Φιλοσοφία/Κοσμοθεωρία

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[5]

ΑΡΝΟΛΝΤ ΤΟΫΝΜΠΗ: ΣΠΟΥΔΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

 

Μετά την τελευτή του Ιστορικού Ιδεαλισμού του Χέγκελ

και της ιουδαϊκής εξαλλαγής του, του Ιστορικού Υλισμού του Μαρξ,

των δύο ψευδών ιστοριοθεωριών του ΙΘ΄αιώνα,

κατά τον 1ο και τον άρτι εισελθόντα 2ο Άριο αιώνα

 αντιμάχονται οι δύο μόνες εν ζωή ιστοριοθεωρίες.

Ο Ιστορικός Παγανισμός του Όσβαλντ Σπένγκλερ

και η ιουδαϊκή εξαλλαγή του,

ο Ιστορικός Πλουραλισμός του Άρνολντ Τόυνμπη.

Είναι ο αδυσώπητος πόλεμος του Αρίου με τον Δυτικό πολιτισμό.

Ο ΒΠΠ ήταν η τελευταία χαμένη μάχη, ο πόλεμος συνεχίζεται.

 

Ο Άνθρωπος εξελίχθηκε από τον πηλό, είναι ο τρόπος του Δαρβίνου.

Ο Άνθρωπος πλάσθηκε από πηλό, είναι ο τρόπος του Αδάμ.

Ο Άριος κλάσθηκε από θεό, είναι ο τρόπος του Ομήρου.

 

“Η άνοδος και η πτώση των πολιτισμών ακολουθεί τον τρόπο της Πηνελόπης.

Υπό το φως του ηλίου, η Πηνελόπη δύναται να υφαίνει καθ’ εκάστην

νέο σχέδιο του σαβάνου του Λαέρτη.

Υπό το σκότος όμως της νυκτός,

η αποξήλωση ακολουθεί την μια και μόνη οδό.”

Άρνολντ Τόυνμπη

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Ἐτήτυμα Ψέγματα (8)

“Τὸ ἔμβρυον ἐντὸς τῆς ἐγκύου προοδεύει καὶ πλάθεται ὄχι βάσει τυφλῶν χημικῶν διεργασιῶν ἀλλ᾿ ὑπὸ τὴν καθοδήγησιν τοῦ ζῶντός του ἀρχετύπου καὶ τοῦ αἰθερικοῦ του διαμέσου, διὸ π.χ. κι ἂν ἐκκοπῇ ἕνα του ἄκρον, τοῦτο ἀναπλάθεται κατὰ τὴν ἐμβρυογένεσιν!

Περαιτέρω ἡ ἔννοια τῆς Φυλῆς εἶναι πολὺ συνθετωτέρα καὶ ἀνωτέρα τῆς στατιστικῆς της περιγραφῆς ὑπό τινος κοσμικῶς/ὀντολογικῶς πανηλιθίου ἐνδεχομένως συγχρόνου γενετιστοῦ καὶ τῆς θεοτύφλου του ὑλιστικῆς στατιστικῆς προσεγγίσεως, ἀδυνάμου κατὰ 95% νὰ μᾶς διακρίνῃ π.χ. ἐκ τοῦ βατράχου – πόσῳ μᾶλλον μεταξύ μας!”

 

 

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[4]

ΦΥΛΟΓΟΝΙΑ

Όσοι πιστεύουν ότι κατάγονται από τον πίθηκο, πράγματι κατάγονται από τον πίθηκο.

῾”…Γη και Ον πυκνώνουν παράλληλα. Ο φλοιός της γαίας καθίσταται ολοένα σταθερότερος, το Ον έχει πλέον αύρα καθώς η ψυχή εμβαπτίζεται στο νού ως συνείδηση. Είναι ο καιρός της πυκνής ψυχής, το ον υπάρχει ως έτερο και ταυτό, δηλαδή ως διακριτά όντα. Περιβάλλον τους η γειτονιά της γης, ο Ήλιος στην κοσμική επίδραση του οποίου υποκύπτουν, οι πλανήτες που γίνονται ειμαρμένη τους. Τα όντα αποκτούν φύση. Πυρώδη, κατόπιν αεριώδη, υδατώδη, ρευστή, γαιώδη και ιδού ενσαρκώθηκε ο Άνθρωπος. Το σώμα, υλικό κέλυφος του ανθρώπου υπόκειται στους νόμους της γης. Το πνεύμα, αιθερία λέμβος, στους νόμους των άστρων, την Ανάγκη. Η ψυχή του, αιθερικό σώμα, είναι το εκμαγείο του ουρανού, το αποτύπωμα της Ειμαρμένης. Ο νους του, η έκφανση του Όντος, το ίχνος του θεού.  Το ον που υποστασιοποιείται είναι το Ριζικό Γένος του Ανθρώπου, η Αιθερία Φυλή. Ο άνθρωπος, με διάπλαση βαθμιαία προσαρμοζόμενη στο γήινο περιβάλλον, υπέρτερη των πλέον εξελιγμένων ειδών εκείνης της περιόδου, διακρίνεται ριζικά από αυτά. Είναι έμφρων και όρθιος. Έμφρων γιατί μόνος αυτός φέρει το θείο χάρισμα του νού. Όρθιος γιά ν’αγκαλιάζει με την μεταίσθηση του τον πότνιο ουρανό, τον πατέρα του. Είναι ο πρωτόπλαστος, ο άνω θρώσκων….”

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[3]

Η ΑΡΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ

“Η αρχή της ηγεσίας, δηλαδή του Φύρερ, δεν ισχύει μόνο στην κοινωνική και την επιστημονική ζωή αλλά και στους ίδιους τους οργανισμούς. Η γενετική ακολουθεί τον χαρακτήρα των κβαντικών φαινομένων και η θεωρία των μητρών είναι ο μαθηματικός δρόμος κατανοήσης της ενότητας των γονιδίων. Έτσι, ο Άριος επικοινωνεί πέρα από τον χρόνο και τον χώρο σε ένα δεύτερο κβαντισμένο πεδίο, δηλαδή σε ένα τόπο, όπου επικρατεί το κοίλον του κοκκώδους χωροχρόνου και η σχισμή της στιγμής. Εκεί, μια κβαντική μικροοντότητα είναι ένα καθοδηγητικό κέντρο, οι αποφάσεις του οποίου θα γίνουν αποφάνσεις των γονιδίων. Η ηγεσία είναι μια γονιδιακή λειτουργία. Έτσι, ο Γιόρνταν γίνεται ο προάγγελος της διερεύνησης και αποκρυπτογράφησης του γενετικού κώδικα του DNA, η οποία θα ολοκληρωθεί λίγα έτη μετά το τέλος του πολέμου από τον Γουώτσον και θα αποφέρει ένα συγκλονιστικό αποτέλεσμα, παρεπόμενο των γενετικών και γονιδιακών επιστημονικών αποκαλύψεων του ναζισμού. Το γονίδιο είναι ένα κβαντισμένο κυματοσωματίδιο που διαθέτει βούληση και διέπεται από τον λεγόμενο “βιολογικό νόμο του Hupple”, σύμφωνα με τον οποίο κάθε οργανικό σύνολο (φυλή) απομακρύνεται γονιδιακά από τα έτερα ειδοποιά σύνολα (φυλές) με ταχύτητα ανάλογη της γονιδιακής (μικροκυματικής) απόστασης του από αυτά. Το μικροκύμα της γονιδιακής ακτινοβολίας του Αρίου είναι ο μοναδικός επί γης δίαυλος προς τον Ουρανό…”

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[2]

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗΣ

“Ο μέγας σταθμός του στοχασμού στην μεσημβρία του Μυθικού πολιτισμού των Ελλήνων είναι ο μεγαλύτερος στοχαστής των αιώνων, ο Ηράκλειτος. Ο Ηράκλειτος βιώνει την ενότητα Λόγου και Κόσμου: “Ουκ εμού αλλά του Λόγου ακούσαντας ομολογείν σοφόν εστίν, Εν Πάντα είναι” (Diels, 50). [Λόγος+ Πάντα (Κόσμος)= Έν], Λόγος (Όντα-Υποκείμενα) και Κόσμος (Πράγματα-Αντικείμενα) είναι Έν. Στον στοχασμό του δεν υπάρχει η διάκριση Υποκειμένου-Αντικειμένου, τα Όντα και τα Πράγματα συντήκονται δημιουργώντας την Αντικειμενική Πραγματικότητα, το Είναι το οποίο είναι το φωτοστέφανο του Όντος. Η Ενότητα του Ηρακλείτου διαταράσσεται από την δογματική Ταυτότητα του Παρμενίδη. “Το γαρ αυτό Νοείν εστίν τε και Είναι”. Για πρώτη φορά στον στοχασμό Νοείν και Είναι, Λόγος και Κόσμος, Υποκείμενο και Αντικείμενο, ταυτίζονται μεν αλλά δεν συγκροτούν  Έν, μα  Διπλόη.  Το Είναι ως φωτοστέφανο των  Όντων εντός του οποίου λούονται τα Πράγματα σκοτίζεται και ανάμεσα τους παρεμβάλλεται η ανυπαρξία του Μηδενός. “Το μη-Όν δεν υπάρχει”. Είναι Δύο αλλά ταυτίζονται, οπότε η τεταραγμένη Αντικειμενική Πραγματικότητα Λόγου και του Κόσμου παραμένει παρούσα αλλά όχι αλώβητη…”

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[1]

 

ΑΠΟ ΤΟ “ΓΕΩ-ΕΓΩ” ΣΤΟ “ΘΕΟ-ΕΔΩ”, Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΩΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟΚΕΝΤΡΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ

“Μεταξύ των ετών 1927-1931 έλαβε χώρα στην Γερμανία η ούτω πως αποκληθείσα Οντολογική Επανάσταση, η οποία ήταν ομού επανάσταση Φιλοσοφική, Επιστημονική και Κοσμολογική. Δημιουργοί και φορείς της υπήρξαν τρεις μέγιστοι στοχαστές και επιστήμονες, οι οποίοι απεκάλυψαν στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου τον συμπαντικό λόγο τους σχεδόν ταυτόχρονα. Ο Μάρτιν Χάιντεγκερ που με το έργο του “Είναι και Χρόνος” το 1927 ανέτρεψε την Μεταφυσική δύο και πλέον χιλιετιών από τον Πλάτωνα έως τον Νίτσε, ο Βέρνερ Χάιζενμπεργκ που με την Κβαντική Μηχανική το 1927 ανέτρεψε ριζικά την Κλασική Φυσική από τον Νεύτωνα έως τον Αϊνστάιν και ο Κουρτ Γκαίντελ (Kurt Gödel) που με το Θεώρημα Μη Πληρότητος υπερκέρασε οριστικά τις Αρχές της Λογικής από τον Αριστοτέλη έως τον Καντ….”

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Προωθείται σταθερώς η ατζέντα των τραβεστί – πατάσσεται κάθε εκδήλωση εθνικής χροιάς από την σιελορόζ κυβέρνηση των Πατέληδων-Γιατρομανωλάκηδων…

Μέγα πολιτικό ζήτημα ανέκυψε όταν έγινε αντιληπτό ότι το ΙΕΠ (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής), ήτοι, ο επιστημονικός φορέας που υπάγεται στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων (ΥΠΑΙΘ) και είναι υπεύθυνος για την χάραξη της κρατικής εκπαιδευτικής πολιτικής (ο αείμνηστος εκλεκτός συναγωνιστής Μπαϊκούσης χαρακτήριζε προσφυώς  το ΙΕΠ εγκληματική οργάνωση…), ενέκρινε (μεταξύ πολλών άλλων), ενημερωτικό υλικό που απεστάλη στα σχολεία από μία ΜΚΟ με την επωνυμία «Ελληνική Εταιρεία Προγεννητικής Αγωγής» στο οποίο προβάλλονταν απόψεις  υπέρ της τεκνογονίας, της αναπαραγωγής, εναντίον των αμβλώσεων, κλπ, έχουσες μία μεταφυσική χροιά, συμφώνως της οποίας, προεβάλλετο η (ορθή!) άποψη ότι η σύλληψη ενός εμβρύου αποτελεί μία πράξη ιερή που, εν πολλοίς, καθορίζει την ποιότητα του εμβρύου.

https://www.youtube.com/watch?v=IX6XapbgKWI

Οι ιεροεξεταστές της πολιτικής ορθότητος χαρακτήρισαν το περί ου ο λόγος ενημερωτικό υλικό αναχρονιστικό, μεσαιωνικό, αντιεπιστημονικό και εν γένει απαράδεκτο και εγκάλεσαν την Υπουργό Παιδείας η οποία αντέδρασε άμεσα και ανακάλεσε το εν λόγω ενημερωτικό υλικό που, απ’ ότι φαίνεται, διέφυγε της προσοχής των ιεροεξεταστών-λογοκριτών πολιτικής ορθότητος του ΙΕΠ… Η πρωθιέρεια της πολιτικής ορθοφροσύνης Υπουργός Παιδείας είναι βέβαιο ότι «τράβηξε το αυτί» της πειθήνιας μαριονέττα της, του προέδρου του ΙΕΠ, Αντωνίου. Τέτοια λάθη είναι ανεπίτρεπτα… Ασφαλώς εάν επρόκειτο για υλικό προωθήσεως του κιναιδισμού δεν επρόκειτο να κουνηθεί φύλλο… Εκεί υπάρχει εκ προοιμίου εξασφαλισμένη η πλήρης σύμπνοια της αριστεράς (ροζ) και της δεξιάς (σιελ) δικτατορίας πολιτικής ορθοφροσύνης… [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Η επέλαση των νεκροζώντανων (ζόμπι): από τον δυστοπικό κινηματογράφο στην σύγχρονη ζοφερή πραγματικότητα.

Ο κινηματογράφος (όπως άλλωστε, με τον τρόπο τους, όλες οι μορφές τέχνης) καταφέρνει να εξωτερικεύει αθέατες πτυχές του εσώτερου εαυτού, της ανθρώπινης ψυχής. Οι τέχνες ανέκαθεν λειτουργούσαν ως προπομποί του αύριο που έρχεται ή ως αλληγορίες του παρόντος –  ίσως ο κινηματογράφος να το καταφέρνει αυτό με μεγαλύτερη πληρότητα στην σύγχρονη εποχή, ως μία υβριδική και σύνθετη/ολιστική τέχνη που είναι.

Σε συνάρτηση με την ανωτέρω διαπίστωση, αποτελεί στοιχείο άξιο προβληματισμού και διερευνήσεως το τί ακριβώς εξωτερικεύει, τί ακριβώς συμβολίζει, σε ποια εσώτερη τάση ανταποκρίνεται η μεγάλη επιτυχία που απολαμβάνουν εδώ και δεκαετίες οι κινηματογραφικές ταινίες με πρωταγωνιστές νεκροζώντανους, τα ονομαζόμενα, στον αμερικάνικο κινηματογράφο, «ζόμπι». Ποια είναι τα χαρακτηριστικά αυτών των αποκρουστικών οντοτήτων που πλάθει η κινηματογραφική φαντασία, αυτών των φρικτών μορφών που μοιάζουν βγαλμένες από μία απροσδιόριστη ζοφερή άβυσσο, που με την καθηλωτική αιμοβορία τους, επιμένουν να απομυζούν κάθε ζωντανή ύπαρξη, απονεκρώνοντας κάθε ζωντανή μορφή και μεταβάλλοντας τον κόσμο σε απέραντο ερεβώδη εφιάλτη; Αρκεί να αναλογισθεί κανείς ποια είναι η εικόνα και η κινησιολογία τους: δυσμορφία, δυσκαμψία, γυάλινο βλέμμα, αργές, νωχελικές κινήσεις, χωρίς ζωντάνια, με έλλειψη οιουδήποτε αισθήματος [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2021. Το μεγάλο ετήσιο κοσμολογικό γεγονός – σημείο αναφοράς για τα ευρωπαϊκά εθνικά/παραδοσιοκρατικά κινήματα.

Ό,τι ουσιωδώς διαφοροποιεί την δική μας κοινότητα, το ΑΡΜΑ, από τις πολυάριθμες άλλες οργανώσεις, κόμματα, κινήματα, κλπ, του (στενότερου ή ευρύτερου) «χώρου», που επικαλούνται την αυτή ή παρεμφερή πολιτική ταυτότητα, είναι:

(α) ότι η δική μας ιδεακή αντίληψη απέχει πολύ από το να αποτελεί απλώς μία πολιτική ιδεολογία, ήτοι μία πρόταση διακυβερνήσεως της πολιτείας. Επί της ουσίας η Ιδέα μας ανάγεται στους αιωνίους φυσικούς και βιολογικούς νόμους (βιολογική κοσμοθεωρία), στις πρωταρχικές αρχές που διέπουν την φύση και την ζωή – και ακόμη παραπέρα: αγγίζει την σφαίρα του Ιερού, το πεδίο της μεταφυσικής/οντολογίας.

(β) ότι η δική μας ιδεακή αντίληψη συνδέεται πρωτίστως με την πραγματική ζωή, καθισταμένη, τοιουτοτρόπως, υπόθεση ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ, έμπρακτο βίωμα, συνειδητό, ολιστικό. Έτσι, η Ιδέα δεν γίνεται αντιληπτή απλώς ως μια αφηρημένη διανοητική κατασκευή αλλά ως καθημερινή πράξη που συνεχώς δοκιμάζεται. Η συνέπεια, η συμφωνία λόγων και έργων, καθίσταται λυδία λίθος της αυθεντικότητος όποιου διατείνεται ότι αναγνωρίζει συνάφεια με τον κύκλο μας.

(γ) ότι ανατρέχουμε και εμβαθύνουμε με γνήσιο ενδιαφέρον και  με ερευνητικό ζήλο στις πανάρχαιες εθνικές/φυλετικές παραδόσεις, τις ζείδωρες πηγές της πατρογονικής μας κληρονομιάς, αναζητώντας εκεί τα πρότυπα του βίου και τις πηγές της πνευματικής εμπνεύσεως.

Στο πνεύμα των ανωτέρω γίνεται αντιληπτή η σημασία που αποδίδουμε στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο ως την σημαντικότερη παραδοσιακή εορτή στον ενιαύσιο κύκλο.

Αναφορικώς με το ίδιο το Ηλιοστάσιο, του οποίου η τροπή είναι για φέτος αστρονομικώς προσδιορισμένη στις 17.59 της 21ης/12ου/2021, παραπέμπουμε στα στοιχεία που έχουμε παρουσιάσει σε σειρά παλαιότερων σχετικών με το θέμα εκτενών αναρτήσεών μας:  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἐπίκαιρες διεθνεῖς παραπομπές.

1. The Spiritual Significance of the White Stag Killed by Police in Britain:

“A rare white deer was shot dead by police after it was spotted running through the streets of a town. People in Bootle, Merseyside were shocked when they saw the wild animal roaming about on Sunday morning. The RSPCA said it had advised police to “leave the deer as it would make its own way back home” eventually. But Merseyside Police said officers decided to euthanise the deer after growing concerns it might be dangerous for motorists and pedestrians.“

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Martin Heidegger: Ὁ κορυφαῖος φιλόσοφος τοῦ 20οῦ αἰῶνος καὶ ἡ σχέσις του μὲ τὸν Ε/Σ.

Σαν σήμερα, 26 Σεπτεμβρίου του 1889, γεννήθηκε ένας από τους  σημαντικότερους στοχαστές του 20ου αιώνος – για πολλούς, ο κορυφαίος! Πρόκειται για τον Γερμανό φιλόσοφο Martin Heidegger, συγγραφέα του εμβληματικού «Είναι και Χρόνος», έργου που αποτελεί σταθμό στην οντολογική σκέψη, καθώς και πολλών άλλων σημαντικότατων έργων που σφράγισαν την σύγχρονη οντολογία, αισθητική, φιλοσοφία της ιστορίας και επηρέασαν βαθιά πολλούς άλλους φιλοσόφους, όπως ενδεικτικώς τα έργα: «Τι είναι Μεταφυσική», «Η προέλευση του έργου τέχνης», «Εισαγωγή στην Μεταφυσική» κ.λπ.

Αν και ελάχιστοι τόλμησαν να αμφισβητήσουν την αξία του Martin Heidegger ως φιλοσόφου, οι επιθέσεις που δέχτηκε μεταπολεμικώς υπήρξαν σφοδρότατες και δεν έπαυσαν ώς τον θάνατό του! Ο λόγος για την συνεχή αμφισβήτησή του ως προσωπικότητος και την αδυσώπητη πολεμική που εισέπραξε μεταπολεμικώς ήταν ότι είχε διαπράξει ένα βαρύτατο «έγκλημα καθοσιώσεως»: επί εθνικοσοσιαλιστικής διακυβερνήσεως υπήρξε μέλος του N.S.D.A.P. (Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος των Γερμανών Εργατών) και, επιπροσθέτως, είχε δεχθεί για σύντομο διάστημα (στην αρχή της Ε/Σ διακυβερνήσεως) την θέση του Πρύτανη στο πανεπιστήμιο του Freiburg [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Τὸ ΑΡΜΑ στὴν κορυφὴ τοῦ Ὀλύμπου!

Σ’ όσους παρακολουθούν το ΑΡΜΑ και την πορεία του είναι πολύ γνωστή η έλξη και η γοητεία – φυσική και συμβολική – που ασκούν στα μέλη της Κοινότητός μας τα όρη και, ιδιαιτέρως μεταξύ αυτών, ο Όλυμπος. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ακριβῶς το μαγικό αυτό βουνό, με την ξεχωριστή θέση στην ιστορία και την μυθολογία των Ελλήνων, είχαμε προ πολλών ετών επιλέξει για να διοργανώσουμε το Ιδρυτικό Συνέδριο της Κοινότητός μας. Σε τοποθεσίες του Ολύμπου έχουν έκτοτε φιλοξενηθεί πολλά συνέδρια, κατασκηνώσεις, σεμινάρια και ετήσιες συναντήσεις των μελών μας.

Μακριά από την σαπίλα, την σαβουρανθρωπίλα, την οχλοβοή και τα ανθρωπόμορφα τρωκτικά των παρακμιακών τσιμεντουπόλεων, μακριά από την αδιέξοδη και φαύλη μικροπολιτική (που πλήττει την χώρα μας – μηδαμώς και  του ταλαίπωρου «χώρου» εξαιρουμένου…), καταβάλλοντας ως ελάχιστο προσωπικό ψευδο-κόστος τον άκρως ευεργετικό σωματικό κάματο της πολύωρης πεζοπορίας, για τον συνειδητό τουλάχιστον ορειβάτη επέρχεται η εξαγνιστική εσωτερική αποδέσμευση από τον λιμνασμό στα τοξικά έλη και επάγεται μεταφορικώς και ουσιαστικώς η απελε

υθέρωση, λιγώτερο ή περισσότερο, ως αποτέλεσμα της ανωτροπικής κινήσεως και της αυθεντικής επαφής με την μυστική ουσία της Φύσεως.

Στὴν κοσμοαντίληψη τοῦ Ἐθνοκοινοτισμοῦ ἡ ὀρειβασία συνιστᾷ ἀναντικατάστατη ἄσκηση, ὄχι μόνο ὡς μέσον σωματικῆς βελτιώσεως ἀλλά πρωτίστως ὡς ἄσκηση ὁλικῆς ἐσωτερικῆς ἀνατάσεως καὶ ἀνελίξεως.

Την οντολογική και υπαρξιακή αυτή διάσταση της ορειβασίας εξόχως ανέδειξε σε πολλά κείμενά του ο κορυφαίος στοχαστής των Ιδεών μας και δεινός Αλπινιστής ο ίδιος, Ιούλιος Έβολα (οι στάχτες του οποίου, κατά την επιθυμίαν του, εναπετέθησαν σε παγετωνική σχισμή στο λατρευτό του Monte Rossa). 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]