Το πρόγραμμα οικονομικών περικοπών και περιορισμού των λειτουργικών δαπανών των E.Δ. που επέβαλε η τρόϊκα, στέλνει στα παλιατζίδικα τέσσερα υπερπολύτιμα σκάφη του Π.Ν., τo υποβρύχιο ΓΛΑΥΚΟΣ S110 Type 209/1100, για το οποίο δαπανήθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για τον εκσυγχρονισμό του μόλις δέκα χρόνια πριν και άλλες τρεις πυραυλακάτους κλάσης S148 (La Combattante IIA) που είχαν παραληφθεί δωρεάν ως αντισταθμιστικά οφέλη για την πρώτη αγορά των “αμαρτωλών” υποβρυχίων Type 214!
Φαίνεται ότι το Πολεμικό Ναυτικό είναι αρκετά ισχυρό για να πολεμά όσους επιβουλεύονται την ασφάλεια της χώρας, αλλά απέναντι στον εσωτερικό εχθρό, την τρόϊκα και τους συνεργάτες της είναι και αυτό αδύναμο…
Ειδικά το θέμα του ΓΛΑΥΚΟΣ S110 που είχε μπροστά του άλλα δέκα χρόνια επιχειρησιακής ζωής τουλάχιστον (το σκάφος βγήκε ολοκαίνουριο και με προηγμένα συστήματα από το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού NEPTUNE I) είναι σκανδαλώδες.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Δεν είναι βεβαίως η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι παρόμοιο στην δύσμοιρη, παρηκμασμένη, σύγχρονη Ελλάδα. Φέτος όμως έχει ξεπεραστεί κάθε προηγούμενο! Πρόκειται για την γενικευμένη τηλεοπτική τουρκολαγνεία. Τηλεθεαταί κάθε ηλικίας – κυρίως γυναίκες, τα πιο ευάλωτα, ως συνήθως, θύματα της τηλεοπτικής αποχαυνώσεως – ξημεροβραδιάζονται παρακολουθώντας φτηνές τουρκικές τηλεοπτικές παραγωγές – κακόγουστα ρομάντζα, ταυτιζόμενοι με τους τούρκους «ήρωες» των σεναρίων τους.
Αυτή η «μόδα» κάθε άλλο παρά συμπτωματική με την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα είναι. Την ίδια εποχή λοιπόν κατά την οποία η Ελλάς βρίσκεται στα πρόθυρα της πλήρους οικονομικής καταρρεύσεως, στο ναδίρ της διεθνούς απαξιώσεως, την ίδια εποχή κατά την οποία η νέο-οθωμανική Τουρκία εντείνει την επιθετικά αναθεωρητική της στρατηγική, οδηγώντας κατ’ ουσίαν την Ελλάδα στη θέση ενός υποτελούς, περιορισμένων δικαιωμάτων, δορυφόρου, εντείνεται η διαδικασία της πολιτισμικής αλλοιώσεως των νεοελλήνων οι οποίοι άγονται τεχνηέντως στην υποκουλτούρα της μέσης ανατολής.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Πριν μερικές ημέρες αναδημοσιεύσαμε ένα προφητικό κείμενο του Π. Κονδύλη, στο οποίο με θαυμαστή οξυδέρκεια ανελύετο με όρους γεωπολιτικής της ισχύος, η διαδικασία της σταδιακής υπαγωγής της παρηκμασμένης Ελλάδος σε δευτερεύοντα δορυφόρο της νέο-οθωμανικής Τουρκίας.
Και μόνον ο σημειολογικός αποσυμβολισμός της εκεί παρουσίας του G.A.P. αρκεί για να καταδειχθεί του λόγου το αληθές.
Οι παρακάτω πολύ πρόσφατες ειδήσεις, κάθε άλλο παρά άσχετες μεταξύ τους, αναφέρθηκαν μεν από τα αστικά μ.μ.ε., χωρίς, όμως, ως συνήθως, να τους δοθεί η δέουσα έμφαση:
Όταν ο GAP (George A. Papandrew), προ μηνών και συγκεκριμένα λίγο προ της ενάρξεως των διαδικασιών αναγκαστικής υπαγωγής της Ελλάδος στο γνωστό ασφυκτικό καθεστώς διεθνούς οικονομικής επιστασίας, κινδυνολογούσε επισείοντας την σοβαρή απειλή απωλείας μέρους της εθνικής κυριαρχίας (συνεπεία, ας μην το λησμονούμε, της εγκληματικής πολιτικής και των δημοσιονομικών αδιεξόδων στα οποία οδήγησαν την χώρα οι διεφθαρμένες μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις με τις αισχρές σπατάλες και τον γιγαντισμό της κομματοκρατίας και κλεπτοκρατίας), ήτο προφανές ότι προετοίμαζε την κοινή γνώμη για κάτι το οποίο ο ίδιος γνώριζε καλά ότι επρόκειτο να συμβεί. Οι εξελίξεις έκτοτε αποδεικνύουν ότι η τότε ρητορική του GAP αποτελούσε τον απόλυτο ορισμό της «αυτοεκπληρούμενης προφητείας». Προφανώς, γνώριζε πολύ καλά (ο GAP) ότι η δημοσιονομική κατάρρευση θα ακολουθείτο από σαφή αποδυνάμωση της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας αφού, προφανέστατα, η κυβέρνησή του και ο ίδιος είχαν ήδη δεσμευτεί στα υπερεθνικά διευθυντήρια για μεγαλύτερες υποχωρήσεις και ενδοτισμό με αντάλλαγμα τον νέο, ελέω ΔΝΤ, δανεισμό ο οποίος έδωσε τελικώς μια μικρή παράταση ζωής στα οικονομικά του κράτους και κατ’ επέκτασιν μια μικρή παράταση ζωής στο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Η συνήθης μεθοδολογία εξοντώσεως ενός λαού προϋποθέτει την καταδίκη του σε καθεστώς ιστορικής λήθης, ήτοι, την διαμόρφωση συνθηκών αποκοπής από το ιστορικό του παρελθόν, από τις ρίζες του. Ο τρόπος για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο μοιραία στοχοποιεί πρωτίστως τον νεανικό πληθυσμό, τον μαθητικό πληθυσμό, του οποίου η σύνδεση με το παρελθόν φυσιολογικά εξασφαλίζεται κυρίως δια της, μέσω του σχολικού μαθήματος της ιστορίας, συστηματικής επαφής του με την ιστορική γνώση.
Αφού άπασες οι μεταπολιτευτικές ελλαδικές κυβερνήσεις φρόντισαν να υποβαθμίσουν και να υπονομεύσουν κάθε εθνικό χαρακτηριστικό της κρατικά παρεχομένης εκπαιδεύσεως, ήρθε εσχάτως η εθνοκτόνος «νέα διακυβέρνηση» του G.A.P. να αποφασίσει, ως πρώτο δείγμα γραφής των προθέσεών της, την αφαίρεση ακόμα και του προσχηματικού επιθετικού προσδιορισμού «εθνικής» από τον τίτλο του αρμοδίου υπουργείου παιδείας. Ωστόσο ο αποχρωματισμένος από κάθε εθνικό προσδιορισμό τίτλος φαίνεται ότι ήταν μόνον η κορυφή του παγόβουνου… Τα χειρότερα έπονται! Ήδη, σύμφωνα με όσα αφέθηκαν να διαρρεύσουν από κυβερνητικές πηγές στον τύπο, στο στόχαστρο της αντεθνικής κυβερνητικής σπείρας που λυμαίνεται την χώρα, τίθεται ευθέως το σχολικό μάθημα που εξ αντικειμένου δύναται να εξασφαλίσει την στοιχειώδη έστω επαφή των μαθητών με την γνώση του εθνικού τους παρελθόντος, το μάθημα της ιστορίας.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Δυο σημαντικά ζητήματα ξεχωρίζουν από την πρόσφατη επικαιρότητα.
Αναδημοσιεύουμε χωρίς άλλα σχόλια ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «Οικονομία» την Δευτέρα 5-7-2010. :
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]