Μεταξύ των τεραστίων προβλημάτων που κατατρύχουν την δύσμοιρη πατρίδα μας, το σημαντικότερο, αμεσότερο, επιτακτικότερο όλων, είναι, δίχως άλλο, η φυλετική αλλοίωση του Ελληνικού έθνους η οποία συντελείται κλιμακούμενη εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες. Τα γκέτο των τριτοκοσμικών εισβολέων πολλαπλασιάζονται και μεγεθύνονται στα αστικά κέντρα, οι μαφίες των αλλοδαπών διαγκωνίζονται για τα σκήπτρα της εγκληματικότητας που έχει χτυπήσει κόκκινο, η Ελληνική ύπαιθρος έχει εγκαταληφθεί στους ξένους.

Οι εξωνημένοι πολιτικάντηδες της ολέθριας για τον τόπο κοινοβουλευτικής δικτατορίας σε αγαστή συνεργασία με τα μ.μ.ε. της πλουτοκρατίας έχουν θέσει ως πρώτιστο μέλημα τους την «καταπολέμηση του ρατσισμού», την καταδίωξη δηλαδή και των τελευταίων Ελλήνων που εναγωνίως προσπαθούν με κάποιο τρόπο να αντισταθούν στον ορατό πια δια γυμνού οφθαλμού, αφελληνισμό. Ταυτοχρόνως ο υπνωτισμένος, από τα μ.μ.ε., λαός, περί άλλων τυρβάζει… Δυστυχώς η μιθριδατική αναισθητοποίηση των νεοελλήνων – νεοραγιάδων τους έχει καταστήσει παντελώς ανίκανους να παρακολουθήσουν το φαινόμενο και να αναγνωρίσουν την κρισιμότητά του, ειδάλλως θα είχαν φυσιολογικώς προ πολλού εξεγερθεί!