ΓΥΦΤΟΚΡΑΤΙΑ!

Αναδημοσιεύουμε αυτούσιο κείμενο με τίτλο «Χρυσές δουλειές με κλεμμένο χαλκό» που δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδος «Free Sunday» στις 23-12-2011 για να γίνει αντιληπτό ότι η ασύδοτη γυφοκρατία έχει καταστεί πια τόσο προκλητική ώστε ακόμη και συμβατικά, μετριοπαθή μέσα ενημερώσεως που κάθε άλλο παρά «ρατσιστικά» θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν αδυνατούν πλέον να την αγνοήσουν…
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΑΘΕΡΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΟΛΕΘΡΟ. Από την καλλιέργεια νέων ψευδαισθήσεων, στο οικονομικοκοινωνικό αδιέξοδο και τον εθνικό καταποντισμό!

Με νύχια και με δόντια τα παράσιτα της κερδοσκοπικής ασυδοσίας, προσεπάθησαν να περιφρουρήσουν την απληστία τους, επιβάλλοντας, με ψυχολογική τρομοκρατία, εκβιασμούς και απειλές, στην – διά του «κουρέματος» του δημοσίου της χρέους επισήμως πτωχεύσασα – Ελλάδα μία συγκυβέρνηση κομμάτων της υποταγής, με πρωθυπουργό έναν εκλεκτό τους!

Παρά τις νέες προσδοκίες ενός μεγάλου μέρους αφελών του – όχι αμοίρου ευθυνών για το κατάντημά του – ελληνικού λαού, η κυβέρνηση συνεργασίας (ή καλλίτερα συμπράξεως στο εθνικό ξεπούλημα) λίαν ταχέως απορρυθμίσθηκε, από τις εσωκομματικές διαφωνίες και τις εκλογικές σκοπιμότητες των κομμάτων της συμπράξεως. Καταφανώς η ελλαδική πολιτική τάξη αδυνατεί να επεξεργασθή και να προβάλη μία ολοκληρωμένη πρόταση για το πέρασμα από την βαθεία οικονομική ύφεση στην ανάκαμψη και εν συνεχεία στην ανάπτυξη. Το όποιο αναπτυξιακό μοντέλο επιχειρείται να εφαρμοσθή, στηρίζεται στις κατασκευές και όχι στις εξαγωγές. Επιχειρείται μετά (ενόχου) πείσματος, ακόμη και τώρα, η ανάπτυξη της χώρας να βασισθή σε δημόσια έργα, στα οποία ως συνήθως θα εργάζονται αλλοδαποί με φθηνή αμοιβή, οπότε τα χρήματα πάλι θα φύγουν από την Ελλάδα χωρίς να υπάρχη εγχώρια κατανάλωση.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Η μάστιγα των αθίγγανων εξαπλώνεται σε κάθε γωνιά της χώρας, έχοντας την στήριξη κράτους και εκκλησίας.

Οι αθίγγανοι στην χώρα μας πολλαπλασιάζονται συνεχώς με τεράστιους ρυθμούς. Ενώ οι περισσότεροι Έλληνες με μεγάλη δυσκολία μπορούν πλέον να δημιουργήσουν οικογένεια με έστω και ένα παιδί, κάθε οικογένεια αθίγγανων κάνει συνήθως περίπου 5 έως 8 παιδιά και όλοι λαμβάνουν πλήθος από μηνιαία κρατικά επιδόματα και ειδικές οικονομικές ενισχύσεις. Ταυτόχρονα νέοι καταυλισμοί δημιουργούνται συνεχώς, καθώς δεχόμαστε μαζική εισβολή χιλιάδων ακόμη “Ρομά” που εκμεταλλευόνται το άνοιγμα των συνόρων από την είσοδο της Βουλγαρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και προέρχονται από χώρες όπως η Βουλγαρία, τα Σκόπια, η Ρουμανία, η Αλβανία και η Τουρκία.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

H “επανάσταση” της Λιβύης συνεχίζεται στους …δρόμους της Θεσσαλονίκης.

Οι εικονιζόμενοι υποτίθεται ότι είναι “τόσο βαριά τραυματίες ώστε δεν μπορούσαν να νοσηλευθούν στην χώρα τους και έπρεπε απαραίτητα να μεταφερθούν για αυτόν τον σκοπό στην Ελλάδα”. Είναι οι 144 Λίβυοι που μεταφέρθηκαν με Airbus 320 στην Θεσσαλονίκη δωρεάν και μετά από άδεια του Ελληνικού κράτους για να “νοσηλευθούν”.

 

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Στα όρια τους έχουν φτάσει εργαζόμενοι και επισκέπτες στο νοσοκομείο Πύργου, αλλά και οι περίοικοι από την παραβατική συμπεριφορά των τσιγγάνων…

Έχουμε κατ’επανάληψη αναφερθεί στην φυλετική μάστιγα των αθιγγάνων και στις συνέπειες που προκαλεί η ρυπαρή ύπαρξή τους σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες βρίσκονται.Το πρόβλημα ,βεβαίως, στην χώρα μας είναι ιδιαίτερα οξυμένο, αφού μετά την είσοδο της Βουλγαρίας στην ΕΕ, χιλιάδες «ρομά» εισέρχονται και εξέρχονται ανενόχλητοι, έχοντας κατακλύσει ολόκληρη την ελληνική επικράτεια…

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Λύρα και Τόξο

Στον ομηρικό ύμνο εις Απόλλωνα φαίνεται να λέγει ο νεογέννητος θεός :

εἴη μοι κίθαρίς τε φίλη καὶ καμπύλα τόξα,
χρήσω δ᾿ ἀνθρώποισι Διὸς νημερτέα βουλήν.

δηλώνοντας αμέσως τις κύριες ασχολίες του: την τοξοβολία, την μουσική και την εξαγγελία της αλαθήτου βουλής του Διός.Οι καλοί τοξοβόλοι είχαν μάθει την τέχνη από τον ίδιο τον Απόλλωνα• όταν δε επιθυμούσαν μιαν επιτυχημένη βολή, επικαλούνταν τον θεό. Οι θεοί, ευφραίνονται όταν ακούν τους γλυκούς τόνους της λύρας του Απόλλωνος• οι Μούσες τραγουδούν και χορεύουν• άγρια ζώα των δασών, άνθρωποι και θεότητες, όλη η φύσις, μαγεύονται σαν ακουσθούν οι αρμονικοί ήχοι της φόρμιγγάς του.

Τα δύο αυτά όργανα ομοιάζουν κατά πολύ μεταξύ τους ως προς την υλική τους υπόσταση καθώς στα δύο υπάρχουν τεινόμενες χορδές, οι οποίες κατά τους αρχαίους χρόνους κατασκευάζονταν από έντερα ζώων κι χρήση τους γίνεται πάλλοντας τες. Πέρα όμως από την απλή αντίληψη του τόξου ως όπλου, της λύρας ως μουσικού οργάνου, και της σαφούς ομοιότητας της μηχανικής συνθέσεως και λειτουργίας τους, τα δύο αυτά χαρακτηριστικά αντικείμενα του Απόλλωνος έχουν και ομοιότητες στους βαθύτερους συμβολισμούς τους.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Τετράδια Ἐθνοκοινοτικοῦ Προβληματισμοῦ ΑΡΜΟΣ – Φύλλο 2

 

Μπορείτε να κατεβάσετε το δεύτερο φύλλο από τον σύνδεσμο εδώ.

 

…Το τι τελικώς θα προκύψει μέσα από αυτήν την χαοτική περίοδο,έχει πλέον αρχίσει να γίνεται ορατό, διότι πάνω σε τεχνητές ιδέες που περιφρόνησαν την οργανική πραγματικότητα δεν μπόρεσαν και ούτε πρόκειται ποτέ να θεμελιωθούν κοινωνίες πολυφυλετικές παρά μόνον ως η σπορά του Χάους σ’ όλα τα επίπεδα.Το τέλος τους θα έρθει μέσα από την αυτοδιάλυσή τους, όσο επώδυνο κι αν είναι αυτό…

 

Διανέμεται και αποστέλλεται άνευ οικονομικού αντιτίμου από συντρόφους και φίλους της Kοινότητός μας.

H αληθινή πυρηνική απειλή προέρχεται από την Μέση Ανατολή…

Το Εβραϊκό κράτος έχει την δυνατότητα να αφανίσει την Ευρώπη, τονίζει εμφαντικά Ισραηλινός ιστορικός: Το Ισραήλ θα μπορούσε να βρεθεί στην θέση να χρειασθεί να αφανίσει τα πολιτικά παιχνίδια της Ευρώπης.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Στρατιώτης, Πόλεμος, Νίκη


Η γοητεία των λύκων έγκειται στην εναρμόνιση των αρχών των ευγενικών ενστίκτων με τις αρχές της σκληρής επιβιώσεως δια την ύπαρξη και επικράτηση. Το αριστοκρατικό τους παράστημα αντλεί το κάλλος του από την κατάσταση της σαρκός η οποία το ορθώνει. Ένα γκριζωπό τρίχωμα, καλοσχηματισμένο και λαμπυρίζoν υπό τις ακτίνες του Ηλίου θα αποτελούσε μία ακόμη φυσική ομορφιά. Οι πληγές, όμως, οι ουλές, τα ματωμένα σαγόνια, η πείνα και το κυνήγι που το χαράσσουν στο πέρασμα τους, αποτελούν ικανές και αναγκαίες συνθήκες διαπλάσεως μίας μοναδικότητος η οποία εξευγενίζεται πλήρως εν συνεχεία μέσω του διεισδυτικότερου από ποτέ, νέου ουρλιαχτού τους. Πυρακτωμένο ατσάλι, σκληρυμένο εκ της σφύρας του Αγώνος, με την προσοχή πάντοτε της αποφυγής υπερβάσεων των ορίων εκείνων της σκληρότητος τα οποία οδηγούν σε ευθραυστότητα.

Τα λιπαρά δάχτυλα, οι αφράτες κοιλιές, οι βυθισμένοι στην παχυσαρκία γνάθοι, τα χοντρά και λεπτά καλοδιατηρημένα και μυρωδάτα από κρέμες και αισθητικές περιποιήσεις σώματα των οποίων η επιφανειακή καθαρότητα της επιδερμίδος καλύπτει μία ηθική βρωμερή, ουδεμία σχέση δύνανται να έχουν με αγωνιστές του εθνικού σοσιαλισμού. Διότι, μήτε η συγγραφή, μήτε ο λόγος, μήτε η πολιτική, μήτε οι δράσεις για την διάδοση θέσεων, μήτε η οικονομική κατάσταση, μήτε οι ψευδαισθήσεις- διέξοδοι αποτελούν προορισμό μας. Προορισμός μας, είναι ο Παραδοσιακός Άνθρωπος, ο μόνος ικανός αναρριχητής στα όρη του εθνικοσοσιαλισμού διά την μετέπειτα μεταπήδηση στην Αλήθεια.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Μαύρος “ακτιβιστής” καθηγητής πανεπιστημίου των ΗΠΑ, δηλώνει ανοιχτά: “Σκοπός μας είναι να εξαφανίσουμε τον λευκό άνθρωπο από το πρόσωπο της Γης”.

Ο Kamau Kambon είναι από το 2003 επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας της Βόρειας Καρολίνας, όπου διδάσκει μάθημα διάρκειας δύο εξαμήνων με τίτλο “Αφρικανικές Σπουδές”,ενώ παλαιότερα δίσκασκε στο κολλέγιο St. Augustine στο Raleigh. Σε πλήθος δημόσιες εξδηλώσεις και ομιλίες του, ο προβεβλημένος από αριστερές , “ανθρωπιστικές” και “αντιρατσιστικές” οργανώσεις των Η.Π.Α. “ακτιβιστής”, καλεί ανοιχτά σε πόλεμο ενάντια στους λευκούς, λέγοντας ότι ο στόχος του “αντιρατσιστικού” κινήματος είναι η πλήρης εξαφάνιση του λευκού ανθρώπου από το πρόσωπο της Γης.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Σκηνές, νεοελληνιστί “shots”, νεοελληνικής πραγματικότητας.

(Δημοσίευση ενός ιδιαίτερα εύστοχου μηνύματος, όπως μας το έστειλε φίλος του ΑΡΜΑΤΟΣ))

Σκηνή 1: Παρασκευή 2/12, ώρα 19:45, διασχίζω την, κατάσπαρτη από το παραπάνω φέιγ-βολάν, λεωφόρο Αμαλίας, από την πύλη του Αδριανού έως και τον Άγνωστο Στρατιώτη. Ποιος να το ‘λεγε, κακόμοιρε Παύλε Μελά, ταλαίπωρε Ίωνα, ταλαίπωρη Πηνελόπη και λοιπά “γραφικά” απομεινάρια, ότι ο πάλαι ποτέ βασιλικός κήπος, που κάποτε φιλοξένησε τους, έμπλεους εθνικών πόθων και σχεδιασμών, ρομαντικούς περιπάτους σας, θα σκυλευόταν σήμερα από τους απόγονους των κομιτατζήδων.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]