εποίκων προκειμένου το πρόβλημα να φαντάζει όσο το δυνατόν μικρότερο (κατά τόπους) ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι πιθανότητες να διαταραχθεί ο βαθύς ύπνος της, ούτως ή άλλως ναρκωμένης, κοινής γνώμης των ραγιάδων…
Ωστόσο, με μεγάλη έκπληξη διαβάσαμε στην ηλεκτρονική έκδοση της (συστημικής) φυλλάδας «Πρώτο Θέμα» (της 3/20/2015) μία παραδόξως ρεαλιστική ανταπόκριση-κόλαφο (που υπογράφει μία Ρομίνα Ξύδα, με τίτλο: «24 ώρες με τους πρόσφυγες στην πλατεία Βικτωρίας – Εικόνες τριτοκοσμικές και μια κυβέρνηση αμήχανη»), όπου με γλαφυρό τρόπο περιγράφεται η οικτρή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο κέντρο των Αθηνών. Αναδημοσιεύουμε ακολούθως το κείμενο, αυτούσιο, μαζί με κάποια επίσης αξιοπρόσεκτα σχόλια αναγνωστών, στην προέκταση του άρθρου.
Το να ζητάς να μάθεις κάτι, θα μας πει ο Σωκράτης, εξαρτάται από πόσα μέρη του όλου μπορεί να γεμίσει το μυαλό σου. Πόσα και ποια μπορεί κανείς να θυμηθεί ώστε ασφαλώς να συμπληρώσει τα μέρη του πάζλ που χρειάζονται και του λείπουν στη διατύπωση ασφαλούς γνώμης. Ειδικά στη σημερινή εποχή της καταιγιστικής πληροφορίας μόνο φαινομενικά μάλλον γνωρίζουμε όσα γύρω μας συμβαίνουν. Εσωτερικά και σε βάθος φαίνεται ότι αγνοούμε πολλά και ποικίλα, τα οποία μάλλον είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε.
Είναι φανερό ότι από το σύνολο των Μ.Μ.Ε και αυτών γενικά που επηρεάζουν την κοινή γνώμη απουσιάζει κάθε διάθεση σύνδεσης όλων όσων συμβαίνουν στην Ελλάδα το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης του σύριζα με τη συγκεκριμένη αριστερά ιδεολογία του μπολσεβικικού αυτού μορφώματος. Μέσα στο σύγχρονο κόσμο της αριστερολαγνείας αυτό φαντάζει φυσιολογικό, αλλά κάθε φυσιολογικό δεν είναι και υγιές. Είναι φυσιολογικό ο άρρωστος να ανεβάζει πυρετό αλλά αυτό δεν είναι και υγιές και επιζητούνται τρόποι θεραπείας. Το ερώτημα όμως είναι γιατί η αριστερά απολαμβάνει αυτή την πνευματική και ηθική ασυλία. Σίγουρα θα πρέπει να ιδούμε τα συμβαίνοντα όχι τόσο από το ευρωπαϊκό πρίσμα τους, αλλά από το πρίσμα της αριστεράς ιδεολογίας του σύριζα. Η δυνητική και πραγματική πτώχευση, η εξαθλίωση των Ελλήνων, η υφαρπαγή της εθνικής και ατομικής ιδιοκτησίας είναι απόρροια κάθε αριστερού προγράμματος, είναι απόρροια του αριστερού προγράμματος του σύριζα. Η σοβιετοποίηση της ελληνικής κοινωνίας είναι μία πραγματικότητα που μόνο η Εθνική κοινωνική και πνευματική αφύπνιση μπορεί δημιουργικά και ολοκληρωτικά να ανασχέσει.[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Η όλως παρακμιακή για την Ελλάδα περίοδος της μεταπολιτεύσεως εγκαινιάστηκε, ως γνωστόν, με την διενέργεια του ενός και μοναδικού δημοψηφίσματος που πραγματοποιήθηκε τα τελευταία 41 χρόνια. Το διακύβευμα του τότε δημοψηφίσματος αφορούσε το λεγόμενο «πολιτειακό ζήτημα», το ερώτημα δηλαδή ήταν εάν το πολίτευμα της Ελλάδος θα παρέμενε «Βασιλευόμενη Δημοκρατία» (όπως ήταν πριν την επιβολή του στρατιωτικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967) ή αν θα άλλαζε σε «Προεδρευόμενη Δημοκρατία», όπως βάσει του Συντάγματος ισχύει μέχρι σήμερα, σύμφωνα δηλαδή με την έκβαση του δημοψηφίσματος του 1974.
Στο μεσοδιάστημα των 41 αυτών (μεταπολιτευτικών) ετών, πάρα πολλά σημαντικά ζητήματα προέκυψαν, ιδίως δε στο πεδίο των λεγομένων εθνικών θεμάτων, που θεωρούνται, βάσει Συντάγματος, τα κατ’ εξοχήν θέματα που θα έπρεπε να τίθενται σε δημοψηφίσματα. Κανένα όμως από αυτά δεν θεώρησαν άξιο λόγου οι μεγάλοι «δημοκράτες» «ταγοί», ώστε να τεθεί σε δημοψήφισμα (π.χ. Μακεδονικό, Κυπριακό, γκρίζες ζώνες – Ίμια, κλπ). Τώρα όμως, η («πρώτη φορά αριστερά»…) κυβέρνηση έσπευσε να προκηρύξει βεβιασμένα δημοψήφισμα, [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Έχουν ήδη συμπληρωθεί δυόμιση μήνες «αριστερής διακυβέρνησης» και αξίζει να δούμε συνοπτικώς, πώς έχει διαμορφωθεί η κατάσταση στην χώρα μας.
Χωρίς καμία διάθεση υποτιμήσεως του μεγέθους της καταστροφής που προξένησαν στην Ελλάδα οι άθλιες ξενόδουλες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, με βάση την εικόνα που εμφανίζει η Ελλάδα το τελευταίο διάστημα, η νέα κατάσταση μόνον ως κατάσταση γενικής διαλύσεως και χάους μπορεί να περιγραφεί!
Στον τομέα της οικονομίας, υφίσταται πλήρης κατάρρευση, απόδειξη της οποίας αποτελεί αυτό που ανοιχτά πια ομολογείται: ότι η καταβολή της επομένης μισθοδοσίας των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων είναι πλέον αμφίβολη. Στους διάφορους προμηθευτές του το κράτος ήδη εφαρμόζει μια ιδιότυπη στάση πληρωμών. Επιχειρήσεις και καταστήματα κλείνουν το ένα μετά το άλλο, η ανεργία βρίσκεται καθηλωμένη σε αστρονομικά υψηλά επίπεδα, η οικονομία έχει ξεμείνει από ρευστότητα και[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Σε 20 μήνες φυλάκιση καταδικάστηκε στις 25 Φεβρουαρίου από το δικαστήριο του Μονάχου η δικηγόρος Sylvia Stolz για ομιλία της στην Ελβετία το Νοέμβριο του 2012! Η κατ’ επανάληψη διωκόμενη και πολλάκις φυλακισμένη για «αδικήματα γνώμης» Sylvia Stolz, αγέρωχη και υπερήφανη δέχτηκε για ακόμη μία φορά την καταδίκη της, ασυμβίβαστη και δίχως ίχνος παρεκκλίσεως από τις θέσεις και τις ιδέες της.
Αξίζει να επισημάνουμε ότι, ήδη από την περίοδο κατά την οποία ασκούσε χρέη συνηγόρου του Ernst Zundel, υπερασπίζοντάς τον στις δικαστικές του περιπέτειες, της είχε αφαιρεθεί η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, κάτι το οποίο ουδόλως την πτόησε, αλλά συνέχισε να αγωνίζεται για να σταθεί, να συμπαρασταθεί και φυλακιστεί ακόμη, με το σύζυγό της, Horst Mahler.
Παραθέτουμε την συγκινητική ομιλία της στην Ελβετία:
Οι τοπικοί υποτακτικοί κι ενεργούμενα του συστήματος, αδυνατώντας να κατανοήσουν ό,τι είναι εκτός της κοντόθωρης οπτικής του «κόσμου» τους, προσπαθούν να εξηγήσουν, να κατηγοριοποιήσουν και το χειρότερο ν’ αποδώσουν σε Κοσμοθεωρίες, Ιδέες και Αισθητικές, αλλότριους σκοπούς και νοήματα, καθώς έτσι έχουν εκπαιδευτεί να ενεργούν, ομαδοποιώντας και βάζοντας στα προκατασκευασμένα «κουτάκια» τους τα πάντα, καθώς και ό,τι τους φαίνεται παράξενο ή ασυνήθιστο.
