Some actual thoughts on MEN, WHITENESS, ORDER, STATE and RESTORATION…

Überall also, wo etwas Typisches und Typenzeugendes aufsteht, wirkt der Mann als die zeugende Ursache. Zwei der größten männlichen Akte der Geschichte aber heißen Staat und Ehe.

Der Staat ist nirgends die Folge eines gemeinsamen Gedankens von Mann und Frau gewesen, sondern das Ergebnis des auf irgendeinen Zweck zielstrebig eingestellten Männerbundes.

………..

Der erste, überall in der Welt entstehende Zweckverband ist der Zusammenschluß der Krieger einer Sippe, eines Stammes, einer Horde zwecks gemeinsamer Sicherung gegen eine fremde feindliche Umwelt. Beim Unterjochen des einen Stammes durch einen anderen wurde auch der eine besiegte kriegerische Zweckverband dem anderen, siegenden eingegliedert. So entstand der erste Keim des unbewußt in der Idee vorhandenen Zweckverbandes “Staat”.

Alles, was wir gleichnishaft mit Rom, Sparta, Athen, Potsdam bezeichnen, nimmt vom kriegerischen Männerbunde seinen Ausgang.

Aber auch das ganze staatliche Wesen Chinas, Japans, Indiens, Persiens, Ägyptens beruht auf diesem Urgrunde, der unter ruhigeren äußeren Verhältnissen dann einen verschiedenartigen Charakter erhielt, jedoch im Kern stets ein Männerbund blieb: und das bis zum Untergang der einen oder anderen Kultur. Den Untergang aber bedeutete die Auflösung des Gedankens eines männlichen Zuchtsystems, einer männlichen typenbildenden Norm.

Anfred Rosenberg (Der Mythus des 20. Jahrhunderts)

 

Translation:

Thus everywhere that something concerning types, and type forming, arises, the male is operative as the creative cause. Two of the greatest male acts of all time are called State and Marriage.

…….

The State has nowhere been the consequence of a common thought of men and women, but the fruit of the will and activity of a male association, a formation, a brotherhood of purposefully acting, consciously toward a goal oriented men.

…………

The first purposeful association that arose anywhere in the world was the groups and formations of warriors of a clan, or tribe, or horde. It was formed for the purpose of creating a common security against a hostile alien environment. In the subjugation of one tribe by another, the defeated league of warriors was incorporated into the victorious one. Thus the first germ of the unconsciously as an idea then already formed deliberate and organized community of the State arose.

Everything that we view as kind of paradigm about Rome, Sparta, Athens and Potsdam has been launched by some league of warrior men. The bases of the state systems of China, Japan, India, Persia and Egypt also rest upon this primal ground which, under calmer external conditions, received a different kind of character. In its core, however, it always remained an allied league of men, even until the decline of one or the other culture. But decline signified the dissolution of the idea of a male system of training, of a male, type forming, norm.

The spine of any race, any nation, even more of any State deserving its name as such one is made up by its men. The overall level, condition, forming power, character and reputation of the men is paramount for moulding the character, the dynamic and the viability or not of the society, of the state, of the nation, of the race.

It is therefore no coincidence, that the white males are being so intensely targeted and fired at by all means and from all those sides, who either by nature or through degeneration and instrumentalization in the hands of our natural racial enemies behave as being in a total war against white men and white masculinity, and this with such a fierce hatred, combined with devilish cunningness, that the weakened and intensely degenerated modern white male is usually more or less succumbing to that pressure, in despair and more or less in confusion mumbling and excusing, in accordance with the characteristic of our era critical lack of courage and clarity.

ΠΕΡΙ ΚΡΙΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Αποτελεί σύνηθες φαινόμενο, να ακούμε από διάφορες προσωπικότητες αλλά κι εκπροσώπους ποικίλων φορέων να ομιλούν περί της κρίσεως που διέρχεται ο σημερινός πολιτισμός ή για την έκπτωση των αξιών που μέχρι πρό τινος οδηγούσαν την ανθρωπότητα σε μια σχετικώς «ομαλή» πορεία, χωρίς ν᾿ αντιλαμβάνονται τις περισσότερες φορές (εάν ευθέως δεν εμφορούνται από δόλο) ότι και οι ίδιοι είναι φορείς αυτής της εκτροπής, εναρμονιζόμενοι ψυχῇ τε και σώματι με το πνεύμα και τις επιταγές της συγχρόνου αντικοσμικής και απάνθρωπης Καταπτώσεως και των ψυχονοητικών και πολιτιστικών συμπλεγμάτων της.

Σ᾿ εμας που τηρούμε μιαν άλλην θέαση του Κόσμου, που διαπνεόμεθα από μιαν ευαισθησία διαφορετικού τύπου, που μας διακρίνει μία ριζικώς διαφορετική αντίληψη για τον πολιτισμό και τον άνθρωπο, μία συνολική και ολιστική ενιαία θέαση χωρίς ρωγμές και κατατμήσεις αλλά εκ παραλλήλου σ᾿ όλα τα επίπεδα, όπου μάλιστα κυρίως κεντρικήν θέση κατέχει η βιοθεωρία και το βίωμα σφραγίζοντας την αυθεντική εκπροσώπηση και ενσάρκωση της Ιδέας, παρόμοιες αλλοίθωρες κι επιδερμικές, αν μη κι επίπλαστες, προσεγγίσεις όχι απλώς μας είναι απολύτως ξένες αλλά μας προξενούν και αλλεργικές αντιδράσεις…

Έχουμε πολλαπλώς κι επανειλημμένως αναφερθεί σε συναφή κεντρικά ζητήματα, είτε ευθέως είτε εμμέσως ή υπαινικτικώς, στην ιστοσελίδα μας. Κρίνουμε σκόπιμο όμως ν᾿ αναδείξουμε μια πιο «γήινη» κι απτή διάσταση του ζητήματος, η οποία σαφώς εντάσσεται και λειτουργεί ιεραρχικώς μέσα στην ενότητα όπου εντάσσεται φυσικώς – και πάντα βεβαίως διά της τριττής παραδοσιακής θεάσεως κατά το Πνεύμα – την Ψυχή – και το Σώμα.

Ὁ Δαλάι Λάμα προειδοποιεῖ τοὺς εὐρωπαϊκοὺς λαοὺς γιὰ τὸν ὄλεθρο τῆς λαθροεποικιστικῆς εἰσβολῆς!

Είναι σε όλους οικεία η εικόνα του ηγέτου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας πάπα Φραγκίσκου, να νίβει κάθε λίγο και λιγάκι “συμβολικώς” τ

ις ποδάρες διαφόρων αφρικανών μεταναστών, τους οποίους καλεί στην έδρα του στο Βατικανό, μη χάνοντας ευκαιρία για εμετική ορθοπολιτική πρ

 

οπαγάνδα υπέρ των αλλοφύλων εποίκων των ευρωπαϊκών πατρίδων. Καθ’ όμοιον τρόπο, κατά το μάλλον ή ήττον, πράττουν και πολλοί σημαίνοντες εκπρόσωποι του ημετέρου “ορθοδόξου” ιερατείου – για να μην μιλήσουμε για τους πρώτους διδάξαντες, τους απολύτους κήρυκες του πολυπολιτισμικού/πολυφυλετικού αντι-λευκού κηρύγματος, προτεστάντες (…). Απέναντι σ΄αυτούς τους σαπιοκήρυκες βρέθηκε, κατά τρόπο εκπληκτικό ο Θιβετιανός Βουδιστής ηγέτης, ο Δαλάι Λάμα, ο οποίος βρήκε το θάρρος να μιλήσει ανοιχτά, δημοσίως, δίχως να μασήσει τα λόγια του, αναφορικώς με την μεταναστευτική λαίλαπα και να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για την θνήσκουσα Ευρώπη! Και δεν είναι η πρώτη φορά που λαμβάνει παρόμοια τολμηρή δημόσια τοποθέτηση (βλέπε παλαιότερό μας σχετικό δημοσίευμα: https://www.armahellas.com/?p=17944).

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Εἶραι

Μία ἔρευνα γιὰ τὴν προϊστορικὴ πολιτειακὴ συγκρότηση τῶν  Ἑλλήνων.

Κατά την μακραίωνη ζωή του Ελληνικού Έθνους τόσο η πολιτειακή του συγκρότηση σε ελεύθερο κράτος, όσο και οι μικρότεροι κύκλοι συσσωματώσεως των ατόμων, εμφάνισαν ποικίλες μορφές, πάντοτε όμως παρέμενε αναλλοίωτο ένα γενετικό πολιτικό κύτταρο: η έμφυτος τάση προς ενεργό πολιτικό ενδιαφέρον για τα κοινά και συμμετοχή στην διοίκηση.

Από του αρχαίου «ἄστεως» μέχρι των συγχρόνων κοινοτήτων η τάση αυτή – εκπηγάζουσα από την αγάπη προς την ελευθερία, κύριο ινδοευρωπαϊκό γνώρισμα (αναφέρουμε τις αρχαίες γερμανικές μοναρχίες που όπως αναφέρει ο Τάκιτος ήσαν αρχικώς αιρετές, και το χαρακτηριστικό παράδειγμα του αρχαίου ισλανδικού «θίνγκ» δηλαδή ενός τοπικού κοινοβουλίου, όπου οι ελεύθεροι οπλοφόροι άνδρες, κάτοχοι ίσων πολιτικών δικαιωμάτων, συνέρχονταν σε ορισμένη ημερομηνία για να εκφέρουν τον νόμο και να αποδώσουν δικαιοσύνη. Σ΄ όλη την αρχαία Ευρώπη αυτή η παράδοση σ’ ένα κοινοτικό αίσθημα ιδιαιτέρως ισχυρό, σε μια ροπή προς το «ζην από κοινού» που οδηγεί στην σταθερή προτεραιότητα του κοινού συμφέροντος) – εκφράζεται διά της αξιώσεως οι άρχοντες να αναδεικνύονται διά της ενεργού πολιτικής (ήτοι κοινοτικώς και όχι ατομικώς και ιδιοτελώς καθωρισμένης) βουλήσεως του σώματος των αρχομένων (αυστηρώς καθωρισμένων, σε αντίθεση με την σύγχρονη άμορφη μάζα του κοινοβουλευτισμού).

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Οἱ “Ἐθνολογικὲς Μελέτες” καὶ οἱ ἐπικείμενες εὐρωεκλογές…

Ἀπὸ διμήνου σχεδὸν ξεκινήσαμε ὡς γνωστὸν τὴν δημοσίευσιν νέας σειρᾶς ὑπὸ τίτλον “Ἐθνολογικὲς Μελέτες“, κύριος συντελεστὴς τῆς ὁποίας εἶναι ὁ πολυγραφώτατος ἐθνικιστὴς διανοούμενος καὶ παλαιὸς ἀγωνιστὴς Δημήτριος Ε. Εὐαγγελίδης (ΔΕΕ).

………………………

Ἐπειδὴ κυρίως οἱ νεώτεροι συχνὰ ἀγνοοῦν τὸ κορυφαίας ποιότητος καὶ ἐγκυρότητος συγγραφικὸ ἔργο τοῦ ΔΕΕ, ἐν ᾧ δυστυχῶς κατακλύζονται ὑπὸ ποικίλων εὐτελῶν προχειρολογημάτων ἐπιτηδείων ἡμιμαθῶν ἢ καὶ τελείως ἀμαθῶν, ἀλλ᾿ ὅμως ἱκανῶν (τηλε-)πωλητῶν, κρίνουμε πὼς ἐπιβάλλεται μία τοὐλάχιστον συνοπτικὴ ἀπαρίθμησις τῶν βιβλίων του, συμπεριλαμβανομένου καὶ τοῦ λίαν προσφάτου ἐμβριθοῦς του πονήματος ὑπὸ τίτλον “Ἀπὸ τὸν Σλαβομακεδονισμὸ στὸν Σκοπιανὸ Μακεδονισμό – Ἡ γενεαλογία μιᾶς ἐθνικῆς λαθροχειρίας”, εἰς τὸ ὁποῖον συντελεστὴς ὑπῆρξεν καὶ ὁ Νικ. Βασιλειάδης, Καθηγητής Νεώτερης καὶ Σύγχρονης Ἱστορίας στὸ Παν/μιο Θεσ/νίκης (ΠΑ.ΜΑΚ).
       Ὁ τελευταῖος οὗτος τυγχάνει καὶ πρόεδρος τῆς Δ.Ε. τοῦ ἐκλογικοῦ σχηματισμοῦ “Ἐλεύθερη Πατρίδα”, ἡ ὁποία κατέρχεται μάλιστα στὶς ἐπικείμενες εὐρωεκλογὲς καὶ εἰς τῆς ὁποίας τὸ ψηφοδέλτιον συμπεριλαμβάνεται καὶ ὁ κ. Δημ. Ε. Εὐαγγελίδης (πρβλ. σχετικὸν τοπικὸν ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ).
         Δεδομένου ὅτι πλέον καὶ στὶς εὐρωεκλογὲς τίθεται ὑπὸ τῶν ψηφοφόρων σταυρὸς προτιμήσεως, γιὰ πρώτην φορὰν αἰσθανόμεθα ὅτι ὑπάρχει πράγματι λόγος νὰ ψηφίσουμε μὲ τὸ χέρι στὴν καρδιὰ καὶ ἀνεπιφυλάκτως.
         Εὐχόμεθα ὁλοψύχως στὸν ΔΕΕ καλὴν ἐπιτυχίαν, πρώτιστα δὲ πρὸς χἀριν τῆς Πατρίδος καὶ δὴ εἰς ἕνα τοπίον πλήρους ἀδιεξόδου πρὸς ὅλες τὶς κατευθύνσεις!                       
 

Ἐνετοπίσθη γονίδιον ὑπεύθυνον διά τήν προδιάθεσιν πρός λιποθυμίαν καί κατάρρευσιν. / Genome-wide association study identifies locus at chromosome 2q32.1 associated with syncope and collapse

Ἐνετοπίσθη γονίδιον ὑπεύθυνον διά τήν προδιάθεσιν πρός λιποθυμίαν καί κατάρρευσιν. Τά δύο ἀλληλόμορφα τοῦ γονιδιακοῦ ζεύγους καθορίζουν τήν τάσιν, πού …

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἡ “λεπίδα του Ὄκαμ” (Ockham’s razor) καὶ οἱ “Ρομά”

Η λεπίδα (ή το ξυράφι) του Όκαμ είναι μια φιλοσοφική/επιστημονική αρχή που εν συντομία υποστηρίζει ότι μια απλή λύση σε ένα πρόβλημα είναι πιθανότερο να είναι ορθή από ότι μια περίπλοκη. Πιο αναλυτικά αυτό σημαίνει ότι εάν προταθούν διαφορετικές θεωρίες για την ερμηνεία ενός φαινομένου ή την επίλυση ενός προβλήματος τότε πιθανότερη είναι αυτή που απαιτεί τις λιγότερες υποθέσεις, καθώς όσο περισσότερες υποθέσεις απαιτείται να γίνουν για να υποστηριχθεί μια θεωρία, τόσο πιο απίθανο είναι να είναι ορθή. Αν και η αρχή αυτή αποδίδεται στον στον Άγγλο σχολαστικό φιλόσοφο, μοναχό και θεολόγο του 14ου αιώνα, Γουλιέλμο του Όκαμ, είχε πρωτοδιατυπωθεί πολύ παλαιότερα από τους Πυθαγορείους. Ως παράδειγμα εφαρμογής της αρχής ας υποθέσουμε ότι σε κάποιο απομονωμένο νησί του Ειρηνικού Ωκεανού ανακαλύπτεται μια πέτρα με κάποιες χαρακιές επάνω της που φαινομενικώς σχηματίζουν το γράμμα ‘Α’. Μια υπόθεση που θα μπορούσε να προταθεί για την ερμηνεία του φαινομένου είναι ότι αρχαίοι Έλληνες είχαν επισκεφθεί το νησί στο μακρινό παρελθόν και άφησαν τα ίχνη τους σε επιγραφές, κομμάτι των οποίων αποτελεί η συγκεκριμένη πέτρα. Μια άλλη υπόθεση θα ήταν ότι οι χαρακιές προέρχονται από την επίδραση κάποιου φυσικού φαινομένου και με τυχαίο τρόπο μοιάζουν να σχηματίζουν το γράμμα ‘Α’. Αν και δεν αμφιβάλουμε ότι θα βρισκόταν κάποιοι (πολλοί) υποστηρικτές της πρώτης θεωρίας, σύμφωνα με τη λεπίδα του Όκαμ η δεύτερη υπόθεση πρέπει να επιλεχθεί ως σαφώς επικρατέστερη καθώς η πρώτη απαιτεί ένα τεράστιο πλήθος υποθέσεων που έχουν να κάνουν με τις τεχνολογικές δυνατότητες των αρχαίων Ελλήνων, τα ιστορικά ευρήματα από την εποχή εκείνη, την επίσημη ιστορία, καθώς και με θεωρίες συνωμοσίας για τη συγκάλυψη της “πραγματικής ιστορίας” και άλλα πολλά.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Οἱ ἀντι-Ἰνδοευρωπαῖοι Κομμουνιστές (2)

Συνεχίζουμε από την προηγούμενη ανάρτηση, με τα δύο επόμενα άρθρα του “Ριζοσπάστη” όπου ο γράφων επιδίδεται σε ένα αχαλίνωτο παραλήρημα ημιμάθειας, ανακατεύοντας γραμμικές Α και Β, πινακίδα του Δισπηλιού, όλα αποκρυπτογραφημένα (!), τον δίσκο της Φαιστού με την μετάφρασή του (!), επιγραφές από την Ιθάκη του 2700 π.Χ. σε γραμμική Α που αναφέρουν κάποιον Ανδρεάδη (!) και ότι παρανοϊκό μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου. Και όλα αυτά για να στηρίξει την κομματική γραμμή του περιβόητου “Αυτοχθονισμού” που υποστηρίζουν οι ορθόδοξοι Μαρξιστές-Λενινιστές.

Όπως τονίζει ο καθηγητής Ανθρωπολογίας κ. Νικ Ξηροτύρης, του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, αναφερόμενος στις παρερμηνείες της Ινδοευρωπαϊκής Θεωρίας:

“…Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η θεωρία της αυτόχθονης εξέλιξης του πολιτισμού, που έγινε αποδεκτή ως δόγμα στη Σοβιετική Ρωσία τη δεκαετία του 1930 και διαδόθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με εκπληκτική ταχύτητα αποδοχής ανά την Ευρώπη, είναι σωστή επιστημονικά…”.

Σε επόμενη ανάρτηση θα αναφερθούμε και στα ζητήματα αυτά. Προς το παρόν ας απολαύσουμε τα αμίμητα “ιδεολογικά” κείμενα του “Ριζοσπάστη”.

ΔΕΕ

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἡ μυστικὴ Γοτθικὴ Τέχνη, ἡ καταστροφὴ τῆς Notre Dame καὶ ἡ σύγκρουση τῶν πολιτισμῶν.

Τεράστια θλίψη και μελαγχολία έχει καταλάβει όλη την Ευρώπη στην θέα της  καταστροφής του κορυφαίου ίσως μνημείου της Γαλλίας, ενός υπέροχου μνημείου του παγκόσμιου πολιτισμού, του ιστορικού καθεδρικού ναού των Παρισίων, της περίφημης Γοτθικής Notre Dame.

Δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά η πρόκληση και η τόσο γρήγορη εξάπλωση της πυρκαγιάς σε ένα μνημείο που προσελκύει πλήθος επισκεπτών απ’ όλο τον κόσμο, αφού, και μόνο για τον λόγο αυτό, θα ανέμενε κανείς ότι τα μέτρα ασφαλείας θα ήταν ανάλογα της σπουδαιότητος του μνημείου και σίγουρα, εφ’  όσον συνέβαινε κάτι απρόοπτο, θα ανέμενε κανείς ότι θα υπήρχαν μέτρα πυρασφαλείας και θα εφαρμοζόταν σχέδια αμέσου κινητοποιήσεως για να αντιμετωπιστεί το κακό, ώστε, η όποια καταστροφή να περιοριστεί στο ελάχιστο – πράγμα που ανεξηγήτως δεν συνέβη!

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Οἱ ἀντι-Ἰνδοευρωπαῖοι Κομμουνιστές (1)

 

Όπως γράψαμε και πρόσφατα σε σχετική ανάρτηση (http://ethnologic.blogspot.com/2011/01/blog-post_02.html και/ή https://www.armahellas.com/?p=25871) με αφορμή ένα ανυπόληπτο και φαιδρό επιστημονικώς μη-συμβατικό πόνημα κάποιου επίδοξου “ερευνητή” : “…Πολλοί πιστεύουν ότι οι ψευδοεπιστημονικές αερολογίες εναντίον της παγκοσμίως αποδεκτής επιστημονικής θεωρίας σχετικά με την Ινδοευρωπαϊκή οικογένεια γλωσσών και τις μετακινήσεις των λαών-φορέων τους, αποτελούν προνόμιο κάποιων “ελληνόψυχων” ελλαδεμπόρων, οι οποίοι μέσα στην ημιμάθειά τους πιστεύουν ότι η καταπολέμησή της αποτελεί “πατριωτικό” καθήκον. Δυστυχώς αυτή η παράκρουση έχει και τον αντίποδά της στους οπαδούς και τα στελέχη του ΚΚΕ, οι οποίοι συναγωνίζονται σε γελοιότητες τους “υπερ-πατριώτες” ιδεολογικούς αντιπάλους τους…”.

Πρέπει να συμπληρώσουμε ότι η καταπολέμηση αυτής της επιστημονικής θεωρίας είναι επίσημη γραμμή του ΚΚΕ, οι καθοδηγητές του οποίου θεωρούν ως κομματικό καθήκον την συστράτευση εναντίον αυτής της “φασιστικής” και “ιμπεριαλιστικής” θεωρίας, λησμονώντας τον παγκόσμιο διασυρμό που υπέστη η αλήστου μνήμης Σοβιετική Ένωση με την διαβόητη “Υπόθεση Λυσένκο“, η εφαρμογή της οποίας κατέστρεψε ανεπανόρθωτα την σοβιετική γεωργική παραγωγή δημητριακών και μετέτρεψε τον επί αιώνες σιτοβολώνα της Ευρώπης σε εισαγωγέα σιτηρών!

Θα ξεκινήσουμε το αφιέρωμά μας στις διεστραμμένες αυτές ιδεοληψίες με την αναδημοσίευση των περίφημων τριών άρθρων που δημοσιεύτηκαν σε αντίστοιχα φύλλα του Κυριακάτικου Ριζοσπάστη στις 22 Αυγούστου 2004 το πρώτο, στις 29/8/2004 το δεύτερο και στις 5/9/2004 το τρίτο. Στην συνέχεια θα αναρτήσουμε κάποια άλλα σημαντικά άρθρα που γράφτηκαν με αφορμή τις “αναλύσεις” και τοποθετήσεις των αντι-Ινδοευρωπαίων “θεωρητικών” του ΚΚΕ. Αξίζει να σημειωθεί ότι συγγραφέας των εν λόγω άρθρων ήταν ο “σύντροφος” Νίκος Κυτόπουλος, στο πόνημα του οποίου αναφερόταν η προαναφερθείσα ανάρτησή μας, με αφορμή το βιβλίο του.

Υπενθυμίζουμε ότι σε αντίστοιχο κεφάλαιο του βιβλίου μου «ΜΗ-ΣΥΜΒΑΤΙΚΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ: Οι κερδοσκόποι του “ελληνισμού” και ο φενακισμός των αφελών» επιχειρείται μια ανάλυση των ιδεολογικών-πολιτικών καταβολών και της πορείας που οδήγησε στην υιοθέτηση αυτών των θέσεων.

Ακολουθεί το άρθρο του “Ρ”:

 

Ο ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΜΥΘΟΣ 

Τι πρέπει ν’ αλλάξει στην Ιστορία μας, στην Παιδεία μας,

στα σχολεία μας;

 

Α΄ Μέρος

Στις 15 του περασμένου Μάη είχαμε ένα αξιοπρόσεκτο γεγονός για την Παιδεία μας: Ο τομέας Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών διοργάνωσε ημερίδα με θέμα: «Διάλογος για την Ιστορία: Ιστορική Παιδεία και ιστορικός στο σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα». Από την αρθρογραφία και τα σχόλια του Τύπου μαθαίνουμε ότι ο Διάλογος έγινε γιατί περνάει βαθιά κρίση το μάθημα της Ιστορίας στα σχολεία. Κι ότι η κρίση αφορά τόσο τον τρόπο διδασκαλίας της Ιστορίας όσο και τα σχολικά εγχειρίδια που εκδίδονται από το κράτος και μοιράζονται στα παιδιά δωρεάν.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

EΘΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ: Μαρξιστικὲς ἰδεοληψίες ἡμιμαθῶν [Ἀντι-ἰνδοευρωπαϊσμός/αὐτοχθονισμός]

Ἐγκαινιάζουμε σήμερα μίαν νέαν εἰδικὴν σειρὰν ἄρθρων ὑπὸ  τίτλον “Ἐθνολογικὲς Μελέτες, ὑπὸ Δημ. Ε. Εὐαγγελίδη”. 
         Ἡ συνεργασία τοῦ παλαιμάχου αὐτοῦ ἐξόχως ἀνιδιοτελοῦς καὶ φιλοτίμου ἀγωνιστοῦ τῆς Ἰδέας, ἐμβριθοῦς μελετητοῦ καὶ ἐπιστήμονος καὶ ὀξυδερκοῦς ἰδεολόγου, γνωστοῦ καὶ ἐκ τῆς συγγραφῆς πλειάδος ἐξαιρετικῶς ὑψηλῆς ποιότητος καὶ ἐγκυρότητος πραγματειῶν καὶ βιβλίων, μᾶς περιποιεῖ μεγίστην χαρὰν καὶ τιμήν. 
          Εἶναι μάλιστα καὶ σημεῖον τῶν καιρῶν τὸ γεγονὸς ὅτι, ἐν ὅσῳ κατὰ τὴν ὀχλοκρατικὴν ἐποχήν μας τῆς πλήρους Ἀντιστροφῆς τῶν πάντων εὐρέως γνωστοὶ ὡς “ἐκπρόσωποι” τοῦ ἀπροσδιορίστου “ἐθνικοῦ χώρου” μᾶλλον γίνονται οἱ διάφοροι καὶ ποικίλοι κωμικοτραγικοὶ εὐτελισταὶ καὶ γυφτο-παντοπῶλαι τῆς ἑλλαδεμπορίας ἢ καὶ τοῦ σκληροῦ, δῆθεν, σχετικοῦ ἰδεολογικοῦ πυρῆνος ἀπατηλοὶ καταχρασταί, ποὺ ἐν τέλει ἁπλῶς διαστρέφουν καὶ διασύρουν ἐνώπιον τοῦ ἀδαοῦς πλήθους ὅ,τι εἶναι πράγματι ἀληθὲς καὶ εὐγενές, ὑπάρχουν ἐν τούτοις κάποιες μοναχικὲς κορυφὲς καὶ μονάδες, ποὺ ἀποτελοῦν οὐσιώδη σημεῖα ἀναφορᾶς καὶ προσανατολισμοῦ διὰ τοὺς ἐντίμους καὶ νοήμονας ἀναζητητάς… 
        Ἔχοντες ἀνέκαθεν τὸν πρὸς τὴν ἀριστείαν προσανατολισμὸν ὡς ἀσυμβίβαστη κι ἀνόθευτη ἀρχή μας, ὑποδεχὀμαστε μὲ ὅλως ἰδιαιτέραν χαρὰν τὸν ἐξαίρετον εὐπατρίδην συναγωνιστὴν καὶ φίλον Δημ. Ε. Εὐαγγελίδην.
                                                                                          
                                                                                                                 Στέφανος Γκέκας

 

Αρκετοί πιστεύουν ότι οι ψευδοεπιστημονικές αερολογίες εναντίον των παγκοσμίως αποδεκτών σήμερα επιστημονικών θέσεων σχετικά με την Ινδοευρωπαϊκή οικογένεια γλωσσών και τις μετακινήσεις των λαών-φορέων τους, αποτελούν προνόμιο κάποιων “ελληνόψυχων” ελλαδεμπόρων, οι οποίοι μέσα στην ημιμάθειά τους πιστεύουν ότι η καταπολέμησή της αποτελεί “πατριωτικό” καθήκον. 

Αυτή η παράκρουση έχει και τον αντίποδά της στους οπαδούς και τα στελέχη του ΚΚΕ, οι οποίοι συναγωνίζονται σε γελοιότητες τους “υπερ-πατριώτες” ιδεολογικούς αντιπάλους τους. Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό δείγμα αποτελεί και το επιστημονικώς φαιδρό πόνημα με τον κραυγαλέο τίτλο “Ο μύθος των Ινδοευρωπαίων και οι πέντε πολιτισμοί” και τον εξίσου φαιδρό υπότιτλο “Καιρός να ξαναγραφεί η ιστορία“. Η διάνοια αυτή που ανέλαβε να ξαναγράψει την …Ιστορία είναι κάποιος Νίκος Κυτόπουλος με το εξής “εντυπωσιακό” βιογραφικό:

 Ο Νίκος Κυτόπουλος γεννήθηκε το 1915 στο Σουχούμι της Αμπζαχίας (Κολχίδα). Μεγάλωσε στη Μελία Αλεξανδρούπολης. Παίρνει μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Για το λόγο αυτό καταδιώκεται, φυλακίζεται και απολύεται ως εκπαιδευτικός από την θέση του. Παίρνει μέρος στο Δ.Σ.Ε. και ζει όλα τα δραματικά γεγονότα του Εμφυλίου. Μένει επί δεκαετίες σε αναγκαστική υπερωρία και επαναπατρίζεται το 1976. Το λογοτεχνικό έργο του εκφράζει την εποχή του. 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Γίγαντες και Νάνοι

Την προηγούμενη εβδομάδα ο διάσημος Έλληνας φυσικός Δημήτριος Νανόπουλος παραχώρησε συνέντευξη (http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/518188) όπου ανάμεσα σε διάφορες θέσεις που διατύπωσε, έδωσε δυστυχώς και αυτός το στίγμα της πολιτικώς ορθής προσωπικότητας, εναρμονιζόμενος με τις απαιτήσεις της παρακμιακής μας εποχής. Ο συγκεκριμένος, αναμφισβήτητα κορυφαίος επιστήμονας στον τομέα του, έχει αποδείξει πολλάκις στο παρελθόν ότι δεν έχει καταφέρει να αντισταθεί στον μεγάλο πειρασμό που αντιμετωπίζουν οι διάσημοι επιστήμονες του χώρου της Φυσικής, και ειδικά όσοι ασχολούνται με την Κοσμολογία. Ποιος είναι αυτός ο πειρασμός; Μα φυσικά να προσπαθήσουν να αποκτήσουν τα εύσημα του στοχαστή, του μοντέρνου φιλοσόφου, του ανθρώπου που ξεπερνά τα όρια της επιστήμης του και γίνεται ένας ερμηνευτής της πραγματικότητας, ένας κοσμικός μύστης.

Ας δούμε τι μας είπε ο καθηγητής Νανόπουλος.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]