Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[18]

Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΛΟΓΙΑ, ΦΑΙΔΩΝ-ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ-ΦΑΙΔΡΟΣ

 

Η Πόλις είναι η κερκίς

που, με στήμονα τον Λόγο και κρόκη τον Κόσμο,

υφαίνει τον τάπητα της Ιστορίας και του Πολιτισμού.

 

 

Ο Ατομισμός είναι Εγωκεντρισμός. Ο Ανθρωπισμός είναι Γεωκεντρισμός.

Ο Εγωκεντρισμός είναι ο αντικατοπτρισμός του Γεωκεντρισμού.

Ο Πολιτισμός είναι Θεοκεντρισμός.

ΗΛΙΟΣ, ο Απόλλων (Α-πολλών) – ΖΩΔΙΑΚΟΣ, ο Διόνυσος (Δίας-νύσσων)

Εστώ, η Ουσία – Έστω, η Ύπαρξη

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΕΙΝΑΙ ΧΟΝΤΡΟΣ Ο ΣΒΕΡΚΟΣ ΤΟΥ ΓΟΥΡΟΥΝΙΟΥ

του Αχιλλέως Ξανθάκη

Τι συμβαίνει στον «εθνικό-πατριωτικό» χώρο ;

Πως οι πολιτικοί σχηματισμοί του «χώρου» κατάντησαν μουγγοί από πολιτική ουσία, να μηρυκάζουν αποτυχημένα συνθήματα και να αναμασούν στείρο καταγγελτικό λόγο;

Γιατί το δημογραφικό, η οικογένεια, η διανόηση, οι τέχνες, οι παραδόσεις, ο αλτρουισμός και η πνευματική μαχητικότητα, μπήκαν σε 2η μοίρα και ο στόχος των υπερασπιστών των Ιδεών περιορίστηκε στην είσοδο στην Βουλή;

Πως οι «ομάδες» των ιδεολόγων, των πατριωτών, των Ελληνολατρών, των «απέναντι σε όλους», πως οι «ομάδες» εκείνων που καταγγέλλουν το σύστημα για χρηματισμό, για ιδιοτέλεια, για ξενοδουλεία, έχουν καταντήσει αναποτελεσματικές και ξεκομμένες από την κοινωνία;

Πως οι υποτιθέμενοι αμετακίνητοι και αδέκαστοι στις Ιερές Ιδέες, έγιναν πολιτικάντηδες συνεργαζόμενοι με οποιονδήποτε και οτιδήποτε, θα τους εξασφαλίσει την είσοδο στην Βουλή;

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Μπόχα και δυσωδία: ιδού η δημοκρατία!

Πραγματοποιήθηκε λοιπόν – και τύποις – η αναγγελία των επικειμένων βουλευτικών εκλογών. Το προεκλογικό κλίμα είναι περίεργο, αινιγματικό και άκρως τοξικό. Ως προς την αινιγματικότητα συμβάλλει ίσως και το γεγονός ότι οι επερχόμενες εκλογές (οι πρώτες) πρόκειται να διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής (που προεξοφλεί αδυναμία σχηματισμού κυβερνήσεως και συνεπώς επαναληπτικές εκλογές ως μονόδρομο). Ταυτόχρονα ένα υπόγειο – και μάλλον βουβό – κύμα λαϊκής οργής κοχλάζει λόγω των συσσωρευμένων προβλημάτων, των αλλεπάλληλων εθνικών ταπεινώσεων και της οικονομικής εξαθλιώσεως αλλά δυσκολεύεται να βρει διέξοδο και τρόπο εκφράσεως. Η αίσθηση πολιτικού αδιεξόδου είναι διάχυτη και πνιγηρή.

Η τοξικότητα εσχάτως υπερχείλισε με την αποκαλυφθείσα καταγγελία  γυναίκας-στελέχους του ΠΑΣΟΚ για βιασμό και ξυλοδαρμό από ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ! Δεν παραβλέπει κανείς τον ύποπτο χρονισμό της αποκαλύψεως, που αναδύει οσμή προεκλογικής σκοπιμότητoς αφού πράγματι το σκανδαλιστικό της υποθέσεως συνέτεινε στην επισκίαση κάθε άλλου θέματος, μονοπωλώντας την ατζέντα της δημοσιογραφικής επικαιρότητος, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη από τα ουσιώδη. Ανέδειξε ωστόσο η υπόθεση αυτή και την μεγίστη υποκρισία της περί «δικαιωματισμού» υστερίας της  αριστεράς, που βρέθηκε τώρα να λούζεται τα καμώματα ενός ημικρετινώδους celebrity-θεατρίνου, ανίδεου περί την πολιτική, τον οποίο προώθησε και ανέδειξε στην ευρωβουλή προς άγραν ψήφων και μόνο: τώρα εισπράττει μοιραία – και δικαίως – τα επίχειρα…   [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

ΒΟΡΕΙΝΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ [18 β]

Παρουσιάζουμε σήμερα καὶ τὸ γ΄ μέρος τῆς ἐκδηλώσεώς μας τῆς 19ης Μαρτίου 2023,  ποὺ κυρίως συνίστατο εἰς τὴν ὑπὸ τοῦ Στεφάνου Γκέκα καταληκτικὴν ὁμιλίαν.

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΒΟΡΕΙΝΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ [18 α]

Παρουσιάζουμε κατ᾿ ἀρχὰς τὸ α΄ μέρος τῆς ἐκδηλώσεώς μας τῆς 19η;Μαρτίου 2023, ποὺ συμπεριλαμβάνει:
    1.  Τὴν ὁμιλίαν τοῦ Dr. Alexander Jacob, τῆς ὁποίας τὸ κείμενον καὶ τὴν μετάφρασιν παραθέτουμε ἐδῶ. Κατὰ τὴν διάρκειαν τοῦ μέρους αὐτοῦ τῆς ἐκδηλώσεως προεβάλλετο ἐκ παραλλήλου πρὸς τὴν ὁμιλίαν σὲ διαφάνειες τόσον τὸ ἀγγλικὸν κείμενον ὅσον καὶ ἡ  (ἐπίσης ἐδῶ παρατιθεμένη) μετάφρασίς του. 
     2.  Τὸν ἐπακολουθήσαντα διάλογον μεταξὺ Στεφάνου Γκέκα καὶ Dr. Alexander Jacob, μὲ συμμετοχὴν καὶ τοῦ κοινοῦ.
    Παραθέτουμε κατωτέρω καὶ τὸν διάλογον αὐτὸν  εἰς ἑλληνικήν μετάφρασιν.
 
    Τὸ β΄ μέρος τῆς ἐκδηλώσεως δὲν πρόκειται νὰ δημοσιευθῇ.
 
    Τὸ γ΄ μέρος ἦτο ἡ ὑπὸ τοῦ Στεφάνου Γκέκα καταληκτικὴ ὁμιλία, ἥτις καὶ λίαν συντόμως θὰ ἀναρτηθῇ ὡς “ΒΟΡΕΙΝΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ [18 β]”
 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ – ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

” ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ – ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
 
… «Η εκπαίδευση είναι ένα όπλο, οι συνέπειες του οποίου εξαρτώνται από το ποιος το κρατά στα χέρια του και σε ποιον το έχει στραμμένο».

Εκμεταλλευόμενοι την εμπιστοσύνη που δείχνουν οι μαθητές στην διδακτέα ύλη, οι ξεδιάντροποι ινστρούχτορες, ελέω μιας κυβέρνησης που θεωρεί σημαντικότερο «να πολεμάει τον νατιβισμό», που αδιαφορεί για την αλήθεια, την ψυχική υγεία των μαθητών και απαξιώνει την εκπαίδευση, αφού ο μορφωμένος μαθητής θα γίνει πολίτης ενώ ο παραμορφωμένος μαθητής θα γίνει υπήκοος, οι ινστρούχτορες λοιπόν αυτοί, εγκληματούν.

Παρουσιάζουν στους μαθητές τις δικές τους πολιτικές ατζέντες, σαν κοινωνικές νόρμες. Χωρίς κανένα επιχείρημα, ταΐζουν αξιώματα τα νέα παιδιά αντί τεκμηριωμένης κι εμπεριστατωμένης μορφώσεως.
Η ιστορία αυτή βεβαίως δεν αφορά την ομοφυλοφιλία, αυτή είναι μόνον ο καμβάς. Είναι το πρόσχημα. Αυτό που ενοχλεί, είναι πως η αρρενωπότητα είναι χαρακτηριστικό εκείνων που δεν υποτάσσονται με ευκολία, εκείνων που έχουν ως φυσικό ένστικτο την αντίδραση σε πράγματα που δεν πιστεύουν. Η αρρενωπότης είναι μια ασφαλιστική δικλείδα της φύσεως απέναντι στην διάβρωση και με στόχο την επιβίωση.”

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΚΥΠΡΟΣ 1967

“…Προφανῶς οἱ ἀνασφάλειες τῆς προσφάτως τότε ἐγκαθιδρυθείσης στρατιωτικῆς κυβερνήσεως κατέστειλαν κάθε σθένος ἀντιστάσεως – ἀλλὰ πρὸ παντὸς ἡ ἀπουσία σαφοῦς, ἀκλονήτου καὶ ἀσφαλοῦς ἰδεακοῦ ἕρματος καὶ ἀταλαντεύτου ἐσωτέρας πυξίδος… Ἐλλείψεις τραγικαί, καθὼς καὶ τότε ἀλλὰ καὶ ἄλλως λίαν προσφάτως ἀπεδείχθη – ἂν τυχὸν θὰ ὑπῆρχεν ἀνάγκη τέτοιας ἀποδείξεως γιὰ κάποιους!

ΔΙΔΑΓΜΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΗΜΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΜΟΙΩΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΣ ΥΠΕΣΚΑΜΜΕΝΗΣ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑΣ ΤΟΥ 1821…”

                                                                                               

῾”…H αποστολή της περίφημης ελληνικής Μεραρχίας «Μενέλαος» στην μαρτυρικήν Κύπρο κατά το πρώτον εξάμηνον του 1964 συνιστά έως σήμερα την μοναδική περίπτωση, κατά την οποίαν το καχεκτικό ελληνόφωνο κρατικό μόρφωμα, το ως «εθνικό κέντρο» φερόμενο, εφάρμοσε ολοκληρωμένη υψηλή Στρατηγική με σκοπόν την προστασία της Κύπρου από την τουρκική επιβουλή και την ένταξή της στον εθνικόν κορμόν. Η αποστολή της Μεραρχίας, τμηματικά και υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας, σε συνδυασμό με τα εκτεταμένα οχυρωματικά έργα που εκτελούντο παράλληλα, απετέλεσε για τα τότε ισχύοντα δεδομένα έναν στρατιωτικοπολιτικόν άθλον. Οταν, τον Οκτώβριον του 1964 η Μεραρχία «Μενέλαος» άγγιξε την προβλεπόμενην οροφήν του Πίνακα Οργάνωσης και Υλικού της, με 8.300 άνδρες (σχετικό έγγραφο κατάστασης ΓΕΕΘΑ 24/10/1964), συνιστούσε μια θανάσιμη απειλή έναντι οποιασδήποτε πιθανής τουρκικής αποβατικής δύναμης, γεγονός το οποίον αναγνώριζαν πρώτοι και καλύτεροι οι ίδιοι οι … δήθεν αρειμάνιοι και λαγόκαρδοι Τούρκοι, όπως προκύπτει από πληθώρα στοιχείων της εποχής….”

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Η διαχρονικώς ύπουλη τακτική του τουρκικού επεκτατισμού, από το Ματζικέρτ έως σήμερα.

Στο βιβλίο «Η παρακμή του μεσαιωνικού ελληνισμού και η διαδικασία εξισλαμισμού της Μικράς Ασίας», ο διαπρεπής βυζαντινολόγος Σπύρος Βρυώνης περιγράφει τα γεγονότα που ακολούθησαν την καταστροφική μάχη του Ματζικέρτ και την επακόλουθη πλημμυρίδα των Τουρκομάνων στην Μικρά Ασία. Πάγια τακτική των πρωτοτούρκων ήταν η διενέργεια συνεχών, μικρής κλίμακος, ληστρικών επιθέσεων με σκοπό την λεηλασία, κυρίως της ανοχύρωτης υπαίθρου και των ασθενώς οχυρωμένων πόλεων της Μικράς Ασίας. Αυτές οι επιθέσεις ήταν μεν συνεχείς αλλά ταυτόχρονα τόσο μικρής κλίμακας ώστε να μην προξενούν την δυναμική αντίδραση της κεντρικής εξουσίας της Κωνσταντινουπόλεως. Η τακτική αυτή μετεβάλετο όταν η θνήσκουσα αυτοκρατορία βρισκόταν σε περιόδους εσωτερικών συγκρούσεων, οπότε οι Τούρκοι επετίθεντο εκ του ασφαλούς και σε περισσότερο οχυρωμένες πόλεις τις οποίες και καταλάμβαναν καθώς ο αυτοκρατορικός στρατός ήταν απασχολημένος με τις εσωτερικές έριδες.    

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[17]

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΩΣ ΔΕΣΠΟΖΟΥΣΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΛΟΓΙΑΣ

Ο ιδεαλισμός διακηρύττει: “Ο κόσμος είναι παράσταση της νόησης” δηλονότι η Ύπαρξη (κόσμος) είναι συμβεβηκός της Ουσίας (νόηση).

Ο υλισμός διακηρύττει: “η συνείδηση είναι αντανάκλαση της ύλης” δηλονότι η Ύπαρξη (συνείδηση) είναι συμβεβηκός της Ουσίας (ύλη).

Τοιουτοτρόπως ιδεαλισμός και υλισμός είναι ομόσημες ιδεολογίες, που διά μέσου αντιστοίχως των προπατόρων τους, του ορθολογισμού (νοησιαρχίας)                           και του εμπειρισμού (αισθησιοκρατίας), ανάγονται στον μεσαιωνικό

ουσιοκρατικό Σχολαστικισμό.

Εκτός από ομόσημες, ο ιδεαλισμός και ο υλισμός είναι εξ ίσου ψευδείς ιδεολογίες. Διότι όπως η Οντολογική επανάσταση απέδειξε, η Ύπαρξη δεν είναι συμβεβηκός

αλλά ουσία της Ουσίας.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

  Σὰν σήμερα, 21 Φεβρουαρίου 1913, ἡ ἡρωικὴ καὶ θριαμβευτικὴ ἀπελευθέρωσις τῶν Ἰωαννίνων.

Σαν σήμερα, προ 110 ετών, ο ελληνικός στρατός, κατόπιν πολύμηνης πολιορκίας, εισήλθε θριαμβευτής στην πόλη των Ιωαννίνων, τερματίζοντας τα 483 χρόνια οθωμανικής κυριαρχίας! Τα Ιωάννινα ήταν η τελευταία μεγάλη πόλη η οποία κατελήφθη από τον ελληνικό στρατό κατά τον Α’ βαλκανικό πόλεμο. Κύριος λόγος αυτής της καθυστερήσεως ήταν οι πραγματικά πανίσχυρες οχυρώσεις του οθωμανικού στρατού οι οποίες περιέβαλλαν την πόλη: τα οχυρά του Μπιζανίου. Ο ελληνικός στρατός δαπάνησε ποταμούς αίματος προσπαθώντας επί μήνες να εκπορθήσει τα οχυρά, διενεργώντας κατά μέτωπο επιθέσεις (εξορμώντας από νότο). Παρά τις τιτάνιες προσπάθειες και τις λυσσώδεις επιθέσεις, τα οχυρά παρέμεναν απόρθητα.

Μία προσπάθεια υπερκεράσεως των οχυρών από έναν, σχετικώς απροστάτευτο αλλά εξαιρετικώς δύσβατο τομέα, πραγματοποιήθηκε από την περιοχή του Μετσόβου από ένα σώμα εθελοντών, τους περίφημους Γαριβαλδινούς, στο οποίο σώμα είχε καταταγεί ως εθελοντής ο σπουδαίος νεοέλληνας ποιητής Λορέντζος Μαβίλης μαζί με άλλους ενθουσιώδεις αγωνιστές, οι οποίοι, κυρίως λόγω της υπερβάσεως του ηλικιακού ορίου κατατάξεως, δεν είχαν γίνει δεκτοί στον επίσημο ελληνικό στρατό. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]