Μεταναστευτικό

Βρισκόμαστε σε μία εποχή, κατά την οποία, η αφελληνισμένη κάστα πολιτικάντηδων που ασκεί την εξουσία στο ελλαδικό κράτος, ουδόλως ενδιαφέρεται για την προκοπή, την ευημερία και την μακροημέρευση του ελληνικού έθνους, ούτε βεβαίως γοητεύεται από το ένδοξο παρελθόν και τις προαιώνιες παραδόσεις του. Αντ’ αυτού, η υποτιθεμένη πολιτική «ηγεσία», με σκόπιμο και διαρκώς εντεινόμενο τρόπο, υπονομεύει εκ βάθρων τον ελληνισμό, τόσο σε πνευματικό όσο και σε βιολογικό επίπεδο. Οι υπονομευτικές ενέργειες δεν περιορίζονται σε πρακτικά διαχειριστικά ζητήματα∙ αφορούν και το επίπεδο της σημειολογίας επίσης, αφού στις εθνοαποδομητικές επιλογές των εξουσιαστών πολύ συχνά είναι ευδιάκριτος ο συμβολισμός. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιου είδους συμβολισμού ήταν η επιλογή του τόπου υπογραφής της προδοτικής συμφωνίας  εκχωρήσεως της ελληνικής ιστορικής ταυτότητας της Μακεδονίας μας στους Σκοπιανούς (Πρέσπες). Η επιλογή των Πρεσπών (από τους κομμουνιστές που προώθησαν την προδοτική συμφωνία) ως τόπου υπογραφής της κατάπτυστης “συμφωνίας”, κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν, αφού η ευρύτερη περιοχή των Πρεσπών απετέλεσε ένα από τα τελευταία προπύργια του συμμοριτισμού το 1949 καθώς εκεί δόθηκαν οι τελευταίες μάχες που επισφράγισαν την στρατιωτική συντριβή της κομμουνιστικής ανταρσίας από τον ελληνικό εθνικό στρατό. Ωστόσο βλέπουμε ότι η τακτική της βεβηλώσεως ιστορικών τοποθεσιών, όπου έλαβαν χώρα αιματηροί εθνικοί αγώνες, δεν αποτελεί προνόμιο της εμετικής ροζ αριστεράς, καθώς στην ίδια γραμμή κινείται και η εξ ίσου άθλια αστική δεξιά, η οποία, με περισσή μάλιστα υποκρισία, συνηθίζει, με τρόπο αισχρά φαρισαϊκό και κίβδηλο, να διακοσμεί την εξόχως αντεθνική πολιτική της με κούφιες λέξεις όπως «εθνικό καθήκον», «πατριωτισμός», κλπ, που τίποτε απολύτως δεν σημαίνουν σε όσους υποκριτικώς τις προφέρουν, αποβλέποντας απλώς και μόνον στην αισχρή εξαπάτηση των αφελών ψηφοφόρων και χειροκροτητών τους…   

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]