Το πτώμα του Καθηγητoύ Darius Ratajack βρέθηκε σε ένα πάρκινγκ εμπορικού κέντρου στην δυτική πολωνική πόλη Opole, την 16η Ιουνίου 2010.
Το 2000, ο Ιστορικός και Καθηγητής Πανεπιστημίου Ντάριους Ράτατζακ απολύθηκε απο το Πανεπιστήμιο του Οπόλ, όπου εργάζονταν για 11 χρόνια και του απαγορεύθηκε να διδάσκει σε οποιοδήποτε άλλο πανεπιστήμιο για 3 χρόνια μετά την έκδοση του βιβλίου του , μέσα στο οποίο έγραφε οτι δεν ήταν επιστημονικώς εφικτόν να σκοτώσει κανείς εκατομμύρια ανθρώπους, σε “θαλάμους αερίων” του υποτιθέμενου “στρατοπέδου θανάτου”, Άουσβιτς. […]
Καθημερινώς συμβαίνουν τόσα γεγονότα που αφορούν την μοίρα της πατρίδος μας που μοιάζει δύσκολο ακόμα και να τα παρακολουθήσει κανείς σε επίπεδο ειδησεογραφίας.
Ας σκιαγραφήσουμε λοιπόν ακροθιγώς την εν Ελλάδι επίκαιρη κατάσταση.
Η χώρα έχει κατ’ ουσίαν χρεωκοπήσει. Η διακυβέρνησή της, εις ό,τι τουλάχιστον αφορά τα δημόσια οικονομικά, αν όχι και την εν γένει πολιτική, έχει εκχωρηθεί σε ένα υπερεθνικό διευθυντήριο που έχει de facto αναλάβει ρόλο ατύπου υπερκυβερνήσεως.
Παραλλήλως, βόμβες τεραστίας ισχύος εκρήγνυνται η μία μετά την άλλη, στην πρωτεύουσα και όχι μόνον, δίδοντας την εντύπωση ότι το κράτος βρίσκεται στα πρόθυρα της διαλύσεως, ο άλλοτε όρος «δημοσία τάξις» δεν μπορεί να προφερθεί παρά μόνον ως σαρκασμός, ενώ η ασφάλεια των πολιτών βρίσκεται παραδομένη στο έλεος ξεσαλωμένων αναρχοφρόνων συμμοριών αφενός και της παγιωμένης αλλοδαπής ληστοκρατίας αφετέρου…
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Καθώς παρακολουθούμε την εξέλιξη της υποθέσεως των προσφάτων συλλήψεων των φερομένων ως μελών της τρομοκρατικής οργανώσεως «Επαναστατικός Αγώνας» αξίζει να …
Είναι δυνατόν εν καιρώ οικονομικής κρίσης, οπότε αναστέλλονται χιλιάδες προσλήψεις σε έναν στενάζοντα από τίς συστηματικές κοινοβουλευτικές καταχρήσεις δημόσιο τομέα,να αναστέλλονται οι ποινές βαρέων ποινικών καταδίκων δια να προσληφθούν σε δημόσιοκαι Ο.Τ.Α. ;
Είναι δυνατόν εν καιρώ ακραίας και ανεξέλεγκτης εγκληματικότητας να αποφυλακίζονται έμποροι ναρκωτικών και λησταί δια να συμμετάσχουν σε διαγωνισμούς δημοσίων έργων;
Είναι δυνατόν εν καιρώ σφυροκοπήματος μέτρων άκρας λιτότητος, περικοπών επιδομάτων και συντάξεων κ.ο.κ. να χαρίζονται τα χρέη εμπόρων ναρκωτικών;
Αν και αρκετά κοινότυπη, η έκφραση «η ιστορία επαναλαμβάνεται» μοιάζει να επαληθεύεται με τρόπο χαρακτηριστικό στην περίπτωση της Ελλάδος.
Παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα τον θλιβερό Ελληνοαμερικανό … πρωθυπουργό της Ελλάδος να περιδιαβαίνει τις ευρωπαϊκές και όχι μόνον πρωτεύουσες και να συναντά ξένους ηγέτες εκλιπαρώντας τους, εν είδει ζητιάνου, προκειμένου να αποσπάσει κάποια υπόσχεση, έστω, για οικονομική και πολιτική εκ μέρους των βοήθεια και στήριξη. Παντού γίνεται δεκτός με (σχετική, φαινομενική τουλάχιστον) κατανόηση, πλην όμως, ουδείς των ευρωπαίων πολιτικών ηγετών δείχνει πρόθυμος να συνδράμει εμπράκτως. Εν τω μεταξύ, η οικονομική κατάσταση και η διεθνής θέση της χώρας μας επιδεινώνεται συνεχώς με τον κλοιό να σφίγγει επικίνδυνα…
Μήπως σας θυμίζει κάτι αυτό το σκηνικό;
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Παρά την αγωνιώδη προσπάθεια της κυβερνήσεως να οδηγήσει την χώρα σε μια «βελούδινη πτώχευση», εξαπολύοντας τα σκληρά, έξωθεν επιβαλλόμενα, οικονομικά …
Οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος στο πεδίο της οικονομίας επιβεβαιώνουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τις σταθερές θέσεις μας αναφορικά με τα αδιέξοδα στα οποία οδηγεί την ανθρωπότητα το παγκόσμιο μεταπολεμικό πολιτικοοικονομικό σύστημα εξουσίας. Εις ό,τι αφορά ειδικότερα τα της Ελλάδος, επαληθεύονται πανηγυρικώς οι θέσεις που εδώ και πολλά χρόνια υποστηρίζουμε σχετικώς με την δεινή και εντελώς επισφαλή θέση της χώρας, στα πλαίσια αυτού του διεθνούς συστήματος, ως αποτέλεσμα της εγκληματικά αντεθνικής πολιτικής που ακολούθησε το αισχρό, ξενόδουλο και απολύτως προδοτικό καταστημένο της μεταπολιτεύσεως, οδηγώντας την χώρα στην απόλυτο εξάρτηση (εν είδει δευτερεύοντος γραναζιού του δυτικού καπιταλισμού), στην ταπείνωση και την χρεωκοπία.