ΠΡΟΣ ΡΩΣΟΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ; Η πρόσφατη κλιμάκωση της έντασης στην Μ. Ανατολή και η θέση της Ελλάδος.
Παρά τον τεράστιο όγκο των μεταξύ τους εμπορικών σχέσεων και τα μεγάλα και αμοιβαία – και προφανή – οικονομικά τους συμφέροντα, οι δύο αυτές ισχυρές χώρες μοιάζει να στοιχειώνονται από το «κάρμα» του μακραίωνου παρελθόντος της μεταξύ τους εχθρότητος και αντιπαλότητος, ενός ιστορικού παρελθόντος που βρίθει από αιματηρότατους, σχεδόν περιοδικώς επαναλαμβανόμενους, ρωσοτουρκικούς πολέμους. Βεβαίως, στην παρούσα εποχή, ένας ανοιχτός πόλεμος μεγάλης κλίμακος, μοιάζει απομακρυσμένο, αν και όχι εντελώς απίθανο, ενδεχόμενο, δεδομένου ότι εκτός της στρατιωτικής ισχύος αμφοτέρων των χωρών, η μεν Ρωσία είναι πυρηνική δύναμη, η δε Τουρκία θεωρεί δεδομένη, σε περίπτωση κλιμακώσεως της αντιπαραθέσεως και του ενδεχομένου ρωσικών στρατιωτικών αντιποίνων, την κάλυψη και υποστήριξη εκ μέρους των ΗΠΑ και των συνοδοιπόρων τους στο ΝΑΤΟ.[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
«Σεπτεμβριανά» – Ἡ ἐξόντωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Κωνσταντινουπόλεως.
Την νύχτα της 6ης Σεπτεμβρίου του 1955 έλαβαν χώρα στην Κωνσταντινούπολη μία σειρά οργανωμένων δολοφονιών, επιθέσεων, βιασμών, κακοποιήσεων, λεηλασιών και δηώσεων με στόχο την Ελληνική κοινότητα. Το οργανωμένο αυτό σχέδιο εξοντώσεως του Ελληνισμού της Πόλεως χαράχθηκε στην λαϊκή μνήμη ως «Σεπτεμβριανά». Η γνωστή και διαχρονικώς απαράλλακτη τουρκική θηριωδία, πλήρως σχεδιασμένη και οργανωμένη, όπως απέδειξε η ιστορική έρευνα από την τότε κυβέρνηση Μεντερές, κατάφερε να πλήξει καίρια, τόσο οικονομικά όσο και ηθικά, το εναπομείναν ελληνικό στοιχείο, του οποίου ένα σημαντικό τμήμα, βιαίως ξεριζωμένο, στράφηκε προς την ηπειρωτική Ελλάδα.
Ωστόσο, ο Σεπτέμβριος του 1955 υπήρξε απλώς η αποκορύφωση μίας συστηματικής εξοντώσεως η οποία είχε ξεκινήσει ήδη από την επομένη της υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάννης στις 24 Ιουλίου του 1923. Βάσει της συνθήκης, εξαιρέθηκαν από τις συμφωνηθείσες μετακινήσεις πληθυσμών οι Έλληνες της Κωνσταντινουπόλεως καθώς και κάποιων περιχώρων αυτής, οι οποίοι μαζί με τους κατοίκους της Ίμβρου και της Τενέδου, οι οποίοι επίσης είχαν εξαιρεθεί, θα αντιμετωπίζονταν ευνοϊκά και θα προστατεύονταν ως επισήμως ανεγνωρισμένη μειονότης από το τουρκικό κράτος. Όπως έδειξε η ιστορία, η «ευνοϊκή» αυτή μεταχείριση περιελάμβανε: απελάσεις σημαντικών προσωπικοτήτων, απαγορεύσεις ασκήσεως επαγγελμάτων, κοινωνικούς αποκλεισμούς, κατασχέσεις, ανοχή σε βιαιοπραγίες εναντίων Ελλήνων και πλήθος ακόμη κινήσεων όπως το «βαρλίκι», η υπέρογκη δηλαδή φορολόγηση της ελληνικής περιουσίας. Όλα δηλαδή όσα καταπατούσαν πλήρως την συνθήκη[…][ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
ΠΡΟΔΟΣΙΑ 1974 ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΙΣ – Ἡ Προδοσία γεννοβολάει Προδοσίαν!
Προδοσία σχεδὸν ἀπροκάλυπτος: τὴν προτεραίαν τῆς εἰσβολῆς, ὁ δόλιος ῥασοφόρος πολιτικάντης Μακάριος εἶχεν ἀπὸ τοῦ βήματος τοῦ ἐκτάκτως ἐπὶ τούτῳ συγκληθέντος Συμβουλίου Ἀσφαλείας τοῦ Ο.Η.Ε. κυριολεκτικῶς προσκαλέσει καὶ παρακαλέσει τοὺς Τούρκους νὰ εἰσβάλουν ἀμέσως, διότι “ἡ Ἑλλὰς τὸ εἶχεν ἤδη πράξει”, ὅπως ὁ ἴδιος θρασύτατα ἡρμήνευσε πρὸ τῆς διεθνοῦς κοινότητος τὴν ἀνατροπήν του καὶ τὸν διορισμὸν τοῦ ἥρωος Νικολάου Σαμψὼν τὴν 15ην Ἰουλίου (βλ. https://www.armahellas.com/?p=22670), ἐπικαλούμενος καὶ τὰς προδοτικὰς συμφωνίας Ζυρίχης-Λονδίνου τοῦ ἐθνοπροδότου Κ. Καραμανλῆ, βάσει τῶν ὁποίων ἡ Τουρκία διὰ πρώτην φορὰν εἰσήγετο ὡς ἰσότιμος διαπραγματευτὴς εἰς τὰς ἑλληνοβρεττανικὰς συνομιλίας, ἰσοτίμως καθισταμένη καὶ “ἐγγυητρία δύναμις” (οἱ Τουρκοκύπριοι ἀπετέλουν τότε μόλις τὸ 18% τοῦ πληθυσμοῦ τῆς Κύπρου).
Σκοτεινὰ ὑπερατλαντικὰ κέντρα (ὑπὸ τὸν ἑβραῖον ὑπουργὸν ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ Henry Kissinger), ὁμοῦ μετὰ τῆς ἰσραηλινῆς ΜΟΣΑΝΤ, κατηύθυναν τὰ νήματα καί, κυρίως, τὰ ἀμέσως ἐμπλεκόμενα ἀνδρείκελά των, ἤτοι τὴν τότε προδοτικὴν ἡγεσίαν τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων, πρώτιστα δὲ τὸν συνωμότην ἀρχηγὸν Ναυτικοῦ Πέτρον Ἀραπάκην, τὸν ἐφιαλτικὸν ἀρχηγὸν ΓΕΕΘΑ Γρηγ. Μπονᾶνον καὶ τὸν συνωμότην ἀρχηγὸν Ἀεροπορίας Παπανικολάου, εἰς τὴν συνειδητὴν παθητικότητα πρὸ τῆς ἐκτυλισσομένης τουρκικῆς εἰσβολῆς, προκειμένου νὰ ἀφεθῇ νὰ ἐκτυλιχθῇ ἡ ἐθνικὴ συμφορὰ ὥστε, ἐν μέσῳ ταύτης, νὰ ὑπαναστρέψῃ ὁ κυνοβουλευτικὸς συρφετὸς καὶ ἡ διεφθαρμένη του ἀκολουθία, ὑπὸ τὸν Κ. Καραμανλῆν, εἰς τὴν ἀπὸ τοῦ 1967 ἀπολεσθεῖσαν “λείαν” του…
Tὸ ἐπίκαιρο νόημα τῆς ἐπετείου τῆς Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας τοῦ 1821: Ἀντίσταση στὸν συντελούμενο ἐθνικὸ ἀφανισμό!
Έλληνες συμπατριώτες, η Πατρίδα μας διανύει τα τελευταία στάδια οριστικού αφανισμού/ξερριζώματος!
Η Πατρίδα μας, που γέννησε τόσους κορυφαίους ποιητές και αναμορφωτές, φιλοσόφους, καλλιτέχνες και ήρωες, ΑΝ ΔΕΝ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΣΚΟΥΜΠΩΘΟΥΜΕ, θα καταντήσει ΣΥΝΤΟΜΩΤΑΤΑ μια χώρα φυλετικώς ξένη προς τους Έλληνες, μη λευκή και μάλλον ισλαμική!!!
Το “δουλεμπορικό” της Ιεράπετρας και οι εν υπνώσει πυρήνες της ισλαμικής τρομοκρατίας στην Ευρώπη.
Έχουμε επανειλημμένως αναφερθεί στον τεράστιο κίνδυνο που διατρέχει η Ευρώπη από την ραγδαία διείσδυση του Ισλαμισμού, τόσο ως μετακίνηση πληθυσμιακών ανθρωπομαζών μεσανατολιτών που, χρόνο με το χρόνο, εγκαθίστανται στις ευρωπαϊκές πατρίδες με το status του «πρόσφυγα», αλλοιώνοντας δραματικά την δημογραφική σύνθεση των ευρωπαϊκών εθνών, όσο και λόγω της αμεσότατης απειλής της τρομοκρατικής δράσεως ανυπολόγιστου αριθμού ισλαμιστών εξτρεμιστών οι οποίοι στρατολογούνται από διάφορους ιμάμηδες στα μουσουλμανικά γκέτο των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων, σπεύδουν για εκπαίδευση πραγματικών συνθηκών στα κολαστήρια του Ιράκ και της Συρίας, όπως έχει μετατρέψει τις χώρες αυτές η άφρων πολιτική των Η.Π.Α. που έδωσε χώρο για την εκκόλαψη της απεχθέστερης αιμοδιψούς εκδοχής του ισλαμισμού, για να επιστρέψουν κατόπιν εκπαιδευμένοι – και έχοντας εν τω μεταξύ προβεί στις απαραίτητες ωμότητες (σφαγές, αποκεφαλισμούς, κλπ) ώστε να διασφαλιστεί ότι είναι αρκούντως αποφασισμένοι και “ψημένοι” – στις ευρωπαϊκές βάσεις τους, παραμένοντας οργανωμένοι σε εν υπνώσει πυρήνες εφεδρείας για να δράσουν την στιγμή που θα τους ζητηθεί, ήτοι, αναμένοντας το σύνθημα για να προβούν σε τρομοκρατικές ενέργειες στους κόλπους των ευρωπαϊκών κρατών μόλις δεχτούν τις προς τούτο εντολές. Αν όλα αυτά σας φαίνονται κάπως τραβηγμένα, δεν έχετε παρά να πληροφορηθείτε ότι υπάρχουν ήδη συγκεκριμένες αναφορές
Ἐπέτειος τοῦ «ΟΧΙ»: Ἡ ἐθνική ἡγεσία Ἰ. Μεταξᾶ καὶ οἱ σύγχρονοι μειοδότες.
Στὶς ἀμμουδιὲς τῆς Μέκκας διῶξέ το ἥλιε, τὸ μισοφέγγαρο μακριὰ ἀπ᾿ τὸν οὐρανό μας…
Περί των βαρβαρικών τους ενστίκτων οι μεσανατολίτες ισλαμιστές δίνουν καθημερινώς δείγματα γραφής στις περιοχές του Ιράκ και της Συρίας που έχουν καταλάβει (με την έως πρότινος ανοχή και υπόγεια υποστήριξη των ΗΠΑ-Ισραήλ-Τουρκίας που επιδιώκουν την υπονόμευση του Άσαντ): [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Η ΕΛΛΑΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ: ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!
Πρόκειται για κανονική μαζική εισβολή αλλοφύλων – πραγματικό κατακλυσμό – που δεν έχει προηγούμενο στην νεώτερη ευρωπαϊκή ιστορία, υπό την σκέπη μιας σάπιας αυτοκτονικής ψευδο-«ηθικής» και ενός άκρως προδοτικού κατεστημένου! Οι λαθροέποικοι εισβάλλουν καθημερινώς κατά εκατοντάδες – αλλά κανείς δεν τους φράσσει τον δρόμο!
40 έτη από την τουρκική ειβολή στην Κύπρο. Η ασιατική βαρβαρότης στο αποτρόπαιο μεγαλείο της
Το μεταπολιτευτικό σύστημα εξουσίας απέδωσε ολόκληρο το βάρος της ευθύνης για τα γεγονότα της Κύπρου στην κυβέρνηση των συνταγματαρχών, πράγμα που ήταν πολύ «βολικό» αφού άλλωστε δεν υπήρχε καμία δυνατότης αντιλόγου από τους φυλακισθέντες ιθύνοντες του στρατιωτικού καθεστώτος, αν και, όπως είναι γνωστό, οι πολιτικοί είχαν ήδη αναλάβει τα ηνία της διακυβερνήσεως της χώρας προτού εξαπολύσει ο τουρκικός στρατός την δεύτερη και πιο καθοριστική φάση της εισβολής – τον Ατίλα ΙΙ – που οδήγησε στην απώλεια του 40% του Κυπριακού εδάφους ενώ κατά την πρώτη φάση της εισβολής – τον Αττίλα Ι – δηλαδή προ της ελεύσεως των πολιτικών στην διακυβέρνηση της Ελλάδος, οι τουρκικές αποβατικές δυνάμεις ήταν περιορισμένες σε έναν μικρό θύλακα κυπριακού εδάφους όχι μεγαλύτερου του 3%. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Υπόθεση Σουλεϊμάν Σαμπιχά & Αχμέτ Κουρτ : φιλοτουρκισμός – αθιγγανολαγνεία: σημειώσατε 1.
Πόσο πολύ η επαίσχυντη κατάντια της συγχρόνου Ελλάδος επαληθεύει τα ποιητικά λόγια του εθνικού μας βάρδου Κωστή Παλαμά… Ο Παλαμάς έγραψε τον “Δωδεκάλογο του Γύφτου”, το κορυφαίο αυτό έργο της νεοελληνικής λογοτεχνίας απ’ όπου προέρχεται ο παραπάνω στίχος, το 1899, δηλαδή την επαύριον της εθνικής ταπεινώσεως του ’97. Στο έργο αυτό ενώ περιγράφεται αλληγορικώς η κατάπτωση και η αμεριμνησία του αλλοτριωμένου όχλου της Πόλεως, προ της Αλώσεως, ουσιαστικά στηλιτεύεται η επονείδιστη κατάπτωση του Ελληνισμού όχι μόνο της εποχής κατά την οποία γράφει ο ποιητής, αλλά, πολύ περισσότερο, της συγχρόνου μας εποχής, της εποχής της απολύτου προδοσίας από πλευράς «αρχόντων» και του απολύτου αφελληνισμού από πλευράς των θλιβερών «υπηκόων» του Γραικυλιστάν. Γιατί, πόσο πιστότερη απόδοση του εθνικού εξευτελισμού θα μπορούσε να υπάρξει δεδομένων των ευλόγων συμπερασμάτων που προκύπτουν από ενδεικτικά περιστατικά όπως το πολύ πρόσφατο με τον αποκλεισμό της αθίγγανης, παρ’ ολίγον υποψηφίας ευρωβουλευτού με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, Σουλεϊμάν Σαμπιχά;[…]
Ἡ συμβολὴ τῶν Γερμανῶν Φιλελλήνων στὸν Ἀπελευθερωτικὸ Ἀγώνα.
Παγκόσμια ἡμέρα ποιήσεως καὶ …”ἀντιρατσισμοῦ”!!!
[…] [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]