Από τις 13 έως τις 15 Φεβρουαρίου 1945 1.100 αμερικανικά και βρετανικά αεροπλάνα άδειασαν πάνω από 4.000 τόνους εμπρηστικών και εκρηκτικών βομβών, ισοπεδώνοντας στην κυριολεξία την πανέμορφη πόλη της Δρέσδης. Το 88% των κτηρίων της καταστράφηκαν, ενώ υπολογίζεται ότι πολὺ πάνω από 35.000 άμαχοι έχασαν τη ζωή τους. Ο αναθεωρητής ιστορικός Ντέιβιντ Ίρβινγκ ανεβάζει τους νεκρούς σε 135.000
Κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς πόσοι σκοτώθηκαν στο μεγαλύτερο έγκλημα των συμμάχων, τον βομβαρδισμό της Δρέσδης – διότι πέραν των κατοίκων της χιλιάδες άμαχοι από άλλες περιοχές είχαν καταφύγει στην πόλη στην προσπάθεια τους να ξεφύγουν από τους Σοβιετικούς σφαγείς…
Λίγο καιρό πριν την αλλαγή του έτους μεταδόθηκε από τηλεοπτικούς σταθμούς και διαδικτυακές ενημερωτικές σελίδες η είδηση του φόνου μίας 23χρονης στην Αθήνα∙ δράστις η 17χρονη φίλη της, η οποία της κατέφερε περισσότερα από 40 κτυπήματα με μαχαίρι[1]. Η είδηση ίσως δεν θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον, με εξαίρεση, βεβαίως, τους συγγενείς και οικείους του θύματος και της δράστιδος, και θα καταγραφόταν στην μνήμη μας ως ένα ακόμη τραγικό περιστατικό από τα πολλά παρόμοια που συνέβαιναν και, δυστυχώς, θα συνεχίσουν να συμβαίνουν. Ποιο είναι όμως το χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου εγκλήματος που το καθιστά άξιο περαιτέρω σχολιασμού; Είναι η φύση της σχέσεως ανάμεσα στην ανήλικη και την ενήλικη κοπέλα, η οποία εκ των υστέρων απεδείχθη ότι ήταν ερωτική και άκρως αρρωστημένη καθώς, σύμφωνα με την κατάθεση της δράστιδος, το θύμα την προέτρεπε να αρχίσει να ντύνεται και να συμπεριφέρεται ως αγόρι (!), την προμήθευε με αλοιφές αύξησης τεστοστερόνης – ενώ σχεδόν την είχε πείσει και κανόνισε διαδικασίες για να προβεί σε εγχείρηση αλλαγής φύλου! Το κίνητρο του φόνου ήταν ερωτικό, όπως δηλαδή και στις περιπτώσεις φόνων γυναικών από τους άνδρες συντρόφους τους, οι οποίοι φόνοι καλύπτονται εκτενώς από τα μ.μ.ε. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως η είδηση δεν απασχόλησε τόσο έντονα τους δημοσιογράφους… Δεν είχαμε περιγραφή του φόνου ως «γυναικοκτονίας», δεν είχαμε αρίθμηση, φερ᾿ εἰπεῖν «η 19η γυναικοκτονία φέτος στην Ελλάδα», όπως είχαμε δει σε προηγούμενα εγκλήματα – και είναι βέβαιον ότι συστηματικῶς και καθολικῶς θα βλέπουμε σε περιπτώσεις κατά τις οποίες ο δράστης θα είναι άνδρας… Δεν μάθαμε καν …
…
… Είναι επίσης επιτακτική και εκ των ων ουκ άνευ η αναγνώριση της βασικής αλήθειας ότι όλοι πια οι θεσμοί (ΜΜΕ, σχολεία, πανεπιστήμια, “δικαιοσύνη”, “τέχνη” κ.ο.κ.) ευθυγραμμίζονται και συντάσσονται πλήρως στρατευμένοι στην πλευρά των ωρκισμένων εχθρών της φύσεως, της υγείας και της υπάρξεως εν τέλει των λευκών Εθνών, τα οποία αποδομοῦν όχι μόνον δημογραφικώς, πολιτικώς και κοινωνικώς αλλά πρώτιστα τα διαβρώνουν κι εκφυλίζουν εκ των ένδον με μιαν ιλιγγιώδη περιδίνηση στην Άβυσσο – μιαν διαβολική κούρσα, στην οποίαν η σιέλ κεντροδεξιά του Κούλη έχει ξεπεράσει ακόμη και την ροζ αριστερά των βδελυρών συριζοτρόλ… [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Η πρώτη ανάρτησή μας για το νέο έτος 2023 επιλέγουμε σκοπίμως να έχει ως θέμα της την συνταρακτική εικόνα της δημογραφίας. Διότι αποτελεί ζήτημα υπαρξιακής απειλής για τον Ελληνισμό!
Άκρως ανησυχητικά είναι λοιπόν τα στατιστικά στοιχεία που προκύπτουν μετά την πρόσφατη απογραφή του «μονίμου πληθυσμού της Ελλάδος». Σύμφωνα με αυτά, ο ελληνικός πληθυσμός μειώθηκε κατά 380.000! Ποτέ άλλοτε στη νεότερη ιστορία της Πατρίδος μας, δεν υπήρχε παγιωμένη τάση μειώσεως του πληθυσμού και μάλιστα τέτοιας κλίμακος!
Ενδεχομένως, επιδερμικώς κρίνοντας, θα έσπευδε κάποιος να αποδώσει το πρόβλημα αυτό στην μετανάστευση πολλών νέων Ελλήνων σε χώρες του ευρωπαϊκού βορρά κατά τα χρόνια της οικονομικής κρίσεως. Δυστυχώς το πρόβλημα είναι βαθύτερο διότι έρχεται κατά βάσιν ως αποτέλεσμα του δραματικού ελλείμματος των γεννήσεων και της απελπιστικά χαμηλής γονιμότητος του γηγενούς πληθυσμού (δείκτης γεννητικότητας). Αυτό αποδεικνύεται άλλωστε από το γεγονός ότι ο ελληνικός πληθυσμός εντός ενός μόλις έτους μειώθηκε κατά 39.933 λόγω της (σταθερής εδώ και δεκαετίες πια) υπεροχής των θανάτων έναντι των γεννήσεων! [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Καθώς πλησιάζει το τέλος ενός ακόμα ενιαυτού, είθισται να επιχειρείται κάποια μορφή αναδρομής σε σημαντικά γεγονότα του έτους. Εν προκειμένω είναι πολύ δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο μια και το 2022 ήταν ένα έτος πολύ πυκνό σε γεγονότα, ιδίως σε γεγονότα διεθνούς ενδιαφέροντος και σημασίας.
Το κορυφαίο γεγονός παγκοσμίου ενδιαφέροντος που αναμφιβόλως δέσποσε κατά το έτος που πέρασε, δεδομένου ότι επέφερε ισχυρούς κραδασμούς, αλυσιδωτές αντιδράσεις και πολλαπλές παρενέργειες σε τεραστία κλίμακα, στα πεδία των διεθνών σχέσεων, των στρατηγικών ισορροπιών, της διεθνούς οικονομίας, κλπ, ήταν η ρωσο-ουκρανική πολεμική σύρραξη, της οποίας η προοπτική και η τελική έκβαση παραμένει ακόμη θολή και εν πολλοίς απρόβλεπτη. Δεν θα ασχοληθούμε επί του παρόντος με αυτή την μεγάλη σύγκρουση, που αναζωπυρώνει μία αντιπαράθεση ψυχροπολεμικής χροιάς πλανητικών διαστάσεων, με ορατό το ενδεχόμενο ακόμα και της πυρηνικής κλιμακώσεως! Είναι πολύ πιθανόν η σύγκρουση αυτή να αποτελέσει σημείο καμπής στην πορεία των μετασχηματισμών που οριοθετούν την παγκόσμια ιστορία. Έχουμε διεξοδικώς αναφερθεί σ’ αυτή την σύγκρουση σε παλαιότερες αναρτήσεις μας και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε και σε άλλα άρθρα. Ωστόσο, στο παρόν κείμενο θα αναφερθούμε, έστω ακροθιγώς, εν είδει υπενθυμίσεως, σε ορισμένα θέματα εσωτερικού κυρίως ενδιαφέροντος, των τελευταίων εβδομάδων, τα οποία καθώς είναι πολλά και αφορούν διαφορετικές πτυχές της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητος, ενδέχεται, λόγω της χρονικής επικαλύψεως του ενός επί του άλλου, να οδήγησαν σε περιορισμό της δυνατότητος του κοινού να αντιληφθεί την σημασία τους.
Η μπόχα που μας ήρθε από την Ντόχα
Μεγάλη μπόχα κατέκλυσε εσχάτως το διοικητικό κέντρο της ψευδεπιγράφου «Ευρωπαϊκής Ενώσεως». Μπόχα από πακτωλούς μαύρου χρήματος πολλών εκατομμυρίων ευρώ που, όπως όλα δείχνουν, προήλθαν από την …Ντόχα (του Κατάρ). [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Η επιλεκτική ευαισθησία των ευρωατλαντικών κέντρων εξουσίας έχει καταδειχθεί πολλές φορές ιστορικώς. Απολυταρχικοί ηγέτες όπως ο Σαντάμ Χουσείν, ο Μουαμάρ Καντάφι και οι Άσαντ έτυχαν πολύ δυσμενεστέρας μεταχειρίσεως από τους Σαούντ ή τους υπολοίπους πετρομονάρχες του περσικού κόλπου για ίδια ή παρόμοια «αδικήματα». Μία χώρα η οποία βρίσκεται διαχρονικώς στο απυρόβλητο λόγω της γεωγραφικής της θέσεως είναι η Τουρκία, οι αγριότητες της οποίας έναντι όλων των λαών που καταδυνάστευσε και καταδυναστεύει επί αιώνες, ελάχιστα ταράσσουν τους κατά τα άλλα υπερευαίσθητους ευρωατλαντικούς εξουσιαστές…
Οι ωμότητες της Τουρκίας δεν αφορούν μόνο το απώτατο παρελθόν αλλά εξακολουθούν να συντελούνται μέχρι τις ημέρες μας. Αρκετά προσφάτως απεκαλύφθη η χρήση χημικών όπλων από τον τουρκικό στρατό εναντίον των Κούρδων μαχητών του P.K.K. στα βουνά του Συριακού Κουρδιστάν (η σχετική είδηση: https://slpress.gr/diethni/toyrkikes-epitheseis-me-chimika-opla-enantion-toy-pkk/).
Το εν Ελλάδι πολιτικό σύστημα, σε πλήρη σύμπνοια με τα προαναφερθέντα κέντρα αποφάσεων, αντί να προσπαθήσει να αναδείξει το θέμα ώστε να ασκηθεί πίεση στην Τουρκία, επέλεξε να σιωπήσει. Η ως άνω τακτική έναντι της Τουρκίας ήταν αυτή που συνέβαλε και στην εκδίωξη των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως κατά τα λεγόμενα Δεκεμβριανά του 1955 καθώς και στην τραγωδία της Κύπρου το 1974.
Στο κυπριακό ζήτημα και ειδικότερα σε πτυχές της προδοσίας που επέτρεψε την κατάληψη του 40% του εδάφους της από τους Τούρκους, έχουμε αναφερθεί εκτενώς σε παλαιότερα άρθρα μας, τα οποία μπορείτε να βρείτε στους ακόλουθους συνδέσμους:
«Ο ειρηνισμός θα παραμείνει ένα ιδανικό, και ο πόλεμος ένα γεγονός. Εάν η Λευκή φυλή αποφασίσει να μην τον διεξάγει πλέον, τότε οι σκουρόχρωμοι θα το κάνουν, και θα γίνουν οι αφέντες του κόσμου».
Oswald Spengler
Ακόμα και ο μεγάλος ιστορικός και φιλόσοφος Oswald Spengler που είχε διαπιστώσει, αναλύσει και ερμηνεύσει την κατάρρευση του δυτικού πολιτισμού στις αρχές του περασμένου αιώνος, πιθανότατα θα αδυνατούσε να φαντασθεί τα βάθη της καταπτώσεως, το μέγεθος της παρακμής, τον απόλυτο εξευτελισμό, την ανατριχιαστική ισχύ της αυτοκτονικής μανίας της συγχρόνου Δύσεως, μόλις έναν αιώνα μετά την εποχή του.
Σίγουρα θα αδυνατούσε να φαντασθεί ότι η τότε ισχυρότατη, αν και ήδη παρηκμασμένη, Μεγάλη Βρετανία θα είχε παραδοθεί σε ορδές Πακιστανών βιαστών. Δεν θα μπορούσε να προβλέψει ότι η Γαλλία που κυβερνούσε με πυγμή την αραβική βόρειο Αφρική θα μετατρεπόταν σε ελεύθερο χώρο δράσεως Αλγερινών και Μαροκινών εγκληματιών. Θα του ήταν αδιανόητη η σκέψη της άνευ όρων παραδόσεως της υπερήφανης και αγέρωχης κάποτε πατρίδος του Γερμανίας σε όλες τις τριτοκοσμικές φυλές του πλανήτη. Θα του προκαλούσε θυμηδία η σκέψη ότι στην τότε αναδυόμενη παγκόσμια υπερδύναμη των Η.Π.Α. θα συνέβαινε σε μερικές δεκαετίες η πλήρης ανατροπή και οι νέγροι, που την εποχή εκείνη βρισκόταν ακόμα στην κοινωνική θέση που τους αρμόζει, θα μεταλλασσόταν σε «ιερές αγελάδες» και οι κυρίαρχοι λευκοί σε παρίες. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Έχουμε πολλάκις αναφερθεί στην κολοσσιαία επιστημονικοφανή μπαρούφα, η οποία έχει εξελιχθεί σε έναν θεμελιώδη και στερεοτυπικώς διατυμπανιζόμενο μύθο, που καταλαμβάνει περίοπτη θέση στην διεθνή πολιτική και δημοσιογραφική ατζέντα των τελευταίων ετών.
Πρόκειται για την γνωστή θεωρία περί της (δήθεν) ανθρωπογενούς, (δήθεν) «υπερθερμάνσεως» της γης, η οποία προσφάτως έχει ελαφρώς παραλλαχθεί και σερβίρεται πλέον με το, λίγο πιο ουδέτερο και αόριστο, μονότονα επαναλαμβανόμενο κλισέ περί «κλιματικής αλλαγής», που πιπιλίζεται ως καραμέλα από τους πολιτικούς, τους συστημικούς δημοσιογράφους και τα ακαδημαϊκά τους φερέφωνα.
Η εν λόγω θεωρία έχει λάβει πλέον διαστάσεις και χαρακτηριστικά δογματικής θρησκευτικής πίστεως, καθώς μάλιστα διαθέτει πια και ζηλωτές οπαδούς: κάτι ταλιμπανίζοντα υστερικά οικο-φρικιά, που ως αλλόφρονες βάνδαλοι εισβάλλουν τελευταίως σε μουσεία και πινακοθήκες ευρωπαϊκών πόλεων και υβριστικώς βανδαλίζουν σπάνιας ομορφιάς έργα τέχνης (εκσφενδονίζοντας μπογιές, βιολογικά υγρά και άλλες ρυπαντικές ουσίες) προκειμένου, να τραβήξουν την προσοχή, να διαμαρτυρηθούν (όπως λένε) και να «ευαισθητοποιήσουν» το κοινό για τον κίνδυνο της «υπερθέρμανσης»!!! [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Πέρασε σχεδόν απαρατήρητη μία είδηση τεραστίας σημασίας. Όπως ανεκοινώθη, διά στόματος του Γενικού Γραμματέως του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, με έναν τόνο περίπου θριαμβευτικό (;), ένα μωρό που γεννήθηκε στις 15.11.2022, ήταν αυτό που έκανε τον παγκόσμιο πληθυσμό να ξεπεράσει τον αριθμό – ορόσημο των 8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων! Το μωρό αυτό, σύμφωνα με τον Γκουτιέρες, γεννήθηκε στην Δομινικανή Δημοκρατία κάτι προφανώς συμβολικό προκειμένου να επισημανθεί ότι η συντριπτική πλειονότητα των περιοχών της γης που ευθύνονται για αυτή την πληθυσμιακή έκρηξη του πλανήτη είναι περιοχές που κατοικούνται από μη λευκούς. Στην περίπτωση της Δομινικανής Δημοκρατίας εν προκειμένω, δηλαδή ενός κράτους της Καραϊβικής, λιγότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού είναι λευκοί (απόγονοι αποίκων) ενώ τα δύο τρίτα είναι νέγροι και μιγάδες…
Αυτό που (θα έπρεπε να) προκαλεί μεγάλη ανησυχία είναι ότι ενώ ο παγκόσμιος πληθυσμός ήταν για πολλούς αιώνες περίπου σταθερός, από περίπου το 1800 και μετά η αύξηση του πληθυσμού της γης υπήρξε ραγδαία. Ενώ έως τότε, έως δηλαδή το 1800, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, οι κάτοικοι της γης δεν ξεπερνούσαν το 1 δισεκατομμύριο, μέσα σε μόλις εκατόν πενήντα χρόνια, ήτοι το 1950, ο παγκόσμιος πληθυσμός εκτοξεύθηκε στα 2,5 εκατομμύρια, το 1960 έφτασε τα 3 δισεκατομμύρια, το 1974 τα 4 δισεκατομμύρια, το 1987 τα 5 δισεκατομμύρια, το 1999 τα 6 δισεκατομμύρια και το 2011 τα 7 δισεκατομμύρια για να φθάσει σήμερα στα 8 δισεκατομμύρια, όπως προανεφέρθη. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Δύο θέματα της διεθνούς πολιτικής – τα οποία μάλιστα συνδέονται στενά μεταξύ τους – θα δικαιολογούσαν μεγάλο ενδιαφέρον και ανησυχία εκ μέρους της ελλαδικής κοινής γνώμης: η εξέλιξη της ρωσο-ουκρανικής διενέξεως αφ’ ενός και η τουρκική, έναντι της Ελλάδος, παροξυσμικώς πλέον κλιμακουμένη, επιθετικότης αφ’ ετέρου. Το πρώτο είναι ένα ζήτημα κατ’ εξοχήν διεθνούς ενδιαφέροντος, ένα ζήτημα με δυνητικές επιπτώσεις κοσμοϊστορικών διαστάσεων, πέρα από τις αμεσότατες οικονομικές συνέπειες που έχουν ήδη επέλθει, οι οποίες, κατά τρόπο πρωτοφανώς δραματικό, πλήττουν πρώτα και κύρια όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες, ερχόμενες να αποτελειώσουν τις καταρρέουσες από τα ισοπεδωτικά μέτρα των βλακωδών locke down οικονομίες. Το δεύτερο συνδέεται πιο στενά με τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα συνιστώντας άμεση και σαφή υπαρξιακή απειλή για την επιβίωση του Ελληνισμού, έχοντας διεθνείς προεκτάσεις επίσης.
Πόσο πολύ απασχολούν την ελληνική κοινή γνώμη τα δύο αυτά σοβαρότατα ζητήματα; Από ελάχιστα έως καθόλου! Αυτό, το εκ πρώτης όψεως, παράδοξο φαινόμενο εν μέρει εξηγείται αν λάβει κανείς υπ’ όψιν την τεχνητή διόγκωση άλλων, αναλογικώς ασημάντων, ειδήσεων εκ μέρους των μ.μ.ε. τα οποία έχουν την ευχέρεια να ιεραρχούν αυτοβούλως τα ζητήματα της επικαιρότητος με τον αντεστραμμένο τρόπο με τον οποίο συνηθέστατα τα παρουσιάζουν, επιβάλλοντας και τεχνηέντως συντηρώντας στις χειραγωγούμενες συνειδήσεις ενός αποχαυνωμένου κοινού μία απατηλή αίσθηση σημαντικότητας για ασήμαντες (ή εν πάση περιπτώσει μη συγκρίσιμης σημαντικότητας) ειδήσεις. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Υπάρχουν χρονικά διαστήματα στην παγκόσμια ιστορία κατά τα οποία ο χρόνος φαίνεται να πυκνώνει, ήτοι, περίοδοι κατά τις οποίες η ροή βαρυσημάντων γεγονότων, που επιφέρουν βαθιές μεταβολές στο πλανητικό γίγνεσθαι, καθίσταται καταιγιστική! Τέτοιες περίοδοι, εκ των υστέρων τουλάχιστον, ορίζονται ως ιστορικές καμπές, ιδίως μάλιστα εκ μέρους όσων αντιλαμβάνονται την ακολουθία των γεγονότων που αποκαλούμε «ιστορία» ως μία πορεία διαγράφουσα κυκλική (ή σπειροειδή) κίνηση.
Τέτοια φάση ιστορικής καμπής μοιάζει να διανύει η ανθρωπότητα τα τελευταία χρόνια. Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν το σκηνικό μίας ραγδαίας, πλανητικών διαστάσεων, μεταβολής; Πρόκειται για έναν ιδιόμορφο καμβά διαδικασιών που συνυφαίνονται. Συμβαίνει δηλαδή ποικίλες μεταβολές που συντελούνται αργά και σταθερά επί πολλές δεκαετίες, που όμως τώρα ωριμάζουν και παροξύνονται, να συνδυάζονται με άλλες λιγότερο ή περισσότερο συγκαιρινές μεταβολές, που με την σειρά τους λειτουργούν ως καταλύτες ακόμη μεγαλυτέρων μεταβολών.
Συνθήκη μακρού χρόνου ωριμάνσεως αποτελεί ιδίως η θεαματική βιολογική παρακμή της λευκής ευρωπαϊκής φυλής (και η, διά του μαζικού εποικισμού του ευρωπαϊκού χώρου από Ασιάτες και Αφρικανούς, αλλοίωσή της) και η παρεπόμενη πολιτισμική και πολιτική κάμψη των ευρωπαϊκών εθνών καθώς και η ταυτόχρονη ανάδυση και ενδυνάμωση νέων περιφερειακών δυνάμεων (συχνά προερχομένων από τις πρώην τριτοκοσμικές αποικίες των κάποτε κραταιών ευρωπαϊκών αυτοκρατοριών…) οι οποίες φιλοδοξούν να καταστούν νέες υπερδυνάμεις σε ένα υπό διαμόρφωση πολυπολικό σύστημα διεθνούς ισορροπίας. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Την ίδια αυτή περίοδο κατά την οποία η Τουρκία με περισσή ιταμότητα προαναγγέλει καθημερινώς, με όλους τους δυνατούς τρόπους, από στόματος κάθε επισήμου αξιωματούχου της, προεξάρχοντος του προέδρου της Erdogan, την πρόθεσή της να επιτεθεί στην Ελλάδα και να αποσπάσει τμήματα του εδάφους της, πράγμα που και εμπράκτως, άλλωστε, ούτως ή άλλως υλοποιεί με τις αλλεπάλληλες διελεύσεις ερευνητικών σκαφών, πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών της που παραβιάζουν τα χωρικά ύδατα και τον εναέριο χώρο της Ελλάδος, ένας ταυτόχρονος υβριδικός πόλεμος τελεί ύπουλα εν εξελίξει! Αναφερόμαστε στην συνεχή, συστηματική και σκόπιμη προώθηση των εκατομμυρίων μουσουλμάνων μεταναστών που έχει σκοπίμως η Τουρκία προελκύσει στο έδαφός της, προς την Ελλάδα, με προφανή σκοπό την δημογραφική αλλοίωση του πληθυσμού της Ελλάδος, την αποσάθρωση των δομών της και την τελεία διάλυση του κοινωνικού ιστού της, πράγμα που θα καταστήσει την Ελλάδα απολύτως αδύναμη να αντιτάξει την οιανδήποτε άμυνα, καταρρέοντας τελικώς ενώπιον της νεο-οθωμανικής ισχύος, ως ώριμο φρούτο…
Στο σχέδιο αυτό των Τούρκων, άμεσοι συνεργοί καθίστανται διά των πράξεων και παραλείψεών τους όλοι εκείνοι οι εγχώριοι πολιτικοί φορείς του εθνομηδενισμού και της εθνοαποδομήσεως, που λειτουργούν de facto ως συνεργάτες του Erdogan καθώς και όλοι οι αμέριμνοι και εθελότυφλοι μαζάνθρωποι που τους ψηφίζουν, κυρίως όμως το επίσημο ελληνικό κράτος και τα στελέχη της κυβερνήσεως που με τον τρόπο τους υποθάλπουν αυτήν την υβριδική τουρκική επιχείρηση αφελληνισμού. Ιδίως τις τελευταίες μέρες αυτή η επιχείρηση κλιμακώνεται με επίκεντρο τον Έβρο, με τις συνεχείς «ροές» λαθροεποίκων που προωθούν οι τουρκικές αρχές σε ελληνικό έδαφος.
Την δόλια, ακραία αντεθνική πολιτική της κυβερνήσεως Μητσοτάκη εν συνόλω και ειδικότερα του αρμοδίου υπουργού «μετανάστευσης» Νότη Μηταράκη, αποκαλύπτει και αναδεικνύει ανάγλυφα ένα σύντομο αλλά άκρως περιεκτικό και πολύ καυστικό κείμενο-κόλαφος, που λέει μεγάλες αλήθειες, το οποίο υπογράφει η «Παγχειακή Επιτροπή Αγώνος», το οποίο και αναδημοσιεύουμε εν συνεχεία, όπως δημοσιεύθηκε προσφάτως στην ιστοσελίδα του ΑΡΔΗΝ, υπό τον τίτλο: “Σουρωτήρι ο Έβρος, μόνιμη εγκατάσταση πληθυσμών στη Σάμο, δημιουργία πόλης μεταναστών στη Λέσβο!”
Είναι γνωστό από παλιά στους δημοσιογραφικούς κύκλους το κλισέ ότι «τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις». Για την αντιμετώπιση ενός τέτοιου ελλείμματος, τα δημοσιογραφικά αντίμετρα προσέλκυσης του κοινού παρέπεμπαν συνήθως στην θεματολογική σταθερά που συνοψίζεται στο εγγυημένο τρίπτυχο εντυπωσιασμού: «αίμα, σπέρμα, στέμμα»…
Κάτι όμως έχει αλλάξει, καθώς φαίνεται, διότι τα όσα συμβαίνουν ήδη κατά το πρώτο 10ημερό αυτού του Αυγούστου εμφανίζουν όχι ένα έλλειμμα αλλά, απεναντίας, έναν καταιγισμό ειδήσεων (με ρυθμό πολυβόλου!). Οι πλείστες εξ αυτών παραμένουν, βεβαίως, ενταγμένες στον προαναφερθέντα θεματολογικό άξονα: «αίμα» (βλέπε δολοφονίες), «σπέρμα» (βλέπε σεξουαλικά εγκλήματα κι σκάνδαλα), «στέμμα» (βλέπε ίντριγκες και σκάνδαλα της εξουσίας). [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]