Σκέψεις τινὲς περὶ «καλαθοσφαιρικῆς ἐθνικοφροσύνης» καὶ ὑπερηφανείας τοῦ νεοέλληνος

Πολλὰς συζητήσεις, διαφωνίας καὶ διχογνωμίας ἔχει ἅπαξ ἔτι ἀνεγείρει ἡ περίπτωσις τοῦ Γιάννη Ἀντετοκοῦμπο ἢ ἄλλως … greek freak μὲ ἀφορμὴν τὴν πρόσφατον βράβευσίν του εἰς τὸ ἀμερικανικὸν πρωτάθλημα. Οὕτω τὸ ζήτημα τοῦ ποῖος εἶναι καὶ δικαιοῦται νὰ λέγηται Ἕλλην ἀναζωπυρώνεται διαρκῶς, τῶν νεοελλήνων διῃρημένων εἰς δύο στρατόπεδα, τῶν «καλαθοσφαιρικῶς ὑπερηφάνων» καὶ πιστευόντων εἰς τὴν ἑλληνικότητα (!) τοῦ ἐν λόγῳ ἀθλητοῦ καὶ τῶν λοιπῶν εἰσέτι νουνεχῶν, τῶν προτεθειμένων ἀλλὰ δυστυχῶς ὄχι δυναμένων νὰ θραύσουν τὸν ὀνειρικὸν κόσμον τῶν πρώτων. Ἄλλωστε ἐπιχειρήματα, ὅσον λογικὰ καὶ συντριπτικὰ καὶ ἂν εἶναι, οὐδεμίαν ἐπίδρασιν δύνανται νὰ ἔχουν ἐπὶ τεταραγμένων ψυχισμῶν.

Ὅτι ὁ Ἀντετοκοῦμπο εἶναι πάνυ πεπροικισμένος περὶ τὴν καλαθόσφαιραν ὁμολογεῖται γενικῶς καὶ ἐκ τῆς πορείας του καθίσταται πρόδηλον (ἀλλὰ καὶ ὅλως ἀδιάφορον) ἀκόμη καὶ εἰς τὸν – ἀμύητον αὐτῆς – γράφοντα τὰς σειρὰς ταύτας.

Ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς δὲν εἶναι Ἕλλην ὅμως ἔτι μᾶλλον πρόδηλον εἰς τοὺς ὀλίγους πλέον νουνεχεῖς καὶ συναισθηματικῶς ὑγιεῖς. [βλ. καὶ https://www.ethnos.gr/athlitismos/25313_giannis-antetokoynmpo-gennithika-stin-ellada-megalosa-se-nigiriano-spiti]

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Εἶραι

Μία ἔρευνα γιὰ τὴν προϊστορικὴ πολιτειακὴ συγκρότηση τῶν  Ἑλλήνων.

Κατά την μακραίωνη ζωή του Ελληνικού Έθνους τόσο η πολιτειακή του συγκρότηση σε ελεύθερο κράτος, όσο και οι μικρότεροι κύκλοι συσσωματώσεως των ατόμων, εμφάνισαν ποικίλες μορφές, πάντοτε όμως παρέμενε αναλλοίωτο ένα γενετικό πολιτικό κύτταρο: η έμφυτος τάση προς ενεργό πολιτικό ενδιαφέρον για τα κοινά και συμμετοχή στην διοίκηση.

Από του αρχαίου «ἄστεως» μέχρι των συγχρόνων κοινοτήτων η τάση αυτή – εκπηγάζουσα από την αγάπη προς την ελευθερία, κύριο ινδοευρωπαϊκό γνώρισμα (αναφέρουμε τις αρχαίες γερμανικές μοναρχίες που όπως αναφέρει ο Τάκιτος ήσαν αρχικώς αιρετές, και το χαρακτηριστικό παράδειγμα του αρχαίου ισλανδικού «θίνγκ» δηλαδή ενός τοπικού κοινοβουλίου, όπου οι ελεύθεροι οπλοφόροι άνδρες, κάτοχοι ίσων πολιτικών δικαιωμάτων, συνέρχονταν σε ορισμένη ημερομηνία για να εκφέρουν τον νόμο και να αποδώσουν δικαιοσύνη. Σ΄ όλη την αρχαία Ευρώπη αυτή η παράδοση σ’ ένα κοινοτικό αίσθημα ιδιαιτέρως ισχυρό, σε μια ροπή προς το «ζην από κοινού» που οδηγεί στην σταθερή προτεραιότητα του κοινού συμφέροντος) – εκφράζεται διά της αξιώσεως οι άρχοντες να αναδεικνύονται διά της ενεργού πολιτικής (ήτοι κοινοτικώς και όχι ατομικώς και ιδιοτελώς καθωρισμένης) βουλήσεως του σώματος των αρχομένων (αυστηρώς καθωρισμένων, σε αντίθεση με την σύγχρονη άμορφη μάζα του κοινοβουλευτισμού).

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ὁ Ἄρειος Πάγος, ἡ μέριμνά του περὶ ἐπιβολῆς τοῦ ἀντιρατσισμοῦ, ὁ Δίαυλος τοῦ Ἅρματος καὶ ἡ ΣιωνιστικὴΤυραννία…

Ἡ Εἰσαγγελία τοῦ Ἀρείου Πάγου, μὲ τὴν ὑπ᾿ ἀριθμὸν 5/2018 ἐγκύκλιό της (https://www.eisap.gr/sites/default/files/circulars/%CE%95%CE%93%CE%9A%CE%A5%CE%9A%CE%9B%CE%99%CE%9F%CE%A3%205-18.pdf) παραγγέλλει στοὺς εἰσαγγελεῖς ἐφετῶν, πρωτοδικῶν καὶ δι᾿ αὐτῶν σὲ ὅλους τοὺς εἰσαγγελικοὺς λειτουργοὺς τὴν ἄμεση κινητοποίησί τους γιὰ τὴν «πρόληψι καὶ καταστολή, μὲ τὴν προσήκουσα αὐστηρότητα, τῶν ῥατσιστικῶν ἐγκλημάτων, ποὺ εὐτελίζουν τὸν ἄνθρωπο καὶ προσβάλλουν τὴν δημοκρατικὴ καὶ πολιτισμένη μας κοινωνία», μὲ σκοπὸ νὰ ἐλεγχθῇ ἡ ἐφαρμογὴ τῶν διατάξεων 81Α τοῦ Ποινικοῦ Κώδικος καὶ τῶν ἄρθρων 1 καὶ 2 τοῦ («ἀντιρατσιστικοῦ») νόμου 927/1979.

Πρὸς τὸν σκοπὸ τοῦτο οἱ εἰσαγγελικοὶ λειτουργοὶ ὀφείλουν, τὸ πρῶτο εἰκοσαήμερο τοῦ Δεκεμβρίου (γιὰ τὸ ἑξάμηνο Ἰουνίου-Νοεμβρίου) καὶ Ἰουνίου (γιὰ τὸ ἑξάμηνο Δεκεμβρίου-Μαΐου) κάθε ἔτους, νὰ ἀποστέλλουν στὸν Ἄρειο Πάγο, σὲ ἠλεκτρονικὴ μορφὴ ἀλλὰ καὶ ἐγγράφως, ἀναλυτικοὺς πίνακες μὲ τὶς δικογραφίες ποὺ ἐσχηματίσθησαν κατὰ τὰ ἀνωτέρω ἑξάμηνα διαστήματα, στὶς ὁποῖες ἐνυπάρχει ὁ χαρακτὴρ τοῦ «ῥατσιστικοῦ ἐγκλήματος».

Ἡ ἐγκύκλιος ἐξηγεῖ ὅτι «ὁ σεβασμὸς καὶ ἡ προστασία τῆς ἀξίας τοῦ ἀνθρώπου ἀποτελεῖ θεμελιώδη ὑποχρέωσι τῆς πολιτείας», καὶ τὰ ὁποῖα, πέραν τῆς συνταγματικῆς τους κατοχυρώσεως, «ἀποτελοῦν κατάκτησι τοῦ πολιτισμοῦ καὶ στοιχεῖα τοῦ ἑλληνικοῦ πνεύματος». Ἡ προστασία αὐτὴ δὲν ἀφορᾷ μόνο στοὺς Ἕλληνες (πολῖτες) ἀλλὰ σὲ οἱονδήποτε εὑρισκόμενο ἐντὸς τῆς ἑλληνικῆς ἐπικρατείας.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

29 Μαΐου 1453: «Εάλω η Πόλις»…. / 2019: νέα Άλωσις εν εξελίξει! Ο εχθρός εντός των πυλών!

Χθες το ημερολόγιο έδειχνε 29 Μαΐου. Πρόκειται για την θεωρούμενη από γενεές γενεών Ελλήνων ως καταραμένη μέρα, ως «αποφράδα ημέρα» της νεωτέρας ιστορίας του έθνους μας – ημέρα μεγάλης γιορτής, αντιθέτως, για τους προαιωνίους εχθρούς του Ελληνισμού, τους Τούρκους…

Η Άλωσις της Πόλεως των Κωνσταντίνων από τα βαρβαρικά στίφη των Οθωμανών Τούρκων την 29η Μαΐου του 1453, η δραματική πτώση της Βασιλεύουσας των πόλεων της μεσαιωνικής Ευρώπης, της πιο σημαντικής, από γεωστρατηγικής απόψεως, πόλεως του κόσμου όχι μόνο στα μεσαιωνικά χρόνια αλλά και στα νεώτερα, υπήρξε ένα συγκλονιστικό γεγονός που επηρέασε καθοριστικά το ιστορικό γίγνεσθαι και στιγμάτισε βαθιά την ιστορική συνείδηση και την συλλογική μνήμη πολλών λαών, ιδίως βέβαια των Ελλήνων που αισθάνθηκαν ότι ήσαν οι κύριοι – αν όχι οι αποκλειστικοί – κληρονόμοι της υπερχιλιετούς βυζαντινής  αυτοκρατορίας, της πιο μακρόβιας αυτοκρατορίας που γνώρισε η ιστορία!

Η επέτειος της Αλώσεως μας προσφέρει αφορμή μίας συντόμου αναφοράς στον χαρακτήρα του μεσαιωνικού ελληνισμού και της επονομαζομένης βυζαντινής αυτοκρατορίας, της οποίας την κατάρρευση επισφράγισε η Άλωσις του 1453. Προσφέρει ωστόσο αφορμή για αναφορά όχι μόνο στον ιστορικό αντίκτυπο της Αλώσεως αλλά και στις σύγχρονες αναλογίες που, βυθισμένοι στην μακάβρια αμεριμνησία τους, αδυνατούν να συλλάβουν οι νεοέλληνες.

Ένα κρίσιμο ερώτημα που παλαιόθεν προκαλούσε διχογνωμίες μεταξύ ατόμων με ζωηρά εθνικά αισθήματα – οι οποίες δεν φαίνεται να έχουν κοπάσει (ένεκα της ιδεολογικής συγχύσεως και της ιστορικής αγνοίας) – είναι το εξής: μπορεί άραγε βασίμως να θεωρήσει κανείς ότι το βυζαντινό κράτος ήταν μία μεσαιωνική ελληνική αυτοκρατορία ή μήπως επρόκειτο για ένα κράτος άσχετο ή και εχθρικό προς τον Ελληνισμό; [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Οἱ “Ἐθνολογικὲς Μελέτες” καὶ οἱ ἐπικείμενες εὐρωεκλογές…

Ἀπὸ διμήνου σχεδὸν ξεκινήσαμε ὡς γνωστὸν τὴν δημοσίευσιν νέας σειρᾶς ὑπὸ τίτλον “Ἐθνολογικὲς Μελέτες“, κύριος συντελεστὴς τῆς ὁποίας εἶναι ὁ πολυγραφώτατος ἐθνικιστὴς διανοούμενος καὶ παλαιὸς ἀγωνιστὴς Δημήτριος Ε. Εὐαγγελίδης (ΔΕΕ).

………………………

Ἐπειδὴ κυρίως οἱ νεώτεροι συχνὰ ἀγνοοῦν τὸ κορυφαίας ποιότητος καὶ ἐγκυρότητος συγγραφικὸ ἔργο τοῦ ΔΕΕ, ἐν ᾧ δυστυχῶς κατακλύζονται ὑπὸ ποικίλων εὐτελῶν προχειρολογημάτων ἐπιτηδείων ἡμιμαθῶν ἢ καὶ τελείως ἀμαθῶν, ἀλλ᾿ ὅμως ἱκανῶν (τηλε-)πωλητῶν, κρίνουμε πὼς ἐπιβάλλεται μία τοὐλάχιστον συνοπτικὴ ἀπαρίθμησις τῶν βιβλίων του, συμπεριλαμβανομένου καὶ τοῦ λίαν προσφάτου ἐμβριθοῦς του πονήματος ὑπὸ τίτλον “Ἀπὸ τὸν Σλαβομακεδονισμὸ στὸν Σκοπιανὸ Μακεδονισμό – Ἡ γενεαλογία μιᾶς ἐθνικῆς λαθροχειρίας”, εἰς τὸ ὁποῖον συντελεστὴς ὑπῆρξεν καὶ ὁ Νικ. Βασιλειάδης, Καθηγητής Νεώτερης καὶ Σύγχρονης Ἱστορίας στὸ Παν/μιο Θεσ/νίκης (ΠΑ.ΜΑΚ).
       Ὁ τελευταῖος οὗτος τυγχάνει καὶ πρόεδρος τῆς Δ.Ε. τοῦ ἐκλογικοῦ σχηματισμοῦ “Ἐλεύθερη Πατρίδα”, ἡ ὁποία κατέρχεται μάλιστα στὶς ἐπικείμενες εὐρωεκλογὲς καὶ εἰς τῆς ὁποίας τὸ ψηφοδέλτιον συμπεριλαμβάνεται καὶ ὁ κ. Δημ. Ε. Εὐαγγελίδης (πρβλ. σχετικὸν τοπικὸν ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ).
         Δεδομένου ὅτι πλέον καὶ στὶς εὐρωεκλογὲς τίθεται ὑπὸ τῶν ψηφοφόρων σταυρὸς προτιμήσεως, γιὰ πρώτην φορὰν αἰσθανόμεθα ὅτι ὑπάρχει πράγματι λόγος νὰ ψηφίσουμε μὲ τὸ χέρι στὴν καρδιὰ καὶ ἀνεπιφυλάκτως.
         Εὐχόμεθα ὁλοψύχως στὸν ΔΕΕ καλὴν ἐπιτυχίαν, πρώτιστα δὲ πρὸς χἀριν τῆς Πατρίδος καὶ δὴ εἰς ἕνα τοπίον πλήρους ἀδιεξόδου πρὸς ὅλες τὶς κατευθύνσεις!                       
 

…ναύαρχος Ὑποστολάκης: “Διαφυλάσσουμε ἀποφασιστικὰ τὰ κυριαρχικά μας δικαιώματα”!!! – ὅμως ἡ πικρὰ ἀλήθεια εἶναι ΤΕΛΕΙΩΣ διαφορετική…

Τουρκικὴ φρεγάτα μεταξὺ Κέας καὶ Σουνίου (βλ. https://vimapress.gr/tourkiki-fregata-anamesa-se-kea-ke-sounio-foto/) – ὅμως ὁ φαυλόδουλος ὑπ. “Ἀμύνης” … Ὑποστολάκης καλλιεργεῖ παραισθήσεις: “Διαφυλάσσουμε ἀποφασιστικά τὰ κυριαρχικά μας δικαιώματα“!!! (βλ. π.χ. https://www.in.gr/2019/05/15/politics/minyma-apostolaki-se-tourkia-diafylassoume-apofasistika-ta-kyriarxika-mas-dikaiomata/?fbclid=IwAR2mDfYxx2xF3g1Nwu5V5qj2Q2Y7xaHfpeogqYVdVbhRf6pAuudbhPhNJ7M) – ἐνῷ ταὐτοχρόνως σχεδιάζουν νὰ μοιράσουν τὰ κυριαρχικά μας δικαιώματα καὶ τὸν ἐθνικό μας πλοῦτο μὲ τοὺς Τούρκους:

Διότι, ἐν ὅσῳ βλέπουμε τὰ τουρκικὰ ἀεροπλάνα νὰ κάνουν φιγοῦρες ᾿πάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια μας καὶ τὶς φρεγάτες τοῦ … Κιουταχῆ νὰ κάνουν κρουαζιέρα μόλις ἔξω ἀπὸ τὰ λιμάνια μας, διαβάζουμε:

Πρόταση-σὸκ ἀπὸ Τσίπρα πρὸς Ἐρντογάν: «Μισά-μισά ΑΟΖ, Αἰγαῖο ΚΑΙ κοιτάσματα μὲ ἀντάλλαγμα τὴν Ὁμοσπονδία σὲ Κύπρο»!

Τοῦτο προκύπτει ἐκ δημοσιεύματος τῆς ἐφημερίδος “Ἑστία” (πρβλ. https://vimapress.gr/protasi-sok-apo-tsipra-se-erntogan-misa-misa-aoz-egeo-kitasmata-me-antallagma-tin-omospondia-se-kypro/)!

Βεβαίως ἐκ τῶν πραγμάτων οἱ Τοῦρκοι πιὰ αἰσθάνονται πὼς ἔχουν τὸν “ἀέρα” νὰ κάνουν ὅ,τι θέλουν, ἀφοῦ ὁ “ἀντίπαλος” εὑρίσκεται σὲ βαθὺ κῶμα! Ἔτσι διαβάζουμε π.χ. σήμερα: “Ἡ Ἄγκυρα κλιμακώνει τὴν κρίση μὲ δεύτερο γεωτρύπανο στὴν κυπριακὴ ΑΟΖ“… https://vimapress.gr/i-agkyra-klimakoni-tin-krisi-me-deftero-geotrypano-stin-kypriaki-aoz/

Δυστυχῶς πολλοὶ “Ἕλληνες” θὰ ψηφίσουν καὶ αὐτὴν τὴν φορὰ αὐτοὺς καὶ τοὺς λοιποὺς προδότες, ἀπατεῶνες καὶ ἰδιοτελεῖς φαύλους τσαρλατάνους, ἱκανοποιούμενοι πὼς ἔτσι συμβάλλουν στὴν στήριξιν τῆς καταρρεούσης Πατρίδος μας! [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

904: Ἅλωση τῆς Θεσσαλονίκης ἀπὸ τοὺς Σαρακηνούς – 2019: Οἱ ἀπόγονοι τῶν Σαρακηνῶν διεισδύουν ἐκ νέου στὴν Θεσσαλονίκη!

Η 29η Ιουλίου του έτους 904 αποτελεί μίαν από τις τραγικότερες στιγμές της ιστορίας της Θεσσαλονίκης. Ένας μουσουλμανικός στόλος Σαρακηνών επετέθη αιφνιδίως στην Θεσσαλονίκη από το μέτωπο των θαλασσίων τειχών. Η άμυνα της πόλεως απεδείχθη ανεπαρκής και αυτή η ανεπάρκεια και αδυναμία είχε ως δραματική συνέπεια την Άλωσή της από τους Άραβες. Ακολούθησαν ζοφερές ημέρες για την Θεσσαλονίκη: Φρικτές σφαγές εναντίον του ελληνικού πληθυσμού της πόλεως, εκτεταμένες δηώσεις, λεηλασίες και αιχμαλωσία 22.000 (!!!) – νεαρών κυρίως – Ελλήνων κατοίκων της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι απήχθησαν βιαίως και εν συνεχεία μετεφέρθησαν με τα καράβια των Σαρακηνών προς πώλησιν στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής (!), σύμφωνα με όσα μας μεταφέρει η αξιόπιστη ιστορική πηγή της εποχής, ο Ιωάννης Καμινιάτης.

Δυστυχώς η ιστορική μνήμη των νεοελλήνων αποδεικνύεται επικίνδυνα ασθενής. Οι περισσότεροι Έλληνες (και οι Θεσσαλονικείς μεταξύ αυτών) αγνοούν παντελώς την μελανή αυτή πτυχή της ιστορίας, διότι άλλως δεν εξηγείται η παντελής αδιαφορία με την οποίαν αντιμετωπίζουν την διαδικασία της συγχρόνου Αλώσεως της Θεσσαλονίκης (αμαχητί αυτήν την φορά), η οποία συντελείται με ταχείς ρυθμούς, από τους απογόνους εκείνων των Σαρακηνών, οι οποίοι συρρέουν συνεχώς στην πόλη τα τελευταία χρόνια ως δήθεν “προσφυγόπουλα”, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για εποίκους-εισβολείς-ληστές… [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἡ λαθροεποικιστικὴ εἰσβολὴ συνεχίζεται ἀκατάπαυστα, ἡ δημογραφία τῆς Ἑλλάδος μεταβάλλεται ἄρδην ἀλλὰ οἱ νεοραγιάδες ἀγρὸν ἀγοράζουν…

Την ώρα κατά την οποίαν οι ιταμές προκλήσεις της Τουρκίας εις βάρος του Ελληνισμού κλιμακώνονται  επικίνδυνα, με την αναθεωρητική και επεκτατική στρατηγική των νεο-οθωμανών να εκδηλώνεται επιθετικώς σε Αιγαίο και Κύπρο, όπου η Τουρκία ξεκινά παράνομες γεωτρήσεις εντός της κυπριακής ΑΟΖ, προκλήσεις ενώπιον των οποίων το ελλαδικό κατεστημένο περιορίζεται σε λεκτικές διαμαρτυρίες, απλώς συνιστώντας ως συνήθως ψυχραιμία, μία πιο ύπουλη διαδικασία Αλώσεως του Ελληνισμού εκ των ένδον μέσω της πληθυσμιακής διεισδύσεως τελεί εν εξελίξει. Πρόκειται για έναν ιδιότυπο υβριδικό πόλεμο της Τουρκίας, η οποία εντέχνως προωθεί μάζες μουσουλμάνων της ανατολής στο ελληνικό έδαφος.  Διότι η συνεχιζόμενη εποικιστική εισβολή Αφρικανών και Ασιατών στον ελλαδικό χώρο, τους οποίους με τον τρόπο της σπρώχνει η Τουρκία, όχι μόνο δεν έχει κοπάσει (όπως κάποιοι ενδεχομένως νομίζουν) αλλά εντείνεται απελπιστικώς!

Χρησιμοποιούμε σκοπίμως τον όρο “ελλαδικός χώρος”, διότι είναι δύσκολο να μιλάμε πλέον για “χώρα”, αφού ειδοποιό γνώρισμα οιασδήποτε φυσιολογικής χώρας (κράτους, πολιτείας) αποτελεί η ύπαρξη διακριτών συνόρων που ορίζουν την επικράτειά της, τα οποία φυσιολογικώς φυλάσσονται από ένοπλες δυνάμεις (στρατό, συνοριοφυλακή). Όμως στο ελληνώνυμο κατ’  ευφημισμόν “κράτος” σύνορα φαίνεται πλέον ότι de facto δεν υφίστανται, αφού συνεχώς και αδιακόπως εισέρχονται ανεμπόδιστα αναρίθμητοι τριτοκοσμικοί έποικοι παραβιάζοντάς τα. Όλοι αυτοί οι κατ’  ουσίαν εισβολείς, άμα τη αφίξει τους, προσδιορίζονται, αδιακρίτως και γενικευτικώς, με τον ψευδή και ανυπόστατο χαρακτηρισμό “πρόσφυγες”, εξασφαλίζοντες ούτω εν συνεχεία σκανδαλώδεις παροχές και προνόμια, τα οποία ο μέσος Έλληνας πολίτης δεν μπορεί ούτε να φαντασθεί, όπως: δωρεάν στέγαση, δωρεάν σίτιση, δωρεάν υγειονομική περίθαλψη και νοσηλεία στα κρατικά νοσοκομεία και, επί πλέον, χρηματικό επίδομα που ανέρχεται σε 600 € κατ’ άτομο (!), …

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Μουσικὰ Ἀνακρούσματα #6

Ἀνασύροντες τὸ εἰδικὸν μαγιάτικο μουσικὸ δημῶδές μας ἀφιέρωμα, ἐπισημαίνουμε ὅτι σήμερα 2αν Μαΐου 2019 συμπληροῦνται ἀκριβῶς 100 ἔτη ἀπὸ τῆς ἀποβιβάσεως τῶν πρώτων Ἑλληνικῶν στρατευμάτων στὴν ἀρχαία Ἑλληνικὴ Πατρίδα, τὴν Ἰωνίαν μας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας! 
         Καθὼς δὲ ἡ Ἑλλὰς καὶ ἡ Εύρώπη ὁλόκληρος ὑποχωρεῖ καὶ ἐνδίδει ἐπαισχύντως ὑπὸ τὸ κράτος τῆς βαθυτάτης Παρακμῆς, ὁλικῆς ὑπαρξιακῆς νοσηρότητος καὶ ἀπολύτου Συγχύσεως καὶ Σκότους, οἱ γνήσιες Ἐθνοφυλετικὲς Δυνάμεις τῶν τελευταίων συνειδητῶν Ἀρίων ἀναπλάθονται κι ἀνασυντάσσονται: 
          ΝΑΙ, θὰ ξαναπεράσουμε ἀκάθεκτοι στὴν Ἐπίθεσι,  θὰ ξαναπάρουμε πίσω τὶς Πατρίδες μας, ἔχοντας ἀναστυλώσει τὴν Ψυχήν μας καὶ στήσει καθαρῶς καὶ ὑπερηφάνως τὰ ἀπρόσβλητα Λάβαρα τοῦ Ἀρίου Πνεύματος καὶ Αἵματος!

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἡ “λεπίδα του Ὄκαμ” (Ockham’s razor) καὶ οἱ “Ρομά”

Η λεπίδα (ή το ξυράφι) του Όκαμ είναι μια φιλοσοφική/επιστημονική αρχή που εν συντομία υποστηρίζει ότι μια απλή λύση σε ένα πρόβλημα είναι πιθανότερο να είναι ορθή από ότι μια περίπλοκη. Πιο αναλυτικά αυτό σημαίνει ότι εάν προταθούν διαφορετικές θεωρίες για την ερμηνεία ενός φαινομένου ή την επίλυση ενός προβλήματος τότε πιθανότερη είναι αυτή που απαιτεί τις λιγότερες υποθέσεις, καθώς όσο περισσότερες υποθέσεις απαιτείται να γίνουν για να υποστηριχθεί μια θεωρία, τόσο πιο απίθανο είναι να είναι ορθή. Αν και η αρχή αυτή αποδίδεται στον στον Άγγλο σχολαστικό φιλόσοφο, μοναχό και θεολόγο του 14ου αιώνα, Γουλιέλμο του Όκαμ, είχε πρωτοδιατυπωθεί πολύ παλαιότερα από τους Πυθαγορείους. Ως παράδειγμα εφαρμογής της αρχής ας υποθέσουμε ότι σε κάποιο απομονωμένο νησί του Ειρηνικού Ωκεανού ανακαλύπτεται μια πέτρα με κάποιες χαρακιές επάνω της που φαινομενικώς σχηματίζουν το γράμμα ‘Α’. Μια υπόθεση που θα μπορούσε να προταθεί για την ερμηνεία του φαινομένου είναι ότι αρχαίοι Έλληνες είχαν επισκεφθεί το νησί στο μακρινό παρελθόν και άφησαν τα ίχνη τους σε επιγραφές, κομμάτι των οποίων αποτελεί η συγκεκριμένη πέτρα. Μια άλλη υπόθεση θα ήταν ότι οι χαρακιές προέρχονται από την επίδραση κάποιου φυσικού φαινομένου και με τυχαίο τρόπο μοιάζουν να σχηματίζουν το γράμμα ‘Α’. Αν και δεν αμφιβάλουμε ότι θα βρισκόταν κάποιοι (πολλοί) υποστηρικτές της πρώτης θεωρίας, σύμφωνα με τη λεπίδα του Όκαμ η δεύτερη υπόθεση πρέπει να επιλεχθεί ως σαφώς επικρατέστερη καθώς η πρώτη απαιτεί ένα τεράστιο πλήθος υποθέσεων που έχουν να κάνουν με τις τεχνολογικές δυνατότητες των αρχαίων Ελλήνων, τα ιστορικά ευρήματα από την εποχή εκείνη, την επίσημη ιστορία, καθώς και με θεωρίες συνωμοσίας για τη συγκάλυψη της “πραγματικής ιστορίας” και άλλα πολλά.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Οἱ ἀντι-Ἰνδοευρωπαῖοι Κομμουνιστές (2)

Συνεχίζουμε από την προηγούμενη ανάρτηση, με τα δύο επόμενα άρθρα του “Ριζοσπάστη” όπου ο γράφων επιδίδεται σε ένα αχαλίνωτο παραλήρημα ημιμάθειας, ανακατεύοντας γραμμικές Α και Β, πινακίδα του Δισπηλιού, όλα αποκρυπτογραφημένα (!), τον δίσκο της Φαιστού με την μετάφρασή του (!), επιγραφές από την Ιθάκη του 2700 π.Χ. σε γραμμική Α που αναφέρουν κάποιον Ανδρεάδη (!) και ότι παρανοϊκό μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου. Και όλα αυτά για να στηρίξει την κομματική γραμμή του περιβόητου “Αυτοχθονισμού” που υποστηρίζουν οι ορθόδοξοι Μαρξιστές-Λενινιστές.

Όπως τονίζει ο καθηγητής Ανθρωπολογίας κ. Νικ Ξηροτύρης, του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, αναφερόμενος στις παρερμηνείες της Ινδοευρωπαϊκής Θεωρίας:

“…Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η θεωρία της αυτόχθονης εξέλιξης του πολιτισμού, που έγινε αποδεκτή ως δόγμα στη Σοβιετική Ρωσία τη δεκαετία του 1930 και διαδόθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με εκπληκτική ταχύτητα αποδοχής ανά την Ευρώπη, είναι σωστή επιστημονικά…”.

Σε επόμενη ανάρτηση θα αναφερθούμε και στα ζητήματα αυτά. Προς το παρόν ας απολαύσουμε τα αμίμητα “ιδεολογικά” κείμενα του “Ριζοσπάστη”.

ΔΕΕ

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΟΙΑΚΙΣΜΟΙ (23)

Ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ τῆς σημαδιακῆς γιὰ τὸν Ἐθνοκοινοτισμὸν μας ἐπετείου τῆς 20ῆς Ἀπριλίου, ἀνασύρω κι ἀναπλάθω ἐκ τῶν παλαιῶν μου σημειωμάτων τὸν πυρῆνα ἑνὸς ποιήματος, ποὺ εἶχα γράψει πρὸ 25ετίας περίπου καὶ ἐξ ἀφορμῆς τότε τῶν πρώτων πυρπολήσεων Ἑλληνικῶν Σημαιῶν ὑπὸ τῶν ἀνόων καὶ ἀλόγων ἀναρχικῶν ἀνδραπόδων τοῦ Συστήματος.

 

 

 

 

 

ΤΟ ΛΑΒΑΡΟΝ

 

Σ᾿ εἶδα μέσ᾿ στῶν δαιμόνων τῆς Ἀσίας νὰ ὑποστέλλεσαι τὰ οὐρλιαχτά,

ἀφιονισμένων ὑπὸ τῆς Σιὼν τῶν τέκνων, γιὰ αἷμ᾿ Ἀρίων διψασμένων

– ὣς τοῦ Ehrenburg τὴν λύσσα οἱ ὁμόφυλοί του μπολσεβῖκοι κομισάριοι μπολιάζαν

ὡσὰν ὀχιὲς πεντάλφαδες τὸ σὰν τὸ αἷμά τους κοινὸ φαρμάκι Μαμμονᾶ ξεχύνοντας    

ἐχίδνης ὥσπερ ἰοβόλον παρακέντρισμα γιὰ τῆς Ἀσίας τὸν πανάρχαιο φθόνο

πρὸς τοῦ Ἀρίου τοῦ ἀνωτρόπου πνεύματος τὴν ἡλιόστροφον ὑπεροχήν

– ψηλὰ σ᾿ ἐσένα, ὦ Ἡλιακοῦ Σταυροῦ Λάβαρο θεϊκό, τὴν ἀΰλως σαρκωμένην,

στὴν δώρειον τοῦ προπυργίου μετόπην ὡς τῆς Εὐρώπης κέαρ παλλομένην…

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]