Οἱ δύο Ἑλλάδες…

«Του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει», μια φράση που απέδιδε κάποτε την επαναστατικότητα και τον αυθορμητισμό των Ελλήνων, μια φράση η οποία στις μέρες μας μοιάζει κενή περιεχομένου. Γεγονότα τα οποία μόλις λίγα χρόνια νωρίτερα θα ξεσήκωναν θύελλα αντιδράσεων, σήμερα, στην καλύτερη περίπτωση, θα κάνουν τον διαδικτυακό αναγνώστη να σταματήσει να διαβάζει τις ειδήσεις που αναφέρονται σ’ αυτά. Οι Έλληνες έχουν πλέον μεταλλαχθεί, καθιστάμενοι άνευρος και παθητικός λαός.

Στην εκφυλιστική αυτή διαδικασία κεντρικό ρόλο διαδραματίζουν τα συστημικά Μ.Μ.Ε. …

… Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν δύο πρόσφατες «ειδήσεις» που προβλήθηκαν…

Δυστυχώς, ο άθλος του Φώτη Ζησιμόπουλου έλαβε (όπως ήταν αναμενόμενο) μηδενική δημοσιότητα στα μ.μ.ε.! Η νεοελλαδική γραικυλία ενδιαφέρθηκε περισσότερο για την σκυλίτσα του Κασσελάκη και τα γενέθλιά της και για το σκέιτ αισθητικής καπέλο του Κούλη…  Οι δε αθλητικές ειδήσεις συνήθως επικεντρώνονται στον γνωστό Νιγηριανό-“freak” μπασκετμπολίστα…

  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Μνήμη Λορέντζου Μαβίλη: ἡ ζωὴ καὶ ὁ ἔνδοξος θάνατος ἑνὸς ξεχωριστοῦ Ἕλληνος!

Τέτοιες μέρες, και συγκεκριμένα στις 28-11-1912, στον Δρίσκο, τοποθεσία λίγο έξω από τα Γιάννενα, πίπτει ηρωικώς μαχόμενος ο Λορέντζος Μαβίλης, ένας αληθινός ευπατρίδης! Το ηρωικό τέλος του μεγάλου αυτού Έλληνος ποιητού υπήρξε το επιστέγασμα μία εξ ίσου ηρωικής ζωής. Γεννήθηκε στην Ιθάκη, έλκων την καταγωγήν αφ᾿ ενός από την Ισπανία (από τον εκ πατρός παππού του – εξ ου και το μικρό του όνομα), αφ᾿ ετέρου από την γειτονική Κέρκυρα. Μέσω δε της μητρός του συγγένευε και με τον πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδος, τον Ιωάννη Καποδίστρια.

Σπούδασε φιλοσοφία στην Γερμανία, όπου επηρεάστηκε από φιλοσοφικά ρεύματα της εποχής, μάλιστα δε από την σκέψη του Φρειδερίκου Νίτσε. Η επίδραση που του άσκησε η νιτσεϊκή σκέψη φάνηκε και από το ποίημα του “Ο Υπεράνθρωπος”, το οποίο παρατίθεται στο τέλος του άρθρου. Κατά την παραμονή του στην Γερμανία εντρύφησε ιδιαιτέρως στην μελέτη της Σανσκριτική γλώσσης, μεταφράζοντας μάλιστα το πολεμικό ινδικό έπος Μαχαμπαράτα, το οποίο αποτελεί κορυφαίο δείγμα της περί πολέμου αντιλήψεως των Αρίων.

Το μεταφραστικό του έργο δεν περιορίστηκε μόνο στα σανσκριτικά, αφού επίσης μετέφρασε στα Ελληνικά έργα του Βιργιλίου, του Γερμανού ποιητή Σίλερ και των Άγγλων ρομαντικών Σέλεϊ και Μπάιρον (του γνωστού μας Λόρδου Βύρωνος).

Το ποιητικό του έργο ήταν μεγάλο. Τα ποιήματά του αντανακλούσαν τα φλογερά εθνικά του αισθήματα και τις φιλοσοφικές του αναζητήσεις. Τα περισσότερα είχαν μάλιστα την μορφή του σονέτου. Θεωρείται ως εκ τούτου ο εισηγητής του συγκεκριμένου ποιητικού είδους στα ελληνικά γράμματα.

Αυτό όμως που τον ξεχώριζε από τους περισσότερους νεοέλληνες ποιητές ήταν η μεγάλη πατριωτική επαναστατική του δράση. Ο Λορέντζος Μαβίλης μετείχε σε όλες τις επαναστάσεις και τους πολέμους που διεξήγαγε ο ελληνισμός με σκοπό την εθνική ανεξαρτησία! [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Οι γνωστοί “Τσαντάλα” στην συνήθη εγκληματική δραστηριότητά τους!

Τόσοι άνθρωποι – ως επί το πλείστον νέοι – πολτοποιήθηκαν και κάηκαν στα Τέμπη εξ αιτίας της συστηματικής δολιοφθοράς και της λεηλασίας καλωδίων για την αφαίρεση χαλκού, που είχε ως συνέπεια την αδυναμία λειτουργίας του πανάκριβου συστήματος τηλεδιοίκησης του Ο.Σ.Ε., αλλά η κακούργα “πολιτεία” και το δημοσιογραφικό σύστημα, ένεκα της “πολιτικής ορθότητας” αρνούνται ακόμα και να τους κατονομάσουν!

Ο λόγος για τους Αθιγγάνους,  για τους οποίους ο F. Nietsche, σε εποχή κατά την οποία η γενετική δεν μπορούσε να το αποδείξει, είχε ορθώς αντιληφθεί ότι επρόκειτο για τους μιαρούς, τους ανέγγιχτους “Τσαντάλα”, τους εκτός του καστικού συστήματος των Ινδιών τεθειμένους παρίες, οι οποίοι μετακινήθηκαν προς την Ευρώπη στα τέλη του Μεσαίωνος, ως λαθρομετανάστες, ταλαιπωρώντας έκτοτε κάθε κοινωνία στο περιθώριο της οποίας παρασιτούν. 

Παρά τα ατελείωτα καθημερινά εγκλήματα στα οποία ενέχονται μέλη αυτής της φυλής, το κράτος όχι μόνο τους αφήνει ασύδωτους να λεηλατούν την δημόσια και ιδιωτική περιουσία, αλλά και τους επιδοτεί με σκανδαλώδη επιδόματα ως “ευπαθή” κοινωνική ομάδα!!! [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Ριζοσπαστικὲς Ἀμφίσημες Προσεγγίσεις. [Μέρος 1ον]

Παρουσιάζουμε σε δύο μέρη, με την άδεια του συγγραφέως Γ. Καλουπτσίδη, ένα αξιόλογο βιβλίο με τίτλο: «Ριζοσπαστικές Αμφίσημες Προσεγγίσεις». Το βιβλίο περιλαμβάνει σειρά κειμένων δοκιμιακού χαρακτήρος, το περιεχόμενο των οποίων κινείται στην πολιτικο-ιστορική και φιλοσοφική σφαίρα των ιδεών μας. Πρόκειται για κείμενα που δικαιολογούν τον (κάπως προκλητικό και σίγουρα αινιγματικό) τίτλο του βιβλίου, καθώς τα θιγόμενα θέματα προσεγγίζονται με τρόπο που μπορεί να χαρακτηρισθεί οξύς, τολμηρός και ριζοσπαστικός – όχι, βεβαίως, με την έννοια της ανατροπής της Παραδόσεως αλλά με την έννοια της ρήξεως με την συστημική ορθοπολιτική προπαγάνδα της εποχής μας.

Τα κείμενα του βιβλίου διαπνέονται επίσης από διακριτική αμφισημία, στον βαθμό που ο συγγραφέας – που δίδει έντονα προσωπικό τόνο στην γραφή, όπως υποδηλώνει και η συχνή χρήση πρώτου προσώπου – προσπαθεί να αποφύγει τις μονοσήμαντες τοποθετήσεις, αναζητώντας, κατά το δυνατόν, τις συνθέσεις, την μεσότητα, θα λέγαμε, ιδίως επί θεμάτων που συνηθέστατα εγείρουν αντιγνωμίες, όπως, επί παραδείγματι, στο ζήτημα του Χριστιανισμού και εν γένει της θρησκευτικότητος.

Χωρίς να υιοθετούμε πλήρως το περιεχόμενο του συνόλου των κειμένων, θεωρούμε ότι είναι αξιοπρόσεκτα, ιδίως μάλιστα εφ’ όσον ληφθεί υπ’ όψιν ότι διατηρούν εκπληκτικά την επαφή τους με την επίκαιρη πραγματικότητα καίτοι πλησιάζουν 10 έτη από την έκδοση του βιβλίου (2014, Εκδόσεις Ερωδιός, απ’ όπου και διατίθεται).

Ο συγγραφεύς, με σπουδές στην ιστορία-αρχαιολογία, έχει ασχοληθεί επί μακρόν με τις Τέχνες, τόσο με την τέχνη του λόγου (πέραν των δοκιμιακών έργων του, όπως το συγκεκριμένο, που παρουσιάζουμε, έχει εκδόσει σειρά ποιητικών συλλογών) όσο και με τις εικαστικές τέχνες – κυρίως με την ζωγραφική αλλά και με το ψηφιδωτό, την σχεδίαση και κατασκευή κοσμημάτων κ.λπ..

[Οι εικόνες με τις οποίες διανθίζουμε το κείμενο αποτελούν έργα ζωγραφικής του ιδίου].   [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΤΥΜΒΩΡΥΧΟΙ

Αναδημοσίευσις εκ του “ΙΣΤΟΣ”

του Αχιλλέως Ξανθάκη

Αιωνία η μνήμη των δύο νεο-Μαρτύρων του Ελληνικού Εθνικισμού, των δυο νέων ανδρών που δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από το χέρι μιας σιχαμερής κατσαρίδας με μαύρη τρύπα στην θέση της καρδιάς.

… Η απόδοση Τιμής προς τους δύο Μάρτυρες του Έθνους δεν γίνεται με το να τους θυμάστε στις ημέρες πένθους !  Η Τιμή προς εκείνους είναι μια στάση ζωής!

Είναι αυτοκριτική. Είναι αυτο-παίδευση. Είναι απόρριψη από την καθημερινότητά μας όλων εκείνων των στοιχείων, που συμπλέουν με και ουσιαστικά στηρίζουν και προωθούν την νεοταξική θύελλα.

Δεν γίνεται αν είστε παιδιά της Coca Cola και του χάμπουργκερ, παιδιά της απλυσιάς και του tattoo, παιδιά της ίντριγκας και της ρουφιανιάς, παιδιά της κοινοβουλευτικής σειρήνας…

Δεν γίνεται να είστε φιλοχρήματοι και ψεύτες, να προτρέπετε να ψηφιστεί η αριστερά, να στηρίζετε κάθε τυχαίο μπροστινό, να βιώνετε την εθνικιστική ιδέα σαν ανοϊκοί χουλιγκάνοι μιας Ποδοσφαιρικής Ανώνυμης Εταιρίας, να σαπίζει το μυαλό σας στην τηλεόραση, να μην διαβάζετε, να μην εμβαθύνετε, να μην αξιολογείτε, να μην σέβεστε τον/την σύντροφό σας – αλλά να θεωρείτε εαυτούς εθνικιστές ή εθνικοσοσιαλιστές και μάλιστα από τους «σκληροπυρηνικούς»…
Αυτή η δυσθεώρητη χίμαιρα, που συντροφεύει την παράκρουσή σας, είναι ένα αναίσθητο θηρίο και θα κατασπαράξει όχι μόνο εσάς αλλά και τις Ιδέες.

Δεν τιμάτε τους νεκρούς μάρτυρες με μια τσιφτετελίστικη ζωή αλλά με μια ζωή πυρρίχιο. Η Τιμή αποδίδεται δεόντως προς εκείνους 365 ημέρες τον χρόνο, με τον τρόπο που βιώνουμε την καθημερινότητα – κι όχι με ένα στεφάνι.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Σφηκοφωλιὰ σκοπιανῶν ψευδομακεδόνων καὶ μανιακῶν ἀνθελλήνων: Συνῆλθαν σὲ κρυφὸ συνέδριο στὴν Θεσσαλονίκη!!!

Διεξήχθη προ ημερών, στις 21 Οκτωβρίου, στο ξενοδοχείο Holiday Inn της Θεσσαλονίκης συνέδριο με την ονομασία “2023 Θεσσαλονίκη, Φόρουμ Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων”. Η διοργάνωσή του έγινε από τις ψευδομακεδονικές οργανώσεις “Krste Misirkov- Μακεδονική Κίνηση Προώθησης της Μητρικής Γλώσσας” και “United Macedonian Diaspora”.

Η πρώτη οργάνωση, υπό την μορφή Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας, ιδρύθηκε στην Αριδαία τον Νοέμβριο του 2018 μετά την υπογραφή της προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών, προς την οποία βεβαίως η αντινατιβιστική, “πατριωτική”, κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζει να συμμορφώνεται αφού βεβαίως άφησε πρώτα την συνεπή, όσον αφορά αυτό το κομμάτι, στις ιδεοληψίες της, κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να την υπογράψει και να επιβαρυνθεί με το πολιτικό κόστος της αποφάσεως. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Παλαιστίνιοι τρομοκράτες κατὰ παραγγελίαν Mossad!

Το παρακάτω άκρως αποκαλυπτικό κείμενο (Πηγή: Ari Ben-Menshe: Profits of War: Inside the Secret US-Israeli Arms Network, 1992, κεφάλαιο 8) δημοσίευσε στο διαδίκτυο ο Ιωάννης Νασιούλας. Λόγω των συγκλονιστικών στοιχείων που περιλαμβάνει αισθανόμαστε την υποχρέωση να το αναδημοσιεύσουμε:

«Ο Ari Ben-Menashe, πρώην ισραηλινός στρατιωτικός πράκτορας πληροφοριών, αποκάλυψε πώς το Ισραήλ χρησιμοποιούσε τα έσοδα από μυστικές πωλήσεις όπλων στο Ιράν για να χρηματοδοτήσει μαύρες επιχειρήσεις και καθώς και δήθεν τρομοκρατικά κτυπήματα.

Απόσπασμα : «Το βρώμικο ταμείο (slush fund) βοήθησε στη χρηματοδότηση των «μαύρων» επιχειρήσεων της κοινότητας των πληροφοριών σε όλο τον κόσμο. Αυτά περιλάμβαναν τη χρηματοδότηση ελεγχόμενων από το Ισραήλ «Παλαιστινίων τρομοκρατών», που θα διέπρατταν εγκλήματα στο όνομα της παλαιστινιακής επανάστασης, αλλά στην πραγματικότητα τους επέλεγαν, συνήθως άθελά τους, ως μέρος της ισραηλινής προπαγανδιστικής μηχανής».

«Μέχρι τον Μάρτιο του 1981, η Μικτή Επιτροπή [Mossad-IDF] είχε δημιουργήσει τους μηχανισμούς για το χειρισμό των μυστικών πωλήσεων όπλων στο Ιράν που είχαν συμφωνηθεί στις συμφωνίες του Παρισιού του Οκτωβρίου. Ορισμένες εμπορικές εταιρείες με διάφορα ονόματα έκαναν τις επαφές με τους Ιρανούς και με κατασκευαστές όπλων και μεσίτες όπλων, ανακάλυψαν τι όπλα χρειάζονταν, κανόνισαν την επιμελητεία των αποστολών και μεθόδευσαν τη διακριτική μεταφορά εκατομμυρίων δολαρίων[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 – Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Αναδημοσίευσις εκ του “ΙΣΤΟΣ”

του Αχιλλέως Ξανθάκη
[καὶ Προλεγόμενα ὑπὸ Στεφάνου Γκέκα]


Ο Βίκτωρ Ουγκώ είχε γράψει κάποτε τον στίχο: «Δεν γνωρίζω πια τ’ όνομα μου. Ονομάζομαι Πατρίς».

Όλοι οι Έλληνες Στρατιώτες που πολέμησαν στον Β’ ΠΠ έχουν πλέον ένα όνομα, ονομάζονται “Πατρίς“. 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου [19]

ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ, Ο ΥΨΙΣΤΟΣ ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ,

ΠΡΟΠΑΤΟΡΑΣ ΤΗΣ ΑΡΙΑΣ ΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ

 

Ἡράκλειτος (Λόγος)

 

Παρμενίδης (Ἐόν) – Ἐμπεδοκλῆς (Κόσμος)

 

Ἀναξαγόρας (Νοῦς) – Ξενοφάνης (Θεός) – Πυθαγόρας (Ταγός)

 

 Ἀναξιμένης (Αἰθήρ)-Δημόκριτος (Ἄτομον)- Ἀναξίμανδρος (Ἀρχή)

 

Θαλῆς (Ρευστόν)

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἡ μάχη τοῦ Σαρανταπόρου (9 – 10 Ὀκτωβρίου 1912)

τοῦ Γεωργίου Νίκα, Ἀνχου(ΤΘ-ΕΥ), ΓΕΣ/Δ4 ΔΙΣ)/Τμηματάρχου Προφορικῆς Ἱστορίας

Οι βαλκανικοί πόλεμοι του 1912 – 1913 ήταν ένα καθοριστικότατο γεγονός για την νεοελληνική ιστορία και κοινωνία. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις, παρόλο που ήταν πολύμηνες (Οκτώβριος 1912 – Ιούλιος 1913), ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένες για τους Έλληνες. Ο Ελληνικός Στρατός έχοντας πλήρως μετασχηματιστεί επιχειρησιακά (σε σχέση με το 1897), κυριάρχησε στο επιχειρησιακό πεδίο και δημιούργησε τετελεσμένα επί του εδάφους.

Οι στρατιωτικές επιτυχίες στη συνέχεια κεφαλαιοποιήθηκαν στο διπλωματικό πεδίο από την ελληνική κυβέρνηση, με αποτέλεσμα την εδαφική επέκταση της χώρας και την αναβάθμιση της γεωπολιτικής της σημασίας (σε σχέση με το παρελθόν).

Η μάχη του Σαρανταπόρου ήταν ίσως η πιο καθοριστική μάχη για την εξέλιξη της στρατιωτικής συγκρούσεως στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο, καθώς εκεί όλη η πολεμική προετοιμασία της ειρηνικής περιόδου θα αξιολογούνταν επιχειρησιακά υπό πραγματικές συνθήκες.

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Σόδομα και Γόμμορα. Η αηδιαστική εξέλιξη της «κασσελακειάδος»…

Νομίζαμε ότι τα είχαμε δει όλα αλλά πέσαμε έξω… Επί σειρά ημερών παρακολουθούμε, ενεοί, την αηδιαστικώς εξελισσόμενη τηλεοπτική κασσελακειάδα, εν μέσω μίας ενορχηστρωμένης επικοινωνιακής καταιγίδος των συστημικών μ.μ.ε.. Τσιμπιέται κανείς κάθε τόσο, διερωτώμενος αν ζει την πραγματικότητα ή αν βιώνει έναν εφιάλτη περιμένοντας να ξυπνήσει, για να συνειδητοποιήσει τελικώς ότι πρόκειται για έναν ζωντανό εφιάλτη χωρίς τέλος…

Ένας παντελώς άγνωστος, φαντασμένος τύπος με πλαστικό κίβδηλο χαμόγελο και παντελή απουσία έκφρασης πολιτικά ουσιωδών θέσεων, ένα κομψευόμενο αμερικανάκι, ακραία περίπτωση ναρκισσιστικής περσόνας, γόνος μεγαλοαστικής οικογενείας, τρόφιμος ιδιωτικών σχολείων και κολλεγίων, αυτοπροβαλλόμενος με κομπασμό ως πρώην στέλεχος αμερικανικής τραπέζης και νεόφυτος …εφοπλιστής, δανειολήπτης, κατά τα λεγόμενά του, αστρονομικών ποσών ως ανερχόμενος επιχειρηματίας (!), ελευθεριακός, φιλελέφτ, αστράτευτος, ανιστόρητος, χαζοχαρούμενος και «cool», εμφυτεύεται, αίφνης, στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ και λίγο μετά, κατόπιν επιμελούς επικοινωνιακής μεθοδεύσεως, παρουσιάζεται ως επερχόμενος «μεσσίας» της ελληνικής πολιτικής, αναλαμβάνοντας την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Η ΑΒΑΣΤΑΚΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ «ΧΩΡΟΥ»

του Αχιλλέως Ξανθάκη

Στην ιστορική διαδρομή της η πολιτική μερίδα των πολιτών – ψηφοφόρων που αυτοπροσδιορίζονται ως «πατριώτες» ή «εθνικιστές» ή «Έλληνες» ή «ακροδεξιοί» ή ο,τιδήποτε άλλο μπορεί να μου διαφεύγει αυτή την στιγμή, όσες διαφορές κι αν έχουν φτιάξει, χτίσει, ανακαλύψει, φαντασιωθεί μεταξύ τους, μοιράζονται έναν κοινό τόπο, υπάρχει δηλαδή ένα κοινό σημείο επαφής, κάτι σαν την δραματική και μοιραία ένωση σιαμαίων μωρών:
Υπάρχει η ευκολία με την οποία μπορούν να αφήνονται στην παραπλάνηση.

Η ευκολία με την οποία αναγορεύουν κάποιον τυχαίο ή τυχάρπαστο ή βαλτό ή καιροσκόπο ή αμόρφωτο ή νάρκισσο σε ηγέτη.

……

Και συνεχίζει ο «χώρος» να οδοιπορεί, επαναλαμβάνοντας τα ίδια λάθη. Χρησιμοποιώντας τους ίδιους εκείνους ανθρώπους, που πρωταγωνίστησαν στην μεγάλη ήττα. Αξιοποιώντας τους εθισμένους στην εξουσία. Ακολουθώνταςακριβώς την ίδια πολιτική εξαπάτησης των υποστηρικτών.

…Και, εν τούτοις, ελπίζοντας σε ένα διαφορετικό αποτέλεσμα!

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]