Στην άκρως παρακμιακή σύγχρονη εποχή αντιστροφής των πάντων, και πρωτίστως των αξιών, η σημαντικότερη αξία όλων, η αλήθεια, έχει υποβαθμιστεί και περιθωριοποιηθεί τόσο πολύ που δεν αναφέρεται καν ως βασική αξία, και πλέον η ατόφια, ανόθευτη μορφή της είναι ευδιάκριτη μόνο σε ελάχιστα μεμονωμένα άτομα υψηλής ποιότητος και συγκροτήσεως. Αντ’ αυτής έχουν επιβληθεί ψευδοαξίες που βασίζονται σε λέξεις αλλοιωμένες, ασαφείς και άνευ ουσιαστικού νοήματος, με εξέχοντα παραδείγματα την “ισότητα” και την “ελευθερία”. Αυτές οι ψευδοαξίες αποτελούν το προσωπείο ενός σαθρού συστήματος αντιστροφής και διαστροφής, αποτελούν το παραπέτασμα καπνού, το πέπλο που κρύβει από τις αδαείς μάζες τον πραγματικό πυλώνα του συστήματος – το ψεύδος. Το ψεύδος, τόσο ξένο προς τα Άρια ένστικτα και την Αρία κοσμοθεωρία, αλλά τόσο οικείο στην ψυχοσύνθεση των σημιτικών φυλών και άλλων φυλών της Ανατολής, έχει μολύνει βαθύτατα τις δυτικές κοινωνίες και τον λοβοτομημένο δυτικό άνθρωπο ώστε δεν αποτελεί υπερβολή εάν ισχυριστούμε ότι πλέον οτιδήποτε γνωρίζει (ή νομίζει ότι γνωρίζει), οτιδήποτε πιστεύει (ή νομίζει ότι πιστεύει), οτιδήποτε αισθάνεται (ή νομίζει ότι αισθάνεται), είναι ψευδές, είναι κατασκευασμένο από τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ, τα ελεγχόμενα μέσα “κοινωνικής δικτύωσης”, τους ξεπουλημένους πολιτικούς, τους ψευδο-καλλιτέχνες, τους ψευδο-λόγιους, τους ψευδο-ιερείς.
Ένα τέλειο παράδειγμα της κυριαρχίας του ψεύδους μονοπωλεί την διεθνή επικαιρότητα το τελευταίο διάστημα, καθώς ο “τρομακτικός” ιός που απειλούσε την ανθρωπότητα με αφανισμό έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα για να δώσει την θέση του στο “δράμα που βιώνουν οι νέγροι” στις ΗΠΑ. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Εκτεταμένες ταραχές ξέσπασαν – και συνεχίζουν εδώ και μέρες να μαίνονται με κλιμακούμενη ένταση και με νέες αναφορές σε νεκρούς και τραυματίες – σε πολλές πόλεις των Η.Π.Α. εξ αφορμής του θανάτου ενός 46χρονου νέγρου από έναν (λευκό) αστυνομικό στην πόλη Minnealopis της πολιτείας Minnesota κατά την διαδικασία συλλήψεως του πρώτου. Οι ενεχόμενοι αστυνομικοί φέρονται (σύμφωνα με βίντεο που κυκλοφόρησε) να πίεσαν υπέρμετρα το κεφάλι του προσαγόμενου στο έδαφος, προσπαθώντας να του περάσουν χειροπέδες, κατά τρόπο που δυσχέραινε την αναπνοή του, επιφέροντας τελικώς τον θάνατό του. Η στάση του αστυνομικού περιγράφηκε ως “άσκηση υπέρμετρης αστυνομικής βίας” από τα μ.μ.ε., που έσπευσαν να εκδώσουν καταδικαστική ετυμηγορία εις βάρος του αστυνομικού, χαρακτηρίζοντας το περιστατικό, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο, ένα ακόμη “ρατσιστικό” έγκλημα… Το πόσο …“ρατσιστής” είναι βέβαια ο κατηγορούμενος αστυνομικός μπορεί να γίνει αντιληπτό από το γεγονός ότι είναι παντρεμένος με γυναίκα ασιατικής καταγωγής, από το Λάος… Επίσης, αξίζει να παρατηρηθεί ότι, ουδέποτε λαμβάνουν δημοσιογραφική έκταση φόνοι αστυνομικών από κακοποιούς, ιδίως όταν, όπως είναι το σύνηθες, το θύμα είναι λευκός και ο θύτης ανήκει κάποια “μειονότητα”. Τότε το έγκλημα δεν λαμβάνει διαστάσεις δημοσιότητος και σε καμία περίπτωση δεν χαρακτηρίζεται “ρατσιστικό”… Μόνον όταν το θύμα ανήκει σε “μειονότητα” χαρακτηρίζεται το έγκλημα “ρατσιστικό”, ακόμα και αν συμβεί ο θύτης-αστυνομικός να προέρχεται επίσης από “μειονότητα”!
Εν τούτοις κατά πρόσφατο δημοσίευμα της Washington Post το 2015 π.χ. οι αστυνομικοί σκότωσαν διπλάσιους λευκούς απ’ ό,τι μαύρους πολίτες, αφού το 50% των θυμάτων της αστυνομίας ήταν λευκοί έναντι 26% μαύρων και τούτο παρά την τελείως δυσανάλογη μερίδα μαύρων εγκληματιών: Έτσι συμφώνως προς στοιχεία του υπουργείου Δικαιοσύνης που κοινοποιεί η Heather MacDonald στην Wall Street Journal το 2009 κατά τις στατιστικές του υπουργείου Δικαιοσύνης το 62% των ληστειών, το 57% των φόνων και το 45% των επιθέσεων στις 75 μεγαλύτερες κομητείες της χώρας διεπράχθη από μαύρους, παρ’ ότι οι μαύροι αποτελούν το 15% του πληθυσμού αυτών των περιοχών. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
In the previous episode of Aristogenesis we presented an overview of the early Indo-Europeans, the early Aryans. We followed their migrations from their first well-documented areas of appearance, at the steppes North of the Black and the Caspian Sea about 4.000 BC, into the whole of the European continent and to southwestern Asia. The coming of the Aryans was the most dramatic event in the history of the European continent and has for ever changed the anthropological landscape by re-defining and re-forming Europe into our Aryan Fatherland. The conquest and transformation of Europe was gradual and continued through millennia, as the different branches of the Aryan people came forth, developed their individual cultures by imposing the central patriarchal and upward, to Sky and Light, oriented features of their own character and tradition on the earlier inhabitants, thus evolving along more or less separate paths. The numerous Aryan tribes, seeds of the forthcoming nations and civilizations, sprang out and grew up as branches of the great oak of our race, and despite their accumulated differences and variations, they have always shared common fundamental characteristics and a uniquely distinct worldview manifest in their religious attitudes, their mythology and cosmogony and their philosophic contemplations: This remains only true as long as and at the extent that our peoples retain their basic racial purity, and also remain “true to themselves”, as dictated as a central imperative by the Tradition and the greatest Aryan sages: from Heraklit, Pindar and Apollo’s central directive in Delphi (“know thy self”), where he had slain the subterrestrial snake-monster of the pre-Aryan chthonic cult, and from the eugenic “Laws of Manu” in ancient India down to the Neoplatonic esoteric teachings of sages such as of Meister Eckehardt or Scottus Erigena and down to Goethe and Schiller. This essential authenticity and truthfulness to ourselves amounts to becoming conscious of and reaffirming our racial character: a character that derives from a common vibrant, imperishable and form giving inner centre: The eternal Soul of our Race.
Έχουν χυθεί τόνοι μελάνης για το φαινόμενο Χίτλερ, ως επί το πλείστον υπό το ανεστραμμένο πρίσμα του ιουδαϊκού κατεστημένου – και, ως εκ τούτου, δεν έχουμε σκοπό να αναπτύξουμε καμμιάν “απολογία” σχετικά με τα έργα και τις ημέρες του ούτε και να προσπαθήσουμε να ενδιατρίψουμε στις όποιες “ναζιστικές βαναυσότητες” έλαβαν χώρα κατά την διάρκειαν του μεγάλου πολέμου, όπως στρεβλώς και μονομερώς καταλογίζουν οι πολέμιοι των ευρωπαϊκών εθνικών ιδεωδών.
Για εμάς που νοιώθουμε την ελληνικότητα κατά τις ριζικές της αρχετυπικές ποιότητες και άρα με μια βαθυτέρα αίσθηση, αυτήν της Αρίας Ουσίας, ο Αδόλφος Χίτλερ αποτελεί έναν εμπνευσμένο Οδηγό, μίαν ενσάρκωση της ίδιας της κοσμικής Αρίας Βουλήσεως, ένα πραγματικό Ηγέτη της αληθούς Πολιτείας, όπως αυτή μας είχε περιγραφεί πριν από αιώνες από τον θείο Πλάτωνα.
Η Πολιτεία ρυθμίζει τις εξωτερικές πράξεις των ανθρώπων και χαράσσει τα όρια μέσα στα οποία τους επιτρέπει την ελεύθερη δράση. Έχει την δύναμη να επιβάλλει απόλυτα την θέλησή της στις εξωτερικές εκδηλώσεις και ακόμα να επηρεάζει τις εσωτερικές διαθέσεις και τάσεις των υπηκόων της.
Είναι επιβλητικό το κύρος της Πολιτείας και ο επιτηρητικός της ιδεατός ρόλος αποτελεί αντανάκλαση του Κοσμικού Μέτρου και Αρμονίας, εν συναρτήσει ασφαλώς πἀντα προς την φυλετική ψυχή του λαού που την απαρτίζει.
Η πρωτόγνωρη κατάσταση που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα, για τα δεδομένα της μεταπολεμικής Ευρώπης, έχει μεταβάλει άρδην την καθημερινότητα σχεδόν του συνόλου των Ευρωπαίων. Πέρα από τις αναφορές θανάτων και κρουσμάτων, τις επιδημιολογικές αναλύσεις και τις σπουδές πάνω στις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας, με τις οποίες μας βομβαρδίζουν καθημερινώς, υπάρχει και μια άλλη ενδιαφέρουσα προσέγγιση στην όλη κατάσταση, που έχει να κάνει με τις κοινωνιολογικές προεκτάσεις του φαινομένου, καθώς μας έχει παρουσιαστεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μελέτη των αντιδράσεων της μάζας αλλά και της πολιτικής των “δημοκρατικών” κυβερνήσεων της Ευρώπης απέναντι σε μια γενικευμένη κρίση.
Σε σχέση με τον τρόπο που λειτουργεί η μάζα έχουν γραφεί τόσα πολλά από μεγάλους στοχαστές του παρελθόντος που οποιαδήποτε ανάλυση δεν έχει να προσθέσει τίποτα το καινούργιο. Ο μεγάλος Γκουστάβ Λε Μπον (Gustave Le Bon) στο μνημειώδες έργο του “Η ψυχολογία των μαζών” (Psychologie des Foules) παρατηρεί ότι ο συλλογικός δείκτης ευφυίας ενός όχλου σαφώς υπολείπεται του μέσου όρου ευφυίας των μελών του. Δεν απαιτούνται περαιτέρω αναλύσεις. Ας παρατηρήσουμε απλώς ότι η ενδελεχής μελέτη της ψυχολογίας και των τρόπων αντιδράσεως των μαζών, δεδομένου και του κρισίμου ρόλου της μάζας στα “δημοκρατικά” πολιτεύματα, καθιέρωσε την διδασκαλία των σχετικών, ιδιαιτέρως σημαντικών, μαθημάτων στα πανεπιστήμια στα οποία φοιτούν οι επαγγελματίες πολιτικοί,
Η Ιερή ιδέα του Εθνικοσοσιαλισμού αντιπροσωπεύει ο,τιδήποτε ευγενές και ανωτροπικό. Ο Εθνικοσοσιαλισμός απετέλεσε την τελευταία προσπάθεια εξευγενισμού της ανθρωπότητος. Και ένας τέτοιος εξευγενισμός θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με την επαναφορά της φυσικής τάξεως, με την αντιστροφή της σημερινής αντιστροφής. Οι ανήκοντες στην φυλή του φωτός, όσοι ήταν βιολογικώς, ψυχικώς και πνευματικώς ακέραιοι, ήταν και είναι προορισμένοι να ηγηθούν αυτής της προσπάθειας. Αυτό εννοούσε και ο Μέγας Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ όταν έλεγε ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός δεν είναι προς εξαγωγήν. Η φυσική τάξη είναι πρωτίστως βιολογικώς καθορισμένη, και είναι μάταιο να αναζητούμε την άρια πνευματικότητα και τον άριο ψυχισμό εκεί όπου δεν υπάρχει η πρώτη ύλη. Η ακτινοβολία που εκπέμπει αυτή η μεγάλη ιδέα αντανακλάται και προσελκύει όσους κατέχουν έναν ευγενή κεντρικό πυρήνα, και οι οποίοι είναι και οι μόνοι που μπορούν να την κατανοήσουν στην ολότητά της.
Στην διάρκεια των τελευταίων ετών παρατηρούνται στην χώρα μας συνεχείς, ενορχηστρωμένες και ποικιλόμορφες επιθέσεις εναντίον του χριστιανισμού με διαρκώς αυξανόμενη ένταση. Το παράδειγμα των τραγελαφικών στολισμών του δήμου Αθηναίων εν όψει των Χριστουγέννων, αν και φαινομενικώς ήσσονος σημασίας, δείχνει ξεκάθαρα τις προθέσεις του πολιτικού καταστημένου. Παρότι είναι σαφές ότι το δεδομένο μίσος της αριστεράς προς τον χριστιανισμό έχει εδραιώσει μια μεγάλης εκτάσεως εκστρατεία αντιχριστιανικής προπαγάνδας, ιδιαιτέρως από την μεταπολίτευση και μετά, οπότε και η αριστερά ανέλαβε την πνευματική/πολιτιστική καθοδήγηση της χώρας με τις ευλογίες της δεξιάς, οι πρόσφατες επιθέσεις που δέχεται ο χριστιανισμός εισάγουν καινούργια στοιχεία, που δείχνουν ξεκάθαρα ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια μεγάλης κλίμακος προσπάθεια αποχριστιανισμού της χώρας. Στις επιθέσεις αυτές πέρα από την αριστερά σημαντικότατο ρόλο πλέον διαδραματίζουν και οι νεοφιλελεύθεροι κύκλοι της δεξιάς, που υποτίθεται ότι εκφράζει συντηρητικά/πατριωτικά ένστικτα. Επίσης η επίσημη Εκκλησία επιδεικνύει μια πρωτοφανή στάση αδιαφορίας και απάθειας απέναντι στις επιθέσεις, με μόνον κάποιες σποραδικές αντιδράσεις από συγκεκριμένους ιεράρχες να δείχνουν ότι υπάρχει έστω και η παραμικρή διάθεση άμυνας. Στο παρελθόν, παρά τις λυσσαλέες προσπάθειες των κύκλων της “διανόησης”, το λαϊκό θρησκευτικό ένστικτο σε συνδυασμό με την επιρροή συντηρητικών δυνάμεων στην πολιτική και αλλού, αλλά βεβαίως και την αντίσταση που προέβαλε η επίσημη Εκκλησία, είχαν κατάφερει να ανασχέσουν ώς έναν βαθμό τις επιθέσεις εναντίον του χριστιανισμού, αν και η σταδιακή του υποχώρηση, κυρίως στη νεολαία, είναι δεδομένη.
Überall also, wo etwas Typisches und Typenzeugendes aufsteht, wirkt der Mann als die zeugende Ursache. Zwei der größten männlichen Akte der Geschichte aber heißen Staat und Ehe.
…
Der Staat ist nirgends die Folge eines gemeinsamen Gedankens von Mann und Frau gewesen, sondern das Ergebnis des auf irgendeinen Zweck zielstrebig eingestellten Männerbundes.
………..
Der erste, überall in der Welt entstehende Zweckverband ist der Zusammenschluß der Krieger einer Sippe, eines Stammes, einer Horde zwecks gemeinsamer Sicherung gegen eine fremde feindliche Umwelt. Beim Unterjochen des einen Stammes durch einen anderen wurde auch der eine besiegte kriegerische Zweckverband dem anderen, siegenden eingegliedert. So entstand der erste Keim des unbewußt in der Idee vorhandenen Zweckverbandes “Staat”.
Alles, was wir gleichnishaft mit Rom, Sparta, Athen, Potsdam bezeichnen, nimmt vom kriegerischen Männerbunde seinen Ausgang.
Aber auch das ganze staatliche Wesen Chinas, Japans, Indiens, Persiens, Ägyptens beruht auf diesem Urgrunde, der unter ruhigeren äußeren Verhältnissen dann einen verschiedenartigen Charakter erhielt, jedoch im Kern stets ein Männerbund blieb: und das bis zum Untergang der einen oder anderen Kultur. Den Untergang aber bedeutete die Auflösung des Gedankens eines männlichen Zuchtsystems, einer männlichen typenbildenden Norm.
Anfred Rosenberg (Der Mythus des 20. Jahrhunderts)
Translation:
Thus everywhere that something concerning types, and type forming, arises, the male is operative as the creative cause. Two of the greatest male acts of all time are calledState and Marriage.
…….
The State has nowhere been the consequence of a common thought of men and women, but the fruit of the will and activity of a male association, a formation, a brotherhood of purposefully acting, consciously toward a goal oriented men.
…………
The first purposeful association that arose anywhere in the world was the groups and formations of warriors of a clan, or tribe, or horde. It was formed for the purpose of creating a common security against a hostile alien environment. In the subjugation of one tribe by another, the defeated league of warriors was incorporated into the victoriousone.Thus the first germ of the unconsciously as an idea then already formed deliberate and organized community of the State arose.
Everythingthatweviewas kind of paradigmabout Rome, Sparta, Athens and Potsdam has been launched by some league of warrior men. The bases of the state systems of China, Japan, India, Persia and Egypt also rest upon this primal ground which, under calmer external conditions, received a different kind of character. In its core, however, it always remained an allied league of men, even until the decline of one or the other culture. But decline signified the dissolution of the idea of a male system of training, of a male, type forming, norm.
The spine of any race, any nation, even more of any State deserving its name as such one is made up by its men. The overall level, condition, forming power, character and reputation of the men is paramount for moulding the character, the dynamic and the viability or not of the society, of the state, of the nation, of the race.
It is therefore no coincidence, that the white males are being so intensely targeted and fired at by all means and from all those sides, who either by nature or through degeneration and instrumentalization in the hands of our natural racial enemies behave as being in a total war against white men and white masculinity, and this with such a fierce hatred, combined with devilish cunningness, that the weakened and intensely degenerated modern white male is usually more or less succumbing to that pressure, in despair and more or less in confusion mumbling and excusing, in accordance with the characteristic of our era critical lack of courage and clarity.
Αποτελεί σύνηθες φαινόμενο, να ακούμε από διάφορες προσωπικότητες αλλά κι εκπροσώπους ποικίλων φορέων να ομιλούν περί της κρίσεως που διέρχεται ο σημερινός πολιτισμός ή για την έκπτωση των αξιών που μέχρι πρό τινος οδηγούσαν την ανθρωπότητα σε μια σχετικώς «ομαλή» πορεία, χωρίς ν᾿ αντιλαμβάνονται τις περισσότερες φορές (εάν ευθέως δεν εμφορούνται από δόλο) ότι και οι ίδιοι είναι φορείς αυτής της εκτροπής, εναρμονιζόμενοι ψυχῇ τε και σώματι με το πνεύμα και τις επιταγές της συγχρόνου αντικοσμικής και απάνθρωπης Καταπτώσεως και των ψυχονοητικών και πολιτιστικών συμπλεγμάτων της.
Σ᾿ εμας που τηρούμε μιαν άλλην θέαση του Κόσμου, που διαπνεόμεθα από μιαν ευαισθησία διαφορετικού τύπου, που μας διακρίνει μία ριζικώς διαφορετική αντίληψη για τον πολιτισμό και τον άνθρωπο, μία συνολική και ολιστική ενιαία θέαση χωρίς ρωγμές και κατατμήσεις αλλά εκ παραλλήλου σ᾿ όλα τα επίπεδα, όπου μάλιστα κυρίως κεντρικήν θέση κατέχει η βιοθεωρία και το βίωμα σφραγίζοντας την αυθεντική εκπροσώπηση και ενσάρκωση της Ιδέας, παρόμοιες αλλοίθωρες κι επιδερμικές, αν μη κι επίπλαστες, προσεγγίσεις όχι απλώς μας είναι απολύτως ξένες αλλά μας προξενούν και αλλεργικές αντιδράσεις…
Έχουμε πολλαπλώς κι επανειλημμένως αναφερθεί σε συναφή κεντρικά ζητήματα, είτε ευθέως είτε εμμέσως ή υπαινικτικώς, στην ιστοσελίδα μας. Κρίνουμε σκόπιμο όμως ν᾿ αναδείξουμε μια πιο «γήινη» κι απτή διάσταση του ζητήματος, η οποία σαφώς εντάσσεται και λειτουργεί ιεραρχικώς μέσα στην ενότητα όπου εντάσσεται φυσικώς – και πάντα βεβαίως διά της τριττής παραδοσιακής θεάσεως κατά το Πνεύμα – την Ψυχή – και το Σώμα.
Είναι σε όλους οικεία η εικόνα του ηγέτου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας πάπα Φραγκίσκου, να νίβει κάθε λίγο και λιγάκι “συμβολικώς” τ
ις ποδάρες διαφόρων αφρικανών μεταναστών, τους οποίους καλεί στην έδρα του στο Βατικανό, μη χάνοντας ευκαιρία για εμετική ορθοπολιτική πρ
οπαγάνδα υπέρ των αλλοφύλων εποίκων των ευρωπαϊκών πατρίδων. Καθ’ όμοιον τρόπο, κατά το μάλλον ή ήττον, πράττουν και πολλοί σημαίνοντες εκπρόσωποι του ημετέρου “ορθοδόξου” ιερατείου – για να μην μιλήσουμε για τους πρώτους διδάξαντες, τους απολύτους κήρυκες του πολυπολιτισμικού/πολυφυλετικού αντι-λευκού κηρύγματος, προτεστάντες (…). Απέναντι σ΄αυτούς τους σαπιοκήρυκες βρέθηκε, κατά τρόπο εκπληκτικό ο Θιβετιανός Βουδιστής ηγέτης, ο Δαλάι Λάμα, ο οποίος βρήκε το θάρρος να μιλήσει ανοιχτά, δημοσίως, δίχως να μασήσει τα λόγια του, αναφορικώς με την μεταναστευτική λαίλαπα και να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για την θνήσκουσα Ευρώπη! Και δεν είναι η πρώτη φορά που λαμβάνει παρόμοια τολμηρή δημόσια τοποθέτηση (βλέπε παλαιότερό μας σχετικό δημοσίευμα: https://www.armahellas.com/?p=17944).
Κατά την μακραίωνη ζωή του Ελληνικού Έθνους τόσο η πολιτειακή του συγκρότηση σε ελεύθερο κράτος, όσο και οι μικρότεροι κύκλοι συσσωματώσεως των ατόμων, εμφάνισαν ποικίλες μορφές, πάντοτε όμως παρέμενε αναλλοίωτο ένα γενετικό πολιτικό κύτταρο: η έμφυτος τάση προς ενεργό πολιτικό ενδιαφέρον για τα κοινά και συμμετοχή στην διοίκηση.
Από του αρχαίου «ἄστεως» μέχρι των συγχρόνων κοινοτήτων η τάση αυτή – εκπηγάζουσα από την αγάπη προς την ελευθερία, κύριο ινδοευρωπαϊκό γνώρισμα (αναφέρουμε τις αρχαίες γερμανικές μοναρχίες που όπως αναφέρει ο Τάκιτος ήσαν αρχικώς αιρετές, και το χαρακτηριστικό παράδειγμα του αρχαίου ισλανδικού «θίνγκ» δηλαδή ενός τοπικού κοινοβουλίου, όπου οι ελεύθεροι οπλοφόροι άνδρες, κάτοχοι ίσων πολιτικών δικαιωμάτων, συνέρχονταν σε ορισμένη ημερομηνία για να εκφέρουν τον νόμο και να αποδώσουν δικαιοσύνη. Σ΄ όλη την αρχαία Ευρώπη αυτή η παράδοση σ’ ένα κοινοτικό αίσθημα ιδιαιτέρως ισχυρό, σε μια ροπή προς το «ζην από κοινού» που οδηγεί στην σταθερή προτεραιότητα του κοινού συμφέροντος) – εκφράζεται διά της αξιώσεως οι άρχοντες να αναδεικνύονται διά της ενεργού πολιτικής (ήτοι κοινοτικώς και όχι ατομικώς και ιδιοτελώς καθωρισμένης) βουλήσεως του σώματος των αρχομένων (αυστηρώς καθωρισμένων, σε αντίθεση με την σύγχρονη άμορφη μάζα του κοινοβουλευτισμού).