ΗΛΕΙΑ: Ἐξιχνίασις νέου ἀθιγγανουργήματος – Συνελήφθησαν “Ρομά” που βασάνισαν, βίασαν και λήστεψαν 66χρονη! Πηγή: https://www.news247.gr/koinonia/eglima/ileia-synelifthisan-oi-drastes-poy-vasanisan-viasan-kai-listepsan-66chroni.7631216.html Σημαντική υποσημείωση: Τα περισσότερα ηλεκτρονικά …
Όλοι αντιλαμβάνονται (ή έστω διαισθάνονται) ότι, ως αποτέλεσμα της πανδημίας του Covid-19 που έχει ενσκήψει – και ιδίως ως αποτέλεσμα των παρενεργειών και των πολλαπλών αλυσιδωτών αντιδράσεων που είναι βέβαιο ότι θα προκληθούν σε παγκόσμια κλίμακα, κατ’ αρχάς σε οικονομικό επίπεδο, λόγω των πρωτοφανών περιοριστικών μέτρων που έχουν τεθεί σε σειρά ισχυρών βιομηχανικών χωρών, σε βαθμό γενικής παραλύσεως της οικονομικής ζωής και του παγκοσμίου εμπορίου –ζούμε μία πολύ ιδιαίτερη φάση στην πορεία του παγκοσμίου γίγνεσθαι, φάση που στο μέλλον είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα χαρακτηρισθεί “ιστορική”, υπό την έννοια ότι ο κόσμος όπως θα διαμορφωθεί στην συνέχεια είναι πολύ πιθανόν να μην είναι καθόλου ίδιος με τον κόσμο όπως τον γνωρίζουμε σήμερα, οδηγώντας σε μεταβολές μεγέθους και βάθους αναλόγου, ενδεχομένως, των παγκοσμίων πολέμων, της πτώσεως των κομμουνιστικών δικτατοριών της Αν. Ευρώπης, της διαλύσεως της ΕΣΣΔ, κλπ.
Ένα υγειονομικό γεγονός όπως η διασπορά ενός νέου ιού (που, είτε πράγματι προήλθε από την βρώση νυχτερίδων στην Κίνα, όπως είναι η επικρατούσα εκδοχή, είτε διέρρευσε από κάποιο βιοχημικό εργαστήριο, όπως κάποιοι ισχυρίζονται), για τον οποίο η ανθρωπότητα δεν ήταν προετοιμασμένη, κλυδωνίζει τις βάσεις της οικονομικής υποστάσεως βιομηχανικών υπερδυνάμεων, συμπαρασύροντας, λόγω της στενής διασυνδέσεως και της αλληλεξαρτήσεως των οικονομιών – ένεκα του συγχρόνου παγκοσμιοποιημένου χρηματιστηριακού καπιταλισμού – την παγκόσμια οικονομία, κατά τρόπο ώστε πιθανολογείται η εμφάνιση διαταραχών στην διεθνήεφοδιαστική αλυσίδα! Δεν αποκλείεται να εμφανιστούν προβλήματα ακόμα και ως προς την διαθεσιμότητα και την επάρκεια διατροφικών αγαθών, ιδίως αν προκύψει πρόβλημα με την ομαλή εκτέλεση των αγροτικών εργασιών καθώς και όσον αφορά τον εφοδιασμό των αγροτών με σπόρους, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, κλπ. Ήδη τα πρώτα ανησυχητικά σημάδια εμφανίζονται: κάποιες χώρες που τροφοδοτούν με βασικά διατροφικά είδη (σιτηρά, ρύζι) τις παγκόσμιες αγορές, μειώνουν τα επίπεδα εφοδιασμού.
Η πρωτόγνωρη κατάσταση που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα, για τα δεδομένα της μεταπολεμικής Ευρώπης, έχει μεταβάλει άρδην την καθημερινότητα σχεδόν του συνόλου των Ευρωπαίων. Πέρα από τις αναφορές θανάτων και κρουσμάτων, τις επιδημιολογικές αναλύσεις και τις σπουδές πάνω στις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας, με τις οποίες μας βομβαρδίζουν καθημερινώς, υπάρχει και μια άλλη ενδιαφέρουσα προσέγγιση στην όλη κατάσταση, που έχει να κάνει με τις κοινωνιολογικές προεκτάσεις του φαινομένου, καθώς μας έχει παρουσιαστεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μελέτη των αντιδράσεων της μάζας αλλά και της πολιτικής των “δημοκρατικών” κυβερνήσεων της Ευρώπης απέναντι σε μια γενικευμένη κρίση.
Σε σχέση με τον τρόπο που λειτουργεί η μάζα έχουν γραφεί τόσα πολλά από μεγάλους στοχαστές του παρελθόντος που οποιαδήποτε ανάλυση δεν έχει να προσθέσει τίποτα το καινούργιο. Ο μεγάλος Γκουστάβ Λε Μπον (Gustave Le Bon) στο μνημειώδες έργο του “Η ψυχολογία των μαζών” (Psychologie des Foules) παρατηρεί ότι ο συλλογικός δείκτης ευφυίας ενός όχλου σαφώς υπολείπεται του μέσου όρου ευφυίας των μελών του. Δεν απαιτούνται περαιτέρω αναλύσεις. Ας παρατηρήσουμε απλώς ότι η ενδελεχής μελέτη της ψυχολογίας και των τρόπων αντιδράσεως των μαζών, δεδομένου και του κρισίμου ρόλου της μάζας στα “δημοκρατικά” πολιτεύματα, καθιέρωσε την διδασκαλία των σχετικών, ιδιαιτέρως σημαντικών, μαθημάτων στα πανεπιστήμια στα οποία φοιτούν οι επαγγελματίες πολιτικοί,
Ένα από τα βασικά ψευδοεπιχειρήματα των εμπνευστών της προσφυγικής απάτης, για να επιτευχθεί η αποδοχή από τις μάζες του εποικισμού και της καταστροφής της Ευρώπης και όλης της λευκής ανθρωπότητος, είναι πως τάχα οι μετακινήσεις πληθυσμών “προσφύγων” και “μεταναστών” είναι αναπόφευκτες λόγω των “πολέμων”, των “κακουχιών”, της “δυστυχίας” αλλά και της παγκοσμιοποιήσεως που, σε συνδυασμό με την μοντέρνα τεχνολογία, έχουν διευκολύνει τις μετακινήσεις προς όλα τα σημεία της Γης. Οπότε δεν πρέπει να μας προβληματίζει η ευκολία με την οποία κάτοικοι του Αφγανιστάν, του Πακιστάν, του Μπαγκλαντές, του Νίγηρα, του Σουδάν και πολλών άλλων κρατών που βρίσκονται αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα, και την Ευρώπη γενικώς, καταφθάνουν στην πόρτα μας και ζητούν “άσυλο”, έχοντας προηγουμένως διασχίσει τον μισό πλανήτη. Ούτως ή άλλως τα σύνορα μεταξύ των κρατών δεν έχουν πια σημασία, είμαστε όλοι “πολίτες της Γης”, μας λένε οι παπαγάλοι του διεθνισμού και του μίσους απέναντι στους λευκούς.
Αίφνης, όμως, η έξαρση ενός ιού, προερχομένου από την Άπω Ανατολή, αναδεικνύει περίτρανα την σαθρότητα του παραπάνω αφηγήματος, καθώς κυριολεκτικώς εν μια νυκτί βλέπουμε τα σύνορα μεταξύ κρατών να σφραγίζονται, περιοχές με χιλιάδες ή εκατομμύρια κατοίκους να αποκλείονται, να απαγορεύεται ο ελλιμενισμός σε πλοία με εκατοντάδες επιβάτες, τα μέτρα ασφαλείας σε εισόδους κρατών να γίνονται δρακόντεια, ανθρώπους να μπαίνουν σε καραντίνα για εβδομάδες και διάφορα άλλα μέτρα με στόχο τον περιορισμό της εξαπλώσεως του ιού. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί το σφράγισμα των πυλών εισόδου στην Τουρκία από τον Ιράν, απ‘ όπου μετακινήθηκαν με κατεύθυνση την Ελλάδα τεράστιες μάζες Αφγανών, Πακιστανών και άλλων τα τελευταία έτη. Από ό,τι φαίνεται, λοιπόν, το σφράγισμα των συνόρων δεν είναι και τόσο δύσκολη υπόθεση…αρκεί να υπάρχει βούληση!
Πολιτισμικός εμπλουτισμός! Η Νιγηριανή μαφία εξαπλώνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ξεχωρίζει λόγω της εξαιρετικής της βιαιότητος και της χρήσεως τελετών …
Ταφή του ήρωος καταδρομέως Γεωργίου Κατσάνη 46 έτη μετά τον θάνατό του κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο – Ανταπόκριση από την κηδεία και τις εκδηλώσεις στην γενέτειρά του, Σιδηρόκαστρο Σερρών.
Όποιος περνά την πύλη του στρατοπέδου των καταδρομέων στην Ρεντίνα, το πρώτο πράγμα που αντικρίζει είναι η επιγραφή “Στρατόπεδο Στρατηγού Γεωργίου Κατσάνη”. Το όνομα αυτό στην συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων είναι εντελώς άγνωστο, αφού το μεταπολιτευτικό τυραννικό καθεστώς της πατρίδος μας έχει συστηματικώς αποσιωπήσει την ιστορία του Έθνους μας, ιδιαιτέρως κατά τον εικοστό αιώνα.
Ενδεικτικό είναι ότι κατά τις πανελλήνιες εισαγωγικές εξετάσεις στο μάθημα της σύγχρονης ιστορίας είναι εκτός ύλης: ο μακεδονικός αγών, οι βαλκανικοί πόλεμοι, η μικρασιατική εκστρατεία, ο πόλεμος του 40, απουσιάζουν ασφαλώς και οι αγώνες του Κυπριακού Ελληνισμού, ιδίως δε τα γεγονότα της προδοσίας του 1974 – αναλύεται όμως εκτενώς η …σταφιδική κρίση!
Ο Γεώργιος Κατσάνης είναι ένας από τους λησμονημένους Έλληνες στρατιωτικούς που έπεσαν μαχόμενοι στη Κύπρο κατά την διάρκεια της τουρκικής εισβολής. Σκοτώθηκε ως διοικητής της 33ης μοίρας καταδρομών πολεμώντας στις κορφές του Πενταδακτύλου στις 20 Ιουλίου 1974. Τέκνο προσφυγικής οικογένειας από την Ανατολική Θράκη, γεννήθηκε το 1934 στο Σιδηρόκαστρο Σερρών. Κατά την εφηβική ηλικία ήταν διακεκριμένος αθλητής στίβου του Ηρακλέους. Την αθλητική του σταδιοδρομία τερμάτισε η εισαγωγή του στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία εξήλθε ως αξιωματικός αρχικώς του πεζικού και στην συνέχεια, κατόπιν εκπαιδεύσεως, των Καταδρομών.
Στην σχιζοφρενική εποχή απολύτου παρακμής που διανύουμε η συχνότης άκρως εξωφρενικών και αντιφατικών φαινομένων είναι τόσο υψηλή που πλέον αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητος και αρχίζουν να περνούν απαρατήρητα από τις μάζες. Για παράδειγμα, μπορεί τα μέλη μιας συμμορίας Αλγερινών που παρουσιάζονται ως “πρόσφυγες” να έχουν συλληφθεί κυριολεκτικώς εκατοντάδες φορές για τα ίδια αδικήματα αλλά να συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθερα και να δρουν ανενόχλητα, εάν εξαιρέσουμε τις λίγες ημέρες παραμονής στο κρατητήριο που συνεπάγεται κάθε επαναλαμβανόμενη σύλληψή τους. Aπό την άλλη, ένας καταστηματάρχης που υπερασπίζεται την περιουσία του απέναντι σε κάποιο άθλιο περιθωριακό στοιχείο που προσπαθεί να τον ληστέψει μπορεί να βρεθεί κατηγορούμενος εάν έχει την ατυχία ο ληστής να ανήκει σε κάποια αγιοποιημένη “ευπαθή” ομάδα… Μπορεί ένας αστυνομικός που υπέπεσε στο “αδιανόητο έγκλημα” του ραπίσματος ενός μικρού παραβατικού αθίγγανου να κινδυνεύει να χάσει την δουλειά του και να διωχθεί ποινικώς, ενώ οι αναρίθμητες συμμορίες των “Ρομά” κλέβουν, ληστεύουν, σκοτώνουν και τρομοκρατούν χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο. Mπορεί να τελούνται οργανωμένες εν ψυχρώ δολοφονίες αθώων ανθρώπων στο όνομα της ελεύθερης επιλογής, ενώ δράστες ειδεχθών εγκλημάτων να αποφυλακίζονται μετά από 5 έτη εγκλεισμού, το πολύ, πάλι στο όνομα της ελευθερίας! Και τι πιο αντιφατικό και παράλογο από το κυρίαρχο δόγμα της εποχής σύμφωνα με το οποίο όλοι είναι διαφορετικοί αλλά ταυτοχρόνως ίσοι;
Στα πλαίσια των σχιζοφρενικών αντιφάσεων της εποχής της “προόδου” εντάσσεται και η αντιμετώπιση του ακανθώδους ζητήματος των αμβλώσεων, το οποίο προσφάτως προσέλκυσε τα φώτα της δημοσιότητος. Καθώς το ζήτημα αυτό είναι ιδιαιτέρως περίπλοκο, και για να αναλυθεί λεπτομερώς πρέπει να προσεγγιστεί από πολλές και ποικίλες πλευρές, από την ηθική έως την βιολογία, και από τις δημογραφικές του προεκτάσεις έως ακόμη και την μεταφυσική, θα επιχειρήσουμε απλώς να αναδείξουμε την άκρατη υποκρισία και τις εξόφθαλμες αντιφάσεις της κυρίαρχης “προοδευτικής” αντιλήψεως περί του θέματος.