Φιλοσοφία/Κοσμοθεωρία

Ὁ Πόλεμος ὡς ἀναπόσπαστο κομμάτι τοῦ ἀνδρός.

NordlandΑὐτὴ ἡ ἔλλειψη ἀνδρείας καὶ ἡ «καταδίκη τῆς βίας ἀπ’ ὅπου καὶ ἂν προέρχεται» (φράση ἡ ὁποία ἀκούγεται συχνά ἀπὸ τὰ ΜΜΕ) ἔχει, ἐκ παραλλήλου πρὸς ὁλόκληρη δέσμη ἀναλόγων χειραγωγητικῶν ἐκφυλιστικῶν κατευθύνσεων, ὁδηγήσει τὸν ἄνδρα σὲ ἐκθηλυσμὸ καὶ τὴν φύση σὲ καταστροφή.  Ἡ κουστουμαρισμένη μᾶζα τῶν γιάπηδων, ποὺ  ἀναλίσκεται σὲ ξέφρενα πάρτυ καὶ κάθε εἴδους ὑλιστικὴ καὶ σαρκικὴ διασκέδαση, εἶναι καταδικασμένη νὰ ἀφανισθῆ – καὶ μαζί της θὰ συμπαρασύρη κάθε τὶ ζωντανὸ στὴ φύση.

Ὅσο καὶ ἂν τὸ προοδευτικὸ φιλελεύθερο σκυλολόι προσπαθεῖ νὰ ἀποκόψη τὶς ἀνθρώπινες κοινωνίες ἀπὸ τὴν φύση καὶ νὰ «ερμηνεύση» ως ὑπόθεση «κοινωνικῆς συμβάσεως/κατασκευῆς» τὸ φῦλο, ἡ φύση καὶ ἡ πραγματικότητα τοὺς διαψεύδουν παταγωδῶς. Ἡ ἀντιστροφὴ τῶν ῥόλων τοῦ κάθε φύλου καθὼς καὶ ἡ ἀποδοχὴ/κανονικοποίηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας δὲν ἐμφανίζονται μόνο σὲ κοινωνικὸ ἐπίπεδο ἀλλὰ καὶ σὲ φυσικό. Βλέπουμε τὴν ἀνδρικὴ γονιμότητα καὶ τὰ ποσοστὰ τεστοστερόνης στὸν σύγχρονο ἄντρα νὰ μειώνονται παραλλήλως πρὸς τὴν αὔξηση τοῦ ποσοστοῦ τῶν ὁμοφυλοφίλων. Τὸ ἴδιο παρατηρεῖται (ἐκφυλισμὸς) ὄχι μόνο στὸ ἀνθρώπινο εἶδος ἀλλὰ στὸ ὅλον οἰκοσύστημα, ὅταν τοῦτο ἐκτίθεται στὴν μέσῳ  τοῦ ἀνθρωπίνου παράγοντος ἐπιβεβλημένη μόλυνση, τοξίνωση καί, ἐν γένει, οἰκολογικὴ καταστροφή.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Χριστιανισμός-Μαρξισμός

13882115_505445629652720_5698789511396386745_n

[Τὸ ἀκολουθοῦν κείμενον ἀπεστάλη ὑπὸ νεαροῦ συναγωνιστοῦ κατὰ τὴν περίοδον τῶν ἑορτῶν.]

Είναι σε κάποιες περιόδους του έτους όπως η παρούσα εορταστική που καθίσταται εντονώτερη η (φαινομενική;) αντίφαση μεταξύ αφ᾿ ενός μίας εντελώς επιφανειακής θρησκευτικής ψευδοκατανύξεως, την οποία πολλά άτομα της κοινωνίας προσποιούνται πως τάχα συμμερίζονται, δηλώνοντας, νομίζοντας ή ό,τι άλλο πως η ζωή τους καθοριστικώς νοηματοδοτείται από την «Ορθοδοξία», και αφ᾿ ετέρου της εκ παραλλήλου ηδονιστικής παραδόσεως στην τρυφηλότητα μίας χυδαία υλιστικής καταναλωτικής ευωχίας και αποθεώσεως του στείρα τεχνοκρατικού «μοντερνισμού».

Δεδομένου ότι ο κορμός της συριζανελικής κυβερνήσεως αποτελείται από δεδηλωμένους αθρήσκους και αθέους κομμουνιστές, οι οποίοι είναι φανερό ότι, παράλληλα με την εθνοαποδομητική-εθνομηδενιστική τους αντζέντα, προωθούν και μία σταδιακώς εντεινομένην αντικληρικαλική και αντιθρησκευτική στρατηγική, αξίζει να εξετάσουμε εάν και κατά πόσον η, καθοριστικώς επηρεασμένη από τον μαρξισμό, ιδεολογία του Σύριζα όντως ευρίσκεται σε αντιπαράθεση με την ελλαδική εκκλησία και τον ορθόδοξο χριστιανισμό – ή αν, μήπως, ευρίσκονται αμφότερες στην «ίδια πλευρά του λόφου».

Εν σχέσει προς τα ανωτέρω αξίζει να θυμίσουμε τις μεγάλες διαστάσεις που έλαβε πριν λίγο καιρό η σύγκρουση μεταξύ κυβερνήσεως και εκκλησίας η οποία εκδηλώθηκε ως αντιπαράθεση του (τέως πλέον) υπουργού παιδείας Ν. Φίλη με τον αρχιεπίσκοπο της ελλαδικής εκκλησίας Ιερώνυμο, με αφορμή την μεταξύ τους διάσταση απόψεων, αναφορικώς με την θέση, τον χαρακτήρα και το περιεχόμενο του μαθήματος των θρησκευτικών εντός του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος καθώς και σχετικώς με το γενικώτερο θέμα των σχέσεων κράτους-εκκλησίας και της ανάγκης (ή μη) για τον λεγόμενο διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Μούσες και Lohengrin

dΜε αφορμή την παρουσίαση της Όπερας Lohengrin στην Εθνική Λυρική Σκηνή των Αθηνών με πρεμιέρα στις 27 Ιανουαρίου, θα παρουσιασθούν κάποιες πτυχές αυτού του εμβληματικού έργου του Wagner. Προτού εκτεθεί η πηγή εμπνεύσεως του μύθου και το ίδιο το Οπερατικό έργο, κάποια εισαγωγή για την φύση της εμπνεύσεως του ποιητή καθὠς και τα όρια της όποιας αναλύσεως ποιητικών αριστουργημάτων κρίνεται αναγκαία.

Περί Εμπνεύσεως

Η συζήτηση ξεκινάει στην Αρχαία Ελλάδα, όπου ο Wagner εξ άλλου είχε απερίφραστα τοποθετήσει το πρότυπο και αλλά και τον στόχο των προσπαθειών του. Ο φιλόσοφος Πλάτων μας παραδίδει τον διάλογο “Ίων” ή “περί Ιλιάδος”, όπου ο Σωκράτης συνομιλεί με έναν νέο, τον Ίωνα, ο οποίος έχει βραβευθεί για την απαγγελία και ερμηνεία των έργων του Ομήρου. Αυτή είναι μία από τις σπάνιες συνομιλίες του Σωκράτη με ένα παιδί, όπου αναλύεται η αξία του ομηρικού έπους αλλά και με ποιον τρόπο γίνεται η μεταφορά του έπους δια της απαγγελίας στην ψυχή των ακροατών. Ο ποιητής θεωρείται φορεύς της θεϊκής φλόγας, η οποία γίνεται διαθέσιμη στους συμπατριώτες του, κοινωνούς της αυτής Κουλτούρας, μέσω της τέχνης του. Κατά την διάρκεια της συνομιλίας η επίδραση του μουσουργού-ποιητού στους ακροατές παρομοιάζεται με εκείνην του μαγνήτη.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

PARSIFAL: Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἀνδρείου Πνεύματος! (τοῦ Roberto Pacchioli, μετάφρασις Ἰ. Αὐξεντίου)

%ce%b9%cf%80%cf%80%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%82%ce%b8%ce%ac%ce%bd%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%82%ce%b4%ce%b9%ce%ac%ce%b2%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%82– Μία ἔξοχος καὶ καιρία ἀνάρτησις ὑπὸ τοῦ ἐξαιρετικῶς ποιοτικοῦ ἱστολογίου http://theodotus.blogspot.gr περὶ τοῦ καλπάζοντος διαλυτικοῦ καὶ ἀντιστροφικοῦ Φεμινισμοῦ καὶ Μητριαρχίας – καὶ τῆς ἀποδυναμωμένης καὶ κρισίμως ἀπούσης αὐθεντικῆς Ἀνδρείας Ἀρετῆς, τόσον ἐπιτακτικῶς ἀναγκαίας, ὑπὸ τὴν ἀπόλυτον καὶ ἀδιασάλευτον καθοδήγησιν τοῦ Ἀρίου Ἀνδρείου Πνεύματος! Περὶ τῶν διαλελυμένων συγχρόνων κοινωνιῶν τύπου ἐκθηλυσμένης σούπας/ἕλους, περὶ κυριάρχων ἀνδραρίων μᾶλλον εἰς καρικατούρας μᾶλλον παρὰ εἰς ἄνδρας φερόντων, τυπικῶν πλέον τῆς ἐποχῆς μας, περὶ τῆς κρισίμως ἀποτραβηγμένης καὶ ἀπούσης αὐθεντικῆς Ἀνδρικότητος! Ἕνα ἄρθρο ποὺ ΠΡΕΠΕΙ νὰ διαβασθῇ – σᾶς παραπέμπουμε:

http://theodotus.blogspot.dk/2016/10/blog-post_16.html

ΒΛΕΠΕ σχετικῶς ἐπίσης καὶ οἰκείας ἀναρτήσεις, ἐπὶ παραδείγματι https://www.armahellas.com/?p=16664, καθὼς καὶ ἰδιαιτέρως τὸ “Τραγοῦδι τῶν Ἱπποτῶν” ἐκ τῶν ἐμβατηρίων τοῦ Ἅρματος https://www.armahellas.com/?page_id=647

Η ανατολίτικη υποκουλτούρα ως μέσον ψυχικής διαβρώσεως

zeimpekiko_politikoi3Πέραν των καταστρατηγουμένων και βιαζομένων πτυχών ιστορικής, εθνολογικής και επιστημονικής πιστότητος, επί της διαφωτίσεως των οποίων το ΑΡΜΑ και η ιστοσελίς μας ειδικώτερον κατέχει ρόλον πρωτοπόρον (πρβλ. π.χ. εκ των προσφάτων ενθεμάτων μας https://www.armahellas.com/?p=18161, https://www.armahellas.com/?p=16664 και https://www.armahellas.com/?p=14493), η αναμφίβολος σύγχυσις που σκοπίμως προωθείται πολλαπλώς υπό του Συστήματος και του υποτελούς του ψευδεπιγράφου “Ελληνικού” κράτους εν σχέσει προς την “ελληνικότητα” συντελεί καταλυτικώς εις την εμβάθυνσιν και παγίωσιν της προϊούσης διαβρώσεως της ελληνικής κουλτούρας και του ελληνικού χαρακτήρος, ανάγοντας ακόμη συχνά ο,τιδήποτε γύφτικο, ανατολίτικο και παντάπασιν αλλότριον προς τα αιώνια ολυμπιακά ιδεώδη του Ελληνισμού εις στοιχείον … “λαϊκής αυθεντικότητος” κι “ελληνικότητος”! [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Ακαδημία Πλάτωνος: η βεβήλωση του ιερού χώρου, λίκνου της φιλοσοφίας, συνεχίζεται!

1

Τα φαινόμενα παραμελήσεως και κακοδιαχειρίσεως των αρχαιολογικών χώρων στην Ελλάδα ίσως να μην αποτελούν ειδήσεις. Ωστόσο κάποια σχετικά περιστατικά φαντάζουν απίστευτα θλιβερά, ακόμα και για τα ελλαδικά δεδομένα μονίμου ακηδίας και αδιαφορίας των βαρυσημάντων συμβόλων του παρελθόντος, της ιστορικής κληρονομιάς…

Τέτοια περίπτωση αποτελεί ο ταλαιπωρημένος χώρος της Ακαδημίας Πλάτωνος. Η σημασία του χώρου, υπερβαίνει τα όρια της αρχαιολογίας και αφορά την ίδια την ιστορία όχι μόνο του ελληνικού αλλά του παγκοσμίου πολιτισμού, δεδομένου του ρόλου της πλατωνικής διδασκαλίας ως βάσεως της φιλοσοφίας σε παγκόσμιο επίπεδο, διαχρονικώς. Πρόκειται για τον χώρο που στέγασε επί σχεδόν μία χιλιετία, το πρώτο ίδρυμα γνώσεως, το οποίο από την εποχή της ιδρύσεώς του από τον Πλάτωνα και την ακμή που γνώρισε τον 4ο αιώνα π.Χ., συνέχισε να λειτουργεί αδιαλείπτως έως το κλείσιμό του από τον Ιουστινιανό το 529 μ.Χ., τον μανιώδη αυτόν πολέμιο του αρχαίου ελληνικού πνεύματος που επέφερε τα τελευταία πλήγματα στον μόνο τόπο στον οποίο συνέχιζε ανοιχτά να διδάσκεται εθνική σκέψη. Απετέλεσε δε και σύμβολο της αντιστάσεως των εθνικώς σκεπτομένων φιλοσόφων έναντι της ιουδαιοχριστιανικής σκοταδιστικής πολιτικής που είχε εν τω μεταξύ καταφέρει να καταδικάσει στην σιωπή, μεταξύ άλλων και το μουσείο και την βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας, ήδη από τις αρχές του 6ου αιώνα μ.Χ. (σφαγή της Υπατίας).

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

«Ανθρώπινα δικαιώματα» εις την υπηρεσίαν του εκπιθηκισμού…

maxresdefaultΤα περιβόητα «ανθρώπινα δικαιώματα» και η γενικωτέρα πολιτική προστασίας των «ευαλώτων μειονοτήτων» είναι ένα πανούργο και πολυσχιδές, καθ’ όλα δε Σιωνιστικό, σόφισμα, όπερ κυρίως επεστρατεύθη μεταπολεμικώς, εξ αρχής στοχεύον εις την πλήρη διάλυσιν των εν Ευρώπη εναπομεινασών κοινοτήτων, τον πλήρη των εκφυλισμόν και την παράλυσιν κάθε φυσικής των αυτοαμύνης ώστε, εν τέλει, να καταλήξουν εις την αντικατάστασίν των με απροσώπους καταναλωτικάς κοινωνίας, ως μοιραίων απολήξεων της σταδιακής εξαφανίσεως κάθε συνδετικού και ενωτικού των στοιχείου, όπως (αληθής) κουλτούρα, γλώσσα και, ιδίως, φυλή.

Ο βασικώτερος πυλών των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» είναι η κοινωνική κυριαρχία του ακράτου ατομισμού, εις βάρος κάθε αιωνίας αναφοράς εις αυθεντικάς αξίας, αρρήκτως συνδεομένας προς Κοινότητα, Έθνος, Ιστορίαν, Φυλήν: ήτοι, η απάλειψις πάσης θεμελιώδους ευθύνης των πολιτών και η εν ταυτώ ασύστολος ανάδειξις εκ του μη όντος και αδιάκριτος αναγνώρισις πλασματικών, παραπλανητικών και ανοήτων κατά το πλείστον δικαιωμάτων των ως και ακινδύνων δια το Σύστημα «ελευθεριών», καθιστώντας την ως άνω (ανεστραμμένην) «πολιτικήν» άκρως ελκυστικήν δια τας εκφυλισμένας ματαίας υπάρξεις των πάλαι ποτέ αληθών πολιτών και νυν φαντασμένων εγωκεντρικών παπαγάλων, οίτινες τελικώς πείθονται ότι δύνανται όλοι των να βυθισθούν συλλογικώς εις αυταπατητικάς «πραγματικότητας», να γενούν καναπεδάτοι αφέντες και πλούσιοι ακαμάτηδες και, επομένως, … να «δικαιούνται» ν᾿ αδιαφορούν δια τας ανεπανορθώτους κοινωνικάς συνεπείας της αρρωστημένης ταύτης κατάντιας.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἡ θεία Φωτιὰ τῆς καταστροφῆς και τῆς ψυχῆς τῆς Δημιουργίας.

xarama_2Μέχρι της επιβολής της κοσμοθεωρίας του “θείου βρέφους” και των άλλων μεσανατολικών θρησκειών στους Αρίους λαούς, η αίσθηση της θειότητος της φλόγας ήταν κοινό σημείο όλων των Αρίων λαών, με περισσότερο ίσως γνωστή την πυρολατρία στους ζωροάστρες Πέρσες. Το Πῦρ ήταν στὸν Ηράκλειτο η εικόνα του Όντος, του Ενός· η ιερά εστία έκαιγε πάντα, πράγμα που επεβίωσε και μετά την επέλαση του ιουδαιοχριστιανισμού στην λαϊκή παράδοση και υιοθετήθηκε και από την εκκλησία (κατά την δολία της συγκρητιστική στρατηγική διεισδύσεως).
Γενικώς, όμως, με την έλευση του χριστιανισμού (στην Ευρώπη) και εν συνεχεία του Ισλάμ (στην Περσία), και γενικώτερα με την μόλυνση της αρίας ψυχής από τους μεσανατολικούς ψυχικούς εισβολείς (οι οποίοι άνοιξαν τον δρόμο και για την μετέπειτα φυσική εισβολή, όπως μάλιστα διαπιστώνεται σήμερα), η λατρεία αυτή χαρακτηρίστηκε ως “ειδωλολατρία”, αφού εκπορευόταν από την ίδια ψυχή που γέννησε το ολυμπιακό πάνθεον αλλά και, φυσικά, επειδή ήταν συνυφασμένη με μία στάση ζωής η οποία, ούσα βαθύτατα πνευματική και υπερβατική, δεν θα μπορούσε να έχει καμμία σχέση με τις (υπό τον αποστεωμένο ψευδομεταφυσικό, μαγικοθαυματουργικό τους μανδύα) υλιστικές και αποκλειστικώς ατομικιστικές (ακόμη και με την υστεροβουλία της ατομικής “σωτηρίας”) εστιάσεις των μεσανατολικών εισβολέων.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

H γένεσις του μονοθεϊσμού.

h

  Είναι δυνατόν να υπάρχει ο θεός χωρίς τους ανθρώπους; Ποιά άραγε ισχύ θα είχε ο θεός εάν δεν υπήρχαν τα θνητά όντα; Επίσης υπήρχε άραγε κάποια εποχή όπου ούτε θεός υπήρχε ούτε άνθρωπος; Ας ερωτήσουμε και κάτι άλλο; Υπήρξε εποχή κατά την οποία θεός και άνθρωπος ήταν ένα; Είναι άραγε δυνατόν ο άνθρωπος να υπήρξε ή να υπάρξει χωρίς το θεό; Ποια πραγματική οντολογική τρίτη θα λέγαμε δύναμη υποκρύπτεται πίσω από το θεό και τον άνθρωπο, η οποία τους δημιούργησε και τους καθοδηγεί μέχρι τη στιγμή της αυτοαναίρεσής τους και της συνέχειας της απείρου οντολογικής εσωτερικής συνέχειας;

 
Στον κόσμο του θεού και του ανθρώπου εκείνο το οντολογικό μέγεθος το οποίο αναιρείται είναι η συνέχεια. Ο άνθρωπος εσωκλείεται στη διάσταση που ξεκινά από την ιδέα του πρώτου θεϊκού όντος και του δημιουργηθέντος εξ αυτού κόσμου και τελειοποιείται στην ανθρώπινη πόλη και πολιτισμό. Ο μονοθεϊσμός τελειοποιεί τον παρόντα κύκλο της διάστασης στερεοποιώντας το μοντέλο εμμενούς διάστασης που όπως ήδη είπαμε ξεκινά από το θεό και διά της φύσης-κόσμου περατώνεται στον άνθρωπο.[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Παράλληλες εκδηλώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με αφορμή τον εορτασμό του Χειμερινού Ηλιοστασίου

Τελική. Δεκ.Οι οργανώσεις Θεσσαλονίκης και Αθηνών του ΑΡΜΑτος διοργανώνουν το Σάββατο 19 και την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου αντιστοίχως διαλέξεις με θέμα την εορτή του Ηλιοστασίου.

 Επί μέρους θέματα που θα αναπτυχθούν:

 • Χειμερινό Ηλιοστάσιο: Ο θρίαμβος του Φωτός.

 • Η πάλη των αλλοτρίων δογμάτων.

 • Ο εορτασμός του στους Ινδοευρωπαϊκούς λαούς.

 • Η σημασία της εορτής σήμερα.

Το ΑΡΜΑ πραγματοποίησε στην Αθήνα ημερίδα αφιερωμένη στο έργο του Ι. Έβολα.

Φ.2.Το Σάββατο 24 Οκτωβρίου, στον χώρο εκδηλώσεων της οργανώσεως Αθηνών του ΑΡΜΑτος, πραγματοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία, ενώπιον πολυαρίθμου ακροατηρίου, ημερίδα αφιερωμένη στον βίο και το έργο του Ιούλιου Έβολα. Παλαιοί και νέοι αγωνιστές και υποστηρικτές των ιδεών του εθνοκοινοτισμού, γνώστες και μη του έργου του σπουδαίου Ιταλού φιλοσόφου, είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τρεις πολύ ενδιαφέρουσες εισηγήσεις, μέσω των οποίων παρουσιάστηκαν βασικές πτυχές της εβολιανής κοσμοθεάσεως. Ο πρώτος ομιλητής αναφέρθηκε στην μεταφυσική διάσταση της Αναβάσεως, όπως πραγματώνεται ιδίως στην ορειβασία και εν γένει στα υψηλής επικινδυνότητος ορεινά αθλήματα και παράλληλα στην επιδίωξη κατακτήσεως των πάσης φύσεως κορυφών, των εσωτερικών επιτεύξεων και της (αυθ-)υπερβάσεως – επιδίωξη που, όπως αναλύθηκε, αποτελεί προτεραιότητα του ΑΡΜΑτος, στην οποία άλλωστε συμβολικά παραπέμπει το ίδιο το ανωτροπικό έμβλημα του ΆΡΜΑτος. Ακολούθησε εισήγηση-ανάλυση αναφορικά με την αξία συγκερασμού γνώσεως, δράσεως και ενατενίσεως, στο πλαίσιο του «μεγάλου» και του «μικρού» ιερού πολέμου, των δυο όψεων δηλαδή του αγώνος (εσωτερικού και εξωτερικού) που πραγματώνεται σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Ο τρίτος εισηγητής παρουσίασε την στενή σχέση του ΑΡΜΑτος με την ευρωπαϊκή εσωτερική παράδοση και την σημασία της εβολιανής σκέψεως και πνευματικής κληρονομιάς ως πυξίδα προσανατολισμού και μέσο διαπλάσεως μιας Νέας Γενιάς, ενός Νέου Ανθρωπίνου Τύπου, ενός Νέου Πολιτισμού, που θα αναδυθεί ρωμαλέος μέσα από τα συντρίμμια του συγχρόνου καταρρέοντος αντι-πολιτισμού της σκοτεινής εποχής.
Η εκδήλωση έκλεισε με υποβολή ερωτήσεων εκ μέρους του ακροατηρίου, συζήτηση και ανάπτυξη γόνιμου προβληματισμού.
Παραθέτουμε εν συνεχεία το μήνυμα που απέστειλε ο επί κεφαλής του ΑΡΜΑτος, το οποίο ανεγνώσθη κατά την διάρκεια της εκδηλώσεως:
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ὡρισμένες διαπιστώσεις ἐν ὄψει τῆς ἐνάρξεως τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους

2

 Ἡ παρακμιακὴ ἐποχή μας, ἐποχὴ ἀποπροσανατολισμοῦ καὶ ριζικῆς διαστρεβλώσεως τῶν νοημάτων (ἢ καὶ πλήρους ἀπουσίας νοήματος), ἐποχὴ βαθειᾶς καὶ γενικευμένης ψυχοσωματικῆς ἀλλοτριώσεως τῶν ἀνθρώπων, χαρακτηρίζεται – καθόλου τυχαῖα – καὶ ἀπὸ τὸν ἐκτροχιασμὸ τῆς ἀγωγῆς τῶν νέων.

 Χαρακτηρίζεται, ἐπίσης, ἀπὸ τὴν ριζικὴ ἀποκοπὴ τῆς παιδείας ἀπὸ κάθε παραδοσιακὸ στοιχεῖο καὶ κάθε ἐσωτερικὸ συνεκτικὸ δεσμό, καθὼς καὶ ἀπὸ τὴν συνακόλουθη κυριαρχία ἐκπαιδευτικῶν μεθόδων, συστημάτων καὶ πρακτικῶν ἐξόχως ἀφυσίκων, δυσαρμονικῶν καὶ ἀντι-ιεραρχικῶν, ἀπὸ ὅπου ἀπουσιάζει κάθε οὐσιώδης χαρακτὴρ καὶ περιεχόμενο: γι᾿ αὐτὸ καὶ βλέπουμε ὅτι, ὄχι ἁπλῶς συντηροῦνται οἱ ἀτομικὲς καὶ κοινωνικὲς παθογένειες καὶ στρεβλώσεις, ἀλλὰ καὶ πολλαπλασιάζονται καὶ κλιμακώνονται συνεχῶς, σὲ μιὰν ἀδιάπτωτη πορεία ἐκφυλισμοῦ καὶ καταβαραθρώσεως.

 Κοντὰ στὶς πολλὲς ἄλλες ἐπαναστατικὲς καί, ἐν ταυτῷ, παραδοσιακὲς μεταρρυθμίσεις, ποὺ πρόλαβε νὰ εἰσαγάγῃ τὸ ἐθνικοσοσιαλιστικὸ καθεστὼς στὴν Γερμανία, ἦσαν καὶ οἱ ἀλλαγὲς στὴν ἐκπαίδευση καί, κυρίως, ἡ ἐμφύτευσις ἑνὸς ὁλότελα νέου ἐκπαιδευτικοῦ πνεύματος, κατὰ τὸ ὁποῖον ὤφειλε ὁ ἐκπαιδευτικὸς νὰ εἶναι ψυχοσωματικὰ ἰσορροπημένος, ἁρμονικὰ ἀνεπτυγμένος στὸ πνεῦμα καὶ στὸ σῶμα, σκληραγωγημένος, ἀνθεκτικὸς καὶ με φυσικὸ τρόπο ἐντεταγμένος στὴν Λαϊκὴ Κοινότητα. Ὅλα τὰ ὡς ἄνω στοιχεῖα διακρίνονται χαρακτηριστικὰ στὸ παρακάτω ἀπόσπασμα, ποὺ μεταφέρει τὶς ἐντυπώσεις ἑνὸς Ἕλληνος διευθυντοῦ τῆς ἀκαδημίας τῆς Θεσσαλονίκης, τοῦ Γεωργίου Ζομπανάκη, ὁ ὁποῖος μεταφέρει κάποια οὐσιώδη ζητήματα ποὺ ἀφοροῦν εἰς τὴν ἐκπαιδευτικὴ πολιτικὴ τοῦ ἐθνικοσοσιαλιστικοῦ κράτους, παρμένο ἀπὸ τὴν μελέτη του «Οἱ παιδαγωγικὲς ἀκαδημίες στὴν Γερμανία καὶ στὴν Ἑλλάδα», ποὺ ἐξεδόθη τὸ 1935:[…][ΣΥΝΕΧΕΙΑ]