Φύση-φυλή-βιοποικιλότης-προσαρμογή και επιβίωση. (Μία άλλη ανάγνωση του «ρατσισμού»)
Το σύγχρονο πολιτικο-οικονομικό Σύστημα, σε παγκόσμιο επίπεδο, κατά πάγιο τρόπο επιδιώκει τον αποπροσανατολισμό και την διαστρέβλωση της πραγματικότητος, επιβάλλοντας μία διεστραμμένη «λογική», κατευθυνομένη προς την άρση της φυσικής τάξεως, διά της υβριστικής κυριαρχικής επιβολής του ανθρώπου επί της φύσεως.
Είναι όμως δυνατόν ο άνθρωπος πραγματικά να επικρατήσει των φυσικών δυνάμεων;
Ο Όσβαλντ Σπένγκλερ στο βιβλίο του «Ο άνθρωπος και η τεχνική» σημειώνει το εξής: «η παγκόσμια ιστορία είναι τραγική, διότι συνιστά την πορεία του ανθρώπου προς την συντριβή του, και η συντριβή αυτή οφείλεται στην εξέγερση του ανθρώπου ενάντια στην φύση». [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Στις 3 Οκτωβρίου του 2020 δόθηκε στην δημοσιότητα η τρίτη εγκύκλιος του Πάπα Φραγκίσκου (
Προ ολίγων ημερών γίναμε (τηλε)θεατές της εισβολής ενός οργισμένου «όχλου» εντός του μεγάρου όπου στεγάζεται το αμερικανικό κογκρέσο (Καπιτώλιο) στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ, Ουάσιγκτον. Πέρα από τις ατέρμονες ορθοπολιτικές φλυαρίες και τις ανακυκλούμενες κοινοτοπίες που αναπαράγουν τα συστημικά μ.μ.ε., εκφράζοντας την «αγανάκτηση», τον «αποτροπιασμό» και την «ανησυχία» τους για την «ολισθηρή» ατραπό στην οποία εισήλθε η «πρώτη μεγάλη σύγχρονη δημοκρατία» και επί πολλές δεκαετίες κυρίαρχη παγκόσμια υπερδύναμη, θεωρούμενη «υπόδειγμα» πολιτικής και οικονομικής ελευθερίας, το πράγματι εντυπωσιακό αυτό γεγονός αποκαλύπτει, στους οξυδερκείς παρατηρητές, το βαθύτατο πολλαπλό χάσμα που σοβεί εντός του εθνοτικού, φυλετικού και πολιτισμικού μωσαϊκού, που ονομάζεται «αμερικανική κοινωνία». Η ετερογενής σύσταση του πληθυσμού των ΗΠΑ, η πολυφυής εθνοπολιτισμική υπόσταση και ιδιάζουσα πολιτειακή δομή αυτής της χώρας, επί των οποίων στηρίχθηκε η συγκρότηση και εξέλιξη των πολιτικών θεσμών και η μεγέθυνση της ισχύος της, την οποία προέβαλλε και επεξέτεινε, με διάθεση, μάλιστα, επιβολής, σ’ ολόκληρο τον κόσμο, ιδίως μετά το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου, συνιστούν μία πραγματικότητα που μας υποχρεώνει να αναλύσουμε προσεκτικά και να ερμηνεύσουμε εις βάθος τα πρόσφατα γεγονότα, καθώς αποτελούν πιθανότατα το προανάκρουσμα μετασχηματισμών ιστορικών διατάσεων και παγκοσμίου εμβελείας. 
Είναι η ανθρώπινη ζωή το «υπέρτατο αγαθό»; Είναι οι ζωές όλων των ανθρώπων εξ ίσου σημαντικές; Έχει την ίδια σημασία η ζωή ενός εκ των οκτώ παιδιών ενός νέγρου στην Σομαλία με την ζωή του ενός και μοναδικού παιδιού ενός Έλληνα ή ενός Γερμανού; Η χριστιανική και η συγγενική της μαρξιστική κοσμοθεώρηση, βασιζόμενες σε μια ισοπεδωτική διαστρέβλωση της πραγματικότητος που, τελείως βολικά για τους μετρίους που ονειρεύονται μεγαλεία, εξισώνει τους πληβείους με τους αρίστους, επιβάλλουν να δοθεί θετική απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα.
Συνηθίζουμε ν΄ αναφέρουμε και να στηλιτεύουμε την πνευματική κατάπτωση και το νερούλιασμα του χαρακτήρος του σημερινού λευκού ανθρώπου, καθώς παρακολούθει και σε πολλές των περιπτώσεων πρωτοστατεί, άλλοτε ναρκωμένος και άλλοτε φοβούμενος, τον πνευματικό αλλά και βιολογικό του αφανισμό.
Οι εικόνες από την «εξέγερση» των ξεσαλωμένων νέγρων των Η.Π.Α. – εξέγερση υποκινούμενη από ύποπτα κέντρα αφανών χρηματοδοτών, τύπου G. Soros – είναι ακόμα νωπές. Κι αν έχει κάπως περιοριστεί το μέγεθος των διαφυλετικών ταραχών σε σύγκριση με το προηγούμενο διάστημα, το πρόβλημα στις Η.Π.Α. είναι υπαρκτό και παραμένει οξύ. Οι κοινωνία των Η.Π.Α. αποτελεί καζάνι που βράζει, το οποίο είναι βέβαιο ότι θα (ξανα)εκραγεί. Το, καθοδηγούμενο από τα ίδια κέντρα, κύμα διεθνούς προπαγάνδας, εξαπλώνεται τάχιστα σε όλη την υφήλιο, με την πολυπλόκαμη διασπορά της αποκρουστικής προπαγάνδας που συνοδεύει και ενισχύει το παρδαλό κίνημα B.L.M., να πλήττει ιδιαιτέρως (και) τις μεγαλουπόλεις της δυτικής Ευρώπης, οι οποίες βαδίζουν ολοταχώς στον ίδιο ολέθριο δρόμο! Διότι δεν είναι μόνο οι Η.Π.Α., με την πολυφυλετική πανσπερμία που επέτρεψαν να διαμορφωθεί στους κόλπους τους, που διολισθαίνουν στο φυλετικό χάος. Τον ίδιο κίνδυνο διατρέχουν όλες οι χώρες οι οποίες, υπό τις ευλογίες των αρχιερέων του, κρατούντος, μεταπολεμικώς, πολιτιστικού μαρξισμού και την δράση των πολιτικών/οικονομικών/δημοσιογραφικών διασπορέων και πολλαπλασιαστών του, άνοιξαν τις πύλες των ευρωπαϊκών πατρίδων στην μαζική εισβολή αλλοφύλων που ταχέως αλλοτριώνει την εθνοτική και φυλετική υπόστασή τους ως λευκών εθνών! Εσχάτως γίνονται προσπάθειες προωθήσεως του ιδίου κινήματος νεγροφιλίας και στην Ελλάδα, πρωτοστατούντος του Ιδρύματος Ωνάση (!) το οποίο, όπως διαφημίζει, οργάνωσε συζήτηση στην οποία μιλούν «Αφροέλληνες (!!!) για το ρατσισμό που βιώνουν στην Ελλάδα»… Μετά τους «Αφροαμερικανούς», μαθαίνουμε λοιπόν τώρα και για…«Αφροέλληνες». 
Οργή και θλίψη προκάλεσε η, εν πολλοίς αναμενόμενη, καθώς είχε προαναγγελθεί, απόφαση του Ερντογάν για μετατροπή της μεγαλοπρεπούς τρουλαίας βασιλικής της Αγ. Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, αυτού του μεσαιωνικού κατασκευαστικού θαύματος των αρχιτεκτόνων Ανθεμίου του Τραλλιανού και Ισιδώρου του Μιλησίου, από επισκέψιμο μουσειακό χώρο όπως ήταν εδώ και δεκαετίες (ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς υπό την προστασία της UNESCO), σε ισλαμικό τέμενος. Η απόφαση εθεωρήθη προσβολή όχι τόσο (ή τουλάχιστον όχι μόνο) εναντίον της Ελλάδος, όσο εναντίον της Ορθοδοξίας και του Χριστιανισμού εν γένει, αλλά και του πολιτισμένου κόσμου εν συνόλω, χαρακτηριζομένη ως απεχθής πράξη φανατισμού και βαρβαρότητος. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για μία ενέργεια άκρως συμβολική (είναι καταφανώς γελοίος ο ισχυρισμός ότι χρειαζόταν ένα ακόμα τζαμί για τους μουσουλμάνους στην Κωνσταντινούπολη, όταν ακριβώς δίπλα στην Αγ. Σοφία βρίσκεται, ως γνωστόν, το λεγόμενο «μπλέ τζαμί» – αναλόγως κολοσσιαίων διαστάσεων, αν και όχι εφάμιλλο σε αρχιτεκτονική αρτιότητα, συγκρινόμενο με την Αγ. Σοφία την οποία ματαίως προσπάθησαν να «ξεπεράσουν» οι κατασκευαστές του…), που έρχεται να δικαιώσει την ιστορική θεώρηση περί της συγκρούσεως των πολιτισμών (προς δόξαν του Samuel Huntington…).