Όχι μόνον ανοχή αλλά και κρατική υποδαύλιση του κιναιδισμού! Παρακμιακά φαινόμενα κοσμοϊστορικών διαστάσεων!
Σε διάφορες ιστορικές περιόδους παρακμής, με προεξάρχουσα αυτή των τελευταίων ετών της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, εμφανίζονται έντονα φαινόμενα διαστροφών μεταξύ αυτών ιδιαιτέρως το φαινόμενο του κιναιδισμού. Η σημερινή έντονα παρακμιακή εποχή, μπροστά στην οποία τα υστερορωμαϊκά χρόνια ωχριούν, όχι μόνο φιλοξενεί τέτοιου είδους φαινόμενα αλλά υποδαυλίζει την εκδήλωσή τους στην πλέον επιθετική τους μορφή. Δεν έφτανε που τόσα χρόνια τα κέντρα των ευρωπαϊκών πόλεων μία φορά τον χρόνο γίνονται χώροι αποκρουστικών επιδείξεων του κιναιδισμού και της κάθε υποπεριπτώσεως διαστροφικής ανωμαλίας, δεν έφτανε που επίσημη και ανεπίσημη εκπαίδευση συστηματικώς βομβαρδίζουν τον ψυχισμό του δυτικού ανθρώπου με την κιναιδική προπαγάνδα, έσχατο φαινόμενο επιθετικής εκδηλώσεως του κιναιδισμού έχει καταστεί η αισχρή βεβήλωση χώρων μεγάλης ιστορικής και συνειδησιακής αξίας και συμβολισμού.
Προ ολίγων ημερών ομάδα μιαρών κιναίδων κινηματογράφησε και ανερυθρίαστα δημοσιοποίησε στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως, ένα βδελυρό φιλμ στο οποίο παρουσιάζονται σκηνές κιναιδικών περιπτύξεων και συνουσίας στον ιερό βράχο της Ακροπόλεως των Αθηνών!!! Η ανακοίνωση που εξέδωσαν οι εν λόγω βέβηλοι αποτελεί τυπικό δείγμα του απύθμενου θράσους και του επιδεικτικού ξεσαλώματος το οποίο βεβαίως δικαίως εκδηλώνουν, αφού η «ευνομούμενη» «Ελληνική» «πολιτεία» όχι μόνο ουδέποτε κινήθηκε εναντίον τους, αλλά συστηματικώς τους προβάλλει, τους προωθεί και υποθάλπει ενεργώς τις επιδιώξεις τους. Αποκαρδιωτική ήταν όμως και η αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας η οποία αντί να εκραγεί από οργή και αηδία και να απαιτήσει την παραδειγματική τιμωρία των μιαρότατων κιναίδων, αντιμετώπισε την είδηση με απάθεια και αδιαφορία, ως μία γραφικότητα και τίποτε παραπάνω…
Τί καλύτερο βεβαίως να αναμένει κανείς από ξεσαλωμένους ανώμαλους όταν το επίσημο κράτος, δια των οργανισμών τους, παράγει αναλόγου ακαλαισθησίας και αηδίας «σποτ κοινωνικής ευαισθητοποίησης» (βλέπε κιναιδικής και αντεθνικής/αντιφυλετικής προπαγάνδας) όπως το παρακάτω εμετικότατο;
Η απάτη είναι συνυφασμένη με την ιστορία του ανθρώπου και κυρίως με την ιστορία ορισμένων φυλών στων οποίων τα βιολογικά χαρακτηριστικά, όπως αυτά διαμορφώθηκαν διά μέσου χιλιετιών εξελίξεως, έχει αποτυπωθεί η ροπή προς την εξαπάτηση. Διόλου τυχαίως, η εμφάνιση της απάτης ως πράξεως στον δυτικό πολιτισμό, είτε στο επίπεδο του ατομικού μικροκόσμου είτε στο επίπεδο ολοκλήρων κοινωνιών, απαντάται όλο και συχνότερα καθώς απομακρυνόμαστε χρονικώς από την εποχή της μεγάλης ακμής της Δύσεως, (πολύ) προ της ελεύσεως του Χριστιανισμού, εξαιρώντας κάποιες ιστορικές περιόδους αναλαμπής. Μάλιστα στην σύγχρονη εποχή, ιδίως μεταπολεμικώς, η πνευματική αλλά και βιολογική καταβαράθρωση της Δύσεως είναι τόσο ραγδαία ώστε δεν θα αποτελούσε υπερβολή η θεώρηση όλου του κατασκευασμένου προσωπείου της «πραγματικότητος» ως μιας κολοσσιαίων διαστάσεων ΑΠΑΤΗΣ. 
Το Σκρα είναι ένα ορεινό χωριό στην ελληνοσκοπιανή μεθόριο, επί του όρους Πάικο. Παρά το μικρό μέγεθός του είναι ιδιαίτερα γνωστό λόγω της σημαντικότατης μάχης που διεξήχθη σ’ εκείνη την περιοχή κατά τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο ανάμεσα στις δυνάμεις της Αντάντ και τις δυνάμεις των κεντρικών αυτοκρατοριών, στην πραγματικότητα ανάμεσα στον ελληνικό στρατό (εκ μέρους της Αντάντ) και τον Βουλγαρικό στρατό (εκ μέρους των κεντρικών αυτοκρατοριών). Επρόκειτο για την σφοδρότερη και φονικότερη μάχη του λεγομένου μακεδονικού μετώπου. Οι ελληνικές δυνάμεις με απαράμιλλο ηρωισμό, που κατέπληξε τους Γάλλους επιτελείς, κατάφεραν μετά από σκληρές και φονικότατες μάχες να εκπορθήσουν την ορεινή εκείνη τοποθεσία την οποία ήλεγχε ο βουλγαρικός στρατός έχοντάς την τόσο καλά οχυρωμένη (πέραν της φυσικής οχυρώσεως που διέθετε) ώστε εθεωρείτο απόρθητη. Γαλλικές δυνάμεις σε παλαιότερες επιχειρήσεις στην ίδια περιοχή δεν είχαν καταφέρει τίποτε. Ο ελληνικός στρατός όμως, εμφορούμενος από πατριωτική ορμή, καθώς στην ουσία υπεράσπιζαν την γη της Μακεδονίας από την Βουλγαρική επιβουλή, για μια ακόμη φορά συνέτριψε τους Βουλγάρους, καταλαμβάνοντας την στρατηγικής σημασίας τοποθεσίας του Σκρα.
Ἡ Συνομοσπονδία τῶν εὐπαθῶν ἔχει μάθει καλὰ τὸ παραμῦθι, ἤτοι τὴν αὐτιστικὴ γλῶσσα τῆς ἰδεολογικῆς «ὀρθότητος» καὶ βαδίζει τὴν πεπατημένη, στὰ ἴχνη τῶν προηγηθέντων «ῥατσισμοῦ», «σεξισμοῦ», «ὁμοφοβίας» καὶ λοιπῶν «φοβιῶν». Ἀναφέρεται λοιπὸν σὲ «περιστατικὰ δολοφονιῶν», μάλιστα «ῥατσιστικοῦ μίσους», εἰς βάρος ἀποκλειστικῶς τῆς κοινότητός των.
1. The Spiritual Significance of the White Stag Killed by Police in Britain:
Αμέτρητα είναι τα περιστατικά δολοφονικών επιθέσεων ισλαμιστών οι οποίοι βρίσκονται στην Ευρώπη υπό το καθεστώς του «πρόσφυγα» ή του «μετανάστη». Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις, δράστες των δολοφονικών επιθέσεων είναι μουσουλμάνοι μετανάστες (ασιατικής ή αφρικανικής καταγωγής) οι οποίοι είναι πολιτογραφημένοι στις ευρωπαϊκές χώρες διαμονής τους, ακόμα και μετανάστες δεύτερης γενιάς, άτομα δηλαδή που γεννήθηκαν και ανατράφηκαν στην Ευρώπη, έχοντας διέλθει όλα τα στάδια της δήθεν «προσαρμογής» και «ενσωμάτωσης», έχοντας δεχθεί τις επιδράσεις της («δημοκρατικής», «πολυπολιτισμικής») «εκπαίδευσης» και του ιδεολογικού σφυροκοπήματος περί κοινωνικής «ανεκτικότητας» και «αλληλεγγύης»! Τα θύματα βεβαίως όλων αυτών των επιθέσεων είναι πάντοτε ντόπιοι λευκοί Ευρωπαίοι.
Με επιστολή του ο Αντώνης Παπαντωνίου εκφράζει τις διαμαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής του Άνω Βόλου, σχετικά με την φασαρία που προκαλείται από ομάδες Ρομά που διαμένουν στην Αγία Παρασκευή. Όπως τονίζει χαρακτηριστικά «Χιλιάδες κάτοικοι του Άνω Βόλου παρέμειναν ξάγρυπνοι και απροστάτευτοι για ακόμη μία μέρα».