Η πραγματικότης πέραν της λογικής στον σύγχρονο κόσμο.

Ενώ ο ανεκδιήγητος νεοφιλελεύθερος (δηλαδή νεο-αριστερός) πρωθυπουργός του “ελληνικού κράτους” αποκαλεί τους κατευθυνόμενους εμπρηστές της Μόριας “υπερδραστήριους μετανάστες”, κηρύσσει τον πόλεμο στον “νατιβισμό” και δηλώνει προστάτης των μουσάτων βιαστών που μας παρουσιάζει ως “ανήλικα προσφυγόπουλα”, ενώ διάφορα στελέχη του κρατικού μηχανισμού προαναγγέλλουν την μεταφορά δεκάδων χιλιάδων “προσφύγων/μεταναστών” από τα νησιά στην ενδοχώρα ώστε να κάνουν χώρο για τις νέες “αφίξεις” από την Τουρκία, ενώ το άθλιο, προδοτικό δικαστικό σύστημα της χώρας τιμωρεί με 26 μήνες φυλάκιση έναν άνθρωπο που με κίνδυνο της ζωής του προσπάθησε να προστατεύσει τα σύνορα της πατρίδος του, οι γηγενείς μαζάνθρωποι βρίσκονται εγκλωβισμένοι στον φαύλο κύκλο των κρουσμάτων, των διασωληνώσεων, των αλλοπρόσαλλων μισανθρωπικών μέτρων και των γελοίων, απαξιωμένων “ειδικών”.

Όμως αλλού είναι το πρόβλημα και από αλλού προέρχεται ο μεγάλος κίνδυνος για την ζωή των ιδίων, των τέκνων τους και της φυλής τους. Δυστυχώς, όλη αυτή η εν εξελίξει παρανοϊκή κατάσταση δρα τελείως αποπροσανατολιστικώς ως προς το πρωτόγνωρο έγκλημα του καθοδηγούμενου εποικισμού της Ευρώπης από τις αφροαστιατικές ορδές. Και αυτό είναι κάτι που την παρούσα στιγμή, εντελώς τυχαίως (;), βολεύει την προδοτική κυβέρνηση της χώρας μας, καθώς οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Από την άλλη όμως είναι θετικό ότι, παρά την λοβοτομή στην οποία έχουν υποβληθεί οι μάζες των Ελλήνων και γενικώς των Ευρωπαίων, η ζοφερή πραγματικότης, που πλέον δεν τους χτυπάει απλώς την πόρτα αλλά έχει εισέλθει εντός της οικίας τους, οδηγεί όλο και περισσότερους εξ αυτών να απορρίψουν τις γελοίεςανθρωπιστικές” ερμηνείες και προφάσεις που συνεχίζει να παπαγαλίζει ακατάπαυστα το κατεστημένο των σαθρών πολιτικών, των ΜΜΕ και των διαφόρων εγκληματικών οργανώσεων, τύπου ΟΗΕ, για να εξηγήσει το συγκλονιστικό φαινόμενο του μαζικού εποικισμού της Δύσεως. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Αλήθειες και ψεύδη

Στην άκρως παρακμιακή σύγχρονη εποχή αντιστροφής των πάντων, και πρωτίστως των αξιών, η σημαντικότερη αξία όλων, η αλήθεια, έχει υποβαθμιστεί και περιθωριοποιηθεί τόσο πολύ που δεν αναφέρεται καν ως βασική αξία, και πλέον η ατόφια, ανόθευτη μορφή της είναι ευδιάκριτη μόνο σε ελάχιστα μεμονωμένα άτομα υψηλής ποιότητος και συγκροτήσεως. Αντ’ αυτής έχουν επιβληθεί ψευδοαξίες που βασίζονται σε λέξεις αλλοιωμένες, ασαφείς και άνευ ουσιαστικού νοήματος, με εξέχοντα παραδείγματα την “ισότητα” και την “ελευθερία”. Αυτές οι ψευδοαξίες αποτελούν το προσωπείο ενός σαθρού συστήματος αντιστροφής και διαστροφής, αποτελούν το παραπέτασμα καπνού, το πέπλο που κρύβει από τις αδαείς μάζες τον πραγματικό πυλώνα του συστήματοςτο ψεύδος. Το ψεύδος, τόσο ξένο προς τα Άρια ένστικτα και την Αρία κοσμοθεωρία, αλλά τόσο οικείο στην ψυχοσύνθεση των σημιτικών φυλών και άλλων φυλών της Ανατολής, έχει μολύνει βαθύτατα τις δυτικές κοινωνίες και τον λοβοτομημένο δυτικό άνθρωπο ώστε δεν αποτελεί υπερβολή εάν ισχυριστούμε ότι πλέον οτιδήποτε γνωρίζει (ή νομίζει ότι γνωρίζει), οτιδήποτε πιστεύει (ή νομίζει ότι πιστεύει), οτιδήποτε αισθάνεται (ή νομίζει ότι αισθάνεται), είναι ψευδές, είναι κατασκευασμένο από τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ, τα ελεγχόμενα μέσα “κοινωνικής δικτύωσης”, τους ξεπουλημένους πολιτικούς, τους ψευδο-καλλιτέχνες, τους ψευδο-λόγιους, τους ψευδο-ιερείς.

Ένα τέλειο παράδειγμα της κυριαρχίας του ψεύδους μονοπωλεί την διεθνή επικαιρότητα το τελευταίο διάστημα, καθώς ο “τρομακτικός” ιός που απειλούσε την ανθρωπότητα με αφανισμό έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα για να δώσει την θέση του στο “δράμα που βιώνουν οι νέγροι” στις ΗΠΑ.  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Συγκρούσεις, καταστροφές, λεηλασίες, νεκροὶ καὶ ἀνάπτυξη ἐθνοφυλακῆς στὶς Η.Π.Α. ποὺ διολισθαίνουν γοργὰ πρὸς τὸ ἀπόλυτο πολυφυλετικὸ χάος!

Εκτεταμένες ταραχές ξέσπασαν – και συνεχίζουν εδώ και μέρες να μαίνονται με κλιμακούμενη ένταση και με νέες αναφορές σε νεκρούς και τραυματίες – σε πολλές πόλεις των Η.Π.Α. εξ αφορμής του θανάτου ενός 46χρονου νέγρου από έναν (λευκό) αστυνομικό στην πόλη Minnealopis της πολιτείας Minnesota κατά την διαδικασία συλλήψεως του πρώτου. Οι ενεχόμενοι αστυνομικοί φέρονται (σύμφωνα με βίντεο που κυκλοφόρησε) να πίεσαν υπέρμετρα το κεφάλι του προσαγόμενου στο έδαφος, προσπαθώντας να του περάσουν χειροπέδες, κατά τρόπο που δυσχέραινε την αναπνοή του, επιφέροντας τελικώς τον θάνατό του. Η στάση του αστυνομικού περιγράφηκε ως “άσκηση υπέρμετρης αστυνομικής βίας” από τα μ.μ.ε., που έσπευσαν να εκδώσουν καταδικαστική ετυμηγορία εις βάρος του αστυνομικού, χαρακτηρίζοντας το περιστατικό, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο, ένα ακόμη “ρατσιστικό” έγκλημα… Το πόσο …“ρατσιστής” είναι βέβαια ο κατηγορούμενος αστυνομικός μπορεί να γίνει αντιληπτό από το γεγονός ότι είναι παντρεμένος με γυναίκα ασιατικής καταγωγής, από το Λάος… Επίσης, αξίζει να παρατηρηθεί ότι, ουδέποτε λαμβάνουν δημοσιογραφική έκταση φόνοι αστυνομικών από κακοποιούς, ιδίως όταν, όπως είναι το σύνηθες, το θύμα είναι λευκός και ο θύτης ανήκει κάποια “μειονότητα”. Τότε το έγκλημα δεν λαμβάνει διαστάσεις δημοσιότητος και σε καμία περίπτωση δεν χαρακτηρίζεται “ρατσιστικό”… Μόνον όταν το θύμα ανήκει σε “μειονότητα” χαρακτηρίζεται το έγκλημα “ρατσιστικό”, ακόμα και αν συμβεί ο θύτης-αστυνομικός να προέρχεται επίσης από “μειονότητα”!

Εν τούτοις κατά πρόσφατο δημοσίευμα της Washington Post το 2015 π.χ. οι αστυνομικοί σκότωσαν διπλάσιους λευκούς απ’ ό,τι μαύρους πολίτες, αφού το 50% των θυμάτων της αστυνομίας ήταν λευκοί έναντι 26% μαύρων και τούτο παρά την τελείως δυσανάλογη μερίδα μαύρων εγκληματιών: Έτσι  συμφώνως προς στοιχεία του υπουργείου Δικαιοσύνης που κοινοποιεί η Heather MacDonald στην Wall Street Journal το 2009 κατά τις στατιστικές του υπουργείου Δικαιοσύνης το 62% των ληστειών, το 57% των φόνων και το 45% των επιθέσεων στις 75 μεγαλύτερες κομητείες της χώρας διεπράχθη από μαύρους, παρ’ ότι οι μαύροι αποτελούν το 15% του πληθυσμού αυτών των περιοχών. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ἔγκλειστος στὴν ἐντατικὴ … ἐπεξεργασία – ὥστε οἱ Ἐφιάλται κι οἱ εἰσβολεῖς φίλοι τους ν᾿ ἁλωνίζουν!!!

Αποτελεί προφανή διαπίστωση πως ένα καθεστώς, ειδικά όταν έχει υπό τον έλεγχό του όλα τα μέσα ασκήσεως οικονομικοπολιτικής εξουσίας και κοινωνικής επιρροής (βλ. Μέσα Μαζικής Εξαπατήσεως, προβεβλημένους δήθεν «πνευματικούς» ανθρώπους κ.λπ.), θα προσπαθήσει να εκμεταλλευθεί εις το έπακρον κάθε νέα κατάσταση που θα προκύψει για να προωθήσει τους σχεδιασμούς του. Όσο επικίνδυνη ή απειλητική και αν φαίνεται αρχικώς η κατάσταση αυτή, γρήγορα το σύστημα θα προσαρμοσθεί και θα αποπειραθεί να εξαγάγει απ’αυτήν το μέγιστο δυνατόν όφελος, όπου και όπως τούτο καθίσταται εφικτό. Το αν και κατα πόσον η προσπάθεια αυτή θα είναι επιτυχής εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, πρωτίστως δε από την φύση του φαινομένου και την επικρατούσα κοινωνική κατάσταση.

 

Έτσι, δεν μας εκπλήσσει καθόλου που η εξάπλωση της πανδημίας του κορωνοϊού έχει εργαλειοποιηθεί στον έσχατο βαθμό (για να εστιάσουμε αποκλειστικώς στα τεκταινόμενα στην Πατρίδα μας) από την κατοχική κυβέρνηση-μαριονέτα των σιελ εθνομηδενιστών. Απετέλεσε δε μάλιστα γι’αυτούς από την αρχή έναν «από μηχανής» θεό, μια μοναδική ευκαιρία να στραφούν τα φώτα της δημοσιότητος, και μαζί τους η ευμετάβλητη συνείδηση των μαζών, μακριά από το φλέγον και υπαρξιακό ζήτημα της αλλοφύλου εισβολής προς άλλο, πολύ ευκολότερο στην διαχείριση.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ

Η πρωτόγνωρη κατάσταση που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα, για τα δεδομένα της μεταπολεμικής Ευρώπης, έχει μεταβάλει άρδην την καθημερινότητα σχεδόν του συνόλου των Ευρωπαίων. Πέρα από τις αναφορές θανάτων και κρουσμάτων, τις επιδημιολογικές αναλύσεις και τις σπουδές πάνω στις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας, με τις οποίες μας βομβαρδίζουν καθημερινώς, υπάρχει και μια άλλη ενδιαφέρουσα προσέγγιση στην όλη κατάσταση, που έχει να κάνει με τις κοινωνιολογικές προεκτάσεις του φαινομένου, καθώς μας έχει παρουσιαστεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μελέτη των αντιδράσεων της μάζας αλλά και της πολιτικής των “δημοκρατικών” κυβερνήσεων της Ευρώπης απέναντι σε μια γενικευμένη κρίση.

Σε σχέση με τον τρόπο που λειτουργεί η μάζα έχουν γραφεί τόσα πολλά από μεγάλους στοχαστές του παρελθόντος που οποιαδήποτε ανάλυση δεν έχει να προσθέσει τίποτα το καινούργιο. Ο μεγάλος Γκουστάβ Λε Μπον (Gustave Le Bon) στο μνημειώδες έργο του “Η ψυχολογία των μαζών” (Psychologie des Foules) παρατηρεί ότι ο συλλογικός δείκτης ευφυίας ενός όχλου σαφώς υπολείπεται του μέσου όρου ευφυίας των μελών του. Δεν απαιτούνται περαιτέρω αναλύσεις. Ας παρατηρήσουμε απλώς ότι η ενδελεχής μελέτη της ψυχολογίας και των τρόπων αντιδράσεως των μαζών, δεδομένου και του κρισίμου ρόλου της μάζας στα “δημοκρατικά” πολιτεύματα, καθιέρωσε την διδασκαλία των σχετικών, ιδιαιτέρως σημαντικών, μαθημάτων στα πανεπιστήμια στα οποία φοιτούν οι επαγγελματίες πολιτικοί,

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

ΙΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΑ

Ένα από τα βασικά ψευδοεπιχειρήματα των εμπνευστών της προσφυγικής απάτης, για να επιτευχθεί η αποδοχή από τις μάζες του εποικισμού και της καταστροφής της Ευρώπης και όλης της λευκής ανθρωπότητος, είναι πως τάχα οι μετακινήσεις πληθυσμών “προσφύγων” και “μεταναστών” είναι αναπόφευκτες λόγω των “πολέμων”, των “κακουχιών”, της “δυστυχίας” αλλά και της παγκοσμιοποιήσεως που, σε συνδυασμό με την μοντέρνα τεχνολογία, έχουν διευκολύνει τις μετακινήσεις προς όλα τα σημεία της Γης. Οπότε δεν πρέπει να μας προβληματίζει η ευκολία με την οποία κάτοικοι του Αφγανιστάν, του Πακιστάν, του Μπαγκλαντές, του Νίγηρα, του Σουδάν και πολλών άλλων κρατών που βρίσκονται αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα, και την Ευρώπη γενικώς, καταφθάνουν στην πόρτα μας και ζητούν “άσυλο”, έχοντας προηγουμένως διασχίσει τον μισό πλανήτη. Ούτως ή άλλως τα σύνορα μεταξύ των κρατών δεν έχουν πια σημασία, είμαστε όλοι “πολίτες της Γης”, μας λένε οι παπαγάλοι του διεθνισμού και του μίσους απέναντι στους λευκούς.

Αίφνης, όμως, η έξαρση ενός ιού, προερχομένου από την Άπω Ανατολή, αναδεικνύει περίτρανα την σαθρότητα του παραπάνω αφηγήματος, καθώς κυριολεκτικώς εν μια νυκτί βλέπουμε τα σύνορα μεταξύ κρατών να σφραγίζονται, περιοχές με χιλιάδες ή εκατομμύρια κατοίκους να αποκλείονται, να απαγορεύεται ο ελλιμενισμός σε πλοία με εκατοντάδες επιβάτες, τα μέτρα ασφαλείας σε εισόδους κρατών να γίνονται δρακόντεια, ανθρώπους να μπαίνουν σε καραντίνα για εβδομάδες και διάφορα άλλα μέτρα με στόχο τον περιορισμό της εξαπλώσεως του ιού. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί το σφράγισμα των πυλών εισόδου στην Τουρκία από τον Ιράν, απ όπου μετακινήθηκαν με κατεύθυνση την Ελλάδα τεράστιες μάζες Αφγανών, Πακιστανών και άλλων τα τελευταία έτη. Από ό,τι φαίνεται, λοιπόν, το σφράγισμα των συνόρων δεν είναι και τόσο δύσκολη υπόθεσηαρκεί να υπάρχει βούληση! 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Από τον οίκτο στην μοιρολατρία και μετά στον φόβο.

Καθώς ο εποικισμός της χώρας μας από τις αφροασιατικές μάζες συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, το σύστημα διαχειρίσεως του εποικισμού που κυρίως αποτελείται από την πολιτική εξουσία όλων των αποχρώσεων, το δημοσιογραφικό κατεστημένο και τις ποικίλες “ανθρωπιστικές” οργανώσεις, φροντίζει να μεταλλάσει διαρκώς το κρίσιμο κεντρικό επικοινωνιακό/προπαγανδιστικό μήνυμα προς τις, προς αντικατάσταση, μάζες των γηγενών ώστε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να εξασφαλίζει, εάν όχι την αποδοχή και την πλήρη παθητικότητα, σε κάθε πρίπτωση την αναιμικότητα και υποτονικότητα των όποιων αντιδράσεων. Στην τρέχουσα φάση της διακυβερνήσεως από την αριστεροδεξιά Ν.Δ., και κυρίως μετά την ανακοίνωση κι εφαρμογή του σχεδίου διαρκούς μεταφοράς εποίκων στην ηπειρωτική χώρα με το πρόσχημα της “αποσυμφόρησης των νησιών”, το κυρίαρχο μήνυμα που διοχετεύεται προς τις μάζες, προφορικώς και γραπτώς, είναι αυτό της μοιρολατρικής αποδοχής της υφισταμένης καταστάσεως.

Πριν το αναλύσουμε αυτό περαιτέρω, ας θυμηθούμε το 2015 οπότε και ξεκίνησε η  μεγάλης κλίμακος μαζική μεταφορά αφροασιατών εποίκων στην Ευρώπη διά μέσου της Ελλάδος. Με αφορμή τον πόλεμο στην Συρία, είχε στηθεί ένας καθημερινός βομβαρδισμός μηνυμάτων “αλληλεγγύης” προς τους “δυστυχείς πρόσφυγες” από όλα τα Μ.Μ.Ε. και τα λοιπά κέντρα εξουσίας.[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΛΛΑΞΕ. Η ΛΑΘΡΟΕΠΟΙΚΙΣΤΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ, ΩΣΤΟΣΟ, ΑΚΑΘΕΚΤΗ!

Έφυγε από την κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, ήλθε η Ν.Δ., η οποία προεκλογικώς προσπάθησε με κάθε τρόπο να διαφημίσει την προσήλωσή …

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ὁ Δαλάι Λάμα προειδοποιεῖ τοὺς εὐρωπαϊκοὺς λαοὺς γιὰ τὸν ὄλεθρο τῆς λαθροεποικιστικῆς εἰσβολῆς!

Είναι σε όλους οικεία η εικόνα του ηγέτου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας πάπα Φραγκίσκου, να νίβει κάθε λίγο και λιγάκι “συμβολικώς” τ

ις ποδάρες διαφόρων αφρικανών μεταναστών, τους οποίους καλεί στην έδρα του στο Βατικανό, μη χάνοντας ευκαιρία για εμετική ορθοπολιτική πρ

 

οπαγάνδα υπέρ των αλλοφύλων εποίκων των ευρωπαϊκών πατρίδων. Καθ’ όμοιον τρόπο, κατά το μάλλον ή ήττον, πράττουν και πολλοί σημαίνοντες εκπρόσωποι του ημετέρου “ορθοδόξου” ιερατείου – για να μην μιλήσουμε για τους πρώτους διδάξαντες, τους απολύτους κήρυκες του πολυπολιτισμικού/πολυφυλετικού αντι-λευκού κηρύγματος, προτεστάντες (…). Απέναντι σ΄αυτούς τους σαπιοκήρυκες βρέθηκε, κατά τρόπο εκπληκτικό ο Θιβετιανός Βουδιστής ηγέτης, ο Δαλάι Λάμα, ο οποίος βρήκε το θάρρος να μιλήσει ανοιχτά, δημοσίως, δίχως να μασήσει τα λόγια του, αναφορικώς με την μεταναστευτική λαίλαπα και να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για την θνήσκουσα Ευρώπη! Και δεν είναι η πρώτη φορά που λαμβάνει παρόμοια τολμηρή δημόσια τοποθέτηση (βλέπε παλαιότερό μας σχετικό δημοσίευμα: https://www.armahellas.com/?p=17944).

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

29 Μαΐου 1453: «Εάλω η Πόλις»…. / 2019: νέα Άλωσις εν εξελίξει! Ο εχθρός εντός των πυλών!

Χθες το ημερολόγιο έδειχνε 29 Μαΐου. Πρόκειται για την θεωρούμενη από γενεές γενεών Ελλήνων ως καταραμένη μέρα, ως «αποφράδα ημέρα» της νεωτέρας ιστορίας του έθνους μας – ημέρα μεγάλης γιορτής, αντιθέτως, για τους προαιωνίους εχθρούς του Ελληνισμού, τους Τούρκους…

Η Άλωσις της Πόλεως των Κωνσταντίνων από τα βαρβαρικά στίφη των Οθωμανών Τούρκων την 29η Μαΐου του 1453, η δραματική πτώση της Βασιλεύουσας των πόλεων της μεσαιωνικής Ευρώπης, της πιο σημαντικής, από γεωστρατηγικής απόψεως, πόλεως του κόσμου όχι μόνο στα μεσαιωνικά χρόνια αλλά και στα νεώτερα, υπήρξε ένα συγκλονιστικό γεγονός που επηρέασε καθοριστικά το ιστορικό γίγνεσθαι και στιγμάτισε βαθιά την ιστορική συνείδηση και την συλλογική μνήμη πολλών λαών, ιδίως βέβαια των Ελλήνων που αισθάνθηκαν ότι ήσαν οι κύριοι – αν όχι οι αποκλειστικοί – κληρονόμοι της υπερχιλιετούς βυζαντινής  αυτοκρατορίας, της πιο μακρόβιας αυτοκρατορίας που γνώρισε η ιστορία!

Η επέτειος της Αλώσεως μας προσφέρει αφορμή μίας συντόμου αναφοράς στον χαρακτήρα του μεσαιωνικού ελληνισμού και της επονομαζομένης βυζαντινής αυτοκρατορίας, της οποίας την κατάρρευση επισφράγισε η Άλωσις του 1453. Προσφέρει ωστόσο αφορμή για αναφορά όχι μόνο στον ιστορικό αντίκτυπο της Αλώσεως αλλά και στις σύγχρονες αναλογίες που, βυθισμένοι στην μακάβρια αμεριμνησία τους, αδυνατούν να συλλάβουν οι νεοέλληνες.

Ένα κρίσιμο ερώτημα που παλαιόθεν προκαλούσε διχογνωμίες μεταξύ ατόμων με ζωηρά εθνικά αισθήματα – οι οποίες δεν φαίνεται να έχουν κοπάσει (ένεκα της ιδεολογικής συγχύσεως και της ιστορικής αγνοίας) – είναι το εξής: μπορεί άραγε βασίμως να θεωρήσει κανείς ότι το βυζαντινό κράτος ήταν μία μεσαιωνική ελληνική αυτοκρατορία ή μήπως επρόκειτο για ένα κράτος άσχετο ή και εχθρικό προς τον Ελληνισμό; [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]