Συνεχὴς συνειδητὴ προδοσία τῆς «πατριωτικῆς Δεξιᾶς»: ἡ περίπτωσις τοῦ Κώδικος Ἰθαγενείας
Ὁ κατωτέρω σύνδεσμος παρέχει μίαν λίαν ἐνδιαφέρουσαν καὶ ἄκρως ἀποκαλυπτικὴν εἰκόνα τῆς καταστάσεως τῆς πατρίδος μας ἐν ἔτει 2020:
https://g2red.org/el/ellinika-i-efimerida-tis-kyverniseos-ktisi-ithageneias-septemvrios-2020/
Πρόκειται περὶ ἑνὸς διαρκῶς ἀνανεουμένου, δυστυχῶς ἀνὰ ἡμέραν ἢ διήμερον-τριήμερον, καταλόγου τῆς συλλογικῆς μας αὐτοκτονίας. Ἐδῶ παρατίθενται, πρὸς διευκόλυνσιν τῆς πληροφορήσεως ἀλλογενῶν, μερίμνῃ τῆς ὀργανώσεως Generation 2.0 RED «διὰ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, τὴν ἰσότητα, τὴν ἑτερότητα καὶ τὴν ἰσότιμον συμμετοχὴν ἐντὸς μιᾶς πολυπολιτισμικῆς κοινωνίας» (καὶ μὲ ὑποστηρικτὴν τὴν Open Society Foundations), πάντα τὰ Φύλλα Ἐφημερίδος τῆς Κυβερνήσεως, εἰς τὰ ὁποῖα ἀναγράφονται αἱ ἀποφάσεις ἀπονομῆς τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας εἰς ἀλλοδαπούς.
Παρατηρεῖται ὅτι μέχρι στιγμῆς οἱ πλεῖστοι νέοι («Ἕλληνες») συμπολῖταί μας εἶναι Ἀλβανοί, ὡστόσο συντόμως πρόκειται νὰ αὐξηθῇ ὁ ἀριθμὸς τῶν Ἀσιατῶν καὶ Ἀφρικανῶν «νεοφύτων», ἀφοῦ σταδιακῶς δι᾿ ἕνα ἕκαστον τούτων καὶ τῶν τέκνων αὐτῶν θὰ πληρῶνται οἱ κατ᾿ οὐσίαν χρονικοὶ μόνον ὅροι τοῦ μιαροῦ Κώδικος Ἰθαγενείας (Ν. 3284/2004), τὸν ὁποῖον ἡ νῦν κυβέρνησις τῆς Νέας Δημοκρατίας δὲν τολμᾷ (διότι δὲν ἐπιθυμεῖ) νὰ καταργήσῃ ἐν ὅλῳ καὶ ἀδιστάκτως, ἀλλὰ τοῦ ὁποίου τοὐναντίον προτίθεται νὰ τροποποιήσῃ ἐπουσιώδη (διαδικαστικὰ) ζητήματα, ἀφοῦ τὸ κατατεθὲν σχέδιον νόμου τοῦ Ὑπουργείου Ἐσωτερικῶν προβλέπει ἁπλῶς ὡς προαπαιτούμενα ἐξετάσεις ἑλληνικῶν, συγχρόνου Ἱστορίας ἀλλὰ καὶ πολιτειακῶν δημοκρατικῶν θεσμῶν καὶ ἀπαιτεῖ, ὡς προϋπόθεσιν ἀπονομῆς ἰθαγενείας, τὴν ἀπόδειξιν οἰκονομικῆς καὶ κοινωνικῆς ἐντάξεως.
Κατά το τελευταίο διάστημα, κατά το οποίο η πατρίδα μας βρίσκεται σε ευθεία σύγκρουση με την Τουρκία (οδηγούμενη τελικώς, κατά τα φαινόμενα, υπό την πίεση ΗΠΑ και Γερμανίας, σε ταπεινωτικές συνομιλίες και διαπραγματεύσεις με διακύβευμα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο), πολλοί δημοσιολογούντες κατακρίνουν – δικαίως – την παθητική στάση που τηρεί η Ελλάς. Οι δημοσιολογούντες αυτοί, οι οποίοι, ως επί το πλείστον, θεωρούνται «εθνικώς σκεπτόμενοι», συγκρίνουν την εξωτερική πολιτική της Ελλάδος με την πολιτική της Μεγάλης Βρετανίας και Γαλλίας κατά τον μεσοπόλεμο, ονομάζοντάς την, “πολιτική κατευνασμού”. Ταυτοχρόνως, προσπαθώντας να προσδώσουν εγκυρότητα στους σχολιασμούς τους, ταυτίζουν εντελώς άστοχα τον Ερντογάν με τον Αδόλφο Χίτλερ. Η ταύτιση αυτή, όπως θα σχολιαστεί παρακάτω, γίνεται διότι όλες οι σύγχρονες ιδεολογίες συμπίπτουν στην αυθαίρετη αντίληψη σύμφωνα με την οποία, ο μεγάλος αυτός άνδρας του 20ου αιώνος ταυτίζεται με το απόλυτο “κακό”. 
(Οι εισβολείς) «σε 20 χρόνια θα παντρευτούν τις κόρες σας… Tα εγγόνια σας θα είναι πιο καφέ από εσάς και το αγαπημένο τους φαγητό θα είναι κάτι που λέγεται Sakamadesu από το Κονγκό».
Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Όπως προ της Αλώσεως, το προδοτικό ιερατείο ξαναχτυπά με φιλοτουρκικά κηρύγματα.
Πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα πολέμου. Ο τουρκικός στόλος έχει περικυκλώσει το Καστελόριζο, ο ελληνικός έχει αναπτυχθεί στο νοτιοανατολικό Αιγαίο και παρακολουθεί τον τουρκικό, έχουν ανακληθεί, όπως έγινε γνωστό, οι άδειες των στρατιωτικών. Βεβαίως στην σύγχρονη Ελλάδα της παρακμής, ως συνήθως, κατά την διάρκεια του θέρους – ακόμα και ενός υποτονικού θέρους όπως το φετινό, λόγω Covid-19 – τα “μπάνια του λαού” επιφέρουν γενική παραλυσία και αμεριμνησία (όπως και πριν από 46 χρόνια, κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, για να θυμηθούμε, μέρες που είναι, και εκείνη την εθνική προδοσία – βλέπε αναλυτικά στην επομένη ανάρτηση). Όπως και νά ‘χει, ο δεδομένος ενδοτισμός των κυβερνώντων εγγυάται ότι θα κάνουν όλες τις απαραίτητες υποχωρήσεις προκειμένου να αποφύγουν τον πόλεμο – και κατά βάθους οι γραικύλοι το γνωρίζουν – γι’ αυτό ίσως και δεν δείχνουν να ανησυχούν ιδιαίτερα. Σε άλλες εποχές θα είχαν σηκώσει όλα τα γάλατα και τα άλευρα από τα παντοπωλεία…. Ωστόσο, ποιος ξέρει, μπορεί την ύστατη στιγμή να βρεθεί κανένας τρελλός αξιωματικός με κάποιο αίσθημα τιμής, ο οποίος «να την ψωνίσει» κατά το κοινώς λεγόμενον και να …μπουμπουνίσει κανέναν πύραυλο Exoset προς τα μεμέτια. Τότε θα γίνει το σώσε…
Οργή και θλίψη προκάλεσε η, εν πολλοίς αναμενόμενη, καθώς είχε προαναγγελθεί, απόφαση του Ερντογάν για μετατροπή της μεγαλοπρεπούς τρουλαίας βασιλικής της Αγ. Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, αυτού του μεσαιωνικού κατασκευαστικού θαύματος των αρχιτεκτόνων Ανθεμίου του Τραλλιανού και Ισιδώρου του Μιλησίου, από επισκέψιμο μουσειακό χώρο όπως ήταν εδώ και δεκαετίες (ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς υπό την προστασία της UNESCO), σε ισλαμικό τέμενος. Η απόφαση εθεωρήθη προσβολή όχι τόσο (ή τουλάχιστον όχι μόνο) εναντίον της Ελλάδος, όσο εναντίον της Ορθοδοξίας και του Χριστιανισμού εν γένει, αλλά και του πολιτισμένου κόσμου εν συνόλω, χαρακτηριζομένη ως απεχθής πράξη φανατισμού και βαρβαρότητος. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για μία ενέργεια άκρως συμβολική (είναι καταφανώς γελοίος ο ισχυρισμός ότι χρειαζόταν ένα ακόμα τζαμί για τους μουσουλμάνους στην Κωνσταντινούπολη, όταν ακριβώς δίπλα στην Αγ. Σοφία βρίσκεται, ως γνωστόν, το λεγόμενο «μπλέ τζαμί» – αναλόγως κολοσσιαίων διαστάσεων, αν και όχι εφάμιλλο σε αρχιτεκτονική αρτιότητα, συγκρινόμενο με την Αγ. Σοφία την οποία ματαίως προσπάθησαν να «ξεπεράσουν» οι κατασκευαστές του…), που έρχεται να δικαιώσει την ιστορική θεώρηση περί της συγκρούσεως των πολιτισμών (προς δόξαν του Samuel Huntington…).
Όλοι αντιλαμβάνονται 
Ταφή του ήρωος καταδρομέως Γεωργίου Κατσάνη 46 έτη μετά τον θάνατό του κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο – Ανταπόκριση από την κηδεία και τις εκδηλώσεις στην γενέτειρά του, Σιδηρόκαστρο Σερρών.
Στην σχιζοφρενική εποχή απολύτου παρακμής που διανύουμε η συχνότης άκρως εξωφρενικών και αντιφατικών φαινομένων είναι τόσο υψηλή που πλέον αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητος και αρχίζουν να περνούν απαρατήρητα από τις μάζες. Για παράδειγμα, μπορεί τα μέλη μιας συμμορίας Αλγερινών που παρουσιάζονται ως “πρόσφυγες” να έχουν συλληφθεί κυριολεκτικώς εκατοντάδες φορές για τα ίδια αδικήματα αλλά να συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθερα και να δρουν ανενόχλητα, εάν εξαιρέσουμε τις λίγες ημέρες παραμονής στο κρατητήριο που συνεπάγεται κάθε επαναλαμβανόμενη σύλληψή τους. Aπό την άλλη, ένας καταστηματάρχης που υπερασπίζεται την περιουσία του απέναντι σε κάποιο άθλιο περιθωριακό στοιχείο που προσπαθεί να τον ληστέψει μπορεί να βρεθεί κατηγορούμενος εάν έχει την ατυχία ο ληστής να ανήκει σε κάποια αγιοποιημένη “ευπαθή” ομάδα… Μπορεί ένας αστυνομικός που υπέπεσε στο “αδιανόητο έγκλημα” του ραπίσματος ενός μικρού παραβατικού αθίγγανου να κινδυνεύει να χάσει την δουλειά του και να διωχθεί ποινικώς, ενώ οι αναρίθμητες συμμορίες των “Ρομά” κλέβουν, ληστεύουν, σκοτώνουν και τρομοκρατούν χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο. Mπορεί να τελούνται οργανωμένες εν ψυχρώ δολοφονίες αθώων ανθρώπων στο όνομα της ελεύθερης επιλογής, ενώ δράστες ειδεχθών εγκλημάτων να αποφυλακίζονται μετά από 5 έτη εγκλεισμού, το πολύ, πάλι στο όνομα της ελευθερίας! Και τι πιο αντιφατικό και παράλογο από το κυρίαρχο δόγμα της εποχής σύμφωνα με το οποίο όλοι είναι διαφορετικοί αλλά ταυτοχρόνως ίσοι;
Τελευταίως κυκλοφοροῦν συχνὰ μονομερεῖς ἱστορικὲς θεωρήσεις, εἴτε ἐκ κακῆς εἴτε καὶ ἐξ ἀγαθῆς προθέσεως. 
