Εύγε στην θαρραλέα Πολωνή ευρωβουλευτή! Καταπέλτης ο λόγος της στο ευρωκοινοβούλιο!

Δεν έχουμε παρά να συγχαρούμε για το θάρρος της την Πολωνή ευρωβουλευτή Εύα Ζαγιάτσοβσκα, που ανήκει στο (χαρακτηριζόμενο από τα συστημικά μ.μ.ε. ως «ακροδεξιό») κόμμα «Konfederacja Wolność i Niepodległość»! Λίγο πριν ξεκινήσει η ψηφοφορία για την εκλογή για την θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εξεφώνησε την παρακάτω, γεμάτη αλήθειες, ομιλία, με την οποία επετέθη με δριμύτητα στην Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν:

«Κυρία Φον ντερ Λάιεν είναι ο καιρός να σας πει κάποιος άμεσα τι σκέφτεται η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών για εσάς. Είστε το πρόσωπο του ευρωπαϊκού Πράσινου νόμου, που καταστρέφει την ευρωπαϊκή οικονομία και μετατρέπει την Ευρώπη σε υπαίθριο μουσείο, που καταστρέφει τη γεωργία και οδηγεί την Ευρώπη σε οικονομικό τέλμα. Είστε το πρόσωπο της κλιματικής τρέλας, που οδηγεί εμάς τους Ευρωπαίους να γινόμαστε όλο και πιο φτωχοί. Τέλος, είστε το πρόσωπο του νόμου περί μετανάστευσης και σας απευθύνομαι ως γυναίκα προς γυναίκα και σαν μάνα σε μάνα. Πώς μπορείτε να μην ντρέπεστε προάγοντας κάτι σαν το Σύμφωνο Μετανάστευσης, που οδηγεί εκατομμύρια γυναίκες και παιδιά να αισθάνονται πως απειλούνται μέσα στις ίδιες τους τις πόλεις; Είστε υπεύθυνη για κάθε βιασμό, για κάθε επίθεση και για κάθε τραγωδία που προκλήθηκε από τους παράνομους μετανάστες, διότι εσείς είστε που καλείτε αυτούς τους ανθρώπους στην Ευρώπη. Και γι’ αυτά που κάνατε, θα έπρεπε να πάτε στη φυλακή και όχι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ξέρετε τι σκεφτόμαστε για το Ευρωπαϊκό Πράσινο Σύμφωνό σας; Αυτό. Ξέρετε τι σκεφτόμαστε για το Σύμφωνο Μετανάστευσης; Αυτό!» πρόσθεσε σε έντονο ύφος, σκίζοντας δύο κομμάτια χαρτιά.

 [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Η θνήσκουσα Ευρώπη στα γήπεδα

Ολοκληρώθηκε χθες, 14.07.2024, το τσίρκο που κατ΄ ευφημισμόν εξακολουθεί να ονομάζεται «Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου», αν και οι περισσότερες ομάδες των χωρών της δυτικής Ευρώπης, με προεξέχουσα την Γαλλία, θα μπορούσαν κάλλιστα να εκπροσωπούν κράτη της υποσαχάριας Αφρικής. Όμως, το θλιβερό θέαμα των νέγρων και των αποσδιορίστου φυλετικής προελεύσεως υβριδίων, με το εθνόσημο των πάλαι ποτέ υπερήφανων υπερδυνάμεων όπως η Γαλλία, η Αγγλία και η Γερμανία στο πέτο, ωχριά απέναντι στο άθλιο θέαμα που παρουσίαζαν οι εξέδρες κατά την διάρκεια των αγώνων αυτών των ομάδων.

Αν και η φανατική οπαδική ενασχόληση με το ποδόσφαιρο ούτως ή άλλως προϋποθέτει ιδιαιτέρως χαμηλή νοημοσύνη και ακόμα χαμηλότερο πολιτιστικό επίπεδο, το θέαμα των κατά 99% λευκών Γάλλων, Άγγλων, Γερμανών, Ολλανδών και άλλων λοβοτομημένων Ευρωπαίων να εκστασιάζονται με τις ενέργειες των νεγροειδών εκπροσώπων των εθνών τους, μόνο αηδία, θλίψη και άκρατη απαισιοδοξία σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης μπορεί να προκαλέσει. Η φυλετική σύνθεση των ανθρώπων στις εξέδρες παρέπεμπε στο παρελθόν, ενώ η αντίστοιχη σύνθεση εντός των γηπέδων παρέπεμπε στο παρόν και στο μέλλον της Ευρώπης. Από την άλλη, η νοητική κατάσταση του αλλόφρονος λευκού όχλου στις εξέδρες καταδεικνύει μια από τις βασικές αιτίες του πρωτοφανούς ξεπεσμού της Γηραιάς Ηπείρου, ήτοι τον εκχυδαϊσμό των μαζών.  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ὁ ἀνοϊκὸς πρόεδρος, ἡ γηρασμένη αὐτοκρατορία καὶ ἡ ἐπέλαση τῆς διαστροφικῆς ἰδεοληψίας τοῦ woke-ισμοῦ.

Οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι του 20ου αιώνος (επρόκειτο κατά βάσιν για ευρωπαϊκούς πολέμους), εκτός από την συντριβή της Ε/Σ Γερμανίας, εσήμαναν την αποδυνάμωση των έως τότε παραδοσιακών ευρωπαϊκών δυνάμεων πλανητικής εμβελείας (Μ. Βρετανίας και Γαλλίας) και την ανάδειξη δύο νέων υπερδυνάμεων (Η.Π.Α. – Ε.Σ.Σ.Δ.), οι οποίες έκτοτε απεδύθησαν εις αδυσώπητο μεταξύ τους πολιτικό,  στρατιωτικό και οικονομικό ανταγωνισμό, πολώνοντας μετά το τέλος του Β’  παγκοσμίου πολέμου το σύνολο της υφηλίου σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Αυτή η πόλωση έμεινε γνωστή στην ιστορία ως «ψυχρός πόλεμος». Ως γνωστόν, η ραγδαία αποδόμηση και τελικώς η παταγώδης κατάρρευση του ενός εκ των δύο στρατοπέδων (του Ανατολικού, με ηγέτιδα την Ε.Σ.Σ.Δ.) κατά το διάστημα των ετών 1989-1992, ανέδειξε την πλανητική κυριαρχία του Δυτικού στρατοπέδου με προεξάρχουσες τις Η.Π.Α., μίας ιμπεριαλιστικής δηλαδή υπερδυνάμεως αδιαμφισβητήτου ισχύος με χαρακτήρα παγκοσμίου αυτοκρατορίας, και την εμμονική προσπάθεια επιβολής του πολιτικού και οικονομικού μοντέλου της απανταχού της γης.

Η πλανηταρχία των Η.Π.Α. εσχάτως δοκιμάζεται και αμφισβητείται από ένα αναδυόμενο σύμπλεγμα, ασιατικών κυρίως, δυνάμεων (Κίνα, Ιράν, Β. Κορέα) ή ημι-ασιατικών (Ρωσική Ομοσπονδία), οι οποίες σχηματοποιούν, προοδευτικώς, μία συμμαχία αντίρροπη προς την Δυτική-Αμερικανική κοσμοκρατορία. Αυτή η νέα κατάσταση, που δεν έχει πλήρως αποκρυσταλλωθεί, χαρακτηρίζεται ως «πολυπολικός κόσμος» και συνιστά την αυγή μίας νέας εποχής της ανθρωπότητος, της οποίας είναι δύσκολο να προβλεφθούν τα τελικά χαρακτηριστικά και τα σημεία νέας πλανητικής ισορροπίας.  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΤΟ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ» ΖΗΤΗΜΑ

Είμαι βέβαιος ότι, αρκετοί, φίλοι και κάποιοι «πολύ φίλοι» διαβάζοντας αυτό το κείμενο θα πουν με ένα στόμα: «μα για ποιους τα λες αυτά…»

Φίλτατοι αναγνώστες, αν αποδεχτούμε πως σκέψεις και προβληματισμοί περί της κοινωνικής ρώμης και υγείας δεν βρίσκουν κοινό, δεν βρίσκουν ευήκοα ώτα, δεν φυτεύουν έναν εύελπι σπόρο και δεν προκαλούν σκέψη, τότε αυτομάτως αποδεχόμεθα πως η Ελληνικότης έχει εκλείψει. Πως η γλώσσα μας έχει πεθάνει. Πως η ιστορία μας είναι μυθολογία και πως οι παραδόσεις δεν είναι εθνοκοινοτικό  απόσταγμα, αλλά πανηγύρια…

Οι ελάχιστες δικές μου προσπάθειες λοιπόν και οι προσπάθειες πολλών άλλων, πραγματικά σημαντικών ανθρώπων, για την σκιαγράφηση μιας κοινωνικής στέγης, κάτω από την οποία θα προστατευθεί το κύτταρο της κοινωνίας και του Έθνους, υψώνονται ως τιτάνιοι κυματοθραύστες στο νεομαρξιστικό αφήγημα της μαζικοποίησης, της αποχαύνωσης, της αμορφωσιάς, της παραλυσίας και της εξαρτημένης από ουσίες κοινωνικής χίμαιρας, στην οποία κάποιοι θυσιάζουν το μέλλον όχι μόνο των Ελλήνων αλλά και των αδελφών Ευρωπαϊκών Εθνών. Και με τον όρο «θυσία» αναφέρομαι στην τελετουργική ανθρωποθυσία επί βωμού, από φυλές κανιβάλων.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ !

Του Αχιλλέα Ξανθάκη

Αυτό ήταν. Κομήτης ήταν και πέρασε. Ναι, είχε μεγάλη και μακριά ουρά, αλλά πέρασε. Ναι, κάποιες στιγμές είχε και λαμπερή ουρά, αλλά… πέρασε.

Αυτό που έχουμε συνηθίσει να λέμε « ο χώρος» ή ο «πατριωτικός ή εθνικιστικός χώρος» στις τελευταίες ευρωβουλευτικές εκλογές, μας τελείωσε.

Στις μέρες μας, αυτός ο χώρος έσυρε τα υπολείμματα των δεκαετιών 1940-1970, μέσα από την ανήλια εποχή της μεταπολίτευσης. Μια πολιτική εποχή που δημιούργησε εκατοντάδες σοσιαλ-αριστερούς και κεντρο- δεξιούς πολιτικούς, ευθέως υπευθύνους για την κατάντια της χώρας, αλλά καμμίαν απολύτως πολιτική μορφή του εθνικιστικού χώρου. Μεγάλο πρόβλημα για το έθνος η ιδεολογική και πολιτική πενία των ημερών μας.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Κάποιες πρῶτες παρατηρήσεις ἐν σχέσει πρὸς τὸ ἀποτέλεσμα τῶν εὐρωεκλογῶν.

Η αποτίμηση του αποτελέσματος των προσφάτων ευρωεκλογών αφορά αφ’ ενός μεν την μεγάλη εικόνα, την γενική τάση που παρατηρείται στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε., αφ’ ετέρου δε την περίπτωση της ελλαδικής πολιτικής σκηνής με τα ειδικά χαρακτηριστικά της.
Αυτό που συνέβη γενικώς στις χώρες της Ε.Ε. και ιδίως στις τρεις μεγαλύτερες σε πληθυσμό, σε οικονομική δύναμη και πολιτική εμβέλεια χώρες, ήτοι στην Γαλλία, στην Γερμανία και στην Ιταλία, είναι η άνοδος της λεγομένης «ακροδεξιάς», η οποία χαρακτηρίζεται από τα συστημικά μ.μ.ε. ως «πολιτικός σεισμός», που «προκαλεί μεγάλη ανησυχία»… (γιατί άραγε;).
Στην Γαλλία το κόμμα της Μαρίν Λεπέν κατήγαγε περιφανή νίκη με ένα εντυπωσιακό 32% έναντι 15% του κόμματος του προέδρου Μακρόν, ο οποίος, μη μπορώντας να παρακάμψει την εκλογική συντριβή του κόμματός του, ανακοίνωσε άμεσα την προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών. Στην Γερμανία το AfD ξεπέρασε το κυβερνῶν SPD (!) ερχόμενο δεύτερο, μετά τους χριστιανοδημοκράτες (πρώτο στα περισσότερα κρατίδια της πρώην ανατολικής Γερμανίας). Στην Ιταλία, το κόμμα «Αδέρφια της Ιταλίας» της Μελόνι εκτόξευσε την δύναμή του με ποσοστά τα οποία, αθροιζόμενα με την πολιτικώς συναφή «Λέγκα του Βορρά», πλησιάζουν το 40%.  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἡ ἀκατανόμαστη “εὐπαθὴς” ὁμάδα…

Κάποτε ήταν γνωστοί ως αθίγγανοι, τσιγγάνοι ή γύφτοι. Οι ονομασίες αυτές έχουν, για προφανείς λόγους, συνδεθεί στο υποσυνείδητο της μάζας με κάτι το αηδιαστικό, κάτι το μιαρό. Οπότε, αργότερα, ελέω πολιτικής ορθότητος, καθιερώθηκε η ονομασία «Ρομά». Η αλλαγή της ονομασίας ίσως αρχικά κατάφερε να τους ξεπλύνει μερικώς από το στίγμα της παραβατικότητος, αλλά αυτό δεν διήρκησε πολύ. Η αέναη και διαρκώς όλο και πιο ανεξέλεγκτη εγκληματική τους δράση γρήγορα συνέδεσε και την ονομασία «Ρομά» με την πραγματική τους φύση. Οπότε, ποια λύση σκαρφίστηκε το Σύστημα που φανατικώς τους υποστηρίζει; Μα φυσικά να αφαιρέσει οποιαδήποτε αναφορά, υπό οιοδήποτε όνομα, στην «ευπαθή» κοινωνική ομάδα. Δεν υπάρχουν πλέον εγκληματίες τσιγγάνοι, ούτε γύφτοι, ούτε «Ρομά». Υπάρχουν «γηγενείς», «Έλληνες», ομάδες νεαρών, εγκληματικά στοιχεία, «κυνηγοί μετάλλων» κτλ.

Προ ολίγων ημερών, δύο μέλη οργανώσεως εθελοντών για τον καθαρισμό των δασών από σκουπίδια εδέχθησαν απρόκλητη και βάναυση επίθεση στην Πάρνηθα, και συγκεκριμένα πλησίον της Φυλής, από «ομάδα νεαρών», όπως τα  ίδια τα θύματα και όλα τα ΜΜΕ αποκαλούν τους θύτες της επιθέσεως.[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Πρὸ τῶν Εὐρωεκλογῶν: τὸ ὁλικὸν ἀδιέξοδον καὶ ἡ ἀκάθεκτος ἀγυρτεία τῆς εὐτελοῦς Ἑλλαδεμπορίας…

Καθώς η Ελλάς έχει εισέλθει στην τροχιά των επικειμένων ευρωεκλογών, ήτοι των εκλογών για την ανάδειξη εκπροσώπων κάθε χώρας στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, εντείνεται όλο και περισσότερο η αίσθηση του πολιτικού αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει όλη η Ευρώπη· ενός αδιεξόδου που συνδέεται άμεσα με την ίδια την ιδρυτική κυρίαρχη ιδεολογία, τον πολιτικοοικονομικό προσανατολισμό και τους (περίπου δικτατορικούς) θεσμούς της ψευδεπιγράφου «Ευρωπαϊκής Ενώσεως» (που όλο και περισσότερο ομοιάζει με την, αλήστου μνήμης, Σοβιετική Ένωση…), μίας ενώσεως θεμελιωμένης σε οικονομίστικη-υλιστική βάση, θεμελιωμένης στο ιδεολογικό βάθρο του Διαφωτισμού, στα δόγματα του ρασιοναλισμού, του λιμπεραλισμού και του εξισωτισμού, δυνάμει των οποίων κατακρημνίζεται προς την προοπτική της γκρίζας ομογενοποιήσεως, ήγουν, της απαλείψεως του εθνοπολιτισμικού πλούτου, της ετερότητος και ποικιλότητος των ιστορικών ευρωπαϊκών εθνών και των ιστορικών ταυτοτήτων με τις οποίες αυτά τα έθνη είναι εγγενώς ταυτόσημα – και, ακόμη περισσότερο, στην βάση του εφιαλτικού «Σχεδίου Kalergi», καθώς έχει ανοίξει διάπλατα τις πύλες της στα απειράριθμα στίφη των κάθε λογής αλλοφύλων-εποίκων (δήθεν «προσφύγων»), που εισβάλλουν κι εγκαθίστανται μαζικώς στην Ευρώπη, μεταβάλλοντας άρδην την βιολογική της βάση και την πολιτισμική της υπόσταση!

Βλέπουμε λοιπόν μία €.€., που ομοιάζει με έναν άγαρμπο και κλυδωνιζόμενο οικονομικό γίγαντα (με την άλλοτε οικονομική ισχύ της να φθίνει πλέον δραματικώς…), να στηρίζεται σε σαθρά πολιτικά πόδια ένεκα της καταφανούς απουσίας ευρωπαϊκής ηγεσίας, εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής αμύνης (βλέπε απροθυμία δημιουργίας ευρωπαϊκού στρατού απεξαρτημένου από την αμερικανονατοϊκή κηδεμονία), καθιστάμενη απλώς ένα χρήσιμο γρανάζι στον παγκόσμιο μηχανισμό διεθνούς υποτελείας, που ενορχηστρώνει (μεταπολεμικώς) ο υπερατλαντικός πάτρων της Ευρώπης, οι ΗΠΑ.

Η αυτοκαταστροφική πολιτική στην οποία εξωθήθηκε η Ε.Ε. από τις ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας (αλλά και του ιδίου της εαυτού, δίκην μπούμερανγκ), μαζί με την παθητική κι ενεργό συνέργεια της Ε.Ε. στην εισβάλλουσα αφροαραβική πλημμυρίδα δείχνουν ξεκάθαρα τον πολιτικό νανισμό αλλά και την ουσιώδη εγγενή αντι-ευρωπαϊκότητα της €.€.  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Τὸ κυρίαρχο πολιτικὸ δόγμα τοῦ ἐξισωτισμοῦ (egalitarianism) ἐχθρεύεται τὴν φυσικὴ πραγματικότητα!

(Με αφορμή τον θόρυβο που προκάλεσαν οι δηλώσεις του υφυπουργού υγείας Δ. Βαρτζόπουλου)

Το παρόν καθεστώς και η πολιτική τάξη (αταξία) που αυτό συνεπάγεται έχει ως κύριο χαρακτηριστικό του τον ανορθολογισμό και τον αντι-φυσικό και μισαλλόδοξο δογματισμό, ο οποίος τάχιστα οδηγεί την κοινωνία σε τελεία αποσύνθεση. Τα ανωτέρω νοσηρά χαρακτηριστικά του κρατούντος καθεστώτος εμφανίζονται διαρκώς, έρχονται και επανέρχονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, χρωματίζοντας κάθε πτυχή και κάθε έκφανση της πολιτικής ζωής, δηλητηριάζοντάς την. Κάθε τόσο ανακύπτουν περιστατικά που δίνουν αφορμή εκδηλώσεως αυτού του φανατικού ανορθολογισμού με επιθετικότητα, που ενίοτε αγγίζει την γελοιότητα!

Κάτι τέτοιο συνέβη προ ημερών, με τις δηλώσεις του υφυπουργού υγείας Δ. Βαρτζόπουλου, ο οποίος, έχοντας πέραν της ιδιότητος του πολιτικού της ΝΔ την ιδιότητα του ψυχιάτρου, έκανε το «λάθος» (λάθος που έλαβε από μ.μ.ε. και πολιτικούς διαστάσεις εγκλήματος καθοσιώσεως) να ξεχάσει προσωρινώς την πολιτική του ιδιότητα και να ομιλήσει με την επιστημονική γλώσσα της ψυχιατρικής, αναφέροντας το αυτονόητο: ότι, δηλαδή, οι άνδρες, λόγῳ των ανδρογόνων ορμονών (τεστοστερόνη κ.λπ.) που φέρουν, χαρακτηρίζονται εκ φύσεως από αυξημένη επιθετικότητα σε σύγκριση με τις γυναίκες, στοιχείο που εύλογα εξηγεί στην διάπραξη εγκλημάτων με μεγαλύτερη συχνότητα από άνδρες εναντίον γυναικών παρά το αντίστροφο.  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Βορεινὰ Σαλπίσματα 24

Σήμερα, 25ην Μαρτίου 2024, παρουσιάζεται ἄνευ ἐπεξεργασίας ἢ περικοπῶν ἡ ἐπετειακὴ ὁμιλία τοῦ ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ ΑΡΜΑτος Στεφάνου Γκέκα, δοθεῖσα μόλις ὀλίγας ὥρας πρὸ τῆς ἀναρτήσεως, ἤτοι ψὲς 21:00 στὰ γραφεῖα Θεσσαλονίκης τοῦ «Ἱεροῦ Λόχου» (καὶ ἐν πραγματικῷ χρόνῳ ἐπίσης ὑπὸ τοῦ «Ἱεροῦ Λόχου» μεταδοθείσης), κατόπιν εὐγενοῦς προσκλήσεως τοῦ τελευταίου.

Στὸ 10:33 λεπτὸν ἐκ παραδρομῆς λέγεται «τέταρτον» ἀντὶ τοῦ ὀρθοῦ «δεύτερον» θερμοδυναμικὸν ἀξίωμα. [Ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ σημειωθήτω ὅτι ἡ ἀξιωματικὴ τυποποίησις/μαθηματικοποίησις τῆς Θερμοδυναμικῆς ὑπῆρξεν ἔργον (1909) τοῦ σπουδαίου (γερμανοτραφοῦς) Ἕλληνος μαθηματικοῦ Κωνσταντίνου Καραθεοδωρῆ, βασισθέντος ἀποκλειστικῶς ἐπὶ τῆς γεωμετρικῆς συμπεριφορᾶς τῆς διαφορικῆς ἐξισώσεως τοῦ Pfaff καὶ τῶν λύσεών της.]

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Σὰν σήμερα, 21 Φεβρουαρίου 1913, ἡ ἡρωικὴ καὶ θριαμβευτικὴ ἀπελευθέρωσις τῶν Ἰωαννίνων.

Σαν σήμερα, προ 111 ετών, ο ελληνικός στρατός, κατόπιν πολύμηνης πολιορκίας, εισήλθε θριαμβευτής στην πόλη των Ιωαννίνων, τερματίζοντας τα 483 χρόνια οθωμανικής κυριαρχίας! Τα Ιωάννινα ήταν η τελευταία μεγάλη πόλη η οποία κατελήφθη από τον ελληνικό στρατό κατά τον Α’ βαλκανικό πόλεμο. Κύριος λόγος αυτής της καθυστερήσεως ήταν οι πραγματικά πανίσχυρες οχυρώσεις του οθωμανικού στρατού οι οποίες περιέβαλλαν την πόλη: τα οχυρά του Μπιζανίου. Ο ελληνικός στρατός δαπάνησε ποταμούς αίματος προσπαθώντας επί μήνες να εκπορθήσει τα οχυρά, διενεργώντας κατά μέτωπο επιθέσεις (εξορμώντας από νότο). Παρά τις τιτάνιες προσπάθειες και τις λυσσώδεις επιθέσεις, τα οχυρά παρέμεναν απόρθητα.

Μία προσπάθεια υπερκεράσεως των οχυρών από έναν, σχετικώς απροστάτευτο αλλά εξαιρετικώς δύσβατο τομέα, πραγματοποιήθηκε από την περιοχή του Μετσόβου από ένα σώμα εθελοντών, τους περίφημους Γαριβαλδινούς, στο οποίο σώμα είχε καταταγεί ως εθελοντής ο σπουδαίος νεοέλληνας ποιητής Λορέντζος Μαβίλης μαζί με άλλους ενθουσιώδεις αγωνιστές, οι οποίοι, κυρίως λόγω της υπερβάσεως του ηλικιακού ορίου κατατάξεως, δεν είχαν γίνει δεκτοί στον επίσημο ελληνικό στρατό. Ο εξοπλισμός του σώματος των Γαριβαλδινών περιελάμβανε τα πεπαλαιωμένα τυφέκια Gras τα οποία είχαν χωρητικότητα μόνο μίας σφαίρας (!) η οποία προωθούνταν από μαύρη πυρίτιδα αποκαλύπτοντας έτσι την θέση του χειριστή κατά την εκπυρσοκρότηση, μειονεκτήματα που τα σύγχρονα τότε τυφέκια Mouser που χρησιμοποιούσε ο οθωμανικός στρατός δεν είχαν.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Τα κατοικίδια ως υποκατάστατα των παιδιών

Παραθέτουμε αυτούσια την εισαγωγή άρθρου που προσφάτως αναρτήθηκε σε μια από τις αμέτρητες ιστοσελίδες περί κατοικιδίων, ή αλλιώς «ζώων συντροφιάς», που έχουν πλημμυρίσει το διαδίκτυο τα τελευταία χρόνια:
«Η γάτα σας είναι ισότιμο μέλος της οικογένειάς σας. Είναι το παιδί σας, ο φίλος σας, η φίλη σας, ένα πλάσμα που σας έχει ζήσει και στα καλά και στα άσχημα. Κι όμως, είναι εκεί για εσάς, για να ακούει τα παράπονά σας, να σας ανέχεται όταν κάνετε κάτι εκνευριστικό και να απολαμβάνει την ζεστασιά της αγκαλιάς σας. Είναι σαν ένα μικρό μωράκι που σας έχει ανάγκη. Μάλιστα, πολλές είναι οι συμπεριφορές της που μοιάζουν με τα ανθρώπινα μωρά, γι’ αυτό μάλλον θεωρείτε το γατόνι σας το τετράποδο παιδί σας.»
Το άρθρο κλείνει ως εξής: «Τελικά οι γάτες και τα μωρά δεν διαφέρουν και πολύ – είναι τα πιο όμορφα και αγνά πλάσματα του κόσμου, απλά οι γάτες έχουν γούνα και μουστάκια!»
Προφανώς το περιεχόμενο του κειμένου είναι ανάξιο σχολιασμού από στοιχειωδώς λογικώς σκεπτόμενους ανθρώπους, εκτός εάν εκληφθεί ως απόπειρα σαρκασμού της ψυχοπάθειας των «φιλόζωων», κάτι που δεν είναι. Εάν όμως δεν είναι σατιρικό, ούτε το αποκύημα της φαντασίας ενός παρανοϊκού εγκεφάλου, μήπως εντάσσεται στα πλαίσια μιας εκστρατείας προπαγάνδας, τεραστίων διαστάσεων, με στόχο – ποιον άλλον; – την βιολογική εξόντωση των λευκών; [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]