ΒΟΡΕΙΝΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ 26 ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙ ΚΛΙΜΑΤΟΣ ΑΠΑΤΗΝ.

Ἡ κατασκήνωσις τοῦ Ἅρματος ἔληξε τὴν Κυριακὴν 14 Ἰουλίου μὲ συζήτησιν κι ἐν συνεχείᾳ ὁμιλίαν τοῦ ὑποφαινομένου (Στεφάνου Γκέκα), ἡ ὁποία καὶ ἀναρτᾶται ἐδῶ.

Διεξήχθησαν πολύτιμες συζητήσεις καὶ ἀμοιβαία γνωριμία μὲ τοὺς πολλοὺς καινούργιους μας νεαροὺς συναγωνιστάς, καθὼς καὶ φυσικὲς δραστηριότητες ὅπως: Δύο νυκτερινὲς ὀρεινὲς πορεῖες, ὀρεινὰ διαγωνιστικὰ παίγνια κ. ἄ.

Κατὰ τὴν καταληκτικὴν ὁμιλίαν ἐθίγησαν πολλὰ καὶ διάφορα σημαντικὰ ζητήματα.

Ἐξ ὅλων αὐτῶν θὰ ἐπικεντρωθοῦμε ἐδῶ κι ἐμβαθύνουμε εἰς ἕνα ἐκ τῶν πολλῶν θεμάτων ποὺ ἔθιξα κατὰ τὴν ὁμιλίαν μου: τὴν περὶ ἀνθρωπογενοῦς ἐκρηκτικῆς ὑπερθερμάνσεως/κλιματικῆς ἀλλαγῆς (…πλέον, ὥστε νὰ εἶναι καλυμμένοι ἀπὸ παντοῦ!!!) τεραστίαν καὶ πρωτοφανῆ ἀπάτην, ποὺ ἔχει ἀναχθῆ εἰς ἀδιαμφισβήτητον θρησκευτικὸν δόγμα καὶ τελικὸν μέσον ἀποπροσανατολισμοῦ καὶ ἐκφοβισμοῦ/καθυποτάξεως τῶν λευκῶν λαῶν!!!

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Θερινὴ Κατασκήνωσις ΑΡΜΑτος 2022

Κατόπιν τῆς, συνεπείᾳ κυρίως τῶν κατὰ τὴν τελευταίαν τριετίαν ἐπιβεβλημένων περιορισμῶν, ἀναστολῆς τῶν 2 προηγουμένων κανονικῶς τελεστέων θερινῶν συνάξεων τοῦ Ἅρματος, τῆς τελευταίας ἤγουν τελεσθείσης τῷ 2019, συνεκλήθησαν κατὰ τὴν τρίτην ἑβδομάδα τοῦ Αὐγούστου 2022 συγκεκριμένα στελέχη καὶ φίλοι διαδοχικῶς κατὰ τμήματα εἰς προκαθωρισμένην τοποθεσίαν τοῦ ἀγλαοῦ Ὀλύμπου.

 

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Τὸ ΑΡΜΑ στὴν κορυφὴ τοῦ Ὀλύμπου!

Σ’ όσους παρακολουθούν το ΑΡΜΑ και την πορεία του είναι πολύ γνωστή η έλξη και η γοητεία – φυσική και συμβολική – που ασκούν στα μέλη της Κοινότητός μας τα όρη και, ιδιαιτέρως μεταξύ αυτών, ο Όλυμπος. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ακριβῶς το μαγικό αυτό βουνό, με την ξεχωριστή θέση στην ιστορία και την μυθολογία των Ελλήνων, είχαμε προ πολλών ετών επιλέξει για να διοργανώσουμε το Ιδρυτικό Συνέδριο της Κοινότητός μας. Σε τοποθεσίες του Ολύμπου έχουν έκτοτε φιλοξενηθεί πολλά συνέδρια, κατασκηνώσεις, σεμινάρια και ετήσιες συναντήσεις των μελών μας.

Μακριά από την σαπίλα, την σαβουρανθρωπίλα, την οχλοβοή και τα ανθρωπόμορφα τρωκτικά των παρακμιακών τσιμεντουπόλεων, μακριά από την αδιέξοδη και φαύλη μικροπολιτική (που πλήττει την χώρα μας – μηδαμώς και  του ταλαίπωρου «χώρου» εξαιρουμένου…), καταβάλλοντας ως ελάχιστο προσωπικό ψευδο-κόστος τον άκρως ευεργετικό σωματικό κάματο της πολύωρης πεζοπορίας, για τον συνειδητό τουλάχιστον ορειβάτη επέρχεται η εξαγνιστική εσωτερική αποδέσμευση από τον λιμνασμό στα τοξικά έλη και επάγεται μεταφορικώς και ουσιαστικώς η απελε

υθέρωση, λιγώτερο ή περισσότερο, ως αποτέλεσμα της ανωτροπικής κινήσεως και της αυθεντικής επαφής με την μυστική ουσία της Φύσεως.

Στὴν κοσμοαντίληψη τοῦ Ἐθνοκοινοτισμοῦ ἡ ὀρειβασία συνιστᾷ ἀναντικατάστατη ἄσκηση, ὄχι μόνο ὡς μέσον σωματικῆς βελτιώσεως ἀλλά πρωτίστως ὡς ἄσκηση ὁλικῆς ἐσωτερικῆς ἀνατάσεως καὶ ἀνελίξεως.

Την οντολογική και υπαρξιακή αυτή διάσταση της ορειβασίας εξόχως ανέδειξε σε πολλά κείμενά του ο κορυφαίος στοχαστής των Ιδεών μας και δεινός Αλπινιστής ο ίδιος, Ιούλιος Έβολα (οι στάχτες του οποίου, κατά την επιθυμίαν του, εναπετέθησαν σε παγετωνική σχισμή στο λατρευτό του Monte Rossa). 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]