Αν αναλογιστούμε τα βασικά κίνητρα των πολιτικών φορέων που εμπλέκονται στην άσκηση της εξουσίας στον Δυτικό Κόσμο, μπορούμε εύκολα να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι οι Ιδέες στο μεταπολεμικό πολιτικό προσκήνιο έχουν σταματήσει να αποτελούν σημαντική παράμετρο της διακυβερνήσεως. Οι βασικοί πολιτικοί φορείς στην Δύση περιλαμβάνουν κάποιους δήθεν τεχνοκράτες επαγγελματίες πολιτικάντηδες διαποτισμένους μέχρι το μεδούλι από το αντιφυσικό δόγμα του εγκαλιταριανισμού, οι οποίοι μονίμως εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα οικονομικώς ισχυρών παραγόντων, οικογενειών και εταιρειών, έτσι ώστε ο τύπος του συγχρόνου πολιτικού να μην απέχει από ένα ηθοποιό-μηχανορράφο ο οποίος πουλάει τις ικανότητές του στην αγορά των εκλογικών συμπαθειών με απώτερο σκοπό να αποσβέσει την επένδυση που έγινε για την εκλογή του… Ανάμεσα σε αυτόν τον συρφετό “πολιτικών” είναι εξαιρετικώς δύσκολο έως και απίθανο να βρεθεί κάποιος ΗΓΕΤΗΣ με ακέραιες πολιτικές θέσεις, πολύ περισσότερο με αρχές κοσμοθεωρητικής τάξεως! Ειλικρινείς και υγιείς προθέσεις μπορούν ενίοτε να παρατηρηθούν σε ακτιβιστές κοινοτικών δράσεων αλλά ουδέποτε ανάμεσα σε επαγγελματίες πολιτικούς. Από τους τελευταίους άλλωστε πηγάζει ό,τι προβάλλει ως δόγμα της συγχρόνου πολιτικής επιστήμης: «Η πολιτική ως υπηρέτης της οικονομίας». Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι υπό αυτές τις συνθήκες, συνήθη κατάσταση αποτελεί η επιβολή των συμφερόντων μιας αδηφάγου γκανγκστερικής κεφαλαιοκρατικής ολιγαρχίας εφ’ όλης της κοινωνίας, με τρόπο αδίστακτο και ολοκληρωτικό! Όταν λοιπόν όλα τα κοινωνικά ζητήματα υποτάσσονται στο χρήμα, η οικονομία καθίσταται η βασική συνιστώσα του δημοσίου βίου, η οποία προσπαθεί να ποδηγετήσει ο,τιδήποτε άλλο: κοινοτικές και οικογενειακές σχέσεις, θρησκεία, γεωπολιτική, στρατιωτικές υποθέσεις, πολιτική. Αρχές, κοσμοθεώρηση, ιδεολογία, εθνοφυλετική ταυτότης, φαντάζουν ξεπερασμένα κατάλοιπα τα οποία χωρίς ενδιασμό θυσιάζονται στον βωμό της αγοράς… Η Ουκρανία των ολιγαρχών μέχρι πρότινος δεν αποτελούσε εξαίρεση ως προς τα ανωτέρω. Από την επανάσταση της πλατείας Μαϊντάν και μετέπειτα, τα πολιτικά τεκταινόμενα στην χώρα αυτή της ανατολικής Ευρώπης πήραν μια πολύ ενδιαφέρουσα τροπή.
Τα πράγματα είναι σοβαρά· πολύ σοβαρά. Καθώς πλησιάζει (τρία μόλις έτη υπολείπονται) η επέτειος συμπληρώσεως 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, ο ελληνικός λαός έχει περιέλθει σε κατάσταση τοιαύτης παρακμής και αισχρής αδυναμίας, ώστε να φαντάζει αμφίβολον εάν το ελληνικό κράτος, στην σύσταση του οποίου (κακὴν κακῶς…) εκείνη η επανάσταση οδήγησε, θα εξακολουθήσει να υπάρχει ώστε να εορτάσει την επέτειο – τουλάχιστον ως (έστω τύποις…) ελευθέρα και ανεξάρτητη πολιτεία! Και πολύ χειρότερα: φαντάζει αμφίβολη ακόμη και η επιβίωση του ίδιου του έθνους Ελλήνων, ενός έθνους με μοναδική πολιτισμική κληρονομιά και αδιάλειπτη ιστορική παρουσία άνω των 4.000 ετών!
Από το 1071 μ.Χ., οπότε τα βυζαντινά στρατεύματα υπό τον αυτοκράτορα Ρωμανό Δ΄ Διογένη υπέστησαν συντριπτική και ταπεινωτική ήττα από τα σελτζουκικά στρατεύματα του Αρπ Ασλάν στην κοσμοϊστορικής σημασίας μάχη του Μαντζικέρτ, αποτέλεσμα της οποίας ήταν, ουσιαστικώς, η απώλεια για τον Ελληνισμό της Μικράς Ασίας, που πλημμύρισε έκτοτε από τα τουρανικά φύλα, ανοίγοντας τον δρόμο για την Άλωση και της Βασιλεύουσας το 1453 μ.Χ. και την κατάκτηση ολοκλήρου της “Ρωμανίας”, ο βαρβαρικός και αιμοδιψής αυτός ασιατικός λαός, πρώτα ως Σελτζούκοι Τούρκοι και έπειτα ως Οθωμανοί Τούρκοι, δεν έπαυσε να κατατρύχει την Ελλάδα και την Ευρώπη, επιφυλάσσοντας εναντίον τους επιδρομές, εξανδραποδισμούς, σφαγές, δηώσεις, καταστροφές, μακραίωνη και ταπεινωτική δουλεία…
«Σαμουήλ-Σαμουήλ, 25/1/2018, 00:08 π.μ. Μπορεί ένας νορδιστής να τη βγάζει κάθε μέρα στην οδό Teglgårdstræde 3 δυο τετράγωνα από τον καθεδρικό της Κοπεγχάγης παρέα με έναν 19χρονο Αλγερινό που δουλεύει part-time στο “Never Mind” (λίγο πιο πέρα) στη Nørre Voldgade; Όχι σας ρωτάω σοβαρά.»
[19-01-2018 11:48:50]: Αποφεύγω να επισκέπτομαι το βοθρομπλογκ του Α.Κ. Θεωρώ, ότι ο συγκεκριμένος τύπος είναι ο μεγαλύτερος δυσφημιστής και δημόσιος χαφιές του “χώρου”.
[19-01-2018 11:52:35: Πέραν τούτου, προσωπικά έχω πεισθεί ότι όχι μόνον δεν έχει καμμία σχέση με τον Ε/Σ, αλλά την εποχή που έβαζε βόμβες στον γάμο του καραγκιόζη το έκανε κατόπιν εντολών της CIA, κάτι ανάλογο γινόταν και στην Ιταλία την ίδια εποχή. Ας σημειωθεί, ότι έχει παραδεχθεί δημοσίως ότι είχε επικοινωνία και άριστες σχέσεις με τους εγκληματίες Ιταλούς “φασίστες” που δολοφονούσαν πολίτες μέσω βομβιστικών ενεργειών για λογαριασμό της CIA.»
Λίαν προσφάτως τὸν εἶδα νὰ κοκορεύεται στὸ ΦΒ πὼς τότε ἦταν σκληρὸς κι ἔβαζε βόμβες, ἐν ᾧ στὰ βιβλία του τὸ ἀρνεῖται, ἀντιθέτως πρὸς τοὺς σημερινοὺς φοβισμένους νέους συναγωνιστάς…
Θὰ παρώτρυνα τοὺς φίλους του νὰ τὸν ρωτήσουν γιατὶ φυλακίστηκε τὴν τελευταία φορά, δὲν ἔχει καὶ τόσα χρόνια. Πάντως τώρα δὲν ἦταν γιὰ βόμβες…
Σοκ και δέος! Μεγάλη έκπληξη προκάλεσε το μεγάλο πατριωτικό συλλαλητήριο που έλαβε χώρα την Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018 στην παραλία της Θεσσαλονίκης, τόσο στην αντεθνική κλίκα των εθνομηδενιστών της ροζ «αριστεράς» που εξουσιάζουν την χώρα, όσο και στην «αντιπολίτευση» της σιέλ «δεξιάς» (στο πλαίσιο του γνωστού κοινοβουλευτικού Θεάτρου Σκιών), αλλά και στους διαφόρους κομμουνιστές και «φιλελέφτ» μηντιακούς συνεργούς των, καθώς και στο εξωνημένο παπαδαριό, προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου που, διά των αντεθνικών επιλογών και της εν γένει στάσεώς του, επιχειρεί εξ απαλών ονύχων να σύρει τον συντηρητικό … […]
…………………………………………………………………………………………………………………………..
Στο πανεθνικό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης δυναμική ήταν η παρουσία του ΑΡΜΑτος. Η ομάς των συναγωνιστών κινήθηκε σε συντεταγμένη φάλαγγα κατά μήκος της παραλίας, από το ύψος του ξενοδοχείου «Μακεδονία Παλλάς» έως τον χώρο του αγάλματος του Μ. Αλεξάνδρου (όπου και παρέμεινε μέχρι την λήξη του συλλαλητηρίου), φωνάζοντας δυναμικά συνθήματα, τα οποία προκάλεσαν θετική αίσθηση στα πλήθη που συνέρρεαν στον χώρο, με τους παρισταμένους Έλληνες να επευφημούν, να χειροκροτούν και να συντονίζονται, φωνάζοντας και αυτοί τα συνθήματα του ΑΡΜΑτος – που έδιναν ένα ποιοτικό τόνο, τελείως διαφορετικό τόσο από τα γηπεδικά συνθήματα των χουλιγκάνων όσο και από τα τετριμμένα και νερόβραστα συνθήματα τύπου κατηχητικού…
Παραθέτουμε κατωτέρω τα βασικά συνθήματα που εισήγαγε το ΑΡΜΑ στο εθνικό συλλαλητήριο:
Ἡ ψυχή μας καὶ τ᾿ ὄνομά μας ΔΕΝ εἶναι διαπραγματεύσιμα κι οὔτε καθυποτάξιμα στὰ σκοτεινὰ σχέδια τῶν παγκοσμιοποιητῶν τοῦ ΝΑΤΟ καὶ τῶν σιωνιστικῶν τους πατρώνων!
Ουδείς αντελήφθη ποία σκοπιμότης επέβαλε την αποστολή προσκλήσεως στον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν για την πρόσφατη πραγματοποίηση επισήμου επισκέψεως στην Ελλάδα. Με βάση την κοινή λογική φαντάζει απολύτως αδιανόητη η απόφαση να προσκληθεί ο, παγίως προκλητικός νεο-σουλτάνος της Τουρκίας να επισκεφθεί την Ελλάδα, όταν ήταν προβλέψιμο, με απόλυτη βεβαιότητα, ότι η επίσκεψή του θα συνοδευόταν από «αλυτρωτικού» χαρακτήρος περιοδεία στην Δ. Θράκη καθώς και από σκόπιμη εκ μέρους του δημοσία πρόκληση τετελεσμένων (όπερ και εγένετο), έστω σε ρηματικό επίπεδο, τα οποία πίστωσαν καίρια επικοινωνιακά σημεία στην μακρά στρατηγική της Τουρκίας για αναθεώρηση του εδαφικού status quo, όπως αυτό διεμορφώθη το 1923 μετά την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάννης, η οποία όρισε τα σύνορα των δύο κρατών, Ελλάδος και Τουρκίας, όρισε το καθεστώς δικαιωμάτων στον χώρο του Αιγαίου και επέβαλε την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ των δυο κρατών, ως αποτέλεσμα της οποίας, εκατομμύρια Ελλήνων της Αν. Θράκης και της Μ. Ασίας εγκατέλειψαν τις πατρογονικές τους εστίες και ηναγκάσθησαν να μεταναστεύσουν στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Ασφαλώς δεν αναμέναμε τίποτε καλύτερο από μία παγίως ανθελληνική κυβέρνηση, όπως αυτή των Συριζαν(θ)ελ, ούτε αναμέναμε κάτι περισσότερο από την αμήχανη στάση του φαιδρού χαχανούλη σαλτιμπάγκου που παριστάνει τον πρωθυπουργό, ή την αντίδραση του καραπαζοεισπράκτορος προέδρου της δημοκρατίας (η εικόνα του «οικοδεσπότου» Παυλόπουλου ως περιδεούς κακόμοιρου υποτελούς, στριμωγμένου στην άκρη του καναπέ, απέναντι στον εμφανώς προκλητικώς καθημένου στο μέσον του ιδίου καναπέ, επιβλητικού και επιθετικού «φιλοξενουμένου», Ερντογάν, αποτελεί σπουδή για μάθημα σημειολογίας), οι οποίοι ψέλλισαν κάποιες φράσεις διαφωνίας, ως χλιαρή διπλωματική αντίδραση στο ιταμό ύφος του νταή επισκέπτη. Ο αμήχανος χειρισμός του ανεξελέγκτου Ερντογάν εκ μέρους των πολιτειακών παραγόντων, δυσκολεύει την εξαγωγή συμπεράσματος ως προς το κατά πόσον το όλο φιάσκο πρέπει να αποδοθεί σε απροσμέτρητη βλακεία ή στις παγίως εθνομηδενιστικές ιδεολογικές εμμονές της κυβερνητικής κομπανίας.