Συνέντευξις τοῦ ἐξαιρετικοῦ Γερμανοῦ συναγωνιστοῦ καὶ μαχίμου ὑπερασπιστοῦ τῆς ἐλευθερίας τοῦ λόγου Wolfram Nahrath.

Ο Wolfram Nahrath είναι βετεράνος του εθνικιστικού κινήματος στην Γερμανία και δικηγόρος στο επάγγελμα, με παράδοση στην υπεράσπιση πολιτικώς διωκομένων αγωνιστών, αντιφρονούντων και αναθεωρητών ιστορικών. Έχει μεταξύ άλλων υπερασπισθή θρυλικές προσωπικότητες όπως ο Horst Mahler, η Ursula Haverbeck και άλλοι.

 Την συνέντευξη, που δόθηκε στην αγγλόφωνη ραδιοφωνική εκπομπή “Nordic Frontier” του Βορεινού Κινήματος Αντιστάσεως (Nordiska Motstands Rörelse) και στην σουηδόφωνη εκπομπή του οποίου μάλιστα προσφάτως είχε επίσης δώσει συνέντευξη ο ηγέτης τού ΑΡΜΑτος Στέφανος Γκέκας, λαμβάνει στέλεχος του Άρματος, που είναι και και συμπαραγωγός της επίσης αγγλόφωνης ραδιοφωνικής εκπομπής “Aristogenesis”, η οποία φιλοξενείται στην ραδιοφωνική υπηρεσία των Σκανδιναυών συναγωνιστών, nordiskradio.se .

Η συνέντευξη ξεκινάει περίπου στο 55′.

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

«Αἰολικὰ πάρκα»: Τὸ ἔγκλημα κατὰ τῆς ἑλληνικῆς φύσεως συνεχίζεται!

Αιολικό πάρκο

Προ oλίγων ημερών ο υπουργός «Ενέργειας, Εμπορίου και Βιομηχανίας» δήλωσε με «θριαμβικό» τόνο ότι η κυβερνητική ενεργειακή πολιτική επιβραβεύεται από την έκθεση της ευρωπαϊκής επιτροπής (COMISSION). Η έκθεση της ευρωπαϊκής επιτροπής αναφέρθηκε σε πολλά ζητήματα, μεταξύ των οποίων, στις ιδιωτικοποιήσεις στην αγορά ενέργειας, στην λεγόμενη «αποπολιτικοποίηση» και στην συνεχώς αυξανόμενη χρήση ανανεώσιμων (υποτίθεται ) πηγών ενεργείας.

Σε προηγούμενο άρθρο μας σχετικό με το ίδιο θέμα (Η απάτη της κλιματικής αλλαγής και η καταστροφή των ελληνικών ορέων από τα βέβηλα αιολικά πάρκα που ξεφυτρώνουν παντού!), είχε αναπτυχθεί αναλυτικώς η τεράστια απάτη των ανεμογεννητριών. Με αφορμή λοιπόν την συγχαρητήρια ανακοίνωση που εξέδωσε ένα όργανο του διεθνούς συστήματος προς τον εν Ελλάδι εκπρόσωπό του, θα γίνει μία αναφορά στις των τελευταίες εξελίξεις ως προς τα ενεργειακά θέματα, δίνοντας έμφαση στην μάστιγα των ανεμογεννητριών που ξεφυτρώνουν παντού ως μανιτάρια και καταστρέφουν την αισθητική των ελληνικών ορέων.

Ωστόσο, προτού γίνει αναφορά σε αμιγώς ενεργειακά θέματα, πρέπει να υπογραμμισθούν δύο κρίσιμα σημεία: πρώτον, ότι η ακολουθούμενη καταστροφική πολιτική εξυπηρετείται από όλα τα «ανεξάρτητα» (υποτίθεται) κόμματα και, δεύτερον, ότι αποκαλύπτεται η εντελώς μυωπική λογική των δημοκρατικών κομμάτων σε όλα τα πεδία την πολιτικής.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Μνήμη Λορέντζου Μαβίλη: ἡ ζωὴ καὶ ὁ ἔνδοξος θάνατος ἑνὸς ξεχωριστοῦ Ἕλληνος.

Σαν σήμερα, 28-11-1912 στον Δρίσκο, τοποθεσία λίγο έξω από τα Γιάννενα, πίπτει ηρωικώς μαχόμενος ο Λορέντζος Μαβίλης, ένας αληθινός ευπατρίδης. Το ηρωικό τέλος του μεγάλου αυτού Έλληνος ποιητού υπήρξε το επιστέγασμα μία εξ ίσου ηρωικής ζωής. Γεννήθηκε στην Ιθάκη, έλκων την καταγωγήν αφ᾿ ενός από την Ισπανία (από τον εκ πατρός παππού του – εξ ου και το μικρό του όνομα), αφ᾿ ετέρου από την γειτονική Κέρκυρα. Μέσω δε της μητρός του συγγένευε και με τον πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδος, τον Ιωάννη Καποδίστρια.

Σπούδασε φιλοσοφία στην Γερμανία, όπου επηρεάστηκε από φιλοσοφικά ρεύματα της εποχής, μάλιστα δε από την σκέψη του Φρειδερίκου Νίτσε. Η επίδραση που του άσκησε η νιτσεϊκή σκέψη φάνηκε και από το ποίημα του “Ο Υπεράνθρωπος”, το οποίο παρατίθεται στο τέλος του άρθρου. Κατά την παραμονή του στην Γερμανία εμτρύφησε ιδιαιτέρως στην μελέτη της Σανσκριτική γλώσσης, μεταφράζοντας μάλιστα το πολεμικό ινδικό έπος Μαχαμπαράτα, το οποίο αποτελεί κορυφαίο δείγμα της περί πολέμου αντιλήψεως των Αρίων.

Το μεταφραστικό του έργο δεν περιορίστηκε μόνο στα σανσκριτικά, αφού επίσης μετέφρασε στα Ελληνικά έργα του Βιργιλίου, του Γερμανού ποιητή Σίλερ και των Άγγλων ρομαντικών Σέλεϊ και Μπάιρον (του γνωστού μας Λόρδου Βύρωνος).

Το ποιητικό του έργο ήταν μεγάλο. Τα ποιήματά του αντανακλούσαν τα φλογερά εθνικά του αισθήματα και τις φιλοσοφικές του αναζητήσεις. Τα περισσότερα είχαν μάλιστα την μορφή του σονέτου. Θεωρείται ως εκ τούτου ο εισηγητής του συγκεκριμένου ποιητικού είδους στα ελληνικά γράμματα.  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Συνέντευξη Στεφάνου Γκέκα στην διαδικτυακή εφημερίδα ΜΑΚΕΛΕΙΟ

Παραθέτουμε την συνέντευξη που εδόθη υπό του επικεφαλής του ΑΡΜΑτος, Στεφάνου Γκέκα, στην διαδικτυακή εφημερίδα ΜΑΚΕΛΕΙΟ.
Στέφανος Γκέκας: Ο Νίκος Μιχαλολιάκος ήταν ο μοιραίος άνθρωπος που κατέστρεψε την Χρυσή Αυγή

ομΣτΓκΟΛμεΚΜπ

 

«Έβαλε ένα φαντασμένο κοριτσόπουλο, την κόρη του, να μετατρέψει το Μέτωπο Νεολαίας σε κλαμπ κουτσομπολιού και κατάπτυστης οσφυοκαμψίας νέων ανδρών μπροστά της!»

 

Στη λήθη έχει αρχίσει να περνάει η υπόθεση της Χρυσής Αυγής, και η απόσταση σταδιακά βοηθάει για περισσότερο ψύχραιμα συμπεράσματα.

Το Μακελειό συνομίλησε με ένα παλιό στέλεχος της Χρυσής Αυγής, ήταν υπεύθυνο για την περιφέρεια της Μακεδονίας, τον Στέφανο Γκέκα.

Και επειδή έφυγε νωρίς (από το 2002) γλύτωσε την μετάλλαξη που υπέστη σταδιακά η Χρυσή Αυγή, η οποία έφτασε στις μέρες μας να μην έχει καμία σχέση με αυτό που ήταν όταν ξεκίνησε εκεί κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 1980.
Η συζήτηση έγινε σε πρωθύστερο χρόνο και είχε στόχο να εξερευνήσει τις αιτίες που οδήγησαν την Χρυσή Αυγή στην παρακμή και στα όσα μοιραία επακολούθησαν και τα οποία για όσους έχουν παρακολουθήσει την πορεία της δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία.

Κοινός τόπος για όλους τους εθνικιστές είναι κατ΄αρχήν ότι στην πλάτη της Χρυσής Αυγής στήθηκε ένα παιγνίδι για να χτυπηθεί ο ελληνικός εθνικισμός. Δυστυχώς το παιγνίδι αυτό ευνόησε με πράξεις ή παραλείψεις και ο γ.γ της Χρυσής Αυγής ο Νίκος Μιχαλολιάκος, που έχασε την μεγάλη ευκαιρία να αποκτήσει η Ελλάδα μια σοβαρή εθνικιστική βάση, που θα ήταν και η πραγματική αντιπολίτευση στην αριστερά και την ψευτοδεξιά των μασόνων και των θαμώνων του Κολωνακίου.

Όσοι βρέθηκαν τα πρώτα χρόνια στην Χρυσή Αυγή ξέρουν ότι από εκεί πέρασαν κάποιοι από τους καλύτερους Ελληνες, κάτι που όπως έμεινε ανεκμετάλευτο και το χειρότερο έδωσε την δυνατότητα στο πολιτικό κατεστημένο να καταφέρει ένα ισχυρό χτύπημα, η ανάταξη του οποίου θέλει σχεδόν ημίθεους, από αυτούς που όμως μόνο ο εθνικισμός μπορεί να βγάλει.
Ο Στέφανος Γκέκας είναι σήμερα επικεφαλής του ΑΡΜΑΤΟΣ, ενός συνδέσμου εθνοφυλετικής αναπλάσεως, όπως διαβάζουμε και στην ιστοσελίδα που διατηρεί στο διαδίκτυο. Παλεύει δηλαδή για κάτι που στην σημερινή Ελλάδα μοιάζει αδύνατο, σχεδόν μεταφυσικό, καθώς η χώρα δέχεται ένα άνευ προηγουμένου καθοδηγούμενο εποικισμό, στον οποίο προς στιγμή κανένας δεν αντιδρά.
Εξ΄ου και ο βρώμικος και χυδαίος πόλεμος που γίνεται εναντίον του με όλα τα μέσα. Ακολουθεί εν συνεχεία η συζήτησις:

forum1

Ερ: Διατελέσατε στο παρελθόν στέλεχος της ΧΑ. θέλουμε να μας πείτε τους λόγους που σας ώθησαν στο να αποχωρήσετε.

Απ.:
Αφορμή υπήρξε η πρόθεση του Ν. Μιχαλολιάκου να συνεργασθεί με τον Καρατζαφέρη στις δημοτικές εκλογές του 2002. Όμως αυτή ήταν μόνον η κορυφή του παγόβουνου.
Η Χρυσή Αυγή υπήρξε μία τραγελαφική σύνθεσις αντιθέτων ποιοτήτων: Η ευγένεια δίπλα στην ποταπότητα, η κλασσική αισθητική δίπλα στην κακογουστιά, η καλοπιστία δίπλα στην υστεροβουλία, ο μάχιμος ιδεαλισμός πλάι σε κομπλεξικούς ανικάνους που κάλυπταν μαστορικά την δειλή τους αναξιότητα πίσω από κούφιες μεγαλοστομίες και φανταχτερά ηρωοφανή εξώφυλλα δίσκων χωρίς κανένα εσωτερικό αντίκρυσμα κ.ο.κ..
Και φυσιολογικώς το αποχαλινωμένο κι ανεξέλεγκτο κατώτερο πάντα κατατρώγει ως σαράκι και καρκίνος τον υγιή ιστό. Θα έπρεπε δε κανονικώς και ειδικώς υπό το φως των Ιδεών, που ανεπαρκώς επεκαλούντο, τα κατώτερα στοιχεία να απεκβληθούν ως τάχιστα – και να υπάρξει ορθή αξιολογική διαβάθμιση ατόμων και ιδεών εσωτερικώς.
Όμως εν προκειμένῳ, κακή τη μοίρα, κύριος καταλύτης κατωτέρων ποιοτήτων ήταν ο ίδιος ο “αρχηγός” της ΧΑ. Ο οποίος απεναντίας εφρόντιζε να περιορίζει, υποσκάπτει και τελικώς να εξοβελίζει κάθε εύρωστο εκπρόσωπο των ανωτέρων τάσεων – και άρα και την αντίστοιχη διάκριση και ποιοτικήν ευγένεια.

Εξαιρέσει της περιπτώσεως συναγωνιστή Γιαννόπουλου, τον οποίον ελάχιστα εγνώρισα και που ο σουλτάνος της Χρυσής Αυγής ξεφορτώθηκε με τις συνήθεις του δολοπλοκίες, ήμουν ο μόνος ισχυρός παράγων που ο ΝΓΜ αδυνατούσε να ελέγξει. Όμως μονίμως υπέσκαπτε το έργο μου, ως δολιοφθορέας της Κινήσεως, της οποίας παρίστανε τον αρχηγό.

Ο Μιχαλολιάκος ήταν σε όλα ο αντίθετος εμού πόλος.
Άρα το εκπληκτικό δεν ήταν που έφυγα αλλά μάλλον το ότι παρέμεινα στην ΧΑ και μετά το 1993, οπότε απελύθην από τις Ειδικές Δυνάμεις, όπου είχα υπηρετήσει επί διετίαν ως ΔΕΑ μετά την εκ Δανίας επάνοδό μου.
Ως περιφερειάρχης Βορείου Ελλάδος ήμουν αρκετά ανεξάρτητος, οπότε αγωνίστηκα για το βέλτιστο μέσῳ των δεδομένων πλαισίων, μακριά από το κέντρο της νόσου.

Δημιούργησα έτσι προς τα έσω μίαν μοναδική αγωνιστική και πνευματική ατμόσφαιρα με κέντρο την Θεσσαλονίκη – και προς τα έξω έναν ανεπανάληπτο οργασμό δράσεως καθ’ όλην την Β.Ελλάδα. Αποκορύφωμα παγκοσμίου ακτινοβολίας το Συνέδριο του Φιλύρου (24-5/10/1998), όπου προσήλθαν μορφές όπως ο δρ. William Pierce της National Alliance (ΗΠΑ), η θρυλική Florentine Rost van Tonningen (Ολλανδία), ο αείμνηστος Léon Strydom από τη Ν.Αφρική – αλλά όχι ο Μιχαλολιάκος από την Αθήνα – ίσως σε κάποιαν ἐξαρση αυτογνωσίας του!

Ο Μιχαλολιάκος φαινομενικώς μεν, θεατρικώς, ανεχόταν την δράση μου, εξ άλλου εγώ δημιούργησα την υποδομή στην Βόρειο Ελλάδα – όμως τὴν υπέσκαπτε με υπόγειες διαδρομές, ίντριγκες, διασπορά ψευδών, καλλιέργειαν παρασίτων κ.ο.κ.

Η ΧΑ δεν είχε λοιπόν αρχηγό: Διότι κανείς αρχηγός δεν μπορεί να υποσκάπτει την ίδια του την Κίνηση λειτουργώντας υπογείως ως δολιοφθορέας.

Νονό είχε αντί αρχηγού, στον οποίο κάθε στοιχειώδης στρατιωτική συνέπεια και οργανωτικότητα είναι φύσει ξένη και με τον οποίον αδύνατον κάποιος να κάνει συμφωνία κυρίων. Αργόσχολος και φυγόπονος, λειτουργεί ψευδώς (ψευδολειτουργεί…), με προχειρότατο μέσο το αυτόματο ή συστηματικό ψεύδος: Με μίαν μοναδική ξετσιπωσιά, της οποίας μόνον σε έναν έχω ξαναδεί παρομοἰαν – δυστυχώς πάλιν εκ του κατακηβδιλωμένου δήθεν εθνικού “χώρου” προερχόμενο…

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ὁ Περσεύς, ἡ Μέδουσα καὶ τὸ ἀπόγειον τῆς “φεμινιστικῆς” διαστροφῆς/ἀντιστροφῆς…

Ὁ Ε/Σ, ἡ Ἀρία-ἑλληνικὴ παράδοση, ἡ σύγχρονη ἀντιστροφὴ τῆς Κοσμικῆς Τάξεως καὶ ἕνα παράδειγμα συμβολισμοῦ των στὴν σύγχρονη καλλιτεχνικὴ δημιουργία.

Τρία τέταρτα του αιώνος μετά την λήξη του τραγικού 2ου παγκοσμίου πολέμου, ο, ηττηθείς τότε, εθνικοσοσιαλισμός, φαντάζει, για τον επιφανειακό παρατηρητή, εκτός εποχής – αν και τα μ.μ.ε. δεν έχουν πάψει να ασχολούνται μαζί του, προσπαθώντας να συντηρούν την εις βάρος του ακραία δαιμονοποίηση. Τόσο πολλά χρόνια συστημ(ατ)ικής προπαγάνδας έχουν διαμορφώσει το ευρύ κοινό κατά τέτοιο τρόπο, ώστε τα σύμβολα και η αισθητική αυτού του, τόσο αποφασιστικής και δίκην κριτηρίου καθοριστικής σημασίας στην σύγχρονη ιστορία, κινήματος του μεσοπολέμου να παρουσιάζονται είτε ως γραφικά είτε ως “διαβολικά”.

        Για τον επιφανειακό παρατηρητή ο εθνικοσοσιαλισμός γίνεται αντιληπτός απλώς ως έκφραση του γερμανικού εθνικισμού και μιλιταρισμού, ως ένα είδος φυσικής εξελίξεως του καθεστώτος του Κάιζερ ή του μεγάλου Φρειδερίκου. Ωστόσο η ουσία της Ιδέας του εθνικοσοσιαλισμού είναι κάτι πολύ ευρύτερο και πολύ βαθύτερο. Πρόκειται για μία βιολογική κοσμοθεωρία με ρίζες στο πεδίο της Μεταφυσικής, που εκπροσωπεί συνολικώς και διαχρονικώς την Αρία παράδοση και πνευματικότητα εν συνόλῳ, υπερβαίνοντας κατά πολύ την Γερμανία και την συγκεκριμένη περίοδο του μεσοπολέμου, οπότε απέκτησε αντιστοίχως συγκεκριμένα πολιτικά χαρακτηριστικά και υπόσταση. Μεταξύ άλλων ο Ε/Σ ανεγνώρισε και ανέδειξε το ζήτημα της κοινής καταγωγής και Κουλτούρας όλων των ευρωπαϊκών λαών, θεμελιώνοντας μία πολιτική ιδεολογία ερειδομένην ακριβώς σε αυτή την αναγνώριση. Κατά την διάρκεια του πολέμου το γεγονός αυτό εκφράστηκε με την δημιουργία της πανευρωπαϊκής δυνάμεως μαχομένης αλληλεγγύης των Waffen SS.

           

Στο πλαίσιο της αναδείξεως της σημασίας του κοινού αίματος και πνεύματος αναγνωρίστηκε η αξία των μύθων και των θρύλων των επί μέρους ευρωπαϊκών λαών, διότι είναι αυτοί οι οποίοι φέρουν μέσα τους και εκφράζουν, διαχρονικώς, την αυθεντικήν Αρία ψυχή. Μυθικοί ήρωες όπως ο Αχιλλεύς και ο Ζίκφριντ, οι Αργοναύτες και οι Βίκινγκς, οι Ιππότες της στρογγυλής τραπέζης και οι Αχαιοί, μυθοποιημένοι ήρωες όπως ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ή ο Φρειδερίκος Μπαρμπαρόσα, παρουσιάζουν με εκπληκτικώς παρόμοιο τρόπο την κοινή αντίληψη των Αρίων λαών για το ιστορικό γίγνεσθαι καθ᾿  όλα του τα επίπεδα και την θέση του ήρωος εντός αυτού. Ο Άριος, με τα εναργή μάτια της ψυχής του, ζούσε εντός του ζώντος Κόσμου, όπου οι θεοί δεν ήσαν απόντες και απόκοσμοι, αλλά βρίσκονταν πίσω από κάθε έκφανση και εκδήλωση της φύσεως, της ιστορίας και της δημιουργίας.

Μεταξύ πολλών ζητημάτων που ανέδειξε και προέταξε ο Ε/Σ που, ξεκινώντας από την Παράδοση, έχουν διαχρονικές κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις, θα εστιάσουμε σε ένα σημαντικό, κεντρικής μάλιστα σημασίας, ζήτημα που φαντάζει σήμερα περισσότερο επίκαιρο παρά ποτέ.   [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Μπορεί ένας εθνικιστής να στέκεται ουδέτερος απέναντι στην περιπέτεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου;

Η δίκη-παρωδία της Χ.Α., η επέτειος του «ΟΧΙ», ο χαρακτήρ του 2ου Π.Π., η αντιφατικότης  των  «αντιναζί» (νεο)εθνικιστών και η “σπορά των ηττημένων”.

Ο εθνικός-πατριωτικός/εθνικιστικός χώρος βρίσκεται εδώ και ημέρες προβληματισμένος και μουδιασμένος, μετά την ανακοίνωση της προσφάτου δικαστικής αποφάσεως η οποία οδήγησε στην καταδίκη, με επιβολή βαρυτάτων ποινών, πλήθους στελεχών και μελών της Χ.Α., αποφάσεως καταφανέστατα μεροληπτικής και αδίκου, προϊόντος μίας σκανδαλώδους δίκης-παρωδίας (ομοιαζούσης με τις διαβόητες σταλινικές «δίκες της Μόσχας»), με προφανή στόχευση την πρόκληση κοινωνικής κατατρομοκρατήσεως προς αποθάρρυνση εκδηλώσεως πιθανών μελλοντικών εγχειρημάτων εθνικιστικής χροιάς, σε μία εποχή γενικευμένης ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, όταν δηλαδή οι συνθήκες για μία λαϊκή έκρηξη εθνικισμού στην Ελλάδα είναι ιδιαιτέρως πρόσφορες (ένεκα της εντεινομένης μαζικής λαθροεισβολής και της ακραίας μειοδοσίας σε όλα τα εθνικά μέτωπα).

Πέραν του ζητήματος της (μη) στοιχειοθετήσεώς του, το τερατώδες κατηγορητήριο περί «εγκληματικής οργανώσεως» ήταν, ούτως ή άλλως, καταφανώς στημένο, υπαγορευμένο από σκοτεινούς λαβυρίνθους παραδικαστικών κυκλωμάτων («παναθηναϊκάκηδων) και σχεδόν απροκαλύπτως ενορχηστρωμένο εκ μέρους μίας εξωθεσμικής παραεξουσίας που συνιστά την πλέον κραυγαλέα καταστρατήγηση του υποτιθεμένου «τεκμηρίου της αθωότητος» των οίων κατηγορουμένων, με αυτουργούς πολιτικούς, δικαστικούς, μ.μ.ε., μέχρι και την ίδια την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό, που θεώρησαν σκόπιμο να προβούν σε δημόσιες δηλώσεις, την παραμονή μάλιστα της εκδόσεως της αποφάσεως του δικαστηρίου (!) καταστρατηγώντας, με τον τρόπο αυτό, απροκαλύπτως, την τάχα “υψίστη” «δημοκρατική» αρχή της «διακρίσεως των εξουσιών» και επιτρέποντας – αν όχι προσκαλώντας – εν μέσω μάλιστα απαγορεύσεως συγκεντρώσεων άνω των 9 ατόμων (!) έναν οργανωμένο όχλο πολλών χιλιάδων αφιονισμένων και αιμοδιψών αναρχομπολσεβίκων σε συγκέντρωση έξω από τον χώρο του δικαστηρίου, ο οποίος απαιτούσε, εν είδει λαϊκού δικαστηρίου, την κεφαλή των κατηγορουμένων επί πίνακι, ασκώντας, προφανέστατα, πίεση στην έδρα!  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Νέα Ἐποχή…

Αυτό ήταν λοιπόν: η Χρυσή Αυγή κρίθηκε από την μεταπολιτευτική δικαιοσύνη ως “εγκληματική οργάνωση”.

Η απόφαση ελήφθη εν μέσω βαρβαρικών και λυσσασμένων συγκεντρώσεων ανθελληνικών ορδών στους παρακειμένους του δικαστηρίου δρόμους. Μετά την ανακοίνωση της αποφάσεως ένα κύμα πανηγυρισμών σάρωσε τα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως και τον δημόσιο λόγο.

Σ’ αυτό το σημείο ας επισημανθεί η τραγική συγχρονικότης: Την ίδια στιγμή που οι καλοκουρδισμένοι, από τους ινστρούχτορες ιδεολογικής σαβούρας και νοσηρών ιών που προσβάλλουν την ψυχονοητική λειτουργία, Ελλαδίτες ζητωκραύγαζαν πως η “δημοκρατία νίκησε”, οι Τούρκοι ετοιμάζονταν να ανοίξουν, προς αξιοποίηση του ψευδοκράτους, την Αμμόχωστο, φέρνοντας στον νου τα γεγονότα του 1974 με την θεμελιώδη για την προδοτική Μεταπολίτευση νίκη της “δημοκρατίας”…

Οι αμετροεπείς δηλώσεις, οι οποίες θυμίζουν την ρήση “Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται”, έχουν τελείως δόλιο χαρακτήρα και λειτουργία και επιτείνουν ακόμη περισσότερο την προϊούσα σύγχυση. Έτσι, είναι άκρως εξοργιστικές, όχι επειδή φαινομενικώς βάλλουν κατά της, ήδη από καιρό εσωτερικά νεκρής, Χρυσής Αυγής, αλλά διότι ουσιαστικώς εξ αφορμής της Χρυσής Αυγής βάλλουν, με μια διαβολικά σχεδιασμένη επιχείρηση ψυχολογικού εκβιασμού και συγχύσεως, εναντίον όλων όσων εμφορούνται από εθνικά ιδεώδη: Τα οποία ιδεώδη κακήν-κακώς μαγειρεύουν και υποβάλλουν επιτηδείως και υποσυνειδήτως ως αυτονοήτως (εξ άλλου στην Ελλάδα ως γνωστόν είσαι ό,τι δηλώσεις!) εκπροσωπούμενα υπό των συγκεκριμένων ατόμων και της συγκεκριμένης οργανώσεως, πράγμα που και προφανέστατα βολεύει εξαιρετικά στο σερβίρισμα στο φιλοθεάμον πόπολο της ψευδοανθρωπιστικής κι εθνομηδενιστικής σούπας των μπολσεβίκων αλλά και των φιλελέδων!

Οι οποίοι φιλελέδες έχουν ιδεολογικώς πλήρως ευθυγραμμισθεί και υποταχθεί στον εθνομηδενισμό μπολσεβίκων και αντιφάδων, οι δε μπολσεβίκοι αναχθεί σε παρακρατικό εγκληματικό στρατό προασπίσεως του παγκοσμιοποιητικού καπιταλισμού, από κοινού στρατευμένοι αμφότεροι στην επιχείρηση εκριζώσεως του “νατιβισμού”, ήτοι του εθνισμού, και καθαυτής της υποστάσεως του Έθνους, όπως και εξ αρχής ωμά διεκήρυξε ο πρωθυπουργός, διά του εκτοπισμού των ιθαγενών της Ελλάδος και της Ευρώπης, υπό των φαιών αφροασιατικών μαζών που αφήνουν και μεριμνούν ώστε να κατακλύσουν την Ευρώπη…

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Συνεχὴς συνειδητὴ προδοσία τῆς «πατριωτικῆς Δεξιᾶς»: ἡ περίπτωσις τοῦ Κώδικος Ἰθαγενείας

Ὁ κατωτέρω σύνδεσμος παρέχει μίαν λίαν ἐνδιαφέρουσαν καὶ ἄκρως ἀποκαλυπτικὴν εἰκόνα τῆς καταστάσεως τῆς πατρίδος μας ἐν ἔτει 2020:
https://g2red.org/el/ellinika-i-efimerida-tis-kyverniseos-ktisi-ithageneias-septemvrios-2020/
Πρόκειται περὶ ἑνὸς διαρκῶς ἀνανεουμένου, δυστυχῶς ἀνὰ ἡμέραν ἢ διήμερον-τριήμερον, καταλόγου τῆς συλλογικῆς μας αὐτοκτονίας. Ἐδῶ παρατίθενται, πρὸς διευκόλυνσιν τῆς πληροφορήσεως ἀλλογενῶν, μερίμνῃ τῆς ὀργανώσεως Generation 2.0 RED «διὰ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, τὴν ἰσότητα, τὴν ἑτερότητα καὶ τὴν ἰσότιμον συμμετοχὴν ἐντὸς μιᾶς πολυπολιτισμικῆς κοινωνίας» (καὶ μὲ ὑποστηρικτὴν τὴν Open Society Foundations), πάντα τὰ Φύλλα Ἐφημερίδος τῆς Κυβερνήσεως, εἰς τὰ ὁποῖα ἀναγράφονται αἱ ἀποφάσεις ἀπονομῆς τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας εἰς ἀλλοδαπούς.
Παρατηρεῖται ὅτι μέχρι στιγμῆς οἱ πλεῖστοι νέοι («Ἕλληνες») συμπολῖταί μας εἶναι Ἀλβανοί, ὡστόσο συντόμως πρόκειται νὰ αὐξηθῇ ὁ ἀριθμὸς τῶν Ἀσιατῶν καὶ Ἀφρικανῶν «νεοφύτων», ἀφοῦ σταδιακῶς δι᾿ ἕνα ἕκαστον τούτων καὶ τῶν τέκνων αὐτῶν θὰ πληρῶνται οἱ κατ᾿ οὐσίαν χρονικοὶ μόνον ὅροι τοῦ μιαροῦ Κώδικος Ἰθαγενείας (Ν. 3284/2004), τὸν ὁποῖον ἡ νῦν κυβέρνησις τῆς Νέας Δημοκρατίας δὲν τολμᾷ (διότι δὲν ἐπιθυμεῖ) νὰ καταργήσῃ ἐν ὅλῳ καὶ ἀδιστάκτως, ἀλλὰ τοῦ ὁποίου τοὐναντίον προτίθεται νὰ τροποποιήσῃ ἐπουσιώδη (διαδικαστικὰ) ζητήματα, ἀφοῦ τὸ κατατεθὲν σχέδιον νόμου τοῦ Ὑπουργείου Ἐσωτερικῶν προβλέπει ἁπλῶς ὡς προαπαιτούμενα ἐξετάσεις ἑλληνικῶν, συγχρόνου Ἱστορίας ἀλλὰ καὶ πολιτειακῶν δημοκρατικῶν θεσμῶν καὶ ἀπαιτεῖ, ὡς προϋπόθεσιν ἀπονομῆς ἰθαγενείας, τὴν ἀπόδειξιν οἰκονομικῆς καὶ κοινωνικῆς ἐντάξεως.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

ΑΡΙΑ ΨΥΧΗ – ΕΛΛΑΣ, ΡΩΜΗ ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ

Συνηθίζουμε ν΄ αναφέρουμε και να στηλιτεύουμε την πνευματική κατάπτωση και το νερούλιασμα του χαρακτήρος του σημερινού λευκού ανθρώπου, καθώς παρακολούθει και σε πολλές των περιπτώσεων πρωτοστατεί, άλλοτε ναρκωμένος και άλλοτε φοβούμενος, τον πνευματικό αλλά και βιολογικό του αφανισμό.

Αυτή η κατάσταση, προήλθε από την ύπουλη και ΄΄ειρηνική΄΄ είσοδο αλλότριων ιδεωδών στον λευκό κόσμο. Βεβαίως η διαδικασία αυτή, συναντάται από αρχαιοτάτων χρόνων και έλαβε χώρα με σαφώς πιο φυσικούς και άμεσους τρόπους, όπως η στατιωτική και πολιτική υποταγή που συνεπώς επηρέασε την πολιτιστική σχέση μεταξύ κατακτητών – κατακτημένων και τούμπαλιν.

Μια τέτοια σχέση που αξίζει να μελετηθεί, ήταν κι εκείνη μεταξύ Ρωμαίων και Ελλήνων, για το γεγονός ότι μέσα από αυτή την επίδραση εδράζεται ολόκληρο το μετέπειτα ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Θα εστιάσουμε στη περίοδο του Κάτωνος του Πρεσβυτέρου, διότι εκείνη την περίοδο προβάλλει ξεκάθαρα η πάλη των δύο κόσμων. Εκείνη του Αρίου (Αριοελληνικός – Αριορωμαϊκός κόσμος) κι εκείνου του προαρίου συνονθυλεύματος της λεκάνης της ανατολικής Μεσογείου.

Είναι γνωστό ότι η εποχή που έζησε ο Κάτων ο Πρεσβύτερος (234-149 π.Χ) υπήρξε αποφασιστική για την επιβίωση της Ρώμης και την επιβολή της δυνάμεώς της στον χώρο της Μεσογείου. Στην περίοδο αυτή εμπίπτουν η θανάσιμη πάλη εναντίον του Αννίβα και οι σκληροί πόλεμοι κατά της Μακεδονίας, που λήγουν ένα μόλις χρόνο αργότερα (148 π.Χ) με την οριστική της συντριβή. Η ίδια αυτή εποχή υπήρξε εξ ίσου αποφασιστική για την πορεία του ρωμαϊκού πνεύματος σε όλες του τις εκφάνσεις, αφού τότε μπαίνουν οι βάσεις των ρωμαϊκών γραμμάτων και τεχνών, γεγονός που υπήρξε αποτέλεσμα της αμέσου γνωριμίας, μιμήσεως και αντιπαραθέσεως προς τα δημιουργήματα του ελληνικού πνεύματος. Αυτό είχε διαπιστωθεί ήδη από την εποχή εκείνη:

΄΄Κατά το δεύτερο Καρχηδονιακό πόλεμο η Μούσα εισέβαλε με φτερωτό βήμα στο πολεμικό άγριο γένος του Ρωμύλου΄΄, έγραψε ο ποιητής του δευτέρου αιώνος π.Χ Πόρκιος Λίκινος.

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Η πραγματικότης πέραν της λογικής στον σύγχρονο κόσμο.

Ενώ ο ανεκδιήγητος νεοφιλελεύθερος (δηλαδή νεο-αριστερός) πρωθυπουργός του “ελληνικού κράτους” αποκαλεί τους κατευθυνόμενους εμπρηστές της Μόριας “υπερδραστήριους μετανάστες”, κηρύσσει τον πόλεμο στον “νατιβισμό” και δηλώνει προστάτης των μουσάτων βιαστών που μας παρουσιάζει ως “ανήλικα προσφυγόπουλα”, ενώ διάφορα στελέχη του κρατικού μηχανισμού προαναγγέλλουν την μεταφορά δεκάδων χιλιάδων “προσφύγων/μεταναστών” από τα νησιά στην ενδοχώρα ώστε να κάνουν χώρο για τις νέες “αφίξεις” από την Τουρκία, ενώ το άθλιο, προδοτικό δικαστικό σύστημα της χώρας τιμωρεί με 26 μήνες φυλάκιση έναν άνθρωπο που με κίνδυνο της ζωής του προσπάθησε να προστατεύσει τα σύνορα της πατρίδος του, οι γηγενείς μαζάνθρωποι βρίσκονται εγκλωβισμένοι στον φαύλο κύκλο των κρουσμάτων, των διασωληνώσεων, των αλλοπρόσαλλων μισανθρωπικών μέτρων και των γελοίων, απαξιωμένων “ειδικών”.

Όμως αλλού είναι το πρόβλημα και από αλλού προέρχεται ο μεγάλος κίνδυνος για την ζωή των ιδίων, των τέκνων τους και της φυλής τους. Δυστυχώς, όλη αυτή η εν εξελίξει παρανοϊκή κατάσταση δρα τελείως αποπροσανατολιστικώς ως προς το πρωτόγνωρο έγκλημα του καθοδηγούμενου εποικισμού της Ευρώπης από τις αφροαστιατικές ορδές. Και αυτό είναι κάτι που την παρούσα στιγμή, εντελώς τυχαίως (;), βολεύει την προδοτική κυβέρνηση της χώρας μας, καθώς οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Από την άλλη όμως είναι θετικό ότι, παρά την λοβοτομή στην οποία έχουν υποβληθεί οι μάζες των Ελλήνων και γενικώς των Ευρωπαίων, η ζοφερή πραγματικότης, που πλέον δεν τους χτυπάει απλώς την πόρτα αλλά έχει εισέλθει εντός της οικίας τους, οδηγεί όλο και περισσότερους εξ αυτών να απορρίψουν τις γελοίες “ανθρωπιστικές” ερμηνείες και προφάσεις που συνεχίζει να παπαγαλίζει ακατάπαυστα το κατεστημένο των σαθρών πολιτικών, των ΜΜΕ και των διαφόρων εγκληματικών οργανώσεων, τύπου ΟΗΕ, για να εξηγήσει το συγκλονιστικό φαινόμενο του μαζικού εποικισμού της Δύσεως. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Από τον “κατευνασμό” στη υποτέλεια.

Κατά το τελευταίο διάστημα, κατά το οποίο η πατρίδα μας βρίσκεται σε ευθεία σύγκρουση με την Τουρκία (οδηγούμενη τελικώς, κατά τα φαινόμενα, υπό την πίεση ΗΠΑ και Γερμανίας, σε ταπεινωτικές συνομιλίες και διαπραγματεύσεις με διακύβευμα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο), πολλοί δημοσιολογούντες κατακρίνουν – δικαίως – την παθητική στάση που τηρεί η Ελλάς. Οι δημοσιολογούντες αυτοί, οι οποίοι, ως επί το πλείστον, θεωρούνται «εθνικώς σκεπτόμενοι», συγκρίνουν την εξωτερική πολιτική της Ελλάδος με την πολιτική της Μεγάλης Βρετανίας και Γαλλίας κατά τον μεσοπόλεμο, ονομάζοντάς την, “πολιτική κατευνασμού”. Ταυτοχρόνως, προσπαθώντας να προσδώσουν εγκυρότητα στους σχολιασμούς τους, ταυτίζουν εντελώς άστοχα τον Ερντογάν με τον Αδόλφο Χίτλερ. Η ταύτιση αυτή, όπως θα σχολιαστεί παρακάτω, γίνεται διότι όλες οι σύγχρονες ιδεολογίες συμπίπτουν στην αυθαίρετη αντίληψη σύμφωνα με την οποία, ο μεγάλος αυτός άνδρας του 20ου αιώνος ταυτίζεται με το απόλυτο “κακό”.   [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

«Σὲ 20 χρόνια θὰ παντρευτοῦν τὶς κόρες σας» – Ἡ κατάστασις στὴν Λέσβο καὶ οἱ ἀνίεροι πόθοι τῶν «ἀλληλεγγύων»

(Οι εισβολείς) «σε 20 χρόνια θα παντρευτούν τις κόρες σας… Tα εγγόνια σας θα είναι πιο καφέ από εσάς και το αγαπημένο τους φαγητό θα είναι κάτι που λέγεται Sakamadesu από το Κονγκό».

Αυτοί είναι οι δυσσεβείς, ανίεροι πόθοι κάποιων για την πατρίδα μας και τις ευρωπαϊκές πατρίδες!

Φαίνεται πως το σχέδιο αφανισμού του Λευκού ανθρώπου περνά σε νέο στάδιο, κατά το οποίο δεν τηρούνται πλέον ούτε τα προσχήματα. Το Κουτί της Πανδώρας δημοσιεύει άρθρο [https://www.koutipandoras.gr/article/spoiler-alert-se-20-hronia-tha-pantreytoyn-tis-kores-sas] υπογεγραμμένο από τον δημοσιογράφο Αντώνη Ρηγόπουλο, ο οποίος σε μία έκρηξη ανοθεύτου ανθελληνικού και αντευρωπαϊκού μένους, πλην όμως ειλικρινώς ως προς τα κίνητρα και τις επιδιώξεις των εθνοδιαλυτικών και φυλοκτονικών του ιδεοληψιών, αναφέρει τα εξής εξοργιστικά:

«Φωνάξτε όσο θέλετε λοιπόν. Στο τέλος της ταινίας που ζούμε αυτά τα παιδιά που εγκλωβίστηκαν (ή γεννήθηκαν) στη Μόρια θα παντρευτούν τις κόρες σας. Tα εγγόνια σας θα είναι πιο καφέ από εσάς και το αγαπημένο τους φαγητό θα είναι κάτι που λέγεται Sakamadesu από το Κονγκό, ή Khameerbob από το Αφγανιστάν, ή Haji Biriyani από το Μπαγκλαντές, ή Fatteh dajaj από τη Συρία. Θα προσεύχονται (αν προσεύχονται) σε έναν κοινό Θεό που δε θα έχει όνομα γιατί θα τον έχουν πλάσει στη φαντασία τους από τις διαφορετικές ιστορίες της μαμάς και του μπαμπά τους. Οι φίλοι τους θα λέγονται Ahmad, Fareeda, Idriss, Κώστας, Μαρία και Djoëlle. Θα έχουν γαλάζια μάτια και μαύρο δέρμα, ή μαύρα μάτια και καφέ δέρμα. Δε θα βλέπετε τους εαυτούς σας στους απογόνους σας. Και αυτό είναι σίγουρα ελπιδοφόρο».

«Η ιστορία θα σας ξεπεράσει. Ξεπεράστε το…»

Το άρθρο αυτό ανηρτήθη και στο Facebook, με συνοδευτικές φωτογραφίες μικρών παιδιών σκοπίμως, για να πλήξει το συναίσθημά μας, ήτοι να απευθυνθεί στην συναισθηματική βλακεία του «ανθρωπισμού» μας ώστε να δεχθούμε αδιαμαρτυρήτως τον συντελούμενο εποικισμό.   [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]