Xριστιανομουσουλμανισμός: η νέα οικουμενική θρησκεία.
Θα μπορούσαμε να αρχίσουμε την έρευνά μας διατυπώνοντας ένα απλούστατο ερώτημα: Ποιος ο ρόλος της Ελλάδος στη σύγχρονη Ευρώπη; Αυτό το ερώτημα φαντάζει πολύ ηθικό. Πριν την ηθική υπάρχει η γνωσιολογία. Άρα θα πρέπει να ξεκινήσουμε από άλλο ερώτημα: Ποια Ευρώπη ετοιμάζεται και ποια Ελλάδα προετοιμάζεται να υποβιβασθεί σε αυτή την Ευρώπη; Υποερωτήματα πολλά. Έχουμε άραγε αναρωτηθεί ότι όλα υπόκεινται σε ένα κεντρικό σχέδιο, ότι όλοι – Έλληνες και Ευρωπαίοι κυβερνώντες – είναι μέρος αυτού του σχεδίου, το οποίο απλά έχει ως προμετωπίδα την οικονομία προκειμένου να ελέγχει τις μάζες τη στιγμή κατά την οποία κρυφά και ύπουλα προωθούνται εξουσιαστικές και γεωπολιτικές αλλαγές;
Ας υπενθυμίσουμε και πάλι τα δύο κυρίαρχα πολιτικοοικονομικά συστήματα τα οποία χτίζουν το οικονομικό και πολιτειακό προφίλ της σύγχρονης Eυρώπης. Η αστική δεξιά και η προλεταριακή αριστερά, τα οποία κυβέρνησαν την Ελλάδα από το 1974 έως το πρώτο τέταρτο του 21ου αι. (περίπου). Αυτό το οποίο θα πρέπει οπωσδήποτε να σημειώσουμε είναι ότι η σημερινή Ευρώπη είναι δημιούργημα των νικητών του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Εάν σκεφθούμε ότι οι νικητές ήταν κυρίως οι Αμερικανοί, οι Άγγλοι και οι Σοβιετικοί, θα καταλάβουμε ότι η αστική δεξιά (η οποία στη χώρα μας αντιπροσωπεύθηκε από τη Ν.Δ. και το πασόκ) είναι ο ένας πόλος επάνω στον οποίο στηρίχθηκε το όραμα της Ευρώπης των νικητών του Β΄ παγκοσμίου πολέμου.[…][ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Θερινό Hλιοστάσιο.
Θερινό ηλιοστάσιο σήμερα! Ο ζωοδότης ήλιος, το αιώνιο σύμβολο της σοφίας, της πνευματικότητος, της ζωτικής ενεργείας και της δημιουργίας, για όλους τους αρίους λαούς, φθάνει (για το βόρειο ημισφαίριο) στο απόγειο του ετησίου κύκλου του, σημαίνοντας την έναρξη του θέρους, την μεγαλύτερη και φωτεινότερη ημέρα του έτους.
Επ’ ευκαιρία του Θερινού Ηλιοστασίου, εκφράζουμε τις θερμότερες ευχές μας προς όλους τους συναγωνιστάς και φίλους! Ο Αιώνιος Ήλιος της φυλής μας ας φωτίζει τον νου και την καρδιά όλων μας, ας μας δίνει δύναμη και έμπνευση, διαλύοντας τα νέφη και απωθώντας τους κάθε λογής μιαρούς τσαρλατάνους και αγύρτες, στους χαλεπούς καιρούς της σκοτεινής εποχής που διανύουμε.
Ὁ ἰνδοευρωπαϊκὸς θεσμὸς τῆς *Koryos.
*Koryos εἶναι ἡ ἀναδομημένη λέξις τῆς Πρωτο-Ἰνδοευρωπαϊκῆς γλώσσης ποὺ δηλώνει τὴν ὁμάδα τῶν νεαρῶν, ἀνηλίκων, ἀνυπάνδρων καὶ ἀκτημόνων πολεμιστῶν γιὰ τὴν ὁποία, καθὼς καὶ γιὰ τὶς ἐξ αὐτῆς ὁμάδες προερχόμενες, χρησιμοποιεῖται ἀρκετὰ συχνὰ στὴν διεθνὴ βιβλιογραφία ὁ γερμανικὸς ὅρος Männerbund (, πληθ.:) Männerbünde. Παράγωγα αὐτῆς τῆς ἀρχικῆς λέξεως ἀνευρίσκονται στὶς γλῶσσες ποὺ ἐκπήδησαν μέσῳ τῆς βαθμιαίας διαφοροποιήσεως ἀπὸ τὴν ἀρχικὴ ΠΙΕ, ὅπως τὰ ἀκόλουθα, ὅλα ἀρσενικοῦ γένους, ποὺ σημαίνουν “στρατός” ἢ στρατιωτικὴ ὁμάς/συγκρότηση”: Λιθουανικὸ Kᾱriαs, Παλαιο-Περσικὸ Kᾱrα-, Παλαιο-Ιρλανδικὂ cuire, Παλαιο-Γερμανικὸ harja, Γοτθικὀ harjis, Παλαιο-Νορδικὸ herr, Παλαιο-Αγγλικὸ here, Μέσο Ιρλανδικὸ cuire. Στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα ἐπεβίωσε ὑπὸ τὴν μορφὴν τοῦ τίτλου ἀλλὰ καὶ ἀνθρωπονυμίου Κοίρανος· ὑπὸ μὲν τὴν πρώτη δηλώνει τὸν ἀρχηγό, διοικητὴ στρατοῦ ἢ ἡγεμόνα: « οἵ τινες ἡγεμόνες Δαναῶν καὶ κοίρανοι ἦσαν· » (Ἰλιάς Β487), ἐν ὧ ὑπὸ τὴν δεύτερη συναντᾶται ἐκ νέου στὴν Ἰλιάδα ὡς ὄνομα ἑνός Λυκίου πολεμιστοῦ ποὺ φονεύεται ἀπὸ τὸν Ὀδυσσέα (Ε667) καὶ ἑνὸς Κρητὸς ὁδηγοῦ ἅρματος, ὁ ὁποῖος πέφτει νεκρὸς ἀπὸ τὸ δόρυ τοῦ Ἕκτορος ( 612-620). Παράγωγά της ἀποτελοῦν ἐπ’ ἴσης τὸ Θεσσαλικὸ ὄνομα Κόρρος καὶ τὸ μακεδονικὸ Κόρραγος.
20 Ἀπριλίου 1889 – 20 Ἀπριλίου 2015.
126 ἔτη συμπληρώνονται σήμερα ἀπὸ τῆς γεννήσεως τοῦ, ἀναμφισβητήτως, πλέον πολυσυζητημένου ἀλλὰ καὶ πλέον κατασυκοφαντημένου καὶ διεστρεβλωμένου ἀνδρὸς τῆς συγχρόνου Ἱστορίας: τοῦ Ἀδόλφου Χίτλερ.
Τὸ ἀβυσσαλέον ἰουδαϊκόν-ταλμουδικὸν ἐναντίον του μῖσος ἔχει δυστυχῶς πλήρως συσκοτίσει καὶ δηλητηριάσει τὴν κρίσιν, τὴν σκέψιν καὶ τὰ συναισθήματα τοῦ μεταπολεμικοῦ λευκοῦ ἀνθρώπου, κατὰ τρόπον ποὺ αὐτὸ ἐχρησίμευσεν εἰς τοὺς ἀστροφόρους πράκτορας τοῦ ἐνεργοῦ Θανάτου νὰ τὸ χρησιμοποιήσουν ὡς ἐφαλτήριον διὰ τὴν ὁλικὴν, πλέον, ἐκρίζωσιν κάθε ὑγιοῦς ζωτικοῦ ἐνστίκτου, συναισθήματος καὶ σκέψεως, κάθε στοιχειώδους βιολογικῆς καὶ πνευματικῆς ἐρριζώσεως εἰς τὰ ἴδια νάματα καὶ πηγὰς Ζωῆς, Παραδόσεως καὶ Ὑπάρξεως.
Τοιουτοτρόπως ἔχει ἡ Ζωή, ἡ ἰδία Ψυχὴ καὶ ἡ Παράδοσις ἀντικατασταθῆ ὑπὸ ψευδῶν ἐννοιῶν, τεχνητῶν ἀρχῶν, ἐκβαλλουσῶν εἰς μίαν ἠθικὴν αὐτοχειριασμοῦ τοῦ λευκοῦ ἀνθρώπου ὡς εἴδους: αὐτοχειριασμοῦ μὲν ἀρχικῶς κατὰ τὸ βιοψυχικὸν καὶ νοητικὸν ἐπίπεδον συντελουμένου, ποὺ ὅμως τελικῶς, ἐπιτρέποντας μέσῳ τῶν ὀχλοκρατικῶν παγίδων τοῦ Συστήματος τὸν πλήρη στρατηγικὸν ἐξανδραποδισμὸν τῆς δημοκρατικῆς “πολιτικῆς”, ἄγει τάχιστα καὶ μετὰ μαθηματικῆς ἀκριβείας καὶ εἰς τὸν ῥιζικὸν βιολογικὸν ἀφανισμὸν τῶν εὐγενεστέρων εἰδῶν τῆς ἀνθρωπότητος καὶ δὴ τῆς Λευκῆς Φυλῆς συνολικῶς, καθὼς εἰς τὸ προσκήνιον ἀναδύεται ὁ πιθηκοτενὴς φαιὸς μαζάνθρωπος ὡς διάδοχος τῶν λευκῶν εὐρωπαίων, ὅπως προδιέγραψε ὁ ἰαπωνεβραῖος ἐλευθεροτέκτων Coudenhove-Kallergi, ὁραματιστὴς τῆς “Πανευρώπης” (1923, προγραμματικῆς του διακηρύξεως/σχεδιασμοῦ).
Η “ΤΡΙΤΗ” ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ
Ὁ Μαρξισμός (Ἀριστερά) καὶ ὁ Καπιταλισμός (Δεξιά) εἶναι τὰ 2 ἀντιδιαμετρικὰ σημεῖα (εἶναι πολέμια μεταξύ τους) τοῦ ἴδιου ἄξονα. Εἶναι καὶ οἱ 2 ἰδεολογίες ἄκρως ὑλιστικές, οἰκονομοκεντρικὲς καὶ ἀντιλαμβάνονται τὸν Ἄνθρωπο ὡς παραγωγικὴ μονάδα καὶ ὄχι ὡς ψυχοσωματικὴ ὁλότητα. Οἱ 2 αὐτὲς ἰδεολογίες ἀντιπροσωπεύουν τὰ 2 ἄκρα μίας μονοδιάστατης θεωρήσεως, μίας εὐθείας, ἡ ὁποία ἔχει ἐπιβληθῇ δολίως καὶ κατὰ συνέπειαν ἔχει θεωρηθῇ ἐσφαλμένως ὡς τὸ γεωμετρικὸ μοντέλο τοῦ πολιτικοῦ (καὶ κατ’ ἐπέκτασιν κοσμοθεωρητικοῦ) φάσματος.
Αὐτὸ τὸ μοντέλο ἔχει σκοπίμως καὶ δολίως «ἀφήσει ἀπ᾿ ἔξῳ» τὴν τρίτη μεγάλη ἰδεολογία ποὺ ἔχει ξεπροβάλει ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη ἱστορία καὶ ἡ ὁποία δέν ἀνήκει πουθενὰ ἐπάνῳ στὴν προαναφερθεῖσα εὐθεία (στὴν ὁποίαν ἀνήκει καὶ τό -ἐπίσης οἰκονομοκεντρικὸ φυσικά- «κέντρο»), ἀλλὰ εὑρίσκεται ἔξω, ὑπεράνω καὶ ἐπέκεινα αὐτῆς:[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Ο τρόπος της «αριστεράς» εξουσίας.
Το σύμπαν – ειδικά από τον Ηράκλειτο και μετά – είναι ενιαίο, όχι ως τέτοιο αλλά στο μυαλό των ελλόγων ανθρώπων. Όλα πλέον μπορούν να ιδωθούν σαν μία συνέχεια ∙ σε όλα τα επίπεδα μπορούμε να ανακαλύψουμε αιτίες, τρόπους και σκοπούς, σύμφωνα με τους οποίους εκτυλίσσονται γεγονότα και συμβάντα. Ο Ηρακλείτειος Λόγος και μετέπειτα ο μετασωκρατικός λόγος έθεσε σειρά και τάξη στον κόσμο, εύκολα μπορούμε να κατανοήσουμε παραμέτρους και παράγοντες που κινούν τον κόσμο μας.
Tὸ ἐπίκαιρο νόημα τῆς ἐπετείου τῆς Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας τοῦ 1821: Ἀντίσταση στὸν συντελούμενο ἐθνικὸ ἀφανισμό!
Έλληνες συμπατριώτες, η Πατρίδα μας διανύει τα τελευταία στάδια οριστικού αφανισμού/ξερριζώματος!
Το Ελληνικό Έθνος, με ιστορία άνω των 4.000 χρόνων, που κρατήθηκε διά πυρός και σιδήρου διά μέσου των αιώνων, που αντιμετώπισε με ηρωικούς αγώνες αναρίθμητες εισβολές, επιδρομές κι αιματηρούς πολέμους, που παρ᾿ όλ᾿ αυτά άντεξε κι έμεινε ζωντανό, ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ συστηματικής ΔΙΑΛΥΣΕΩΣ υπό ένα προδοτικό και βαθύτατα αντεθνικό κατεστημένο, που απεργάστηκε την πλήρη χρεωκοπία και αστοχία σε κάθε επίπεδο και τομέα – με ειδικότερες συνέπειες την δραματική υπογεννητικότητα των Ελλήνων, εκ παραλλήλου προς ένα πρωτοφανή μαζικό εποικισμό της χώρας, μιαν αληθινή ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ από αναρίθμητα ΣΤΙΦΗ αλλοφύλων εισβολέων, που εισρέουν από τα ουσιαστικώς αφύλακτα σύνορα στα ενδότερα της χώρας!
Η Πατρίδα μας, που γέννησε τόσους κορυφαίους ποιητές και αναμορφωτές, φιλοσόφους, καλλιτέχνες και ήρωες, ΑΝ ΔΕΝ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΣΚΟΥΜΠΩΘΟΥΜΕ, θα καταντήσει ΣΥΝΤΟΜΩΤΑΤΑ μια χώρα φυλετικώς ξένη προς τους Έλληνες, μη λευκή και μάλλον ισλαμική!!!
Η Πατρίδα μας, που γέννησε τόσους κορυφαίους ποιητές και αναμορφωτές, φιλοσόφους, καλλιτέχνες και ήρωες, ΑΝ ΔΕΝ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΣΚΟΥΜΠΩΘΟΥΜΕ, θα καταντήσει ΣΥΝΤΟΜΩΤΑΤΑ μια χώρα φυλετικώς ξένη προς τους Έλληνες, μη λευκή και μάλλον ισλαμική!!!
Καθημερινά καταφθάνουν μέσω Τουρκίας, που προθύμως και συστηματικώς τους προωθεί στην Ελλάδα, εκατοντάδες λαθρέποικοι από Μέση Ανατολή, Β. Αφρική και Ασία. Επεκτείνοντας το προδοτικό έργο των αντεθνικών κυβερνήσεων Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, η κομπανία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έχουσα πλέον τα ηνία της Ελλάδος, κλείνει στους λαθρεποίκους το μάτι ακόμη και για χορήγηση ιθαγενείας – μηδέ καν απλής υπηκοότητος, ΜΗΔΕΝΙΖΟΝΤΑΣ κάθε έννοια ελληνικής εθνικής ταυτότητος κι επαληθεύοντας πλήρως το πολιτικό της στίγμα ως ανθελληνικής συμμορίας διεθνιστών!
Οι πρώτες ενέργειες της νέας κυβερνήσεως ήσαν ενδεικτικές: Εδόθη εντολή να μη συλλαμβάνεται κανείς λαθρέποικος και να εκκενωθούν οι χώροι προσωρινής κρατήσεως! Τους τάζουν χορήγηση αδειών παραμονής, προσκαλώντας έτσι και τ᾿ αδέλφια τους να εισρεύσουν! Οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί από όπου κυρίως προέρχονται αριθμούν δισεκατομμύρια (Πακιστάν, Αφγανιστάν, Ιράκ, Συρία, Β. Αφρική κ.λπ.) εν εκρήξει, όπου το να μετακινηθούν στην Ευρώπη αποτελεί κοινό όνειρο! Επιδίωξη δε όχι μόνο τζιχαντικών κύκλων, αλλά και του Καντάφι ακόμα, ήταν και είναι η κατάληψη της Ευρώπης με την δύναμη της λαοπλημμύρας και υπεργεννητικότητος των αραβικών στιφών εισβολέων.
Και πόσους τέλος πάντων θα πρέπει ακόμη να δεχθεί η Ευρώπη κι η Ελλάδα ειδικότερα, μη και “στραβώσει” ο αρρωστημένος κι εγκληματικός ψευδο-ανθρωπιστικός αυτισμός των αριστεροφιλελευθέρων ονειροβατών και της “πολιτικής ορθότητός” τους;;; “Ορθότητος” που εξασφαλίζει ακριβώς την ΑΜΕΣΗ εθνική και φυλετική εξαφάνισή μας, μέσα σε ελάχιστες δεκαετίες! Για να μη αναφερθούμε στην ασφάλεια, την εγκληματικότητα, τις μεταδοτικές ασθένειες, τους βιασμούς, τις κλοπές, τις ληστείες, τις ανθρωποκτονίες – την κόλαση που θα μεσολαβήσει, έως ότου πνιγούμε στα αισχρά απόνερα της αφροσύνης και της δειλίας μας!
ΕΛΛΗΝΑ ΞΥΠΝΑ, ΣΥΝΕΤΙΣΟΥ! – ΑΡΝΗΣΟΥ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΟΥ!
Θα συνεχίσουμε την δειλή παθητικότητά μας και υποταγή σ᾿ αυτό που, όντως, είναι “μοιραίο”, εφ᾿ όσον τουλάχιστον η φαύλη αντεθνική ομοταξία της προδοτικής Μεταπολιτεύσεως κρατάει ακόμη τα ηνία της χώρας;
Αυτοί οι μελαμψοί ισλαμικοί λαθρέποικοι, πολλοί των οποίων ασπάζονται και το τζιχάντ («ιερό» πόλεμο κατά των απίστων) προς επιβολήν του ισλαμικού νόμου (Σαρίας) και στην Ευρώπη, είναι ακριβώς ίδιοι με τα τέρατα που η φρίκη τους σαρώνει το Ιράκ, την Συρία, την Υεμένη κ.λπ. .
Κράτος, κατὰ τὰς ἀντιλήψεις τοῦ ἐθνικοσοσιαλισμοῦ, εἶναι ἡ ὀργάνωσις μιᾶς κοινωνίας φυσικῶς καὶ ψυχικῶς ὁμοίων ἀνθρώπων πρὸς ἀποτελεσματικωτέραν ἐπίτευξιν τῆς διατηρήσεως τοῦ εἴδους της καὶ πραγματοποίησιν τοῦ ὑπὸ τῆς Προνοίας ὁρισθέντος εἰς αὐτὴν σκοποῦ. Τὸ κράτος δὲν εἶναι αὐτὸ καθ᾿ἑαυτὸ σκοπός, ἀλλὰ μέσον πρὸς σκοπόν, ὅστις ἀμέσως μὲν εἶναι ἡ ρηθεῖσα συντήρησις καὶ προαγωγὴ μιᾶς κοινωνίας ὁμοίων ἀνθρώπων, ἐμμέσως δὲ καὶ τελικῶς ἡ δημιουργία ἀνωτέρου ἀνθρωπίνου πολιτισμοῦ. Κράτη, ποὺ δὲν κέκτηνται πλήρη συνείδησιν τοῦ ἀπωτέρου τούτου σκοποῦ, εἶναι ἐκτρωματικὰ καὶ δὲν ἔχουν κανένα λόγον ὑπάρξεως.
Η δουλεία κατά τον Αριστοτέλη ενυπάρχει φύσει. Ξεκινώντας από την Πλατωνική έννοια του φύσει δούλου, κατά τον Σταγειρίτη φιλόσοφο δέον να διακριθεί σαφώς και διαχωρισθεί το άρχον του αρχομένου. Στον Κόσμο, συνεχόμενο διά της αρμονικής τάξεως και, συναφώς, κάποιας εγγενούς οντικής ιεραρχίας, είναι το φυσικόν, «πέφυκεν», το ανώτερον να άρχει του υποδεεστέρου του· το οποίον πρέπει να υπακούει στις επιταγές του υπερτέρου του όντος, προς επιτέλεσιν του έργου το οποίο η φύση προέβλεψε και για τους δύο, συμφώνως προς την Κοσμικήν Τάξιν. Ο νόμος αυτός διέπει και την σχέση κυρίου και δούλου στην αρχαιοελληνική κοινωνία. Η τάξις αυτή επιτρέπει την επίτευξη της ιδίας φύσεως και στα δύο μέρη, εφ᾿ όσον και καθ᾿ όσον η σχέσις των αντανακλά την αρχική τους φύσι. Είναι δε εντελώς εσφαλμένη η διαδεδομένη, κυρίως μετά τους χριστιανικούς χρόνους, διαστρέβλωσις ότι οι δούλοι στην αρχαία Ελλάδα αντεμετωπίζοντο ως «αντικείμενα» και δεν ετύγχανον κανενός σεβασμού: απεναντίας. Τούτο μάλλον απετέλει ίδιον των βαρβάρων δουλοκτητών. Εκεί, όμως, δεν δύναται καθόλου να γίνει λόγος περί κοσμικής τάξεως αλλά περί περιστασιακής και στρεβλής σχέσεως δυνάμεως. Αυτό συμβαίνει, μάλιστα, στον ύψιστο βαθμό ακριβώς στην εποχή μας, όπου οι ευγενέστεροι υποδουλώνονται ολικώς στους αυθάδεις υπανθρωπίνους μεγιστάνας του χρήματος και των λοιπών στρεβλών κριτηρίων δυνάμεως της σκοτεινής μας εποχής.
Έλληνα πατριώτη! Αναλογίσου τα παιδιά σου, την βαρειά ευθύνη σου για το μέλλον της Πατρίδος ΣΟΥ. Οι προγονοί μας κατάφεραν με σκληρούς αγώνες και ποταμούς αίματος ν᾿ αποτινάξουν τον ισλαμικό ζυγό, εν μέρει τουλάχιστον. ΕΜΕΙΣ δε, με την δειλή παθητικότητα και αδράνειά μας, ανάξια κι αισχρά παραδίδουμε “στο πιάτο” την χώρα μας ως λεία και τρόπαιο στους βαρβάρους! Η νέα επελαύνουσα Δουλεία θα είναι ανεπίστρεπτη κι οριστική, με βασικό υπαίτιο τον παθητικό ενδοτισμό απέναντι στους σάπιους κήρυκες του «πολυπολιτισμού», του «αντιρατσισμού» και του ουσιαστικού μας συλλογικού αυτοχειριασμού.
Μη τους δίνεις άλλο χώρο! ΑΝΟΡΘΩΣΟΥ ΚΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΟΥ ΤΩΡΑ!
Περὶ ἀρχεγόνων ὄφεων καὶ Ἀετῶν – ἤ, περὶ ἀρχεκάκων λογοτεχνικῶν αὐλοκολάκων καὶ ἡλιακῶν ποιητῶν…
… Ἀητός, ποὺ σἂν ἀντίκρυσε τὸ πρῶτο Φῶς μιὰ ᾿μέρα,
Στὴν πρώτη του φωλῃά,
Δύο ἄνθια οὐράνια ἐμύρωσαν τὸ μαγικό του λίκνο
Τῶν Νιβελούγκων ἡ ψυχὴ μὲ τὸν Σιλλέρειο κύκνο·
Κι ἡ θεία του ματιά,
Σἂν ἄστρο ᾿στὸν αἰθέρα
Ἔγεινε λάμψη Ἀπόλλωνος καὶ Ἄρεως φωτιά!
Ἔχουμε ὀλίγα τινὰ εἰς ἀπάντησιν τῆς πομπωδῶς ὀχλογλισχρώδους, καπήλως καὶ ψευδῶς “ἑλληνόφρονος”, ἤτοι “ἑλληναράδικης” τοποθετήσεως ἐν κυνοβουλίῳ τοῦ γνωστοῦ ἐκκεντρικοῦ ἐπιδειξιομανοῦς καὶ … ἐπαναστάτου τῆς ὑποταγῆς καὶ τῆς συμμορφώσεως Ζουράρι (αὐτοῦ ποὺ κατὰ τὸ παρελθὸν ἐχαρακτήρισε τὶς ὀριενταλικὲς κατανύξεις τοῦ Σφακιανάκη ὡς τραγούδια μέ … δωρικὴν χροιάν!!!), ἐν σχέσει πρὸς τὴν Γερμανίαν διὰ μέσου τῶν αἰώνων, τὴν ὁποίαν ἠθέλησεν ὄχι ἁπλῶς νὰ περιγράψῃ ὡς τὸν κακεντρεχῆ ἀπόλυτον καὶ … προαιώνιον δυνάστην μας, ἀναξίως οὕτω συρόμενος ὄπισθεν εὐτελῶν λαϊκιστικῶν παραχαράξεων – πρωτοστατούντων “ἀναλυτῶν” τῆς πεντάρας,[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
H σύγχρονος αόρατος χείρ.
Πολλά είναι τα ερωτήματα που μας απασχολούν σχετικά με τον τρόπο που κινείται και εκτυλίσσεται ο κόσμος μας. Ας θυμηθούμε και μόνο το Αριστοτελικό τελεολογικό κριτήριο. Σύμφωνα με αυτό τίποτε στο σύμπαν, στον κόσμο, στην φύση δεν είναι τυχαίο. Η φύση δημιουργεί επάνω σε προκαθορισμένη κλίμακα προκειμένου να εκτυλίξει μία πολύ συγκεκριμένη σειρά ενεργειών, οι οποίες πάντα κάπου αποσκοπούν. Όλα γύρω μας εκπηγάζουν από συγκεκριμένες ιδέες και εκπροσώπους αυτών, οι οποίες σε κάθε περίπτωση πάντα και παντού κάπου στοχεύουν. Σε καμμία των περιπτώσεων δεν θα πρέπει να δεχθούμε την τυχαιότητα ως κυρίαρχη δύναμη του πλανήτη μας. Ο Σταγειρίτης είναι σαφής σε αυτό. Η φύση κρύβει μέσα της τον σκοπό, την οδό προς το κάτι.
“Ὁ Ἐθνικοσοσιαλισμὸς” (Ἐκ τοῦ ἔργου «Ἡ κοινωνικὴ οἰκονομικὴ ἐν τῆ ἱστορικῇ της ἐξελίξει» – 1950 – ὑπὸ Δημοσθένους Στεφανίδου)
Κράτος, κατὰ τὰς ἀντιλήψεις τοῦ ἐθνικοσοσιαλισμοῦ, εἶναι ἡ ὀργάνωσις μιᾶς κοινωνίας φυσικῶς καὶ ψυχικῶς ὁμοίων ἀνθρώπων πρὸς ἀποτελεσματικωτέραν ἐπίτευξιν τῆς διατηρήσεως τοῦ εἴδους της καὶ πραγματοποίησιν τοῦ ὑπὸ τῆς Προνοίας ὁρισθέντος εἰς αὐτὴν σκοποῦ. Τὸ κράτος δὲν εἶναι αὐτὸ καθ᾿ἑαυτὸ σκοπός, ἀλλὰ μέσον πρὸς σκοπόν, ὅστις ἀμέσως μὲν εἶναι ἡ ρηθεῖσα συντήρησις καὶ προαγωγὴ μιᾶς κοινωνίας ὁμοίων ἀνθρώπων, ἐμμέσως δὲ καὶ τελικῶς ἡ δημιουργία ἀνωτέρου ἀνθρωπίνου πολιτισμοῦ. Κράτη, ποὺ δὲν κέκτηνται πλήρη συνείδησιν τοῦ ἀπωτέρου τούτου σκοποῦ, εἶναι ἐκτρωματικὰ καὶ δὲν ἔχουν κανένα λόγον ὑπάρξεως.
Τὸν ἀνώτερον ἀνθρώπινον πολιτισμὸν ποὺ ἐπιδιώκει τὸ κράτος, δὲν δημιουργεῖ κυρίως εἰπεῖν αὐτό, ἀλλὰ τὸ περιεχόμενόν του, τὸ ἐντὸς τοῦ κράτους εὑρισκόμενον ἔθνος ἤ – ὡς λέγει ὁ Hitler – ἡ ὑπ΄αὐτοῦ διατηρουμένη φυλή. Ὅλαι ὅμως αἱ φυλαὶ δὲν προσιδιάζουν ἐξ ἴσου πρὸς πολιτιστικὴν ἀνάπτυξιν. Ὑπάρχουν ὑπὸ τὴν ἔποψιν ταύτην φυλαὶ ἀνώτεραι καὶ φυλαὶ κατώτεραι, ἄν καὶ ἐνίοτε ἡ ἱκανότης αὐτὴ εὑρίσκεται ἐν λανθανούσῃ καταστάσει καὶ ἐκδηλοῦται μόλις αἱ ἐξωτερικαὶ συνθῆκαι τὸ ἐπιτρέψουν. Κατὰ τὸν ἐθνικοσοσιαλισμόν, μόνη ἡ ἀρία φυλὴ προσιδιάζει πρὸς πολιτιστικὴν ἀνάπτυξιν, εἰς δὲ τοὺς κόλπους της (κατὰ τοὺς Γερμανοὺς ἐθνικοσοσιαλιστάς) προεξάρχει τὸ γερμανικὸν ἔθνος, προωρισμένον ὑπὸ τῆς Προνοίας νὰ μεγαλουργήσῃ εἰς τὸν κόσμον. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Η ΣΥΝΑΦΕΙΑ ΔΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΒΑΡΒΑΡΟΥ ΣΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ.
Η δουλεία κατά τον Αριστοτέλη ενυπάρχει φύσει. Ξεκινώντας από την Πλατωνική έννοια του φύσει δούλου, κατά τον Σταγειρίτη φιλόσοφο δέον να διακριθεί σαφώς και διαχωρισθεί το άρχον του αρχομένου. Στον Κόσμο, συνεχόμενο διά της αρμονικής τάξεως και, συναφώς, κάποιας εγγενούς οντικής ιεραρχίας, είναι το φυσικόν, «πέφυκεν», το ανώτερον να άρχει του υποδεεστέρου του· το οποίον πρέπει να υπακούει στις επιταγές του υπερτέρου του όντος, προς επιτέλεσιν του έργου το οποίο η φύση προέβλεψε και για τους δύο, συμφώνως προς την Κοσμικήν Τάξιν. Ο νόμος αυτός διέπει και την σχέση κυρίου και δούλου στην αρχαιοελληνική κοινωνία. Η τάξις αυτή επιτρέπει την επίτευξη της ιδίας φύσεως και στα δύο μέρη, εφ᾿ όσον και καθ᾿ όσον η σχέσις των αντανακλά την αρχική τους φύσι. Είναι δε εντελώς εσφαλμένη η διαδεδομένη, κυρίως μετά τους χριστιανικούς χρόνους, διαστρέβλωσις ότι οι δούλοι στην αρχαία Ελλάδα αντεμετωπίζοντο ως «αντικείμενα» και δεν ετύγχανον κανενός σεβασμού: απεναντίας. Τούτο μάλλον απετέλει ίδιον των βαρβάρων δουλοκτητών. Εκεί, όμως, δεν δύναται καθόλου να γίνει λόγος περί κοσμικής τάξεως αλλά περί περιστασιακής και στρεβλής σχέσεως δυνάμεως. Αυτό συμβαίνει, μάλιστα, στον ύψιστο βαθμό ακριβώς στην εποχή μας, όπου οι ευγενέστεροι υποδουλώνονται ολικώς στους αυθάδεις υπανθρωπίνους μεγιστάνας του χρήματος και των λοιπών στρεβλών κριτηρίων δυνάμεως της σκοτεινής μας εποχής.
Το ρεύμα των «ταυτοτικών» ομάδων στην Ευρώπη.
Ο κίνδυνος επιταχύνσεως του εκφυλισμού των Ευρωπαϊκών λαών και κατ’ επέκταση αυτού η υπογεννητικότητα, η φυλετική επιμειξία και η πλήρης πολιτισμική αλλοτρίωση δεν βρίσκεται πλέον προ αλλά εντός των πυλών. Η διαστροφή της επιβαλλομένης μείξεως με αλλόφυλες πλημμυρίδες, κυρίως στις «προηγμένες» χώρες του Βορρά, καθώς και η υποταγή στην επιθετική πολιτική των σκοταδιστικών Σουνιτικών Ισλαμικών κέντρων σε ολόκληρη την Ευρώπη, αποτελούν ακραία σημάδια όχι απλής αδυναμίας λόγω γηράνσεως αλλά συντονισμένης εκφυλιστικής αφανίσεως του Λευκού Ανθρώπου και του Πολιτισμού αυτού, σχεδόν αυτοχειριασμού. Ανάμεσα στις ποικίλες μορφές αντιδράσεως σε αυτόν τον ανηλεή πόλεμο ένδοθεν διαλύσεως έχει εμφανισθεί εντόνως το τελευταίο διάστημα το ρεύμα των λεγομένων «ταυτοτικών κινήσεων» το οποίο, ξεκινώντας από την Γαλλία, έχει κατορθώσει να επεκταθεί σε αρκετές χώρες της Ευρώπης.
Τις ρίζες αυτών των κινήσεων στην μεταπολεμική Ευρώπη θα πρέπει να τις αναζητήσουμε κυρίως σε δύο προσωπικότητες οι οποίες επηρέασαν, έπλασαν και διαμορφώνουν ακόμη τον λεγόμενο χώρο της νέας δεξιάς στην Γαλλία. Μία δεξιά η οποία βέβαια ουδεμία σχέση έχει με την εγχώρια αντίστοιχη κατ’ όνομα και μόνον «δεξιά». Πρόκειται για τον Alain de Benoist και τον Guillaume Faye. Κύριοι θεωρητικοί της ομάδος GRECE (Groupement de recherché et d’ etudes pour la civilisation Europeenne) και της Nouvelle Droite, εξέδωσαν ή συμμετείχαν σε πληθώρα περιοδικών, βιβλίων, συνεδρίων και κινήσεων κατά βάση θεωρητικών για την διαμόρφωση της σκέψεως και εν συνεχεία της πολιτικής προς μία Ευρώπη των Εθνών. Και ο μεν πρώτος παραμένει ακόμη στα ίδια επίπεδα αποστασιοποιήσεως από τον ακτιβισμό, ενῷ ο G. Faye αποτελεί ένα νέο κέντρο πολιτικού ακτιβισμού. Ειδικώς με το βιβλίο του «Αρχαιοφουτουρισμός», όπου αναζητά τον συγκερασμό της αρχαιότητος με τον σύγχρονο κόσμο, πέτυχε να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει προς τον ακτιβισμό αρκετές ομάδες.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]