Ἀμβλώσεις – δημογραφικὴ κατάρρευση: Ἄγονα κυβερνητικὰ “μέτρα” καὶ ἐπιβολὴ λογοκρισίας!
Στην σχιζοφρενική εποχή απολύτου παρακμής που διανύουμε η συχνότης άκρως εξωφρενικών και αντιφατικών φαινομένων είναι τόσο υψηλή που πλέον αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητος και αρχίζουν να περνούν απαρατήρητα από τις μάζες. Για παράδειγμα, μπορεί τα μέλη μιας συμμορίας Αλγερινών που παρουσιάζονται ως “πρόσφυγες” να έχουν συλληφθεί κυριολεκτικώς εκατοντάδες φορές για τα ίδια αδικήματα αλλά να συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθερα και να δρουν ανενόχλητα, εάν εξαιρέσουμε τις λίγες ημέρες παραμονής στο κρατητήριο που συνεπάγεται κάθε επαναλαμβανόμενη σύλληψή τους. Aπό την άλλη, ένας καταστηματάρχης που υπερασπίζεται την περιουσία του απέναντι σε κάποιο άθλιο περιθωριακό στοιχείο που προσπαθεί να τον ληστέψει μπορεί να βρεθεί κατηγορούμενος εάν έχει την ατυχία ο ληστής να ανήκει σε κάποια αγιοποιημένη “ευπαθή” ομάδα… Μπορεί ένας αστυνομικός που υπέπεσε στο “αδιανόητο έγκλημα” του ραπίσματος ενός μικρού παραβατικού αθίγγανου να κινδυνεύει να χάσει την δουλειά του και να διωχθεί ποινικώς, ενώ οι αναρίθμητες συμμορίες των “Ρομά” κλέβουν, ληστεύουν, σκοτώνουν και τρομοκρατούν χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο. Mπορεί να τελούνται οργανωμένες εν ψυχρώ δολοφονίες αθώων ανθρώπων στο όνομα της ελεύθερης επιλογής, ενώ δράστες ειδεχθών εγκλημάτων να αποφυλακίζονται μετά από 5 έτη εγκλεισμού, το πολύ, πάλι στο όνομα της ελευθερίας! Και τι πιο αντιφατικό και παράλογο από το κυρίαρχο δόγμα της εποχής σύμφωνα με το οποίο όλοι είναι διαφορετικοί αλλά ταυτοχρόνως ίσοι;
Στα πλαίσια των σχιζοφρενικών αντιφάσεων της εποχής της “προόδου” εντάσσεται και η αντιμετώπιση του ακανθώδους ζητήματος των αμβλώσεων, το οποίο προσφάτως προσέλκυσε τα φώτα της δημοσιότητος. Καθώς το ζήτημα αυτό είναι ιδιαιτέρως περίπλοκο, και για να αναλυθεί λεπτομερώς πρέπει να προσεγγιστεί από πολλές και ποικίλες πλευρές, από την ηθική έως την βιολογία, και από τις δημογραφικές του προεκτάσεις έως ακόμη και την μεταφυσική, θα επιχειρήσουμε απλώς να αναδείξουμε την άκρατη υποκρισία και τις εξόφθαλμες αντιφάσεις της κυρίαρχης “προοδευτικής” αντιλήψεως περί του θέματος.