Γύρω στο 1900 π.Χ. είχαν ήδη εγκατασταθή στο ηπειρωτικό τμήμα της Ν. Ελλάδος οι δημιουργοί του πολιτισμού της Μέσης Εποχής του Χαλκού που ονομάζεται γενικώς Μεσοελλαδική.
Ο χρονολογικός προσδιορισμός έγινε διά της μελέτης των κεραμικών και τεκτονικών στοιχείων καθώς και των εθίμων ταφής. Η εξέταση με την μέθοδο του άνθρακος 14 των καταλοίπων των πρώτων χρόνων του μεσοελλαδικού οικισμού της Λέρνας έδειξε ότι η αρχή της Μέσης Εποχής του Χαλκού πρέπει να τοποθετηθή στο 1.948±117 π.Χ. .
Όπως συμβαίνει και με τις προηγούμενες φάσεις, μοναδική πηγή γνώσεως της Μέσης Εποχής του Χαλκού είναι οι αρχαιολογικές ανασκαφές και έρευνες που έγιναν και γίνονται στον ελληνικό χώρο. Αλλά τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθή είναι ακόμη ατελή και άνισα. Έτσι πλήρης εικόνα της Μέσης Εποχής του Χαλκού για την ηπειρωτική Ελλάδα είναι αδύνατη και για μερικές περιοχές της ανύπαρκτη.
During the course of my investigations into Nordic racial history, I have gathered together some rather interesting material on the presence of the Nordic race in the Classical World. Of particular value, are the researches of J. L. Angel, who performed an xtensive survey of all ancient Greek crania. Angel analysed these skulls from a typological perspective, and because of the position he took on the reality of race, he was subsequently much criticised by his contemporaries.
We may note that Angel (1944), calculated that during the Classical period of Greek history (650-150 BC), 27% of the Greek population had been predominantly Nordic in type. He observed that prior to the Classical period, the Nordic element had been larger, and that after it, the element in question had declined. [Angel (1943; 1944; 1945; 1946a, b, c.] Angel (1971), also noted that the immigrant Indo -Europeans, were of Nordic subrace.
Peterson (1974), studied portrait busts of famous ancient Greek personages, and concluded that the aristocracies of Hellas were a product of closely interbreeding, Eupatrid clans. These clans were mostly Nordic in type, being largely descended from the Indo-European invaders. The demos, or common people however, as well as most slaves, were of Mediterranean, Pelasgian descent.
Με τα σημερινά πολιτικά κριτήρια, τα συμπεράσματα του Δαρβίνου θα ήταν αρκετά για να του προσαφθεί ο χαρακτηρισμός του ρατσιστού αφού θεωρούσε ότι οι ανθρώπινες φυλές είναι απολύτως διακριτές και ο βαθμός διαφοροποιήσεώς των είναι τέτοιος ώστε θα ήτο ορθότερον να θεωρούνται υποείδη: «Ο άνθρωπος έχει ανέλθει στην σύγχρονή του κατάσταση ως αποτέλεσμα των δεδομένων που έως τώρα διευκρινίστηκαν, συνεπικουρούμενων και από άλλα ίσως ανεξερεύνητα ακόμη στοιχεία. Δεδομένου όμως ότι το πέτυχε στο επίπεδο της ανθρωπότητος, έχει διαχωριστεί σε διακριτές φυλές ή όπως θα μπορούσαν ορθότερα να ονομαστούν, υποείδη. Κάποια από αυτά όπως ο Νέγρος και ο Ευρωπαίος είναι τόσο διακριτά ώστε αν δείγματα τους είχαν εκτεθεί σε έναν φυσιοδίφη χωρίς συμπληρωματικές πληροφορίες, αναμφισβήτητα θα είχαν εξεταστεί από εκείνον ως πραγματικά είδη.» [CHARLESDARWIN, TheDescentofMan (1871)]
Νέα πολύτιμα στοιχεία προστίθενται στην επιστημονική έρευνα περί του προσδιορισμού της κοιτίδος αλλά και των περιοχών όπου εγκαταστάθηκαν ινδοευρωπαϊκοί πληθυσμοί, έπειτα από την εξέταση DNA που πραγματοποιήθηκε σε σκελετό ανδρός ηλικίας περίπου 2.000 ετών, ανευρεθέντος στην ανασκαφή ενός μεγάλου αρχαίου νεκροταφείου στην περιοχή DuurligNas στην ανατολική Μογγολία. Ο άνδρας στον οποίο ανήκει ο σκελετός θεωρείται βάσει των συνοδών ευρημάτων πως κατείχε εξέχουσα θέση στην αυτοκρατορία Xiongnu. Στηριζόμενοι οι επιστήμονες στα ευρήματα παλαιοτέρων ανασκαφών, ανακαλύψεων και αρχαίων κινεζικών χειρογράφων εκτιμούν πως η αυτοκρατορία Xiongnu ( 209 π.Χ. – 93 μ.Χ.), η οποία εξαπλωνόταν σε μία μεγάλη περιοχή της Μογγολίας, αποτελούνταν από πολλά νομαδικά φύλα τα οποία παρουσίαζαν σημαντικές εθνικές και γλωσσολογικές διαφορές, δεχόμενα επιρροές από Κινεζικούς αλλά και από Λευκούς πληθυσμούς της εποχής. Βασικός στόχος των επιστημόνων είναι ο προσδιορισμός της φυλετικής και γλωσσικής ταυτότητος του ανδρός, στοιχείο το οποίο θα προσδιορίσει την άρχουσα τάξη της αυτοκρατορίας.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης στο Amherst διαπίστωσαν ότι από την βρεφική ηλικία τα μωρά κάθε φυλής κάνουν διακρίσεις σε βάρος ατόμων από διαφορετικές φυλές , πολύ πριν αναπτύξουν την ικανότητα να μιλούν, αλλά ακόμη και δίχως να έχουν ξαναδει στο παρελθόν άτομα που να ανήκουν σε κάποια φυλή διαφορετική από την δική τους. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν οι ερευνητές είναι ότι η διάκριση που κάνουν τα βρέφη ανάμεσα στις διαφορετικές φυλές, δεν θα μπορούσε να οφείλεται σε κάποια προηγούμενη σχετική κοινωνική τους εμπειρία, αφού τέτοια δεν υπάρχει, αλλά ότι αποτελεί αποτέλεσμα της αναπτύξεως του ανθρώπινου εγκεφάλου και μια ικανότητα που ο κάθε ανθρώπινος εγκέφαλος έχει αναπτύξει πλήρως στην ηλικία των 9 μηνών!
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Το ζήτημα της προελεύσεως των Ελλήνων είναι ένα θέμα, το οποίο φυσιολογικώς έχει απασχολήσει κατά πολύ τον ευρύτερο «εθνικιστικό χώρο». Πολλά άτομα του εν λόγω χώρου παρακινούμενα πολλές φορές από πατριωτισμό αρνούνται να δεχθούν το ενδεχόμενο εισόδου των προγόνων τους στον ελλαδικό χώρο από εξωελλαδικές περιοχές και απορρίπτουν την ύπαρξη των Ινδοευρωπαίων και της καθόδου τμημάτων αυτών, θεωρώντας ίσως πως αυτό θα μείωνε το πατρογονικό δικαίωμά τους πάνω στην ελληνική γη. Παραλλήλως προωθούνται θεωρίες οι οποίες παρουσιάζουν το ελληνικό έθνος ως ανάδελφο, ως μη έχοντα δηλαδή καμία φυλετική σχέση με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά έθνη, θεωρίες βεβαίως που έρχονται σε πλήρη σύγκρουση με άλλες που υποστηρίζονται ταυτοχρόνως από τα ίδια άτομα και οι οποίες αποδίδουν ελληνική καταγωγή σε βορειοευρωπαϊκούς, κεντροευρωπαϊκούς ή ανατολικοευρωπαϊκούς λαούς. Οι αντιλήψεις αυτές είτε προέρχονται από ανιδιοτελή ή από ιδιοτελή κίνητρα, γεγονός είναι πως παρουσιάζουν μία σύγχυση στον τρόπο σκέψεως και στην αντίληψη περί της ουσίας της ελληνικότητος. Ανύπαρκτες τεχνολογικές ανακαλύψεις ή ηθικές και κοινωνικές αντιλήψεις χρεώνονται στους προγόνους μας, στην προσπάθεια να αποδειχθεί με κάθε τρόπο η προέλευση της συγχρόνου ευρωπαϊκής κοινωνίας και των συγχρόνων αντιλήψεων και ανακαλύψεων από αυτούς. Μίας κοινωνίας που βρίσκεται σε καθοδική πορεία και ενός συνόλου αντιλήψεων που θα γίνονταν σίγουρα αντικείμενα χλευασμού από τους δικούς μας προπάτορες, αλλά και από αυτούς των υπολοίπων ευρωπαϊκών εθνών.