Νέα ἀθιγγανουργήματα: ὅταν δὲν μπορεῖς νὰ …κλέψῃς τίμια τὸ ψωμί σου / ἀρραβῶνες καὶ ἀπόπειρες βιασμοῦ ἐν μέσῳ πανδημίας…

Βρισκόμαστε στὴν ἐποχὴ τοῦ κορωνοϊοῦ, Ἀπρίλιος τοῦ 2020. Καὶ ἐνῷ ὅλοι εἶναι σὲ κατ᾿ οἶκον περιορισμὸ ἀνησυχοῦντες γιὰ τὴν ὑγίεια τὴν ἀτομικὴ καὶ τῶν συγγενῶν τους, ὑπάρχει μία κοινωνικὴ ὁμάδα, «εὐάλωτη καὶ ἀπροστάτευτη», μὲ τὶς δικές της ξεχωριστὲς καὶ «ἰδιαίτερες» ἀνησυχίες.

https://www.youtube.com/watch?v=woljutyCU7U

Τὴν προσοχὴ τοῦ πανελληνίου προσείλκυσε ἡ Λάρισα καθὼς ἡ ἀνίχνευσις πολλῶν κρουσμάτων κορωνοιοῦ στὸν γυφτοοικισμὸ τῆς συνοικίας Νέας Σμύρνης https://www.skai.gr/news/greece/koronoios-synagermos-gia-tin-epitirisi-tis-karantinas-ston-oikismo-roma-sti-larisa προεκάλεσε εὐλόγως τὴν ἔντονη ἀνησυχία τῶν κατοίκων τῆς Λαρίσης ἀλλὰ καὶ τῶν «ἁρμοδίων» φορέων, ἀφοῦ ὁ κίνδυνος ἀνεξέλεγκτης διασπορᾶς τοῦ ἰοῦ στὴν πόλιν εἶναι καταφανής. Ἕτσι λοιπὸν τὰ κλιμάκια τῆς Πολιτικῆς Προστασίας μετέβησαν ἐπὶ τόπου καὶ ἔθεσαν τὴν περιοχὴ σὲ ἀποκλεισμό. Τοῦτο ἐξώργισε τοὺς «εὐπαθεῖς» οἱ ὁποῖοι ἔσπευσαν νὰ ὁμιλήσουν ὅπως πάντοτε γιὰ … «ῥατσισμό» (!) ἐναντίον των, ἐνῷ ἄλλοι διεκήρυτταν πὼς δὲν ὑφίσταται ζήτημα ἐπιδημίας στὴν γειτονιά τους. http://www.reporter.com.cy/greece/article/667578/kare-kare-i-entasi-ston-oikismo-ton-roma-sti-larisa-me-tsiodra-chardalia-pics-vid Ὡστόσο ὁ καθηγητὴς Τσιόδρας, ὁ ὁποῖος παρεμπιπτόντως ἀγαπᾷ τοὺς τριτοκοσμικοὺς ἀφροασιᾶτες εἰσβολεῖς-ἐποίκους τῆς εὐρωπαϊκῆς γῆς, ἀφοῦ θεωρεῖ πὼς ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία τοὺς καλοδέχεται καὶ «θὰ γίνουν κομμάτι της» αὐτοὶ καὶ τὰ παιδιά τους https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=_o6-xgsz8sM&feature=emb_logo ἦτο καθησυχαστικὸς ἀπέναντι στοὺς «ῥομὰ» λέγοντάς τους πὼς «εἴμαστε ἀδέλφια, ὅλοι μαζὶ σ᾿ αὐτό».

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Ιστορικών διαστάσεων οι παγκόσμιες παρενέργειες της πανδημίας. Στην Ελλάδα: επιβολή ιδιότυπης δικτατορίας ενόσω ο αλλόφυλος εποικισμός εξελίσσεται / Οι Έλληνες σε εγκλεισμό – Αθίγγανοι και λαθροέποικοι περιφέρονται όμως ανεξέλεγκτοι!

Όλοι αντιλαμβάνονται (ή έστω διαισθάνονται) ότι, ως αποτέλεσμα της πανδημίας του Covid-19 που έχει ενσκήψει – και ιδίως ως αποτέλεσμα των παρενεργειών και των πολλαπλών αλυσιδωτών αντιδράσεων που είναι βέβαιο ότι θα προκληθούν σε παγκόσμια κλίμακα, κατ’ αρχάς σε οικονομικό επίπεδο, λόγω των πρωτοφανών περιοριστικών μέτρων που έχουν τεθεί σε σειρά ισχυρών βιομηχανικών χωρών, σε βαθμό γενικής παραλύσεως της οικονομικής ζωής και του παγκοσμίου εμπορίου – ζούμε μία πολύ ιδιαίτερη φάση στην πορεία του παγκοσμίου γίγνεσθαι, φάση που στο μέλλον είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα χαρακτηρισθεί “ιστορική”, υπό την έννοια ότι ο κόσμος όπως θα διαμορφωθεί στην συνέχεια είναι πολύ πιθανόν να μην είναι καθόλου ίδιος με τον κόσμο όπως τον γνωρίζουμε σήμερα, οδηγώντας σε μεταβολές μεγέθους και βάθους αναλόγου, ενδεχομένως, των παγκοσμίων πολέμων, της πτώσεως των κομμουνιστικών δικτατοριών της Αν. Ευρώπης, της διαλύσεως της ΕΣΣΔ, κλπ.

Ένα υγειονομικό γεγονός όπως η διασπορά ενός νέου ιού (που, είτε πράγματι προήλθε από την βρώση νυχτερίδων στην Κίνα, όπως είναι η επικρατούσα εκδοχή, είτε διέρρευσε από κάποιο βιοχημικό εργαστήριο, όπως κάποιοι ισχυρίζονται), για τον οποίο η ανθρωπότητα δεν ήταν προετοιμασμένη, κλυδωνίζει τις βάσεις της οικονομικής υποστάσεως βιομηχανικών υπερδυνάμεων, συμπαρασύροντας, λόγω της στενής διασυνδέσεως και της αλληλεξαρτήσεως των οικονομιών – ένεκα του συγχρόνου παγκοσμιοποιημένου χρηματιστηριακού καπιταλισμού – την παγκόσμια οικονομία, κατά τρόπο ώστε πιθανολογείται η εμφάνιση διαταραχών στην διεθνή εφοδιαστική αλυσίδα! Δεν αποκλείεται να εμφανιστούν προβλήματα ακόμα και ως προς την διαθεσιμότητα και την επάρκεια διατροφικών αγαθών, ιδίως αν προκύψει πρόβλημα με την ομαλή εκτέλεση των αγροτικών εργασιών καθώς και όσον αφορά τον εφοδιασμό των αγροτών με σπόρους, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, κλπ. Ήδη τα πρώτα ανησυχητικά σημάδια εμφανίζονται: κάποιες χώρες που τροφοδοτούν με βασικά διατροφικά είδη (σιτηρά, ρύζι) τις παγκόσμιες αγορές, μειώνουν τα επίπεδα εφοδιασμού.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ

Η πρωτόγνωρη κατάσταση που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα, για τα δεδομένα της μεταπολεμικής Ευρώπης, έχει μεταβάλει άρδην την καθημερινότητα σχεδόν του συνόλου των Ευρωπαίων. Πέρα από τις αναφορές θανάτων και κρουσμάτων, τις επιδημιολογικές αναλύσεις και τις σπουδές πάνω στις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας, με τις οποίες μας βομβαρδίζουν καθημερινώς, υπάρχει και μια άλλη ενδιαφέρουσα προσέγγιση στην όλη κατάσταση, που έχει να κάνει με τις κοινωνιολογικές προεκτάσεις του φαινομένου, καθώς μας έχει παρουσιαστεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μελέτη των αντιδράσεων της μάζας αλλά και της πολιτικής των “δημοκρατικών” κυβερνήσεων της Ευρώπης απέναντι σε μια γενικευμένη κρίση.

Σε σχέση με τον τρόπο που λειτουργεί η μάζα έχουν γραφεί τόσα πολλά από μεγάλους στοχαστές του παρελθόντος που οποιαδήποτε ανάλυση δεν έχει να προσθέσει τίποτα το καινούργιο. Ο μεγάλος Γκουστάβ Λε Μπον (Gustave Le Bon) στο μνημειώδες έργο του “Η ψυχολογία των μαζών” (Psychologie des Foules) παρατηρεί ότι ο συλλογικός δείκτης ευφυίας ενός όχλου σαφώς υπολείπεται του μέσου όρου ευφυίας των μελών του. Δεν απαιτούνται περαιτέρω αναλύσεις. Ας παρατηρήσουμε απλώς ότι η ενδελεχής μελέτη της ψυχολογίας και των τρόπων αντιδράσεως των μαζών, δεδομένου και του κρισίμου ρόλου της μάζας στα “δημοκρατικά” πολιτεύματα, καθιέρωσε την διδασκαλία των σχετικών, ιδιαιτέρως σημαντικών, μαθημάτων στα πανεπιστήμια στα οποία φοιτούν οι επαγγελματίες πολιτικοί,

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

«Κρατικὸς Δημοτικισμὸς»/«Κρατικὸς Κιναιδισμός»: Βίοι παράλληλοι;

Τῷ 1910 ἱδρύθη ἐν Ἀθήναις ὁ Ἐκπαιδευτικὸς Ὅμιλος, τοῦ ὁποίου σκοπός ἦτο ἡ διὰ τοῦ Δελτίου του προβολὴ τῆς λεγομένης δημοτικῆς, ἡ προπαγάνδισις ὑπὲρ αὐτῆς καὶ γενικώτερον ἡ καθιέρωσις-ἐπιβολή της εἰς τὴν νεοελληνικὴν γλωσσικὴν πραγματικότητα. [https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%8C%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%82] Ὁ Ἐκπαιδευτικὸς Ὅμιλος, εἰς τὸν ὁποῖον ἐδέσποζεν ὁ γνωστὸς Μανώλης (ἢ Μανόλης) Τριανταφυλλίδης, ἐφρόνει πὼς ἡ καθιέρωσις αὕτη θὰ ἦτο δυνατὴ διὰ τῆς διεισδύσεως εἰς τὰ σχολεῖα καὶ τῆς διὰ κρατικῆς ἐπιβολῆς διδασκαλίας ἀναγνωστικῶν βιβλίων εἰδικῶς πρὸς τοῦτο συγγεγραμμένων. Οὕτω λοιπὸν καθωρίσθη καὶ ἡ στρατηγική του: ἀφ᾿ ἑνὸς συγγραφὴ καὶ ἔκδοσις ἐκπαιδευτικῶν βιβλίων διὰ τὰς τάξεις τοῦ δημοτικοῦ σχολείου, ἀφ᾿ ἑτέρου ἐν πολλοῖς πρόσδεσις εἰς τὸ κόμμα τῶν Φιλελευθέρων τοῦ Ἐλ. Βενιζέλου.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

ΙΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΑ

Ένα από τα βασικά ψευδοεπιχειρήματα των εμπνευστών της προσφυγικής απάτης, για να επιτευχθεί η αποδοχή από τις μάζες του εποικισμού και της καταστροφής της Ευρώπης και όλης της λευκής ανθρωπότητος, είναι πως τάχα οι μετακινήσεις πληθυσμών “προσφύγων” και “μεταναστών” είναι αναπόφευκτες λόγω των “πολέμων”, των “κακουχιών”, της “δυστυχίας” αλλά και της παγκοσμιοποιήσεως που, σε συνδυασμό με την μοντέρνα τεχνολογία, έχουν διευκολύνει τις μετακινήσεις προς όλα τα σημεία της Γης. Οπότε δεν πρέπει να μας προβληματίζει η ευκολία με την οποία κάτοικοι του Αφγανιστάν, του Πακιστάν, του Μπαγκλαντές, του Νίγηρα, του Σουδάν και πολλών άλλων κρατών που βρίσκονται αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα, και την Ευρώπη γενικώς, καταφθάνουν στην πόρτα μας και ζητούν “άσυλο”, έχοντας προηγουμένως διασχίσει τον μισό πλανήτη. Ούτως ή άλλως τα σύνορα μεταξύ των κρατών δεν έχουν πια σημασία, είμαστε όλοι “πολίτες της Γης”, μας λένε οι παπαγάλοι του διεθνισμού και του μίσους απέναντι στους λευκούς.

Αίφνης, όμως, η έξαρση ενός ιού, προερχομένου από την Άπω Ανατολή, αναδεικνύει περίτρανα την σαθρότητα του παραπάνω αφηγήματος, καθώς κυριολεκτικώς εν μια νυκτί βλέπουμε τα σύνορα μεταξύ κρατών να σφραγίζονται, περιοχές με χιλιάδες ή εκατομμύρια κατοίκους να αποκλείονται, να απαγορεύεται ο ελλιμενισμός σε πλοία με εκατοντάδες επιβάτες, τα μέτρα ασφαλείας σε εισόδους κρατών να γίνονται δρακόντεια, ανθρώπους να μπαίνουν σε καραντίνα για εβδομάδες και διάφορα άλλα μέτρα με στόχο τον περιορισμό της εξαπλώσεως του ιού. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί το σφράγισμα των πυλών εισόδου στην Τουρκία από τον Ιράν, απ όπου μετακινήθηκαν με κατεύθυνση την Ελλάδα τεράστιες μάζες Αφγανών, Πακιστανών και άλλων τα τελευταία έτη. Από ό,τι φαίνεται, λοιπόν, το σφράγισμα των συνόρων δεν είναι και τόσο δύσκολη υπόθεσηαρκεί να υπάρχει βούληση! 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Ἡ ἀνακομιδὴ τῶν ὀστῶν ἑνὸς ἀκόμη ἀγνοημένου ἥρωος…

Ταφή του ήρωος καταδρομέως Γεωργίου Κατσάνη 46 έτη μετά τον θάνατό του κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο – Ανταπόκριση από την κηδεία και τις εκδηλώσεις στην γενέτειρά του, Σιδηρόκαστρο Σερρών.

Όποιος περνά την πύλη του στρατοπέδου των καταδρομέων στην Ρεντίνα, το πρώτο πράγμα που αντικρίζει είναι η επιγραφή “Στρατόπεδο Στρατηγού Γεωργίου Κατσάνη”. Το όνομα αυτό στην συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων είναι εντελώς άγνωστο, αφού το μεταπολιτευτικό τυραννικό καθεστώς της πατρίδος μας έχει συστηματικώς αποσιωπήσει την ιστορία του Έθνους μας, ιδιαιτέρως κατά τον εικοστό αιώνα.

Ενδεικτικό είναι ότι κατά τις πανελλήνιες εισαγωγικές εξετάσεις στο μάθημα της σύγχρονης ιστορίας είναι εκτός ύλης: ο μακεδονικός αγών, οι βαλκανικοί πόλεμοι, η μικρασιατική εκστρατεία, ο πόλεμος του 40, απουσιάζουν ασφαλώς και οι αγώνες του Κυπριακού Ελληνισμού, ιδίως δε τα γεγονότα της προδοσίας του 1974 – αναλύεται όμως εκτενώς η …σταφιδική κρίση!

Ο Γεώργιος Κατσάνης είναι ένας από τους λησμονημένους Έλληνες στρατιωτικούς που έπεσαν μαχόμενοι στη Κύπρο κατά την διάρκεια της τουρκικής εισβολής. Σκοτώθηκε ως διοικητής της 33ης μοίρας καταδρομών πολεμώντας στις κορφές του Πενταδακτύλου στις 20 Ιουλίου 1974. Τέκνο προσφυγικής οικογένειας από την Ανατολική Θράκη, γεννήθηκε το 1934 στο Σιδηρόκαστρο Σερρών. Κατά την εφηβική ηλικία ήταν διακεκριμένος αθλητής στίβου του Ηρακλέους. Την αθλητική του σταδιοδρομία τερμάτισε η εισαγωγή του στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία εξήλθε ως αξιωματικός αρχικώς του πεζικού και στην συνέχεια, κατόπιν εκπαιδεύσεως, των Καταδρομών.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Ἀμβλώσεις – δημογραφικὴ κατάρρευση: Ἄγονα κυβερνητικὰ “μέτρα” καὶ ἐπιβολὴ λογοκρισίας!

Στην σχιζοφρενική εποχή απολύτου παρακμής που διανύουμε η συχνότης άκρως εξωφρενικών και αντιφατικών φαινομένων είναι τόσο υψηλή που πλέον αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητος και αρχίζουν να περνούν απαρατήρητα από τις μάζες. Για παράδειγμα, μπορεί τα μέλη μιας συμμορίας Αλγερινών που παρουσιάζονται ως “πρόσφυγες” να έχουν συλληφθεί κυριολεκτικώς εκατοντάδες φορές για τα ίδια αδικήματα αλλά να συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθερα και να δρουν ανενόχλητα, εάν εξαιρέσουμε τις λίγες ημέρες παραμονής στο κρατητήριο που συνεπάγεται κάθε επαναλαμβανόμενη σύλληψή τους. Aπό την άλλη, ένας καταστηματάρχης που υπερασπίζεται την περιουσία του απέναντι σε κάποιο άθλιο περιθωριακό στοιχείο που προσπαθεί να τον ληστέψει μπορεί να βρεθεί κατηγορούμενος εάν έχει την ατυχία ο ληστής να ανήκει σε κάποια αγιοποιημένη “ευπαθή” ομάδα… Μπορεί ένας αστυνομικός που υπέπεσε στο “αδιανόητο έγκλημα” του ραπίσματος ενός μικρού παραβατικού αθίγγανου να κινδυνεύει να χάσει την δουλειά του και να διωχθεί ποινικώς, ενώ οι αναρίθμητες συμμορίες των “Ρομά” κλέβουν, ληστεύουν, σκοτώνουν και τρομοκρατούν χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο. Mπορεί να τελούνται οργανωμένες εν ψυχρώ δολοφονίες αθώων ανθρώπων στο όνομα της ελεύθερης επιλογής, ενώ δράστες ειδεχθών εγκλημάτων να αποφυλακίζονται μετά από 5 έτη εγκλεισμού, το πολύ, πάλι στο όνομα της ελευθερίας! Και τι πιο αντιφατικό και παράλογο από το κυρίαρχο δόγμα της εποχής σύμφωνα με το οποίο όλοι είναι διαφορετικοί αλλά ταυτοχρόνως ίσοι;

Στα πλαίσια των σχιζοφρενικών αντιφάσεων της εποχής της “προόδου” εντάσσεται και η αντιμετώπιση του ακανθώδους ζητήματος των αμβλώσεων, το οποίο προσφάτως προσέλκυσε τα φώτα της δημοσιότητος. Καθώς το ζήτημα αυτό είναι ιδιαιτέρως περίπλοκο, και για να αναλυθεί λεπτομερώς πρέπει να προσεγγιστεί από πολλές και ποικίλες πλευρές, από την ηθική έως την βιολογία, και από τις δημογραφικές του προεκτάσεις έως ακόμη και την μεταφυσική, θα επιχειρήσουμε απλώς να αναδείξουμε την άκρατη υποκρισία και τις εξόφθαλμες αντιφάσεις της κυρίαρχης “προοδευτικής” αντιλήψεως περί του θέματος.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Ἡ τελικὴ λύση τοῦ … Αχελλοού!!!

Ὁ Κωστάκης δεσμεύεται γιὰ τὴν τελικὴ λύση τοῦ … Αχελλοού!!!
Ὅπως τὰ “τουρλού, κουρελού”…
Δένει τὴν λύσι, λύνει τὰ δεσμά!
Κι ἡ Ἑλλάδα σταθερὰ στὸν πάτο – μὲ τοὺς φελλοὺς ὅμως μονίμως νὰ ἐπιπλέουν, ταΐζοντας τὸ ἀποβλακωμένο πόπολο μὲ φούμαρα καὶ παραισθησιογόνα…
Καὶ δὴ οἰκογενειοκρατικῷ δικαἰῳ.
Καὶ ἡ Φαυλοκρατία τῶν εὐημερούντων παρασιτικῶν τενεκέδων καλὰ κρατεῖ!
Στὴν ἐποχὴ τῆς ἀπολύτου Συγχύσεως, Ἀντιστροφῆς καὶ Ἀλλοιώσεως νοημάτων καὶ ὅρων μποροῦν κι οἱ τενεκέδες νὰ ὁμιλοῦν περὶ … “Τελικῆς Λύσεως”!!!
Καημένε Κωστάκη, ἀνήκεις μὲν στὴν φυλὴ τοῦ “ἐδῶ καὶ τώρα” κι “ὅ,τι ἁρπαξουμε” – ὅμως ὅταν πλησιάζῃ ἡ Τελικὴ Λύσις, τότε ἐσὺ μᾶλλον θὰ ψάχνῃς ὑπόγειο νὰ κρυφτῇς!
Ἔχει πλέον τόσον ἐκλείψει καὶ ἡ στοιχειώδης ἐπίγνωσις καὶ αὐτογνωσία!

Ἀθιγγάνων τερατουργήματα – καὶ τὰ … “ἐπάρατα κι ἐξοβελιστέα” στερεότυπα – τῆς ἀδιάψευστης σοφίας αἰώνων!

“Ιερά οργή” και αγανάκτηση κατέλαβε προ ημερών σύμπαντα τα συστημικά μ.μ.ε. με αφορμή ένα βίντεο που διέρρευσε, στο οποίο ομάδα τριών αστυνομικών εμφανίζεται να ελέγχει έναν νεαρό (αθίγγανο) στην περιοχή του Μενιδίου, οπότε, κατά την διάρκεια του ελέγχου, εις εκ των αστυνομικών φαίνεται να ρίχνει δυο φάπες στον αθίγγανο (δίχως να είναι γνωστό τί έχει προηγηθεί…).
Ενώ είναι σε όλους γνωστό ότι οι αστυνομικοί κυριολεκτικώς “παίζουν το κεφάλι τους” οσάκις – σπανιότατα – λαμβάνουν εντολή περιπολίας ή επιχειρήσεως σε περιοχές-γκέτο όπως το Μενίδι (οι οποίες έχουν, προ πολλών ετών, καταστεί άβατα ανομίας και εγκληματικότητος, όπου κυριαρχούν ανεξέλεγκτες συμμορίες αποθρασυμένων ενόπλων αθιγγάνων κακοποιών, τους οποίους ουδείς τολμά να πατάξει) ζητούνται τώρα οι κεφαλές των αστυνομικών επί πίνακι. Όταν βέβαια τα ΜΑΤ, κατόπιν κυβερνητικών εντολών, είχαν ταράξει στις βουρδουλιές και είχαν πνίξει στα χημικά παιδιά και ηλικιωμένους, στην προσπάθεια καταστολής των περσινών παλλαϊκών συλλαλητηρίων για την Μακεδονία, τότε δεν είχε επιδειχθεί παρόμοια ευαισθησία από τα μ.μ.ε….

Και σαν να μην έφτανε η διαπόμπευση των αστυνομικών από τα μ.μ.ε. ήρθε και ο πολιτικός προϊστάμενός τους, Υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. Χρυσοχοϊδης, ο οποίος όχι μόνο δεν προσπάθησε κάπως να καλύψει τους υφισταμένους του, τους βαλλόμενους και λοιδορούμενους αστυνομικούς, αλλά έσπευσε κι αυτός να τους ρίψει τον “λίθο του αναθέματος” πομπωδώς δηλώνοντας «Όποιος χτυπά αναίτια, δεν έχει θέση στην Ελληνική Αστυνομία. Όποιος χτυπά ανήλικα, δεν χωρά πουθενά»
https://www.protothema.gr/politics/article/968650/hrusohoidis-gia-astunomiko-tis-dias-opoios-htupa-anilika-den-hora-pouthena/
Το αυτό έπραξε και ο Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ., Αντιστράτηγος Μιχάλης Καραμαλάκης, θέτοντας άμεσα τους αστυνομικούς σε διαθεσιμότητα!
https://www.protothema.gr/greece/article/968705/arhigos-elas-gia-tin-viaiopragia-se-11hrono-tetoies-suberifores-einai-pliros-katadikastees/
Το κρίσιμο στοιχείο για την εκδήλωση αυτού του κύματος δημοσιογραφικής κατακραυγής εναντίον των αστυνομικών ήταν ασφαλώς ….η αθιγγανική καταγωγή του “θύματος”. Διότι αμέσως το σπαραξικάρδιο αφήγημα απέκτησε το ειδικό χαρακτηριστικό της “ρατσιστικής βίας”, κατέστη δηλαδή έγκλημα καθοσιώσεως…

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]