Περὶ τῶν Ἀ-θιγγάνων, τυπικῶν ἐκπροσώπων τῶν ἀχαλινώτων πλέον Τσαντάλα…
Προ ολίγων ημερών – και επί σειρά πολλών ημερών – στην επικαιρότητα των ειδήσεων, σ’ όλα τα μ.μ.ε. της χώρας, κυριάρχησαν οι παρενέργειες ενός, όχι εντελώς απροσδοκήτου, περιστατικού: της μακράς και επεισοδιακής καταδιώξεως, από αστυνομικούς, μίας τριμελούς σπείρας παραβατικών Αθιγγάνων, που οδηγούσαν ένα κλεμμένο αυτοκίνητο, καταδίωξη η οποία είχε αιματηρή κατάληξη αφού, στην προσπάθεια των Αθιγγάνων να εμβολίσουν τις μοτοσυκλέτες των αστυνομικών που τους κατεδίωκαν, πατώντας τους αστυνομικούς προκειμένου να διαφύγουν, οι τελευταίοι αντέδρασαν ανοίγοντας πυρ για να προστατευθούν, ανακόπτοντας την πορεία του οχήματος εναντίον τους (που ήδη παρέσερνε τις μοτοσυκλέτες τους), με συνέπεια τον θανάσιμο τραυματισμό του ενός εκ των τριών νεαρών Αθιγγάνων που επέβαιναν στο κλεμμένο όχημα.
Κάτι ιδιαιτέρως αξιοπρόσεκτο σε σχέση με το περιστατικό αυτό είναι ότι, στις συζητήσεις και τις αναλύσεις που λάμβαναν χώρα τις ημέρες που ακολούθησαν το αιματηρό συμβάν, μπορούσε κανείς να παρατηρήσει την κραυγαλέα αντίθεση ανάμεσα αφ’ ενός στην κυρίαρχη (και εμφανώς συντονισμένη) γραμμή παρουσιάσεως και αναλύσεως των γεγονότων εκ μέρους των καθεστωτικών μέσων «ενημερώσεως» και αφ’ ετέρου στην ολωσδιόλου διαφορετική διάθεση της «κοινής γνώμης» όπως μπορούσε ευλόγως να διαπιστώσει κανείς παρατηρώντας και μόνο τα αυθόρμητα σχόλια των αναγνωστών στα ηλεκτρονικά fora τα οποία οι ηλεκτρονικές εφημερίδες και οι ενημερωτικές ιστοσελίδες επιτρέπουν συνήθως να αναπτύσσονται στην προέκταση των ηλεκτρονικών δημοσιευμάτων τους. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Ἡ Συνομοσπονδία τῶν εὐπαθῶν ἔχει μάθει καλὰ τὸ παραμῦθι, ἤτοι τὴν αὐτιστικὴ γλῶσσα τῆς ἰδεολογικῆς «ὀρθότητος» καὶ βαδίζει τὴν πεπατημένη, στὰ ἴχνη τῶν προηγηθέντων «ῥατσισμοῦ», «σεξισμοῦ», «ὁμοφοβίας» καὶ λοιπῶν «φοβιῶν». Ἀναφέρεται λοιπὸν σὲ «περιστατικὰ δολοφονιῶν», μάλιστα «ῥατσιστικοῦ μίσους», εἰς βάρος ἀποκλειστικῶς τῆς κοινότητός των.
1. The Spiritual Significance of the White Stag Killed by Police in Britain:
Αμέτρητα είναι τα περιστατικά δολοφονικών επιθέσεων ισλαμιστών οι οποίοι βρίσκονται στην Ευρώπη υπό το καθεστώς του «πρόσφυγα» ή του «μετανάστη». Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις, δράστες των δολοφονικών επιθέσεων είναι μουσουλμάνοι μετανάστες (ασιατικής ή αφρικανικής καταγωγής) οι οποίοι είναι πολιτογραφημένοι στις ευρωπαϊκές χώρες διαμονής τους, ακόμα και μετανάστες δεύτερης γενιάς, άτομα δηλαδή που γεννήθηκαν και ανατράφηκαν στην Ευρώπη, έχοντας διέλθει όλα τα στάδια της δήθεν «προσαρμογής» και «ενσωμάτωσης», έχοντας δεχθεί τις επιδράσεις της («δημοκρατικής», «πολυπολιτισμικής») «εκπαίδευσης» και του ιδεολογικού σφυροκοπήματος περί κοινωνικής «ανεκτικότητας» και «αλληλεγγύης»! Τα θύματα βεβαίως όλων αυτών των επιθέσεων είναι πάντοτε ντόπιοι λευκοί Ευρωπαίοι.
Με επιστολή του ο Αντώνης Παπαντωνίου εκφράζει τις διαμαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής του Άνω Βόλου, σχετικά με την φασαρία που προκαλείται από ομάδες Ρομά που διαμένουν στην Αγία Παρασκευή. Όπως τονίζει χαρακτηριστικά «Χιλιάδες κάτοικοι του Άνω Βόλου παρέμειναν ξάγρυπνοι και απροστάτευτοι για ακόμη μία μέρα».
Ἐπὶ τῇ σημερινῇ ἐπετείῳ τῆς ἀπροκαλύπτως προδοτικῆς ὁμιλίας τοῦ Μακαρίου εἰς τὸ Συμβούλιον Ἀσφαλείας τοῦ ΟΗΕ (19η Ἰουλίου 1974, (πρβλ. 
Ισότης μεταξύ ανδρών και γυναικών, μεταξύ λευκών και νέγρων, μεταξύ φυσιολογικών και ανωμάλων, μεταξύ ευγενών και πληβείων, μεταξύ ικανών και ανικάνων, μεταξύ γενναίων και δειλών. Ισότης μεταξύ των πάντων! Αυτό είναι το «απαράβατο» σύγχρονο δόγμα που καθοδηγεί όλες τις μαρξιστικού τύπου ψευδο-θρησκείες που έχουν κυριαρχήσει στον δυτικό κόσμο.
Liberté, égalité, fraternité (ελευθερία, ισότης, αδελφότης). Τι «σπουδαίες» λέξεις! Αποτελούν τις θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αξίες (υποτίθεται). Αποτελούν «απαράβατα δικαιώματα» πάνω στα οποία οικοδομήθηκε η σύγχρονη Ευρώπη. Αποτελούν τον δογματικό πυρήνα των νέων θρησκειών. Τόσο εντυπωσιακές λέξεις … αλλά και τόσο μα τόσο απατηλές!
Μεγάλη διάσταση έλαβε στα ελληνικά και τα διεθνή μ.μ.ε. η πρόσφατη δημοσία λεκτική αντιπαράθεση Δένδια – Τσαβούσολγου κατά την διάρκεια της επισκέψεως του Έλληνος Υπουργού των Εξωτερικών στην Τουρκία, στο πλαίσιο των προσφάτων συνομιλιών με την γείτονα χώρα, επίσκεψη η οποία φαίνεται ότι κατέληξε σε ναυάγιο (προσωρινώς τουλάχιστον).