Ν.Καζαντζάκης: Σαν σήμερα γεννιέται μια σπουδαία μορφή του Ελληνικού πνεύματος
“Έβαλε τον εαυτό του κάτω εξήντα χρόνια μοναξιάς, τον έστιψε κι έβγαλε την καλλίτερη σταγόνα που έχουμε. Κι άν ακόμη αρνηθείς όλο του το έργο, μένει ο ίδιος ο άνθρωπος.”
—Ο Αλέξης Μινωτής για τον Νίκο Καζαντζάκη
Λίγες ημέρες άφ’ ότου “άφησε” την τελευταία του πνοή ο Μέγας Ρ. Βάγκνερ, γεννάται στην Κρήτη (18 Φεβρουαρίου 1883), μιά άλλη τεραστία μορφή του Πνεύματος, όχι της Μουσικής, αλλά του Λόγου αυτήν την φορά! Η Κοσμική Συγχρονότης μετουσιώνει δηλαδή την κυκλική κίνηση Χρόνου και Ιστορίας (σημειωτέον ότι την 18ή Φεβρουαρίου 2004 αποθνήσκει και η πολυαγαπημένη σύντροφός του Ελένη)!!!
Εύστροφος, οξύς, δωρικός, ακλονήτος στην Βιοθεωρία του, “φώτισε” με την Ολυμπία ποιότητά του (εμπνευσμένη από τον Θείο Όμηρο και Δάντη) τον νέο Ελληνισμό!
Ο άοκνος εργάτης/ποιητής θα δημιουργήση κάθ’ όλην την πορεία της ζωής του μνημειώδη επινοήματα, στις κορφές των οποίων ίστανται η “Οδύσεια”, η “Ασκητική”, ο “Καπετάν-Μιχάλης”, και βεβαίως η εκπληκτική μετάφραση/απόδοση των Ομηρικών Επών!
Χάριν αφιερώματος και πρός τιμήν του φιλοσόφου, μεταφραστού, απαραμίλλου γλωσσοπλάστου, αλλά υπεράνω όλων, της Φωνής της Συνειδήσεως της Φυλής, παραθέτουμε απόσπασμα από την “Ασκητική”.
Η ΡΑΤΣΑ
Η Κραυγή δεν είναι δική σου. Δε μιλάς εσύ, μιλούν αρίφνητοι πρόγονοι με το στόμα σου. Δεν πεθυμάς εσύ· πεθυμούν αρίφνητες γενεές απόγονοι με την καρδιά σου.
Οι νεκροί σου δεν κείτουνται στο χώμα. Γένηκαν πουλιά, δέντρα, αγέρας. Κάθεσαι στον ίσκιο τους, θρέφεσαι με την σάρκα τους, αναπνές το χνότο τους. Γένηκαν Ιδέες και πάθη, κι ορίζουν την βουλή σου και την πράξη.
Οι μελλούμενες γενεές δε σαλεύουν μέσα στον αβέβαιο καιρό, μακριά από ‘σένα. Ζούν, ενεργούν και θέλουν μέσα στα νεφρά και στην καρδιά σου. [….]
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]