Οἰακισμοί

Οἰακισμοί (25)

Ὁ καλούμενος “δυτικὸς κόσμος” ἔχει πλέον περιπέσει εἰς μίαν ἰλιγγιώδη περιδίνησιν πρὸς τὴν Ἄβυσσον. Ἤδη δὲ διανύει ἕνα στάδιον, πρὸς τὸ ὁποῖον συγκρινόμενα καὶ αὐτὰ τὰ αἴσχιστα ἀποβράσματα τῆς χειρίστης ῥωμαϊκῆς καταπτώσεως φαντάζουν σχεδὸν ὡς πρότυπα εὐπρεπείας.

Ἕνας κόσμος ἐντὸς τοῦ ὁποίου συνήθως ὅσα τυχὸν ὑγιῆ στοιχεῖα καὶ κατάλοιπα εἰσέτι ὑφίστανται, εἴτε εἶναι ἤδη θανασίμως συγκεχυμένα καὶ μολυσμένα μὲ ἀρχὲς καὶ συνθήματα ὑπαγορευμένα ὑπὸ τῆς ἰδιοτύπου ἐκείνης μονολιθικῆς μεσανατολικῆς θρησκοληψίας, τῆς καὶ ὡς θρησκείας “πολιτικῆς ὀρθότητος”, πολιτιστικοῦ μαρξισμοῦ κ.λπ.  γνωστῆς, ὡς καὶ ὑπὸ τῶν διαβολικῶν της συντονιστῶν, εἴτε, ἂν τυχὸν ἐπαρκῶς διαθέτουν τὴν ἐπισκόπησιν ἐκείνην τῶν πολιτιστικῶν, πολιτικῶν, ἰδεακῶν καὶ ἐννοιολογικῶν συγγενειῶν καὶ συναφειῶν, ποὺ καθιστᾷ τὴν διάκρισιν καὶ ἀναγνώρισιν τῆς ἀληθείας ἀναπόδραστον, αἰσθάνονται συχνὰ ἐν τούτοις ὑποχρεωμένοι νὰ στρουθοκαμηλίζουν, ἀντὶ τῆς ἀληθείας προβάλλοντες εὐτελῆ της ἄνευρα, ἄζωα, πλαστικὰ καὶ ἀνόργανα δημοκρατικὰ ὑποκατάστατα, καθὼς πασχίζουν κι ἐλπίζουν ἐν προσχηματικῇ ἐξαπατήσει τῆς συνειδήσεώς των ἐν ταὐτῷ κυρίως νὰ ἐκφύγουν τοῦ μονοχνώτου ταλιμπανοειδοῦς “ἱεροῦ μένους” τῶν τρομοκρατικῶς πανισχύρων ὁσίων καὶ ἱερῶν ἀγελάδων τοῦ Συστήματος καὶ τῶν ηὐνουχισμένων τους μοσχιδίων, ποὺ ὁλημερὶς κι ὁλονυχτὶς κραυγάζουν καὶ σκούζουν ἀγεληδὸν τὰ ἀντίστοιχα τῶν ἰσλαμιστικῶν “Ἀλλαουάκμπαρ”, ὥστε ν᾿ ἀποσβεσθῇ, ἐπιχωθῇ, κατατρομοκρατηθῇ καὶ συνθλιβῇ κάθε ἴχνος ἐλευθέρας φυσιολογικῆς φωνῆς, κάθε ὑπόνοια ἔστω ἐλευθέρας σκέψεως…

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΟΙΑΚΙΣΜΟΙ (24)

Τέλος ἐποχῆς

 

Εἶναι κοινὴ αἴσθησις πλέον παντὸς ἔχοντος ἐπαφὴν μὲ τὴν τρέχουσαν πραγματικότητα ὅτι σ᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ σημεῖο βρισκόμαστε: Τέλος ἐποχῆς!

Τὸ τέλος τοῦτο κατὰ κάποιους (καὶ δὲν ἀναφέρομαι εἰς τὸν στενὸν κύκλον ἐκείνων τῶν … “γύφτικων γαμβρῶν”, ποὺ αἴφνης ἐξωβελίσθησαν ἐκτὸς κοινοβουλευτικοῦ νυμφῶνος) ἀπετέλεσε δυστύχημα, αἴφνης δὲ ἡ νέα αὕτη πραγματικότης τοὺς ἐχάλασε τὴν ἐπαναπαυτικὴν (ψευδ-)αἴσθησιν παρουσίας ἑνὸς στιβαροῦ πολιτικοῦ φορέως ἐθνικιστικῆς χροιᾶς…

Ἡ ἰσχὺς λοιπὸν τοῦ πλέγματος ἀναδραστικῶς καὶ ἀμοιβαίως μέχρι πρό τινος ἐνισχυτικῶς ἀνακυκλουμένων ψευδαισθήσεων, διότι περὶ τοιούτων ἐπρόκειτο, αἴφνης κατέρρευσεν διὰ μικρᾶς σεισμικῆς δονήσεως ὡσεὶ πολυόροφος πλινθόκτιστος πολυκατοικία κτισμένη ἐπὶ “χρυσῆς” ἀμμουδιᾶς ἄνευ θεμελίων…

Αἴφνης ἡ ἀπώλεια τοῦ ὑφισταμένου κοινοβουλευτικοῦ ἐρείσματος καὶ δὴ κατὰ μίαν κατακλυσμικῶς εὐνοϊκὴν συγκυρίαν πλείστων κρισίμων ἐθνικῶν καὶ κοινωνικῶν θεμάτων καὶ συναφοῦς λαϊκῆς ἀναταραχῆς προκαλεῖ τὴν ὁλικὴν ἀποσύνθεσιν τοῦ ἰδιομόρφου νοσηροῦ συμπιλήματος τῆς “Χρυσῆς Αὐγῆς”, καθὼς ἡ ἤδη προεκλογικῶς ἀρξαμένη φυγὴ κεντρικῶν προσώπων της ἐπεταχύνθη καταλυτικῶς, μόνον δὲ οἱ στενώτατοι παρατρεχάμενοι, συγγενεῖς, συνεταῖροι καί τινες τῶν πολυπληθῶν κουμπάρων (καί … κουμπάρων κουμπάρων!) τοῦ φαιδροῦ της σκοτεινοῦ “ἀρχηγοῦ”-νονοῦ πλέον συνωστίζονται εἰς τὴν εὐάριθμον σύναξιν τῶν τελευταίων θλιβερῶν ἠλικιωμένων (κυρίως πιά…) ἐκείνων χειροκροτητῶν, ποὺ ὑπὸ τὸν ἀπατηλὸν μανδύαν τοῦ “ἀγῶνος” καὶ τῶν “ἰδανικῶν” προωθοῦν, ἀκόμη καί … μέχρι νεωτέρας, τὰς καταρρεούσας μετοχὰς τοῦ διεφθαρμένου οἰκογενειακοῦ μαγαζιοῦ καὶ τῶν ἀνικάνων του ἐσχάτων (καὶ πρὸς πᾶσαν σοβαρὰν λειτουργίαν πάντως … ἀσχέτων) γραφικῶν “στελεχῶν”…

Τὶ ἀπέγιναν ἐκεῖνα τὰ πρὸ 6-7 ἐτῶν ἀνυποψίαστα πλήθη ἐνθουσιωδῶν χειροκροτητῶν; Τὰ ὁποῖα τραγικῶς ἠγνόουν (καὶ προφανῶς ἀκόμη ἀγνοοῦν, διότι ἡ ἀνεπάρκειά των ἔχει βαθείας ῥίζας καὶ δὲν θεραπεύεται ἔτσι…) ὅτι “οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ μὴ ἔχοντος” – τὸ ὁποῖον, ὡς συνήθως κατὰ τὰς ἀδρανεῖς καὶ συνήθως δυσκινήτους μαζικὰς διαδικασίας, ἐχρειάσθησαν τόσα ἔτη νὰ τὸ ἐννοήσουν, τοὐλάχιστον εἰς τὴν συγκεκριμένην θλιβερὰν περίπτωσιν…

Ὅμως δὲν ἐπλανήθησαν μόνον τὰ πλήθη – ἀλλὰ δυστυχῶς καὶ πολλοί, τῶν ὁποίων ἡ διακριτικὴ ἱκανότης θὰ ἔδει νὰ εἶναι πολὺ διεισδυτικωτέρα ἐκείνης τοῦ πλήθους…

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΟΙΑΚΙΣΜΟΙ (23)

Ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ τῆς σημαδιακῆς γιὰ τὸν Ἐθνοκοινοτισμὸν μας ἐπετείου τῆς 20ῆς Ἀπριλίου, ἀνασύρω κι ἀναπλάθω ἐκ τῶν παλαιῶν μου σημειωμάτων τὸν πυρῆνα ἑνὸς ποιήματος, ποὺ εἶχα γράψει πρὸ 25ετίας περίπου καὶ ἐξ ἀφορμῆς τότε τῶν πρώτων πυρπολήσεων Ἑλληνικῶν Σημαιῶν ὑπὸ τῶν ἀνόων καὶ ἀλόγων ἀναρχικῶν ἀνδραπόδων τοῦ Συστήματος.

 

 

 

 

 

ΤΟ ΛΑΒΑΡΟΝ

 

Σ᾿ εἶδα μέσ᾿ στῶν δαιμόνων τῆς Ἀσίας νὰ ὑποστέλλεσαι τὰ οὐρλιαχτά,

ἀφιονισμένων ὑπὸ τῆς Σιὼν τῶν τέκνων, γιὰ αἷμ᾿ Ἀρίων διψασμένων

– ὣς τοῦ Ehrenburg τὴν λύσσα οἱ ὁμόφυλοί του μπολσεβῖκοι κομισάριοι μπολιάζαν

ὡσὰν ὀχιὲς πεντάλφαδες τὸ σὰν τὸ αἷμά τους κοινὸ φαρμάκι Μαμμονᾶ ξεχύνοντας    

ἐχίδνης ὥσπερ ἰοβόλον παρακέντρισμα γιὰ τῆς Ἀσίας τὸν πανάρχαιο φθόνο

πρὸς τοῦ Ἀρίου τοῦ ἀνωτρόπου πνεύματος τὴν ἡλιόστροφον ὑπεροχήν

– ψηλὰ σ᾿ ἐσένα, ὦ Ἡλιακοῦ Σταυροῦ Λάβαρο θεϊκό, τὴν ἀΰλως σαρκωμένην,

στὴν δώρειον τοῦ προπυργίου μετόπην ὡς τῆς Εὐρώπης κέαρ παλλομένην…

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Οἰακισμοὶ (0)

Τὸ κάτωθι ἄρθρον, γραφὲν ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ τῆς 25ης Μαρτίου τοῦ 2000, 1,5 ἔτος μετὰ τὸ Παγκόσμιον Συνέδριον τοῦ Φιλύρου Θεσσαλονίκης, ἐδημοσιεύθη κατ᾿ Αὔγουστον τοῦ αὐτοῦ ἔτους (2000) εἰς τὸ 5ον τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ «ΒΟΡΕΙΟΝ ΣΕΛΑΣ» τὸ ὁποῖον ἐξέδιδον. Συναφῆ πρὸς τὸ κεντρικὸν μήνυμα τοῦ ἄρθρου αὐτοῦ ἔγραψα καὶ πρὶν καὶ μετά, κάποια καὶ εἰς ἑβδομαδιαίαν ἐφημερίδα, ἔχων μάλιστα ἤδη ξεκινήσει ἀπὸ τὸ πρῶτον τεῦχος τῶν «Τετραδίων Ἐθνικοῦ Σοσιαλισμοῦ» τὸ 1981, ὅπου εἶχα συγγράψει τὸ κύριον ἄρθρον ὑπὸ τίτλον «Περὶ τοῦ Ἡρωικοῦ Ἤθους» ὑπὸ ψευδώνυμον «Στέφανος Ράγκος».

Τὸ ἀναδημοσιεύω λοιπὸν σήμερον 25ην Μαρτίου 2019 μετ᾿ ἐλαχίστων ἀλλαγῶν, κυρίως χάριν σαφηνείας, ἐντάσσων τοῦτο ἀναδρομικῶς εἰς τὴν σειρὰν τῶν «Οἰακισμῶν» – ἀναγκαίως ἄρα ὡς ἔχον τάξιν 0 (μηδέν).

Ἄξιον ἐπίσης ἰδιαιτέρας παρατηρήσεως ἀποτελεῖ ἡ διὰ τοῦ αὐτοῦ τεύχους παρουσιασθεῖσα πρώτη ἱδρυτικὴ διακήρυξις τοῦ ΑΡΜΑτος, ἔστω κι ἂν ἐκεῖ ἡρμηνεύθη τὸ πρῶτον ὡς «Ἀντιδιεθνιστικὴ Ῥῆξις – Μαχητικὴ Ἀνάταξις», ἑρμηνεία ποὺ κατόπιν ἐγκατελείφθη κατὰ τὸ τυπικόν μας Ἱδρυτικὸν Συνέδριον τοῦ Ὀλύμπου κατὰ τὸ Μέγα Ἡλιοστάσιον τοῦ 2002 καὶ τὴν μετ᾿ οὐ πολὺ παρουσίασιν τῆς Πολιτικῆς Διακηρύξεως τοῦ Ἅρματος.

Τὸ Λάβαρον τοῦ Ἅρματος εἶχεν ἤδη καθιερωθῆ κατὰ τὸ προαναφερθὲν Παγκόσμιον Συνέδριον, βλ. https://www.youtube.com/watch?v=4CNZYfHp3qU

 

Ἡ Κλεφτουριά, τὸ ᾿21 κι Ἐμεῖς

Ἐλευθερία ἢ Δουλεία;

Ἔχει πλέον καταστῆ κοινότατος τόπος, κάτι σὰν τὸ “ἁλληλούϊα” τῆς λειτουργίας τῆς πολιτικῆς ὀρθότητος, ἡ ἀνόητος ἐπανάληψις τῆς ὑποβολιμαίας χριστιανο-μεσανατολικῆς θεωρίας πὼς “οἱ λαοὶ δὲν ἔχουν νὰ χωρίσουν τίποτε, εἶναι μόνον οἱ πολιτικὲς ἡγεσίες Ἑλλάδος καὶ Τουρκίας ποὺ εὐθύνονται γιὰ τὶς συγκρούσεις – καὶ θά πρέπει κάποτε, χάριν τῆς εἰρήνης, νὰ ξεχάσουμε σφαγὲς καὶ ὠμότητες ποὺ διεπράχθησαν πρὶν πολλὰ χρόνια καὶ γενιές”!

Ἐκ παραλλήλου δὲ προβάλλουν ἀπατηλῶς καὶ χειραγωγικῶς ὡς ζήτημα πρώτης ἐπιλογῆς τὸ πλαστὸν δίλημμα: “Πόλεμος ἢ Εἰρήνη;”…

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΟΙΑΚΙΣΜΟΙ (22)

20ῆς Ἀπριλίου 2018

Καθὼς ὁ Λευκὸς κόσμος τελεῖ ἀθλίως ὑπόδουλος ὑπὸ τὰ πνευματικὰ καὶ ψυχονοητικὰ δεσμὰ τῆς πλήρους Συγχύσεως καὶ ἠλιθίως αὐταπαρνητικῆς ἀλλοπροσαλλοσύνης, βαλτωμένος εἰς ἕνα ἀνακυκλούμενον ἐκφυλισμόν, ἀνατροφοδοτούμενον ὑπὸ τῆς ἰδίας του θανασίμου βαρύτητος ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν διοχετευομένων τοξικῶν προϊόντων ἀλλοτριώσεως, ἀπονεγρισμοῦ, ἐκγυφτισμοῦ κι ἐξιουδαϊσμοῦ, συνήθως δ᾿ αἰσθανόμενος παντελῶς ἀνήμπορος νὰ προβάλῃ ἔστω καὶ τὴν ἐλαχίστην οὐσιώδη ἀντίδρασιν, παραδεδομένος εἰς τὴν δειλὴν ἡττοπάθειαν καὶ τὴν ἐγωπαθῆ ὑποτακτικότητα τοῦ ψυχικῶς συντετριμμένου καὶ ἠτιμασμένου ἰδιοτελοῦς δούλου ποὺ ἐλπίζει τὴν εὔνοιαν ἢ καὶ τὰ μέγιστα ὀφέλη ἐκ τοῦ στυγεροῦ του αὐθέντου, μία ἀκόμη 20ὴ Ἀπριλίου ἀνέτειλε φέρουσα τὸν ἰδιαίτερον ἐκεῖνον βαρὺν συμβολισμόν, διὰ τὴν συντήρησιν τοῦ ὁποίου ἀκουσίως τὸ ἴδιον τὸ Σύστημα μεριμνᾷ – καθὼς ἀείποτε οἱ ποικίλοι του ἰνστρούχτορες, ἱεροκήρυκες καὶ λοιποὶ κομπάρσοι του δίκην ἀπολύτου «ἠθικοῦ» σκιάχτρου καὶ ἀπαραβιάστου φοβήτρου προφέρουν κυρίως ἕνα ὄνομα πρὸς ἀποσόβησιν καὶ ἀποτροπὴν καὶ τῆς σκέψεως ἀκόμη παραμικρᾶς ἀνδρείας ἀντιδράσεως εἰς τὴν μακαβρίως διὰ τὸν Λευκὸν Ἄνθρωπον ἐξελισσομένην Ὕβριν τῆς ἀλλοτριωτικῆς του ὑποταγῆς καὶ διαστροφῆς κατὰ τὰς ἐπιταγὰς τῆς ἐπιβεβλημένης δουλικῆς του «ὀρθότητος»: Μεταβαίνων εἰς παλαιότερόν μου παρόμοιον ἐπετειακὸν μήνυμα (20ῆς Ἀπρ. 2015, https://www.armahellas.com/?p=15186), ὁ συμβολισμὸς λοιπὸν τῆς ἡμέρας συνδέεται πρὸς …

«… τὰ γενέθλια τοῦ πλέον κατασυκοφαντημένου καὶ διεστρεβλωμένου ἀνδρὸς τῆς συγχρόνου Ἱστορίας: τοῦ Ἀδόλφου Χίτλερ.

Τὸ ἀβυσσαλέον ἰουδαϊκόν–ταλμουδικὸν ἐναντίον του μῖσος ἔχει δυστυχῶς πλήρως συσκοτίσει καὶ δηλητηριάσει τὴν κρίσιν, τὴν σκέψιν καὶ τὰ συναισθήματα τοῦ μεταπολεμικοῦ λευκοῦ ἀνθρώπου, κατὰ τρόπον ποὺ αὐτὸ ἐχρησίμευσεν εἰς τοὺς ἀστροφόρους πράκτορας τοῦ ἐνεργοῦ Θανάτου νὰ τὸ χρησιμοποιήσουν ὡς ἐφαλτήριον διὰ τὴν ὁλικὴν, πλέον, ἐκρίζωσιν κάθε ὑγιοῦς ζωτικοῦ ἐνστίκτου, συναισθήματος καὶ σκέψεως, κάθε στοιχειώδους βιολογικῆς καὶ πνευματικῆς ἐρριζώσεως εἰς τὰ ἴδια νάματα καὶ πηγὰς Ζωῆς, Παραδόσεως καὶ Ὑπάρξεως.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΟΙΑΚΙΣΜΟΙ (21)

Χαιρετισμὸς πρὸς τοὺς τὸ Μέγα Ἡλιοστάσιον τιμῶντας συναγωνιστάς:

 

Συναγωνισταί,

Τὸ ἐφετεινὸν Μέγα Ἡλιοστάσιον, περὶ τῆς μεταφυσικῆς σημασίας τοῦ ὁποίου ἔχω σημειώσει ἀρκετὰ καὶ εἰς τοὺς ἄρτι ἐκ νέου ἀναρτηθέντας 18ους Οἰακισμούς μου, μᾶς εὑρίσκει εἰς μίαν καθ᾿ ὅλα κρίσιμον καμπήν, συλλογικῶς ὡς Φυλήν, ὡς Ἔθνος, ὡς ΑΡΜΑ – ἀλλὰ κατὰ συγκυρίαν ἐπίσης καὶ πολλοὺς ἐξ ἡμῶν ἀτομικῶς ἀκόμη. Ἐξἄλλου ὅλων μας ἡ ἐπιβίωσις ἔχει καταστῆ ἐπίπονος καὶ δυσχερής, οὐ δὲ μόνον ἕνεκα τῆς γενικῆς δυσπραγίας ὡς ἐκ τῆς ἄφρονος, προδοτικῆς, ἐθνικῶς ὀλεθρίας καὶ αὐτοκτονικῆς κυριολεκτικῶς διαχειρίσεως τῶν κοινῶν ὑπὸ τῶν ἀπατεώνων λακέδων τοῦ Συστήματος, ποὺ πρωταγωνιστοῦν καὶ μετέχουν τοῦ θλιβεροῦ Θεάτρου Σκιῶν τῆς Δημοκρατίας/Δεινοκρατίας, ἀλλὰ προσέτι διά τινας ἐξ ἡμῶν καὶ δυνάμει ἐπιπροσθέτων εἰδικῶν δυσχερειῶν ποὺ τὸ Σύστημα μᾶς ἐπιβάλλει ὡς ἀνεπιθυμήτους καὶ σιωπηρῶς διωκομένους ἀντιφρονοῦντας…

Ἡ γενικὴ καὶ εἰδικὴ δυσπραγία φέρει ἕκαστον τῶν συναγωνιστῶν ἀλλὰ καὶ φίλων μας ἀκόμη εἰς κατάστασιν κρίσεως, καθὼς ἡ πρόσθετος πίεσις, ψυχολογικῆς ἢ καὶ μᾶλλον ἐξωτερικῆς φύσεως, δοκιμάζει τὴν ἀντοχὴν καὶ τὰς ἀντιστάσεις, θέτει δ᾿ ἐκ νέου διλήμματα, τὰ ὁποῖα θὰ ὤφειλεν πάντως ἕκαστος συντασσόμενος ὑπὸ τὰ λάβαρά μας νὰ εἶχε πρὸ πολλοῦ διευκρινίσει καὶ ἀποφασίσει. Καὶ τοῦτο ἀσφαλῶς ἔχει πράγματι γίνει καὶ ἀκλονήτως ἰσχύει διὰ τοὺς πλείστους τῶν τασσομένων ὑπὸ τὰ λάβαρα τοῦ Ἅρματος, ὅμως ὄχι πάντοτε δι᾿ ὅλους.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἡ ἔννοια τῆς Ἀρίας Ἡλιακότητος καὶ τοῦ Ἡλίου ὡς Κέντρου

Καθ᾿ ὅσον ὁ ἱερός χρόνος εἶναι κυκλικός, ἀναρτοῦμε σήμερα (21ην Δεκεμβρίου) ἐκ νέου ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ τοῦ Μεγάλου Ἥλιοστασίου(σημειουμένου ἐφέτος καθ᾿ ὥραν Ἑλλάδος 19:28 – συγ-κεντρωθῆτε κατ᾿ ἐκείνην τὴν μαγικὴν στιγμήν!) σχετικόν ἄρθρον/χαιρετισμὸν [ΟΙΑΚΙΣΜΟΙ 18] γραφὲν πρὸ διετίας ἀκριβῶς ὑπὸ τοῦ ἡγήτορος τοῦ Ἅρματος, Στεφάνου Γκέκα:

Συναγωνισταὶ καὶ φίλοι τοῦ Ἅρματος,

Τὸ Μέγα χειμερινὸν Ἡλιοστάσιον ἐνσωματώνει κυκλοχωροχρονικῶς τὸν γενεσιουργὸν πυρῆνα τόσον τῶν Ἰδεῶν μας ὅσον καὶ τῆς Φυλῆς μας. Ἡ Ἡλιακότης ὡς πρωταρχικὸν θεμέλιον ἀμφοτέρων ἐκδηλοῦται παντοιοτρόπως διὰ τῶν ποικίλων πτυχῶν καὶ διαστάσεων τῆς Παραδόσεώς μας, τῆς Ἀρίας Παραδόσεως. Περὶ τὸ ζήτημα τοῦτο ἔχουν γραφῆ τόσα περισπούδαστα συγγράμματα – καὶ παραμένει, ἐν τούτοις, ἀνεξάντλητον. Κυρίως δὲ ὡς ἐμπειρίωσις, βίωμα καὶ πραγμάτωσις προσεγγίζεται ἡ Ἡλιακότης ὑπὸ τοῦ ἀνθρώπου τῆς Παραδόσεως, ὑπὸ τῶν συνειδητῶν Ἀρίων.
Τὴν Ἡλιακότητα μετελαμπάδευσαν ἀνὰ τὴν Εὐρώπην καὶ μέρη τῆς Ἀσίας οἱ ἐπὶ χιλιετίας μετακινούμενοι Ἄριοι πολεμισταί, ἐκλεκτὴ μερὶς τῶν ὁποίων ἐγκατεστάθη καὶ ἐπεβλήθη ἐπὶ τῆς μείζονος Ἑλλάδος. Ἐκτοπίζοντες δόγματα καὶ ἰδιοσυγκρασίας τελλουρικάς, αἱμοδιψεῖς μητριαρχικάς, δαιμονιωδῶς προληπτικὰς καὶ ἀσταθεῖς σεληνιακάς, ἀνέδειξαν τὴν οὐρανίαν καὶ φωτεινὴν ἁρμονίαν τοῦ ὀντικῶς κεντρικοῦ καὶ ἀνωτροπικοῦ Ἀρίου πολεμιστοῦ-στοχαστοῦ, τῆς παγίας καὶ ἀδιασαλεύτου ἀλλὰ πάντοτε σώφρονος καὶ ἐμμέτρου Πατριαρχίας. Τὸ κέντρον βάρους μετετοπίσθη διὰ βιαίως ἐπιβεβλημένης ἡλιακῆς ἀνδρικῆς βουλήσεως ἀπὸ τὰς ὑπερμεγέθεις γαστέρας καὶ αἰδοῖα μαινομένων καὶ μισαλλοδόξων χθονίων θεαινῶν εἰς τὴν μητίετα, ἤτοι σώφρονα, κεφαλὴν τοῦ πολεμικοῦ ἀλλὰ κατὰ βάθος πάντοτε ἠρέμου Διὸς Πατρός, τοῦ εἰς ἄλλας, φρατερικὰς παραλλήλους ἐκδοχὰς γνωστοῦ ὡς Djaus Pitar, Ju-piter, Ziu Fatir καὶ οὕτω καθ᾿ ἑξῆς. Διαστάσεις τῆς ἰδίας ταύτης Ἡλιακότητος έκπροσωποῦν κατ᾿ ἐξοχὴν ὁ ἀπαστράπτων μουσηγέτης Ἀπόλλων, ἀντίστοιχος τοῦ Σκανδιναυϊκοῦ Baldur, καὶ ἡ βαλκυριοειδὴς Ἀθηνᾶ, ἐκπηδήσασα δίκην πολεμικῆς βουλήσεως καὶ πατριαρχικῆς ἡλιακῆς σοφίας ἐκ τῆς κεφαλῆς τοῦ Διός-Πατρός, ἄνευ μητρός καὶ στιγμιαίως, ὅπως ἡ ἡλιακὴ ἀκεραία σύλληψις καὶ ἐνόρασις τοῦ ἡλιοειδοῦς Νοῦ.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΟΙΑΚΙΣΜΟΙ (20)

Προχθὲς ἀνηρτήσαμεν δημοσίευμα ἰδεολογικοῦ περιεχομένου ἐξ ἀφορμῆς συγκεκριμένου περιστατικοῦ ἐν τῇ «πολυπολιτισμοπλήκτῳ» Σουηδίᾳ (https://www.armahellas.com/?p=21487)· κατὰ δὲ τρομερὰν σύμπτωσιν τῇ ἑπομένῃ ἀκριβῶς, δηλαδὴ χθὲς (7ην Ἀπρ. 2017), ἐσημειώθη ἡ σφοδρωτάτη ἀραβικὴ ἐπίθεσις διὰ φορτηγοῦ κατὰ μισητοῦ των πλήθους λευκῶν εἰς τὸ κέντρον τῆς Στοκχόλμης (Drottninggatan).

Ἡ Σύγχυσις, αἱ εἰκονικότητες καὶ ἡ “εὐτυχία” τοῦ ἐφημέρου ἐγωπαθοῦς ἀτόμου.

Καθὼς λοιπὸν ἡ Εὐρώπη καθημερινῶς σύρεται ἑκοῦσα-ἄκουσα εἰς κατάστασιν πλέον καὶ ἀνοικτοῦ ἐναντίον της φυλετικοῦ πολέμου, μὲ τὸ σύνολον τῶν κατεστημένων δυνάμεων καὶ ἐξουσιῶν («Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωσις», πολιτικοί, Πανεπιστήμια καὶ σχολεῖα, ΜΜΕ-δημοσιογράφοι, «διανόησις» καὶ συναφὴς νομενκλατούρα, ἐκκλησίαι κ.ο.κ.) νὰ εἶναι ὁλοψύχως καὶ ἀπροκαλύπτως στρατευμέναι εἰς τὴν πλευρὰν τῶν Ἐχθρῶν μας, ἐφησυχάζοντας καὶ παραπλανώντας αἰσχρῶς, ἐν ὅσῳ ἐν ταὐτῷ ἐξακολουθοῦν νὰ παριστάνουν ἡγεσίας τοῦ ἔτι μακαρίως ὑπνώττοντος καὶ ὀνειροβατοῦντος Ἀρίου εὐρωπαίου, ἡ (ἐξόχως κατεπείγουσα!) ἀφύπνισις τοῦ τελευταίου δυσχεραίνεται, ἀκόμη καὶ ὑπὸ τὸ ὁσημέραι ῥαγδαίως ἐπιδεινούμενον βάρος τῆς ἀκατασχέτου πλέον φοβερᾶς «πολυπολιτισμικῆς» πραγματικότητος, οὐ μόνον δ᾿ ἐκ τῆς προϊούσης του ψυχονοητικῆς ἀλλοιώσεως, συσκοτίσεως, συγχύσεως, κατακερματισμοῦ καὶ ἐπιβαρύνσεως μὲ πλεῖστα ἰδεοληπτικὰ λύματα καὶ ἀπορρίμματα, προλαμβάνοντα τὴν ἔστω καὶ στοιχειωδῶς ἐλευθέραν του λειτουργίαν, νόησιν, ἔκφρασιν, δρᾶσιν – ἀλλ᾿ εἰδικώτερον ἐξ ἑνὸς συγκεκριμένου του ἐπικτήτου νοσηροῦ γνωρίσματος:

Ἤτοι τοῦ νοσηροῦ του, σεληνιακῆς ὑφῆς, ἐγωπαθοῦς ἀτομισμοῦ, καθὼς ἔχει ἀποκόψει τὸν ὀργανικὸν καὶ ψυχικόν του φυσικὸν δεσμὸν πρὸς τὴν ἐθνοφυλετικὴν Κοινότητα. Ὁ ὁρίζων τοῦ οὕτω κατακερματισμένου ἀτόμου συρρικνοῦται εἰς ἕνα πομφολυγῶδες «ἐδῶ καὶ τώρα» τῆς κάθε κατωτέρας μορφῆς ἱκανοποιήσεως τῆς ἀνεξελέγκτου ἀδηφαγίας καὶ τῆς ἀκορέστου ἡδονολατρείας του, χωρὶς κανένα βάθος καὶ προοπτικήν, εἴτε ὑπὸ ψυχοφυσιολογικὴν εἴτε ὑπὸ μεταφυσικὴν εἴτε ὑπὸ ἱστορικὴν θεώρησιν.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΟΙΑΚΙΣΜΟΙ (19)

irminsul-199x300Στὶς 19 Δεκεμβρίου στὸ κέντρο τῶν Βρυξελλῶν μαζεύτηκε μία ἀγέλη ἀφρικανῶν, ποὺ ἐπεδίδετο σ᾿ ἕνα φρενῆρες παραλήρημα ὑπὸ τοὺς ἤχους ἀφρικανικῶν τυμπάνων καὶ ἀλαλαγμῶν, ὅπως ἀκριβῶς αὐτὰ ποὺ παλαιότερα μπορούσαμε νὰ δοῦμε σὲ ταινίες ποὺ ἀναπαριστοῦσαν φυλὲς κεντροαφρικανικῶν καννιβάλων, καθὼς ὑπὸ τὴν ἐποπτείαν τῶν μάγων τους ἀφηνιασμένως πανηγύριζαν πρὸ τοῦ ἐπικειμένου ἐκλεκτοῦ των γεύματος· «γεύματος» ἀνθρωπίνου τὸ ὁποῖον, προσδεδεμένον ἐπὶ πασσάλου, παρηκολούθει τὰ ἐκστατικὰ προεόρτια τῆς μετατροπῆς του εἰς σοῦπαν – καὶ τὸ ὁποῖον πολλάκις συνέβη νὰ εἶναι καὶ κάποιος φλογερὸς ἱεραπόστολος τῆς «χριστιανικῆς ἀγάπης»… Ἐνθυμοῦμαι μάλιστα καὶ μίαν συγκεκριμένην περίπτωσιν ἱεραποστόλου ποὺ κατέληξεν εἰς … γεῦμα ἀγάπης ὄχι πολὺ πρὸ τοῦ 2000. Βεβαίως οἱ «κακεντρεχεῖς» λευκοὶ δὲν κατώρθωσαν νὰ τοὺς καταντήσουν συνευνούχους ἐν ὀνόματι τῆς «χριστιανικῆς ἀγάπης», μὲ ἢ χωρὶς ἄμφια – ὅμως οἱ πρωτόγονοι ἐκεῖνοι ἂν μή τι ἄλλο ἔμαθαν καλὰ τὸ σχετικὸν ποίημα κι ὅλα τὰ συναφῆ:
Ἔτσι κι οἱ συγκεκριμένοι τῶν Βρυξελλῶν, δὲν εἶχαν μὲν αὐτὴν τὴν φορὰν δεμένους ἐπὶ πασσάλων κάποιους δογματικῶς ἀποβλακωμένους κι εὐνουχισμένους ἱεραποστόλους ποὺ ἀκολούθως θὰ κατέσθιον μέχρι νωτιαίου μυελοῦ, ὅμως αἴφνης ἐκραύγαζαν καὶ ἐπὶ ἀνατεινουμένων πλακὰτ διετράνωναν πὼς οἱ εὐρωπαῖοι θὰ πρέπει νὰ σεβασθοῦν τὰ συντάγματα καὶ … τὰς εὐρωπαϊκὰς ἀρχὰς καὶ διακηρύξεις! Ταῦτα δὲ σεβόμενοι, ὑπεδείκνυεν ἡ ἀγέλη, ὀφείλουν νὰ μεταφέρουν ὅποιους κινδυνεύουν ἐκ τῶν ἀδιανοήτων ὠμοτήτων τῶν ἰδίων τους ἀδελφῶν ἐκ τοῦ Κογκὸ κ.λπ. εἰς τὴν Εὐρώπην!
Βεβαίως τὰ τὴν Εὐρώπην κατακλύζοντα αὐτὰ δίποδα δὲν ἠκούσθησαν ποτὲ νὰ διαμαρτυρηθοῦν εἰς τὰς χώρας των, ὅπου κατὰ συρροὴν σφαγιάζονται μεταξύ των ἢ καὶ ὑπὸ τῶν ἡγετῶν τῶν γραφικῶν τους κρατῶν, οἱ ὁποῖοι ἡγέται ἔχουν τοὐλάχιστον ἐκ τῆς Εὐρώπης ἐμπλουτισθῆ μὲ τεχνολογίαν κ.λπ., οὕτως ὥστε κάποιος Μουγκάμπε καὶ
κάποιος Ἀμὶν Νταντὰ νὰ μποροῦσαν νὰ ἀποθηκεύουν τὰ παλαιά των … ὑπουργικὰ συμβούλια εἰς … καταψύκτας, ὥστε νὰ φαγωθοῦν ἐν καιρῷ!!!

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΟΙΑΚΙΣΜΟΙ (18)

 

ΜΗΝΥΜΑ ΕΠΙ ΤΩ ΜΕΓΑΛΩ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΩ 2015  

  irminsul-199x300 Συναγωνισταὶ καὶ φίλοι τοῦ Ἅρματος,

 

   Τὸ Μέγα χειμερινὸν Ἡλιοστάσιον ἐνσωματώνει κυκλοχωροχρονικῶς τὸν γενεσιουργὸν πυρῆνα τόσον τῶν Ἰδεῶν μας ὅσον καὶ τῆς Φυλῆς μας. Ἡ Ἡλιακότης ὡς πρωταρχικὸν θεμέλιον ἀμφοτέρων ἐκδηλοῦται παντοιοτρόπως διὰ τῶν ποικίλων πτυχῶν καὶ διαστάσεων τῆς Παραδόσεώς μας, τῆς Ἀρίας Παραδόσεως. Περὶ τὸ ζήτημα τοῦτο ἔχουν γραφῆ τόσα περισπούδαστα συγγράμματα – καὶ παραμένει, ἐν τούτοις, ἀνεξάντλητον. Κυρίως δὲ ὡς ἐμπειρίωσις, βίωμα καὶ πραγμάτωσις προσεγγίζεται ἡ Ἡλιακότης ὑπὸ τοῦ ἀνθρώπου τῆς Παραδόσεως, ὑπὸ τῶν συνειδητῶν Ἀρίων.

 

 Τὴν Ἡλιακότητα μετελαμπάδευσαν ἀνὰ τὴν Εὐρώπην καὶ μέρη τῆς Ἀσίας οἱ ἐπὶ χιλιετίας μετακινούμενοι Ἄριοι πολεμισταί, ἐκλεκτὴ μερὶς τῶν ὁποίων ἐγκατεστάθη καὶ ἐπεβλήθη ἐπὶ τῆς μείζονος Ἑλλάδος. Ἐκτοπίζοντες δόγματα καὶ ἰδιοσυγκρασίας τελλουρικάς, αἱμοδιψεῖς μητριαρχικάς, δαιμονιωδῶς προληπτικὰς καὶ ἀσταθεῖς σεληνιακάς, ἀνέδειξαν τὴν οὐρανίαν καὶ φωτεινὴν ἁρμονίαν τοῦ ὀντικῶς κεντρικοῦ καὶ ἀνωτροπικοῦ Ἀρίου πολεμιστοῦ-στοχαστοῦ, τῆς παγίας καὶ ἀδιασαλεύτου ἀλλὰ πάντοτε σώφρονος καὶ ἐμμέτρου Πατριαρχίας. Τὸ κέντρον βάρους μετετοπίσθη διὰ βιαίως ἐπιβεβλημένης ἡλιακῆς ἀνδρικῆς βουλήσεως ἀπὸ τὰς ὑπερμεγέθεις γαστέρας καὶ αἰδοῖα μαινομένων καὶ μισαλλοδόξων χθονίων θεαινῶν εἰς τὴν μητίετα, ἤτοι σώφρονα, κεφαλὴν τοῦ πολεμικοῦ ἀλλὰ κατὰ βάθος πάντοτε ἠρέμου Διὸς Πατρός, τοῦ εἰς ἄλλας, φρατερικὰς παραλλήλους ἐκδοχὰς γνωστοῦ ὡς Djaus Pitar, Ju-piter, Ziu Fatir καὶ οὕτω καθ᾿ ἑξῆς. Διαστάσεις τῆς ἰδίας ταύτης Ἡλιακότητος έκπροσωποῦν κατ᾿ ἐξοχὴν ὁ ἀπαστράπτων μουσηγέτης Ἀπόλλων, ἀντίστοιχος τοῦ Σκανδιναυϊκοῦ Baldur, καὶ ἡ βαλκυριοειδὴς Ἀθηνᾶ, ἐκπηδήσασα δίκην πολεμικῆς βουλήσεως καὶ πατριαρχικῆς ἡλιακῆς σοφίας ἐκ τῆς κεφαλῆς τοῦ Διός-Πατρός, ἄνευ μητρός καὶ στιγμιαίως, ὅπως ἡ ἡλιακὴ ἀκεραία σύλληψις καὶ ἐνόρασις τοῦ ἡλιοειδοῦς Νοῦ.

 

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟΝ ΟΙΑΚΙΣΜΩΝ (17).

irminsul Τὰ ἀποτελέσματα τῶν ἐκλογῶν ἀποτελοῦν, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, μίαν ὄχι ἁπλῶς πλήρη ἀλλὰ καθ᾿ ὑπερβολὴν δικαίωσιν τῶν ὅσων σχετικῶς ἔγραφα ἐδῶ κατὰ τὴν παραμονήν των (Οἰακισμοὶ 17, https://www.armahellas.com/?p=15907“)· τοσούτῳ δέ, ὥστε νὰ δύναται τὸ πλεῖστον τοῦ ἄρθρου ἐκείνου νὰ ἀναγνωσθῇ τώρα ἐκ νέου καὶ ὡς μετεκλογικὸν σχόλιον!  Ὅπως διαπιστώνετε διὰ χιλιοστὴν φοράν, ἡ βλακεία τοῦ ὄχλου καὶ τῶν κολάκων του εἶναι μονίμως καὶ ἀσυναγωνίστως πρωταθλήτρια τῆς Δημοκρατίας!

 

 Ἐν τούτοις ἡ ἀποχὴ ἔφθασε τὸ 43,43 %, δηλωτικὴ τοῦ ἀδιεξόδου τοῦ λαοῦ, ποὺ ἐμφανῶς ἐλειτούργησε ὑπὸ τὴν λογικὴν τοῦ “ἐλαχίστου κακοῦ”: ὅμως, τὸ … ἀλάνθαστόν του ἔνστικτον τὸν ὡδήγησεν ἀκόμη μίαν φορὰ εἰς τὴν βεβαίαν ἐπιλογὴν τοῦ μεγίστου κακοῦ!

 

 

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΟΙΑΚΙΣΜΟΙ (17)

irminsul Ἡ Εὐρώπη διανύει καὶ βιώνει τὶς ἡμέρες αὐτὲς ἕνα παροξυσμικὸν ἀποκορύφωμα τῆς ψυχονοητικῆς της καὶ πολιτικῆς ἐκτροπῆς, προερχομένης ἐκ τῆς ὀντικῆς της ἐκ-κεντρώσεως καὶ τῆς ἀπωλείας τοῦ ἑαυτοῦ της, ἀκριβέστερον τῆς κηρύξεως πολέμου κατὰ τοῦ ἑαυτοῦ της, ὑπὸ τὰ λάβαρα μιᾶς νοσηρᾶς “ἀνθρωπιστικῆς” ἠθικολογίας ψυχοπαθολογικῆς σημειολογίας, ὑπὸ τὴν καθοδήγησιν στρατευμένων καὶ κατευθυνομένων ΜΜΕ καὶ μιᾶς βαθύτατα σαθρᾶς νομενκλατούρας εὐνουχισμένων ἀνδραπόδων τοῦ Συστήματος, ποὺ συνήθως δροῦν ὡς δημοσιογράφοι, “δάσκαλοι”, “καλλιτέχναι”, “διαφωτισταὶ” καὶ παντοῖοι τοιοῦτοι ἱεροκήρυκες ἑνὸς ψευδοῦς καὶ ἀτόπου “ἀνθρωπισμοῦ”. Βιώνουμε τὸ ἀποκορύφωμα ἑνὸς ἀχαλινώτου ἐθνομηδενισμοῦ κι ἑνὸς ἀκορέστου φυλετικοῦ αὐτομίσους νοσηρῶν μικρανθρώπων, εἴτε τῆς προμνησθείσης συνομοταξίας ποκίλλων δειλῶν ὀρθοπολιτικῶν “διαφωτιστῶν” εἴτε τῶν κυρίων ἐπαγγελματιῶν δημοκρατικῶν ὑποτακτικῶν, ἤτοι τῶν δημοκρατικῶς “λαοπροβλήτων” μὲν ἀλλὰ πάντως καταπτύστων ΠΡΟΔΟΤΩΝ πολιτικῶν ἀπατεώνων, ὅλων παθητικῶς ἢ καὶ ἐνεργητικῶς συνεργούντων εἰς τὸν τρεχόντως συντελούμενον, δι᾿ ἑνὸς κτυπήματος, ἄμεσον ἐκμηδενισμὸν τῆς οἵας ἐλαχίστης ἐναπομεινάσης ἐλπίδος ἐπιβιώσεως τῆς Λευκῆς Φυλῆς μέσα εἰς τὴν ἰδίαν της τὴν κοιτίδα: τὴν δεσμίαν συρομένην καὶ βαθέως ὑπνώττουσαν Εὐρώπην.

 

 

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]